This study was conducted to assess

This study was conducted to assess the effect of growth hormone on sprouting and rooting
ability of Jatropha curcas (L). Stem cuttings from mature plants were treated with two types of growth
hormones: Naphthalene Acetic Acid and Indole-3-Butyric Acid while the untreated cuttings were used as
control. The experiment was laid out as complete randomized design with three treatments replicated three
times. The following parameters were evaluated : survival percentage, number of buds that sprouted, bud
length, leaf number, and rooting parameters. Results showed that growth hormone application had no
significant effect on survival and sprouting behaviour of J. curcas. The untreated cuttings (control) performed
better than the hormone treated cuttings. However, in term of rooting behaviours, significant effect of treatment
differences were observed at p < 0.05. Cuttings treated with IBA were found to root better than those of NAA,
the control gave the best performance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินการวิจัยนี้เพื่อประเมินผลของฮอร์โมนเจริญเติบโตแตกหน่อ และรากความสามารถของ curcas สบู่ดำ (L) ตัดต้นกำเนิดจากพืชผู้ใหญ่ได้รับการรักษา ด้วยสองชนิดที่เจริญเติบโตฮอร์โมน: แนฟทาลีนกรดอะซิติกและกรดอินโดล-3-บิวทีริกในขณะที่ตัดไม่ผ่านถูกใช้เป็นการควบคุม การทดลองวางออกเป็นการออกแบบการสุ่มสมบูรณ์ด้วยสามจำลองแบบสามครั้ง พารามิเตอร์ต่อไปนี้ถูกประเมิน: เปอร์เซ็นต์การอยู่รอด จำนวนตาที่งอก หน่อความยาว จำนวนใบ และขจัดพารามิเตอร์ ผลการศึกษาพบว่า โปรแกรมฮอร์โมนเจริญเติบโตได้ไม่มีผลจากพฤติกรรมการอยู่รอดและการแตกหน่อของ J. curcas ตัดไม่ผ่าน (การควบคุม) ดำเนินการดีกว่าตัดฮอร์โมนรักษา อย่างไรก็ตาม ในด้านขจัดพฤติกรรม ผลกระทบของการรักษาความแตกต่างถูกตั้งข้อสังเกตที่ p < 0.05 ตัดด้วย IBA พบรากดีกว่าของราดหน้าการควบคุมให้ประสิทธิภาพสูงสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของฮอร์โมนการเจริญเติบโตในการแตกหน่อและรากความสามารถของสบู่ดำ ( L ) ชำกิ่งจากพืชผู้ใหญ่ได้รับการรักษาที่มีสองประเภทของการเจริญเติบโตฮอร์โมน : แนพทาลีน กรด Increase ในขณะที่การรักษาและใช้เป็นควบคุม การทดลองที่แสดงเป็น แผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์กับการรักษาสามแบบ สามครั้ง ตัวแปรตาม ได้แก่ : เปอร์เซ็นต์การรอดตายจำนวนหน่อที่งอกบานความยาว , จำนวนใบและรากของพารามิเตอร์ ผลการศึกษาพบว่า การใช้ฮอร์โมนการเจริญเติบโตไม่มีมีผลต่อการอยู่รอดและแตกหน่อพฤติกรรมของ curcas . ในการรักษา ( ควบคุม ) แสดงที่ดีกว่าได้รับฮอร์โมนกิ่งแก้ว อย่างไรก็ตาม ในแง่ของการขจัดพฤติกรรมผลของการรักษาความแตกต่างที่พบที่ p < 0.05 การรักษาด้วย IBA พบรากดีกว่าพวกนี่การควบคุมให้ประสิทธิภาพดีที่สุด