As an English major I have learned

As an English major I have learned to appreciate the peaceful, yet exhilarating moment when my mind engages with an author's thoughts on a page. As Toni Morrison says in The Dancing Mind , "[reading is] to experience one's own mind dancing with another's." In my early days as a college student, I wanted to know the "true" meaning of a work or what the author intended, however, I have now realized this would void literature of its most noteworthy complexities. Individual interpretations bring varied insights to a work and it is also interesting to point out messages the author may not have realized s/he included in the piece.

I have always been a thinker, but throughout my coursework, I have greatly sharpened my critical analysis skills. Instead of focusing on proposed meanings or biographical background, I have learned to continuously ask "why" on many different levels. I challenge myself to dig into a text as deeply as possible and unpack every detail to develop a satisfying close read. Also, by reading multiple novels by the same author I have learned to identify different writing styles and make connections that weave texts together; this helped me develop a deeper understanding of the novels. When I look at one of my freshman level novels and see clean pages, I realize that I did not actively read the book. I guess you could say that I have learned to read with a pen, which has drastically taken my writing to a new level because I am able to connect back with my initial insights marked on the page.

Writing had always been one of my strengths, but it was challenging to take that initial step past the high school, five-paragraph essay form that constricted my ideas for so long. Moving past this form, however, has greatly opened my mind. My thoughts are now able to be more complex because I have learned how to sustain a logical argument in an organized manner. My writing has become increasingly more concise and I no longer have room for added "fluff" or "padding." Another improvement is my ability to point out multiple complexities within a text, instead of sticking to one-sided arguments in my papers. Furthermore, learning how to find peer reviewed journal articles and order books through interlibrary loan has significantly widened the scope of my research, which has lead to more scholarly papers with credible references. My writing is so much more interesting than it used to be.

