African American Music in the Ninet

African American Music in the Nineteenth CenturyThe story of African American music in the nineteenth century can be told only partially. It is the story of the stevedores on the wharves of Savannah, the tobacco pickers in the Piedmont of North Carolina, the cotton pickers on the plantations of rural Alabama, the worshipers at camp meetings in Kentucky, the Methodist ministers of Philadelphia, the oarsmen of the Sea Islands in South Carolina, the dance hall performers of New York, the riverboat minstrels on the Mississippi, and the conservatory-trained musicians of Boston. Most of their music was not written down but transmitted orally from musician to musician. Except for a few collec- tions of transcriptions, the only tangible sources of information are diaries, letters, newspapers, and novels, as well as paintings and pictures—but these do not always depict African American music clearly or reliably.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอฟริกันอเมริกันในศตวรรษที่สิบเก้า
เรื่องราวของเพลงอเมริกันแอฟริกันในศตวรรษที่สิบเก้าสามารถบอกเพียงบางส่วนเท่านั้น มันเป็นเรื่องของ stevedores ในท่าเรือของสะวันนาที่แจ่มยาสูบในเพียดอร์ทแคโรไลนาที่แจ่มฝ้ายในไร่ของชนบทอลาบามานมัสการในที่ประชุมค่ายในเคนตั๊กกี้, รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเมธของฟิลาเดลฝีพายของ หมู่เกาะทะเลในเซาท์แคโรไลนา, นักแสดงเต้นรำในห้องโถงของ New York, ดนตรีบนเรือล่องแม่น้ำมิสซิสซิปปีและนักดนตรีเรือนกระจกที่ผ่านการฝึกอบรมจากบอสตัน ส่วนใหญ่เพลงของพวกเขาไม่ได้เขียนลง แต่ปากเปล่าถ่ายทอดจากนักดนตรีที่จะเป็นนักดนตรี ยกเว้น tions collec- ไม่กี่ทานเพียงแหล่งที่มีตัวตนของข้อมูลที่มีสมุดบันทึก, จดหมาย, หนังสือพิมพ์และนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพลงอเมริกันแอฟริกันในศตวรรษที่สิบเก้า
เรื่องราวของเพลงแอฟริกันอเมริกันในศตวรรษที่สิบเก้าสามารถบอกได้เพียงบางส่วน. มันเป็นเรื่องราวของ stevedores บน wharves ของสะวันนายาสูบที่อยู่ในพีดมอนต์ของนอร์ทแคโรไลนา, ผ้าฝ้ายบนสวนของภาคตะวันตกของรัฐอลาบามาเป็นนักบูชาในการประชุมค่ายในเคนทักกี, รัฐมนตรีว่าการกระทรวงของฟิลาเดลเฟีย, นักกีฬาของหมู่เกาะทะเลในเซาท์แคโรไลนา, การแสดงออกของหอการเต้นรำของนิวยอร์ก, แม่น้ำมิโบ๊ต minstrels บน Mississippi และการฝึกอบรมทางการเมืองของบอสตัน ส่วนใหญ่ของเพลงของพวกเขาไม่ได้เขียนลงแต่ส่งรับประทานจากนักดนตรีไปยังนักดนตรี ยกเว้นการทานไม่กี่คนที่เป็นแหล่งที่มีตัวตนของข้อมูลเท่านั้นที่มีไดอารี่, จดหมาย, หนังสือพิมพ์และนวนิยายเช่นเดียวกับภาพวาดและภาพ—แต่เหล่านี้ไม่เคยแสดงให้เห็นเพลงอเมริกันแอฟริกันอย่างชัดเจนหรือเชื่อถือได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพลงของชาวอเมริกันผิวดำในศตวรรษที่
เรื่องราวของดนตรีอเมริกันสีดำในศตวรรษที่สิบเก้าได้เพียงบางส่วนเท่านั้น มันเกี่ยวข้องกับการโหลดและขนถ่ายที่ท่าเรือซาวานน่าเก็บฝ้ายที่เท้าของภูเขานอร์ธแคโรไลน่าเก็บฝ้ายจากฟาร์มชนบทอลาบาม่าชื่นชมในการประชุมค่ายในรัฐเคนตั๊กกี้ฟิลาเดลเฟียเป็นนักบวชของฟิลาเดลเฟียเกาะพายนักเต้นจาก South Carolina นิวยอร์ก บนเรือในแม่น้ำมิสซิสซิปปี้กวีและนักดนตรีที่บอสตันโรงเรียนดนตรี ส่วนใหญ่ของเพลงของพวกเขาไม่ได้เขียนไว้แต่ถูกส่งผ่านจากนักดนตรีด้วยปากเปล่า แหล่งที่มาของข้อมูลที่เป็นรูปธรรมแต่เพียงผู้เดียวนอกเหนือจากคอลเลกชันของต้นฉบับเป็นไดอารี่จดหมายหนังสือพิมพ์และนวนิยายรวมทั้งภาพวาดและภาพแต่เหล่านี้ไม่ได้เสมอที่ชัดเจนหรือเชื่อถือได้