DiscussionIn the present study, the

Discussion
In the present study, the contents and compositions of B vitamins
in black soybean seeds were differentially affected by soy
soybean varieties. Cotyledon colour of soybean seeds caused not
only the differential clustering in terms of the results of B vitamin
contents but also the differential correlation results. However, irrespective
of seed cotyledon colour of 11 soybean varieties, the PCA
scores plot indicated that the metabolic association and segregation
of B vitamins from 11 soybean seeds were differently linked
when compared with the clustering result. The responses of
individual B vitamins appeared differently on the PCA loading plot.
That is, the highest linkage appeared between riboflavin and
thiamine but the lowest one between total vitamin B2 and total
vitamin B3. Based on the overall responses of B vitamins (Fig. 2),
the levels of B3 vitamins tended to respond oppositely to the other
B vitamins. This result might affect the wide segregation between
total vitamin B2 and total vitamin B3. In this study, nicotiamide was
not detected in soybean seeds. The total content of B3 vitamins was
directly derived from the content of nicotinic acid. Therefore, nicotinic
acid and total vitamin B3 were exactly co-plotted on the
PCA loading plot, while the total and individual B2 vitamins were
highly segregated. Furthermore, this result mostly reflected the results
of the correlation coefficient matrix. In addition, the correlation
coefficient matrix suggests that vitamin B3 might negatively
contribute to the responses of the other B vitamins. There was a
significant negative relationship between pantothenic acid and
pyridoxine.
The contents of B vitamins were highly influenced not only by
soybean varieties in this study and the other report (Villavicencio
et al., 2000) but also by soybean seed maturity (Vedrina-Dragojevic´
et al., 1997) and developmental stages (Sierra et al., 1998). The
diversity of B vitamin contents appeared both in soybean seeds
and soy products (Lebiedzin´ ska & Szefer, 2006). The cultivation
location diversely affected the contents of thiamine and riboflavin
in soybean seeds (Nishiba et al., 2007). Soaking and cooking affected
the contents of thiamine, riboflavin, and niacin in faba bean,
chickpeas, and lentils (Prodanov, Sierra, & Vidal-Valverde, 2004).
The content of thiamine was reduced by soaking and cooking but
the content of riboflavin was enhanced by cooking in soybean
seeds. Niacin was not detected in either raw or soaked soybean
seeds but produced by cooking (Sarkar et al., 1998). As an abiotic
stimulus, irrespective of soybean variety, gamma radiation progressively
reduced the contents of vitamin B1, B2, and B6 with the
increase in radiation dosage (Villavicencio et al., 2000). Therefore,
it is understood that the chemotypic variation of B vitamin contents
within black soybean varieties might be derived not only
from genetic factors, such as varieties but also from seed maturity
and developmental stages. In addition, seed processing including
soaking and cooking might contribute to the diversity of B vitamin
contents in soybean products.
In the present study, the compositional difference of B vitamins
was also shown among soybean variety seeds. Green cotyledon
seeds were higher than yellow cotyledon seeds in riboflavin content.
Irrespective of seed cotyledon colour, riboflavin positively
correlated with thiamine, but when seed cotyledon colour was
considered, a positive correlation between thiamine and riboflavin
appeared only in yellow cotyledon seeds, indicating that yellow
colour in soybean cotyledon contributed to the positive correlation
between thiamine and riboflavin rather than green colour in soybean
cotyledon seeds. Irrespective of soybean varieties and seed
cotyledon colour, the absolute level of thiamine content was higher
than that of riboflavin. However, Orzáez Villanueva et al. (2000) reported
that riboflavin content was higher than thiamine content in
Swiss chard and green beans. During the maturation of grass pea
seeds, the content of thiamine inversely responded to the content
of riboflavin (Lisiewska et al., 2003). In addition, riboflavin was
negatively associated with thiamine in soybean seeds collected in
Japan (Nishiba et al., 2007). In this study, while only considering
green cotyledon se to thiamine. Therefore, it is assumed that the differential responses
to thiamine and riboflavin might be derived from seed coat colour.
On the other hand, regardless of seed cotyledon colour, nicotinic
acid was taken into account as a major component of B vitamins
in soybean seeds. Niacin was also a main constituent of B vitamins
in soybean seeds and processed soy products (Lebiedzin´ ska & Szefer,
2006), faba beans, chickpeas and lentils (Prodanov et al., 2004).
Considering overall responses, vitamin B3 negatively correlated
with FMN and/or total vitamin B2. This response was only detected
in yellow soybean cotyledon seeds. Thus, it is considered that the
negative correlation between nicotinic acid and FMN and/or total
vitamin B2 could be derived from the responses in yellow soybean
cotyledon seeds.