It is difficult to identify gaps in my knowledge as an English major, only because I feel like I have learned so much. I feel that I have largely expanded my literary analysis and writing skills, but I need to be prepared to teach high school students their required literature. I think it would be useful to identify commonly taught novels in our local high schools and study them myself. By studying the required literature and thinking about how to teach it, I will have a sturdy foundation to work from once I am in the classroom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังต้องขณะเมื่อจิตใจของฉันเกี่ยวกับความคิดของผู้เขียนในหน้าเป็นเป็นวิชาภาษาอังกฤษที่ผมได้เรียนรู้ชื่นชมความสงบ เป็น Toni มอร์ริสันกล่าวว่า ในรำใจ, " [อ่านเป็น] ประสบการณ์เองใจเต้นกับใจ" ในวันแรก ๆ ของฉันเป็นการศึกษา ผมต้องการทราบความหมาย "แท้จริง" ของงาน หรือสิ่งผู้เขียนตั้งใจ อย่างไรก็ตาม ฉันมีตอนนี้ที่รับรู้นี้จะยกเลิกเอกสารประกอบการของความซับซ้อนความชัดที่สุด ตีความแต่ละให้ความเข้าใจแตกต่างกันการทำงาน และก็น่าสนใจที่ชี้ให้เห็นข้อความที่ผู้เขียนอาจไม่ได้รับหล่อรวมอยู่ในชิ้นส่วนมีแบบ thinker ได้ตลอดเวลาสอนของฉัน ฉันมีอย่างรุนแรงขึ้นทักษะวิเคราะห์ความสำคัญของฉัน แทนที่จะเน้นความหมายเสนอหรือพื้นหลังชีวประวัติ ฉันได้เรียนรู้อย่างต่อเนื่องถาม "ทำไม" ในระดับที่แตกต่างกันมาก ผมท้าทายตนเองขุดลงในข้อความลึกที่สุด และสามารถแยกทุกรายละเอียดเพื่อพัฒนาตอบสนองปิดอ่าน ยัง โดยการอ่านนวนิยายหลาย โดยผู้เขียนเดียวกัน ผมได้เรียนรู้การระบุลักษณะต่าง ๆ และทำการเชื่อมต่อที่ทอข้อความร่วมกัน นี้ช่วยพัฒนาความเข้าใจที่ลึกซึ้งของนวนิยาย เมื่อดูที่นิยายของฉันระดับวิชาฯ และดูหน้าสะอาด ฉันรู้ว่า ฉันไม่ได้กำลังอ่านหนังสือ ผมคิดว่า คุณสามารถพูดว่า ฉันได้เรียนรู้การอ่าน ด้วยปากกา ซึ่งได้อย่างรวดเร็วดำเนินการเขียนของฉันเป็น เพราะฉันสามารถเชื่อมต่อกลับมาพร้อมกับความเข้าใจของฉันเริ่มต้นทำเครื่องหมายบนหน้าเขียนได้เสมอหนึ่งในจุดแข็งของฉัน แต่ก็ท้าทายจะเริ่มต้นขั้นตอนมัธยม แบบฟอร์มเรียงห้าย่อหน้าที่ constricted ความคิดของฉันสำหรับนาน ที่ผ่านมา ย้ายผ่านแบบฟอร์มนี้ อย่างไรก็ตาม มีอย่างเปิดใจ ความคิดของฉันก็จะมีความซับซ้อนเนื่องจากฉันได้เรียนรู้วิธีการรักษาอาร์กิวเมนต์ตรรกะในการจัด เขียนของฉันได้กลายเป็นมากขึ้นกระชับขึ้น และไม่มีห้องเพิ่ม "fluff" หรือ "ระยะห่าง" ปรับปรุงอีกเป็นความสามารถในการชี้ให้เห็นความซับซ้อนหลายภายในข้อความ แทนที่จะผสานกับอาร์กิวเมนต์ด้านเดียวในเอกสารของฉัน นอกจากนี้ เรียนรู้วิธีการค้นหาเพื่อนตรวจทานบทความสมุดรายวันและใบสั่งหนังสือผ่านการยืมระหว่างห้องสมุดได้อย่างมีนัยสำคัญ widened ขอบเขตของการวิจัยของฉัน ซึ่งได้นำไปเพิ่มเติม scholarly เอกสารอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ ฉันเขียนได้น่าสนใจมากขึ้นกว่าควรจะเป็นจึงเป็นเรื่องยากที่จะระบุช่องว่างในความรู้ของฉันเป็นหลักเป็นภาษาอังกฤษ เพราะฉันรู้สึกเหมือนฉันได้เรียนรู้มาก ผมรู้สึกว่า ผมได้ขยายใหญ่ของฉันวิเคราะห์วรรณกรรมและการเขียนทักษะ แต่ฉันต้องการจะสอนวรรณคดีของพวกเขาต้องเรียน ผมคิดว่า มันจะมีประโยชน์ในการระบุนิยายทั่วไปเรียนรู้ในโรงเรียนของเราสูงท้องถิ่น และศึกษาให้ตัวเอง โดยศึกษาเอกสารข้อมูลที่จำเป็น และคิดเกี่ยวกับวิธีการสอนมัน ฉันจะมีรากฐานแข็งแรงจะทำงานเมื่อฉันอยู่ในห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นภาษาอังกฤษที่สำคัญฉันได้เรียนรู้ที่จะชื่นชมความสงบสุขช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้น แต่เมื่อใจของฉันมีส่วนร่วมกับความคิดของผู้เขียนในหน้า ขณะที่โทนีมอร์ริสันกล่าวว่าในใจเต้น "[อ่าน] จะได้สัมผัสกับการเต้นรำใจของตัวเองกับคนอื่น." ในวันแรกของฉันเป็นนักศึกษาวิทยาลัยผมอยากจะรู้ว่า "ความจริง" ความหมายของการทำงานหรือสิ่งที่ผู้เขียนตั้งใจ แต่ผมได้ตระหนักถึงตอนนี้จะเป็นโมฆะวรรณกรรมของความซับซ้อนที่น่าสังเกตมากที่สุด การตีความของแต่ละบุคคลที่แตกต่างกันนำข้อมูลเชิงลึกในการทำงานและก็ยังเป็นที่น่าสนใจที่จะชี้ให้เห็นข้อความที่เขียนอาจไม่ได้ตระหนัก s / เขารวมอยู่ในชิ้น. ฉันได้รับเสมอนักคิด แต่ตลอดหลักสูตรของฉันฉันได้รุนแรงขึ้นอย่างมากในการวิเคราะห์ที่สำคัญของฉัน ทักษะ แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่ความหมายที่นำเสนอหรือพื้นหลังชีวประวัติฉันได้เรียนรู้อย่างต่อเนื่องถามว่า "ทำไม" ในระดับที่แตกต่างกัน ผมขอท้าให้ตัวเองที่จะขุดลงไปในข้อความที่เป็นลึกที่สุดและแกะทุกรายละเอียดในการพัฒนาอ่านใกล้ที่น่าพอใจ นอกจากนี้จากการอ่านนิยายหลายโดยผู้เขียนคนเดียวกับที่ผมได้เรียนรู้ที่จะระบุรูปแบบการเขียนที่แตกต่างกันและทำให้การเชื่อมต่อที่สานตำรากัน นี้ช่วยให้ผมพัฒนาความเข้าใจที่ลึกซึ้งของนวนิยาย เมื่อฉันมองไปที่หนึ่งในนวนิยายระดับแรกของฉันและดูหน้าสะอาดฉันตระหนักดีว่าผมไม่ได้อ่านหนังสืออย่างแข็งขัน ผมคิดว่าคุณสามารถพูดได้ว่าผมได้เรียนรู้ที่จะอ่านด้วยปากกาซึ่งได้ดำเนินการอย่างมากการเขียนของฉันไปยังระดับใหม่เพราะผมสามารถที่จะเชื่อมต่อกลับมาพร้อมกับข้อมูลเชิงลึกของฉันเริ่มต้นการทำเครื่องหมายบนหน้า. เขียนได้เสมอหนึ่งในจุดแข็งของฉัน แต่มันก็เป็นความท้าทายที่จะใช้เวลาที่ขั้นตอนแรกที่ผ่านมาโรงเรียนมัธยมห้าวรรครูปแบบการเขียนเรียงความที่ตีบคิดของฉันมานาน การย้ายที่ผ่านมารูปแบบนี้ แต่มีการเปิดใจของฉันอย่างมาก ความคิดของฉันตอนนี้สามารถที่จะซับซ้อนมากขึ้นเพราะผมได้เรียนรู้วิธีที่จะรักษาข้อโต้แย้งตรรกะในลักษณะการจัด งานเขียนของฉันได้กลายเป็นมากขึ้นที่รัดกุมมากขึ้นและฉันไม่ได้มีห้องพักสำหรับการเพิ่ม "ปุย" หรือ "ช่องว่าง". อีกประการหนึ่งคือการปรับปรุงความสามารถของฉันจะชี้ให้เห็นความซับซ้อนหลายในข้อความแทนการติดกับข้อโต้แย้งด้านเดียวในเอกสารของฉัน นอกจากนี้การเรียนรู้วิธีที่จะหาบทความในวารสารการทบทวนตรวจสอบและหนังสือสั่งซื้อผ่านยืมได้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในขอบเขตของการวิจัยของฉันซึ่งได้นำไปสู่เอกสารทางวิชาการอื่น ๆ ที่มีการอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ งานเขียนของฉันเป็นที่น่าสนใจมากขึ้นกว่าที่เคยเป็น. มันเป็นเรื่องยากที่จะระบุช่องว่างในความรู้ของฉันเป็นภาษาอังกฤษที่สำคัญเพียงเพราะฉันรู้สึกเหมือนฉันได้เรียนรู้มาก ฉันรู้สึกว่าฉันมีการขยายตัวส่วนใหญ่วิเคราะห์วรรณกรรมของฉันและทักษะการเขียน แต่ฉันต้องมีการเตรียมการสอนนักเรียนโรงเรียนมัธยมวรรณกรรมที่ต้องการของพวกเขา ฉันคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์ในการระบุนิยายสอนทั่วไปในโรงเรียนมัธยมในท้องถิ่นของเราและการศึกษาพวกเขาเอง โดยการศึกษาวรรณกรรมที่จำเป็นและคิดเกี่ยวกับวิธีการสอนมันฉันจะมีรากฐานที่ทนทานการทำงานจากที่ครั้งหนึ่งผมในห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นภาษาอังกฤษที่ผมได้เรียนรู้ที่จะชื่นชมความสงบ แต่เร้าใจ เมื่อใจเกี่ยวกับความคิดของผู้เขียนในหน้า เป็น โทนี มอร์ริสัน กล่าวว่าในการเต้นใจ " [ อ่าน ] ประสบการณ์ของตนเอง จิตใจเต้นด้วยอีก . . . " ในวันแรกของฉันเป็นนักเรียนวิทยาลัย , ฉันต้องการที่จะรู้ " ความจริง " ความหมายของงาน หรือสิ่งที่ผู้เขียนตั้งใจ อย่างไรก็ตามตอนนี้ฉันตระหนักนี้จะถือเป็นโมฆะ วรรณคดีที่สำคัญที่สุดของความซับซ้อน . การตีความแต่ละบุคคลนำข้อมูลเชิงลึกที่หลากหลายเพื่อทำงาน และมันยังน่าสนใจที่จะชี้ให้เห็นข้อความ ผู้เขียนอาจไม่ได้ตระหนักว่า s / เขารวมอยู่ในชิ้น

