The purely mathematical model of th

The purely mathematical model of the consumption function given in Eq. (I.3.1) is of limited interest to the econometrician, for it assumes that there is an exact or deterministic relationship between consumption and income. But relationships between economic variables are generally inexact. Thus, if we were to obtain data on consumption expenditure and disposable (i.e., aftertax) income of a sample of, say, 500 American families and plot these data on a graph paper with consumption expenditure on the vertical axis and disposable income on the horizontal axis, we would not expect all 500 observations to lie exactly on the straight line of Eq. (I.3.1) because, inaddition to income, other variables affect consumption expenditure. For example, size of family, ages of the members in the family, family religion, etc., are likely to exert some influence on consumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองทางคณิตศาสตร์อย่างหมดจดของฟังก์ชั่นการบริโภคที่ให้ไว้ในสมการ (I.3.1) เป็นที่สนใจของการ จำกัด การ econometrician สำหรับจะอนุมานได้ว่ามีความสัมพันธ์ที่แน่นอนหรือกำหนดขึ้นระหว่างการบริโภคและรายได้ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปมักจะไม่แน่นอน ดังนั้นถ้าเราจะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการบริโภคและการทิ้งรายได้ (เช่น aftertax) ของกลุ่มตัวอย่างของการพูดที่ 500 ครอบครัวชาวอเมริกันและพล็อตข้อมูลเหล่านี้ลงบนกระดาษกราฟที่มีค่าใช้จ่ายในการบริโภคบนแกนแนวตั้งและรายได้ทิ้งในแนวนอน แกนเราจะไม่คาดหวังทั้งหมด 500 ข้อสังเกตที่จะนอนตรงกับเส้นตรงของสมการ (I.3.1) เพราะใน
นอกเหนือจากรายได้ส่งผลกระทบต่อตัวแปรอื่น ๆ ค่าใช้จ่ายในการบริโภค ยกตัวอย่างเช่นขนาดของครอบครัวทุกเพศทุกวัยของสมาชิกในครอบครัว, ศาสนาครอบครัว ฯลฯ มีแนวโน้มที่จะใช้อิทธิพลบางอย่างเกี่ยวกับการบริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบทางคณิตศาสตร์อย่างหมดจดของฟังก์ชั่นการใช้งานที่กำหนดใน Eq (I. 3.1) มีความสนใจที่จำกัดกับนักเศรษฐศาสตร์, เพราะมันสันนิษฐานว่ามีความสัมพันธ์ที่แน่นอนหรือเป็นอุปสรรคระหว่างการบริโภคและรายได้. แต่ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปจะไม่แน่นอน ดังนั้น, ถ้าเราจะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการบริโภคและทิ้ง (เช่น, หลังภาษี) รายได้ของตัวอย่าง, พูด, ๕๐๐ครอบครัวอเมริกันและพล็อตข้อมูลเหล่านี้บนกระดาษกราฟที่มีรายจ่ายการบริโภคบนแกนแนวตั้งและรายได้ทิ้งในแนวนอน เราจะไม่คาดหวังการสังเกตการณ์๕๐๐ทั้งหมดที่จะนอนอยู่บนเส้นตรงของ Eq (I. 3.1) เพราะ, ใน
นอกเหนือจากรายได้ตัวแปรอื่นๆมีผลต่อรายจ่ายของปริมาณการใช้ ตัวอย่างเช่น, ขนาดของครอบครัว, อายุของสมาชิกในครอบครัว, ศาสนาครอบครัว, ฯลฯ, มีแนวโน้มที่จะออกแรงอิทธิพลบางอย่างในการบริโภค.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบจำลองทางคณิตศาสตร์บริสุทธิ์ของฟังก์ชันการบริโภคที่ระบุไว้ใน i.3.1 มีความสนใจจำกัดในเศรษฐมิติเพราะมันถือว่ามีความสัมพันธ์ที่ถูกต้องหรือแน่นอนระหว่างการบริโภคและรายได้ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทางเศรษฐกิจมักจะไม่ถูกต้อง ดังนั้นถ้าเราได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการใช้จ่ายของผู้บริโภคและรายได้ทิ้งของครัวเรือนของเรา 500 ตัวอย่างและแผนภูมิที่ใช้ในแนวตั้งและรายได้ทิ้งบนแกนแนวนอน เราไม่ได้ต้องการทั้งหมด 500 สังเกตได้อย่างถูกต้องตั้งอยู่บนเส้นตรงของสมการเพราะ
นอกจากรายได้แล้วยังมีตัวแปรอื่นที่มีผลต่อการใช้จ่ายของผู้บริโภคอีกด้วย ตัวอย่างเช่นขนาดของครอบครัวอายุของสมาชิกในครอบครัวและความเชื่อทางศาสนาในครอบครัวอาจจะมีผลกระทบต่อการบริโภค