Middlemen in the market networkThe

Middlemen in the market network
The middleman (or intermediary) concept is frequently used in marketing literature to
denote a particular category of market actors. A major problem is that the notion of a
middleman is used to describe actors with quite different roles in the market system.
Consequently, the interpretation of the concept becomes somewhat fluid and vague. In
the literature taking the marketing management perspective of the manufacturer,
middlemen are generally considered as important - but often antagonistic - counterparts.
They are perceived to be part of distribution channels. This one-sided perspective
conceals the real impact of middlemen in the market system. In particular it becomes
problematic when we want to interpret the recent trends in distribution. The very
concept of a middleman implies an actor in-between two other actors. In many cases the
middleman is analysed primarily in terms of its relation to these two other actors. The
purpose of this paper is to put in focus the business of the middleman rather than its role
as perceived by others. We believe this perspective to yield more accurate insight in the
business logic of middlemen. Therefore, this approach may be of help both in order to
deal more effectively with middlemen and to identify alternative strategies for their
businesses.
Before analysing the various middleman roles we need to elaborate a little on the
system in which they are involved – i.e. the market network. It is common to conceive
marketing as the process of bridging the gap between production and consumption. In
its broadest sense marketing can thus be thought of as the ‘link between a society’s
material requirements and its economic patterns of response’ (Kotler 1988:xvii). Thus it
is the process by which needed and valued resource elements are made available to
users. This task of bridging can be carried out in many ways involving different actors
performing the various activities required. In its most elementary form the bridging of
the gap is a matter of exchange and transfer of resources between the provider and the
user of a given resource entity – i.e. a product. The process appears relatively
straightforward when we limit the perspective to a given and tangible ‘product’. The
core of the marketing process then becomes carrying out exchange transactions between
two parties - who may or may not be assisted by a middleman. When the perspective is
expanded to cover more than exchange and transfer of a single given product gap
bridging becomes more complex. The reason being that what is normally exchanged is a
bundle of resource elements (different products and services) combined by the provider
and in turn used by the user in combination with other resources. The gap bridging