ผมมักเป็นนักคิด แต่ตลอดการสอนของฉัน ฉันมีมากลับทักษะการวิเคราะห์ของฉันแทนที่จะเน้นการเสนอความหมายหรือความเป็นมาชีวประวัติ , ฉันได้เรียนรู้อย่างต่อเนื่องเพื่อถามว่า " ทำไม " ในระดับที่แตกต่างกันมาก ผมท้าทายตัวเองที่จะขุดลงในข้อความที่ลึกซึ้งที่สุด และแกะทุกรายละเอียดเพื่อพัฒนาภิรมย์ปิดอ่าน นอกจากนี้โดยการอ่านนวนิยายหลาย โดยผู้เขียนเดียวกันฉันได้เรียนรู้ที่จะระบุลักษณะการเขียนที่ต่างกันและทำให้การเชื่อมต่อที่สานข้อความด้วยกัน นี้ช่วยให้ฉันพัฒนาความเข้าใจที่ลึกของนวนิยาย เมื่อฉันมองไปที่หนึ่งของนวนิยายระดับแรกของฉันและดูหน้าสะอาด ฉันตระหนักว่าฉันไม่ได้กระตือรือร้นอ่านหนังสือ ฉันคิดว่านายจะพูดว่า ฉันได้เรียนรู้ที่จะอ่านด้วยปากกาซึ่งมีในการเขียนของฉันถ่ายไปยังระดับใหม่ เพราะฉันสามารถเชื่อมต่อด้วยข้อมูลเชิงลึกของฉันเริ่มต้นการทำเครื่องหมายบนหน้า