involves thus series of exchange relationships between numerous actors who all, apart
from carrying out the exchange transactions, perform the task of combining resource
elements to meaningful resource bundles. Alderson (1965) pointed out this function of
the market system as sorting toward meaningful resource collections.
Once we broaden the perspective in this way a whole network of exchange relationships
and actors appears involved in resource transfer and sorting, i.e. in bridging the
production – consumption gap. Various actors in the market system buy and sell
resource bundles that are re-combined. The market network is in continuous evolution
as new exchange opportunities are enacted and various categories of actors perform
different roles and display different activity focus and links to others. These changes
cause problems with a “middleman” concept if defined as something that is in-between.
The evolution of the market network reshapes both what is in-between and what it is
between. Since the conduct of middlemen is one of the forces shaping the market
system we need to consider the business of a middleman from its own perspective,
rather than from the perspective of others.
The starting point of our discussion is a broad review of the historical changes in the
role of middlemen in the market place. The core of our argument is that middlemen
always fulfil important business functions in the market system, and that the roles they
take complement those of other market actors. Our analysis focuses on three roles in
which middlemen actually follow different business logic and perform widely different
functions. In the following sections we discuss the middleman as trader, the middleman
as distributor and the middleman as provider

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อค้าคนกลางในตลาดเครือข่ายแนวคิด middleman (หรือกลาง) มักใช้ในการตลาดเอกสารประกอบการแสดงของนักแสดงตลาดประเภทเฉพาะ ปัญหาหลักคือ แนวคิดของการmiddleman ใช้อธิบายนักแสดงกับบทบาทที่แตกต่างในระบบตลาดดังนั้น การตีความแนวคิดกลายเป็นของเหลว และคลุมเครือค่อนข้าง ในเอกสารประกอบการการจัดการมุมมองการตลาดของผู้ผลิตพ่อค้าคนกลางโดยทั่วไปถือเป็นสิ่งสำคัญ - แต่มักจะเป็นปรปักษ์ - คู่พวกเขาจะถือว่าเป็น ส่วนหนึ่งของช่องทางการจำหน่าย มุมมองด้านเดียวนี้conceals ผลกระทบที่แท้จริงของพ่อค้าคนกลางในระบบตลาด โดยเฉพาะ จะกลายเป็นมีปัญหาเมื่อเราต้องการตีความแนวโน้มล่าสุดในการแจกแจง มากแนวคิดของ middleman หมายถึงนักระหว่างสองนักแสดงอื่น ๆ ในหลายกรณีmiddleman เป็น analysed หลักในความสัมพันธ์เหล่านี้สองอื่น ๆ นักแสดง ที่วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้จะวางในโฟกัสธุรกิจ middleman มากกว่าบทบาทของมองเห็นผู้อื่น เราเชื่อว่ามุมมองนี้ให้เข้าใจถูกต้องมากขึ้นในการตรรกะทางธุรกิจของพ่อค้าคนกลาง ดังนั้น วิธีการนี้อาจช่วยทั้งในการจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ กับพ่อค้าคนกลาง และระบุกลยุทธ์ทางเลือกของพวกเขาธุรกิจก่อนที่จะวิเคราะห์บทบาท middleman ต่างๆ เราจำเป็นต้องอธิบายรายละเอียดเล็กน้อยระบบที่พวกเขามีส่วนร่วม – เช่นเครือข่ายการตลาด ทั่วไปการตั้งครรภ์การตลาดเป็นกระบวนการเชื่อมโยงช่องว่างระหว่างการผลิตและ ในตลาดของความกว้างที่สุดดังนั้นอาจมองเป็นการ ' เชื่อมโยงระหว่างสังคมกับความต้องการวัสดุและรูปแบบของเศรษฐกิจของผลตอบรับ ' (Kotler 1988:xvii) ดังนั้นจึงเป็นกระบวนการที่องค์ประกอบของทรัพยากรที่จำเป็น และบริษัทจะมีผู้ใช้ งานของการเชื่อมโยงนี้สามารถทำในหลายวิธีที่เกี่ยวข้องกับนักแสดงที่แตกต่างกันดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ที่จำเป็น ในสุดของประถมศึกษาการเชื่อมโยงของช่องว่างเป็นเรื่องของการแลกเปลี่ยนและถ่ายโอนทรัพยากรระหว่างผู้ให้บริการและผู้ใช้ของเอนทิตีแบบกำหนดทรัพยากร – เช่นผลิตภัณฑ์ การปรากฏค่อนข้างเมื่อเราจำกัดมุมมองกำหนด และจับ 'ผลิตภัณฑ์' ตรงไปตรงมา ที่หลักการตลาดแล้วจะดำเนินการแลกเปลี่ยนธุรกรรมระหว่างสองฝ่าย - ที่อาจ หรืออาจไม่ได้ช่วยการ middleman เมื่อมีมุมมองขยายครอบคลุมมากกว่าอัตราแลกเปลี่ยน และโอนย้ายเดียวให้ช่องว่างของผลิตภัณฑ์ระหว่างกาลจะซับซ้อนมากขึ้น เหตุผลของการที่สิ่งมีการแลกเปลี่ยนโดยปกติจะเป็นกลุ่มของทรัพยากรองค์ประกอบ (ผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ และบริการ) รวม โดยผู้ให้บริการและจะใช้ โดยผู้ใช้ร่วมกับทรัพยากรอื่น ๆ การเชื่อมโยงช่องว่างเกี่ยวข้องกับการทำชุดแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงจำนวนมากของคน ห่างกันจากการดำเนินการแลกเปลี่ยนธุรกรรม ทำงานการรวมทรัพยากรองค์ประกอบที่จะรวมกลุ่มทรัพยากรมีความหมาย Alderson (1965) ชี้ให้เห็นของฟังก์ชันนี้ระบบตลาดเป็นการเรียงลำดับไปยังคอลเลกชันทรัพยากรมีความหมายเมื่อเราขยายมุมมองในลักษณะนี้ทั้งเครือข่ายของความสัมพันธ์แลกเปลี่ยนและนักแสดงปรากฏเกี่ยวข้องกับการโอนย้ายทรัพยากรและการเรียงลำดับ เช่นในกาลผลิต – ปริมาณการใช้ช่องว่าง นักแสดงต่าง ๆ ในระบบตลาดการซื้อ และขายรวมข้อมูลทรัพยากรที่รวมใหม่ เครือข่ายการตลาดอยู่ในวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องแลกเปลี่ยนใหม่จะประกาศใช้กฎหมาย และดำเนินการแสดงประเภทต่าง ๆบทบาทที่แตกต่าง และเน้นแสดงกิจกรรมต่าง ๆ และเชื่อมโยงไปยังผู้อื่น เปลี่ยนแปลงเหล่านี้ทำให้เกิดปัญหากับแนวคิด "middleman" ถ้ากำหนดให้เป็นสิ่งที่อยู่ระหว่างวิวัฒนาการของเครือข่ายตลาด reshapes ระหว่างคืออะไรและมันคืออะไรระหว่างนั้น เนื่องจากจรรยาบรรณของพ่อค้าคนกลางเป็นหนึ่งในกองกำลังสร้างรูปร่างการตลาดระบบที่เราต้องพิจารณาธุรกิจ middleman จากมุมมองของตนเองไม่ใช่ จากมุมมองของผู้อื่นจุดเริ่มต้นการสนทนาของเราคือออกกำลังกายเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์การบทบาทของพ่อค้าคนกลางในตลาด หลักของอาร์กิวเมนต์ของเราคือพ่อค้าคนกลางตอบสนองธุรกิจสำคัญเสมอในระบบตลาด และบทบาทเหล่านั้นใช้เติมเต็มของนักแสดงการตลาดอื่น ๆ การวิเคราะห์ของเราเน้นบทบาทสามพ่อค้าคนกลางซึ่งตามตรรกะทางธุรกิจที่แตกต่างกันจริง และดำเนินการต่าง ๆ อย่างกว้างขวางฟังก์ชัน ในส่วนต่อไปนี้ เราหารือ middleman เป็นพาณิช middlemanเป็นตัวแทนจำหน่ายและ middleman เป็นผู้ให้บริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ่อค้าคนกลางในเครือข่ายตลาดคนกลาง (หรือตัวกลาง) แนวคิดมักจะถูกใช้ในวรรณคดีการตลาดเพื่อแสดงหมวดหมู่เฉพาะตลาดของนักแสดง ปัญหาที่สำคัญคือความคิดของการเป็นคนกลางใช้เพื่ออธิบายนักแสดงที่มีบทบาทที่แตกต่างกันมากในระบบการตลาด. ดังนั้นการตีความหมายของแนวคิดที่จะกลายเป็นของเหลวและค่อนข้างคลุมเครือ ในวรรณคดีที่เกิดมุมมองของการจัดการการตลาดของผู้ผลิต, พ่อค้าคนกลางได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปเป็นสำคัญ - แต่มักจะเป็นศัตรู - คู่. พวกเขาจะรับรู้เป็นส่วนหนึ่งของช่องทางการจัดจำหน่าย มุมมองด้านเดียวปกปิดผลกระทบที่แท้จริงของพ่อค้าคนกลางในระบบตลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันจะกลายเป็นปัญหาเมื่อเราต้องการที่จะตีความแนวโน้มล่าสุดในการจัดจำหน่าย อย่างแนวคิดของพ่อค้าคนกลางหมายถึงนักแสดงในระหว่างสองนักแสดงอื่น ๆ ในหลายกรณีพ่อค้าคนกลางมีการวิเคราะห์ส่วนใหญ่ในแง่ของความสัมพันธ์กับทั้งสองนักแสดงคนอื่น วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการวางในการมุ่งเน้นธุรกิจของพ่อค้าคนกลางมากกว่าบทบาทของตัวเองตามการรับรู้ของผู้อื่น เราเชื่อว่ามุมมองนี้จะให้ผลผลิตเข้าใจที่ถูกต้องมากขึ้นในตรรกะทางธุรกิจของพ่อค้าคนกลาง ดังนั้นวิธีการนี้อาจจะช่วยทั้งในการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพกับพ่อค้าคนกลางและระบุกลยุทธ์ทางเลือกของพวกเขาธุรกิจ. ก่อนที่จะวิเคราะห์บทบาทของพ่อค้าคนกลางต่างๆที่เราจำเป็นต้องทำอย่างละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในระบบที่พวกเขามีส่วนร่วม- คือตลาด เครือข่าย มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะตั้งครรภ์การตลาดเป็นกระบวนการของการเชื่อมช่องว่างระหว่างการผลิตและการบริโภคที่ ในตลาดความหมายกว้างจึงอาจจะคิดว่าเป็น'การเชื่อมโยงระหว่างสังคมของความต้องการวัสดุและรูปแบบทางเศรษฐกิจของการตอบสนอง(Kotler 1988: xvii) ดังนั้นมันจึงเป็นกระบวนการที่จำเป็นและมูลค่าองค์ประกอบทรัพยากรที่จะให้บริการแก่ผู้ใช้ งานของการเชื่อมโยงนี้สามารถดำเนินการในหลาย ๆ ด้านที่เกี่ยวข้องกับนักแสดงที่แตกต่างกันการปฏิบัติกิจกรรมต่างๆที่จำเป็น ในรูปแบบประถมศึกษามากที่สุดของการเชื่อมโยงของช่องว่างเป็นเรื่องของการแลกเปลี่ยนและการโอนทรัพยากรระหว่างผู้ให้บริการและผู้ใช้ทรัพยากรของกิจการที่ได้รับ- คือผลิตภัณฑ์ ขั้นตอนที่ปรากฏค่อนข้างตรงไปตรงมาเมื่อเรา จำกัด มุมมองที่จะได้รับและมีตัวตน 'สินค้า' หลักของการผลิตและการตลาดแล้วจะกลายเป็นการดำเนินการทำธุรกรรมแลกเปลี่ยนเงินตราระหว่างทั้งสองฝ่าย - ผู้ที่อาจจะหรืออาจไม่ได้รับการช่วยเหลือจากพ่อค้าคนกลาง เมื่อมุมมองที่จะขยายให้ครอบคลุมมากกว่าการแลกเปลี่ยนและการถ่ายโอนของช่องว่างสินค้าที่ได้รับเพียงครั้งเดียวแก้จะกลายเป็นความซับซ้อนมากขึ้น เหตุผลที่ถูกว่าสิ่งที่มีการแลกเปลี่ยนตามปกติเป็นมัดขององค์ประกอบทรัพยากร (ผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างและบริการ) รวมกันโดยผู้ให้บริการและในทางกลับมาใช้โดยผู้ใช้ในการรวมกันกับแหล่งข้อมูลอื่นๆ แก้ช่องว่างที่เกี่ยวข้องกับการทำให้ชุดของความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงแลกเปลี่ยนจำนวนมากที่ทุกคนนอกเหนือจากการดำเนินการทำธุรกรรมแลกเปลี่ยนเงินตราดำเนินงานของการรวมทรัพยากรองค์ประกอบที่จะรวมกลุ่มทรัพยากรที่มีความหมาย