เขียนได้เสมอหนึ่งในจุดแข็งของฉัน แต่มันเป็นความท้าทายที่จะใช้ขั้นตอนการเริ่มต้นที่ผ่านโรงเรียนมัธยมห้าวรรคเรียงความแบบฟอร์มที่ทำให้ความคิดของฉันมานาน เคลื่อนผ่านแบบฟอร์มนี้ , อย่างไรก็ตาม , ได้ช่วยเปิดความคิดความคิดของฉันตอนนี้สามารถจะซับซ้อนมากขึ้นเพราะผมได้เรียนรู้วิธีการที่จะสนับสนุนอาร์กิวเมนต์ตรรกะในลักษณะการจัด . การเขียนของฉันได้กลายเป็นมากขึ้นมากขึ้นที่กระชับ และ ผม ไม่ มีห้องพักสำหรับการเพิ่ม " ปุย " หรือ " padding " โครงการอื่นคือความสามารถของฉันที่จะชี้ให้เห็นหลายความซับซ้อนภายในข้อความ แทนที่จะยึดติดกับรักข้างเดียวอาร์กิวเมนต์ในเอกสารของฉัน นอกจากนี้เรียนรู้วิธีการค้นหาตรวจสอบบทความวารสารและหนังสือที่สั่งผ่านการยืมระหว่างห้องสมุดได้อย่างมีนัยสำคัญขยายขอบเขตของงานวิจัย ซึ่งได้นำเอกสารวิชาการมากขึ้น ด้วยการอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ การเขียนของฉันมากน่าสนใจมากขึ้นกว่าที่เคยเป็น

ก็ยากที่จะระบุช่องว่างในความรู้ของฉันเป็นภาษาอังกฤษเป็นหลัก เพราะผมรู้สึกว่าผมได้เรียนรู้อะไรมากมายผมรู้สึกว่าผมต้องไปขยายการวิเคราะห์วรรณกรรมและทักษะในการเขียน แต่ฉันต้องเตรียมตัวสอนนักเรียนมัธยมวรรณกรรมของพวกเขาต้องการ ฉันคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์ที่จะระบุมักสอนวรรณกรรมในโรงเรียนท้องถิ่นของเราสูง และศึกษาด้วยตัวเอง โดยการศึกษาใช้วรรณกรรมและคิดเกี่ยวกับวิธีการสอนมันผมจะมีรากฐานมั่นคงที่จะทำงานเมื่อฉันในชั้นเรียน