เดอร์สัน (1965) ชี้ให้เห็นการทำงานของนี้ระบบการตลาดเป็นเรียงลำดับไปยังคอลเลกชันของทรัพยากรที่มีความหมาย. เมื่อเราขยายมุมมองในทางเครือข่ายทั้งหมดของความสัมพันธ์แลกเปลี่ยนนี้และนักแสดงปรากฏมีส่วนร่วมในการถ่ายโอนทรัพยากรและการเรียงลำดับเช่นในการแก้การผลิต- บริโภค ช่องว่าง นักแสดงต่าง ๆ ในระบบตลาดซื้อและขายรวมกลุ่มทรัพยากรที่มีการทำงานร่วมกันอีกครั้ง เครือข่ายตลาดในการวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องเป็นโอกาสในการแลกเปลี่ยนใหม่ที่มีตราและประเภทต่างๆของนักแสดงดำเนินบทบาทที่แตกต่างกันและแสดงการมุ่งเน้นกิจกรรมที่แตกต่างกันและการเชื่อมโยงไปยังผู้อื่น การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ก่อให้เกิดปัญหากับ "คนกลาง" แนวคิดถ้ากำหนดเป็นบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในระหว่าง. วิวัฒนาการของเครือข่ายตลาด reshapes ทั้งสิ่งที่อยู่ในระหว่างและสิ่งที่มันเป็นระหว่าง เนื่องจากการดำเนินการของพ่อค้าคนกลางเป็นหนึ่งในกองกำลังรูปร่างตลาดระบบที่เราต้องพิจารณาเรื่องของพ่อค้าคนกลางจากมุมมองของตัวเองมากกว่าจากมุมมองของคนอื่นๆ . จุดเริ่มต้นของการสนทนาของเราเป็นความคิดเห็นในวงกว้างของการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ ในบทบาทของพ่อค้าคนกลางในตลาด หลักของการโต้แย้งของเราคือการที่พ่อค้าคนกลางมักจะตอบสนองฟังก์ชั่นทางธุรกิจที่สำคัญในระบบการตลาดและบทบาทที่พวกเขาใช้เวลาเติมเต็มพวกนักแสดงอื่นๆ ในตลาด การวิเคราะห์ของเรามุ่งเน้นไปที่สามบทบาทในการที่พ่อค้าคนกลางจริงตามตรรกะทางธุรกิจที่แตกต่างกันและดำเนินการที่แตกต่างกันอย่างแพร่หลายฟังก์ชั่น ในส่วนต่อไปนี้เราจะหารือพ่อค้าคนกลางเป็นผู้ค้าคนกลางเป็นผู้จัดจำหน่ายและพ่อค้าคนกลางเป็นผู้ให้บริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกษตรกรในเครือข่ายตลาด
คนกลาง ( หรือคนกลาง ) คือ แนวคิดที่ใช้บ่อยในวรรณกรรมการตลาด

แสดงหมวดหมู่ที่เฉพาะเจาะจงของนักแสดงในตลาด เป็นปัญหาสำคัญที่ความคิดของ
คนกลางคือใช้เพื่ออธิบาย นักแสดงกับบทบาทที่แตกต่างกันมากในระบบตลาด
ดังนั้นการตีความแนวคิดจะค่อนข้างเหลวและคลุมเครือ ใน
วรรณกรรมการการจัดการการตลาดมุมมองของผู้ผลิต พ่อค้าคนกลางจะพิจารณาโดยทั่วไปเป็นสำคัญ
-
แต่มักจะปฏิปักษ์ - counterparts . พวกเขาจะรับรู้เป็นส่วนหนึ่งของช่องทางการกระจายสินค้า มุมมองนี้ข้างเดียว
ปกปิดผลกระทบที่แท้จริงของคนกลางในระบบตลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันกลายเป็น
มีปัญหาเมื่อเราต้องการตีความแนวโน้มล่าสุดในการกระจายสินค้า เป็นแนวคิดของคนกลาง หมายถึงนักแสดงนักแสดงอื่น ๆระหว่างสอง ในหลายกรณี
คนกลางจะวิเคราะห์ในแง่หลักของความสัมพันธ์ของทั้งสองอื่น ๆ นักแสดง
วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการใส่ในโฟกัสธุรกิจคนกลางมากกว่าบทบาท
ตามการรับรู้ของผู้อื่นเราเชื่อว่า มุมมองนี้จะให้ผลที่ถูกต้องมากขึ้น มีความเข้าใจใน
ตรรกะทางธุรกิจของพ่อค้าคนกลาง ดังนั้น วิธีนี้อาจจะช่วยทั้งการ
จัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพกับพ่อค้าคนกลาง และระบุกลยุทธ์ทางเลือกสำหรับธุรกิจของพวกเขา
.
ก่อนวิเคราะห์ต่าง ๆเราต้องอธิบายบทบาทของคนกลางๆ
System ซึ่งจะเกี่ยวข้องกับการดำเนินการเครือข่ายการตลาดมันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะตั้งครรภ์
การตลาดเป็นกระบวนการของการแก้ช่องว่างระหว่างการผลิตและการบริโภค ในความรู้สึกที่กว้างที่สุดของ
การตลาดจึงสามารถคิดเป็น ' เชื่อมโยงระหว่างความต้องการวัสดุและรูปแบบของ
สังคมของเศรษฐกิจของการตอบสนอง ( ชื่อ 1988 : XVII ) ดังนั้นมันจึง
คือ กระบวนการ ซึ่งจำเป็นและมีคุณค่าทรัพยากรธาตุให้
ผู้ใช้งานนี้ของการเชื่อมโยงสามารถดำเนินการได้ในหลายวิธีที่เกี่ยวข้องกับตัวแสดง
การปฏิบัติกิจกรรมต่าง ๆที่จำเป็น ในรูปแบบเบื้องต้นที่สุดของ
เชื่อมช่องว่างคือเรื่องของการแลกเปลี่ยน และถ่ายโอนทรัพยากรระหว่างผู้ให้บริการและผู้ใช้ของ
ให้ทรัพยากรเอนทิตี ได้แก่ ผลิตภัณฑ์ กระบวนการปรากฏค่อนข้าง
ตรงไปตรงมา เมื่อเรากำหนดมุมมองเพื่อให้ผลิตภัณฑ์ที่จับต้องได้ ' '
หลักของกระบวนการการตลาด จากนั้นจะดำเนินการธุรกรรมแลกเปลี่ยนเงินตราระหว่าง
2 ฝ่าย - ที่อาจจะหรืออาจจะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากคนกลาง เมื่อมุมมอง
ขยายครอบคลุมมากกว่าการแลกเปลี่ยนและโอนเดียวให้ผลิตภัณฑ์ช่องว่าง
กาลจะซับซ้อนมากขึ้นเหตุผลที่ถูกว่า อะไรคือปกติ เปลี่ยนเป็น
กำขององค์ประกอบทรัพยากร ( ผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันและการบริการรวม โดยผู้ให้บริการ
และเปิดใช้โดยผู้ใช้ในการรวมกันกับทรัพยากรอื่น ๆ ช่องว่างระหว่างกาล
เกี่ยวข้องกับชุดของการแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงดังมากมายที่ทุกคน นอกเหนือจาก
จากเนินแลกเปลี่ยนธุรกรรม ดําเนินงานของการรวมทรัพยากร
องค์ประกอบทรัพยากรการรวมกลุ่มที่มีความหมาย ออลเดอร์สัน ( 1965 ) ชี้ว่า ฟังก์ชันของระบบตลาด เช่น การเรียงลำดับต่อ

ทรัพยากรคอลเลกชันที่มีความหมาย เมื่อเราขยายมุมมองด้วยวิธีนี้เครือข่ายทั้งหมดของการแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์
และนักแสดงปรากฏที่เกี่ยวข้องในการถ่ายโอนทรัพยากรและจัดเรียง เช่นในการเชื่อมโยงการผลิตและการบริโภค
ช่องว่างนักแสดงต่าง ๆ ในระบบตลาดซื้อและขาย
ทรัพยากรรวมกลุ่มที่กำลังรวม เครือข่ายการตลาดใน
วิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องโอกาสตราใหม่ตราและประเภทต่าง ๆ ของนักแสดงแสดง
บทบาทที่แตกต่างและแสดงเน้นกิจกรรมต่าง ๆและเชื่อมโยงไปยังผู้อื่น การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ก่อให้เกิดปัญหากับ
" คนกลาง " แนวคิด ถ้ากำหนดเป็นสิ่งที่อยู่ระหว่าง .
วิวัฒนาการของเครือข่ายตลาดทั้งในระหว่าง reshapes คืออะไรและสิ่งที่มันเป็น
ระหว่าง เนื่องจากพฤติกรรมของเกษตรกร เป็นหนึ่งในหน่วยการสร้างตลาด
ระบบเราต้องพิจารณาธุรกิจคนกลางจากมุมมองของตัวเอง
มากกว่า จากมุมมองของผู้อื่น
จุดเริ่มต้นของการสนทนาของเราเป็นรีวิวคร่าว ๆของการเปลี่ยนแปลงทางประวัติศาสตร์ใน
บทบาทของคนกลางในตลาด หลักของการโต้แย้งคือพ่อค้าคนกลาง
เสมอตอบสนองฟังก์ชั่นทางธุรกิจที่สำคัญในระบบตลาด และบทบาทของพวกเขา
ใช้เวลากว่านักแสดงอื่น ๆ ในตลาด การวิเคราะห์ของเราเน้นใน 3 บทบาทใน
ซึ่งคนกลางจริงตามตรรกะทางธุรกิจที่แตกต่างกันและทำหน้าที่แตกต่างกัน
อย่างกว้างขวางในส่วนต่อไปนี้เราจะหารือคนกลางเป็นผู้ค้าคนกลาง
เป็นผู้จัดจําหน่าย และคนกลางเป็นผู้ให้บริการ