Individual B vitamins were strongly interrelated with each
other. Without considering seed cotyledon colour, vitamin B3
was not only least linked to other B vitamins but also negatively
correlated with the other B vitamins. Thiamine and riboflavin were
closely linked to each other and thiamine was positively correlated
with riboflavin and total vitamin B2. On the other hand, considering
the different categories were separated by seed cotyledon colour,
the correlation responses were highly unidentical. However,
there was a strong positive correlation between nicotinic acid
and total vitamin B3, irrespective of seed cotyledon colour, because
the total vitamin B3 content was only considered by the content of
nicotinic acid as nicotiamide was not detected in soybean seeds.
In conclusion, the contents and composition of B vitamins were
highly affected by black soybean varieties. The cotyledon colour of
soybean seeds contributed differently to the content of riboflavin.
Nicotinic acid was a majority of B vitamins but FAD and riboflavin
were a minor component in this study. Nicotinamide was not detected
in any soybean varieties, irrespective of soybean seed coat
colour and cotyledon colour. Of individual B vitamins, thiamine
was not only most closely associated with riboflavin on the PCA
loading plot but also strongly correlated with riboflavin in yellow
cotyledon soybean seeds. In contrast, vitamin B3 was least linked
to the other B vitamins on the PCA loading plot and negatively correlated
with the other B vitamins. Therefore, the contents and compositions
of B vitamins were affected not only by soybean variety
but also by seed cotyledon colour. The responses of each B vitamin
were positively or negatively interrelated within individual B vitamins
depending on the difference of seed cotyledon colour

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาในการศึกษาปัจจุบัน เนื้อหา และองค์ของวิตามิน Bในถั่วเหลืองดำ เมล็ด differentially ถูกกระทบจากถั่วเหลือง สายพันธุ์ถั่วเหลือง ต่อสีของเมล็ดถั่วเหลืองที่ไม่เกิดเฉพาะแตกต่างกันคลัสเตอร์ในผลของวิตามินบีเนื้อหา แต่ยังผลความสัมพันธ์แตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม บกของสีต่อเมล็ดของพันธุ์ถั่วเหลือง 11, PCAระบุคะแนนพล็อตที่สมาคมเผาผลาญและการแบ่งแยกบี วิตามินจากเมล็ดถั่วเหลือง 11 การต่างเชื่อมโยงเมื่อเปรียบเทียบกับผลระบบคลัสเตอร์ การตอบสนองของวิตามิน B แต่ละปรากฏบนโหลด PCA แตกต่างกันนั่นคือ การเชื่อมโยงสูงสุดที่ปรากฏระหว่างไรโบเฟลวิน และไทอามีนแต่หนึ่งต่ำระหว่างวิตามินบีรวมและผลรวมวิตามิน B3 ขึ้นอยู่กับการตอบสนองโดยรวมของวิตามิน B (Fig. 2),ระดับของวิตามิน B3 มีแนวโน้มที่จะ ตอบสนอง oppositely อีกวิตามิน B ผลนี้อาจส่งผลกระทบต่อการแบ่งแยกกว้างระหว่างวิตามินบีรวมและวิตามินรวม B3 ในการศึกษานี้ ถูก nicotiamideไม่พบในเมล็ดถั่วเหลือง เนื้อหาทั้งหมดของวิตามิน B3โดยตรงมาจากเนื้อหาของกรด nicotinic ดังนั้น nicotinicกรด และรวมวิตามิน B3 มีตรงร่วมพล็อตจุดไว้ในโหลด PCA พล็อต ขณะที่วิตามินบี 2 รวม และแต่ละสูงแยก นอกจากนี้ ผลนี้ส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นผลลัพธ์ของเมตริกซ์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ นอกจากนี้ สหสัมพันธ์เมตริกซ์สัมประสิทธิ์แนะนำว่า วิตามิน B3 อาจส่งผลเสียนำไปสู่การตอบสนองของวิตามินบีอื่น ๆ มีการความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกรดแพนโทธีนิค และไพริดอกซีนเนื้อหาของวิตามิน B ได้รับอิทธิพลสูงไม่ใช่โดยเฉพาะพันธุ์ถั่วเหลืองในการศึกษาและอื่น ๆ รายงาน (Villavicencioและ al., 2000) แต่ยัง โดยครบกำหนดเมล็ดถั่วเหลือง (Vedrina-Dragojevic´และ al., 1997) และขั้นพัฒนา (สาและ al., 1998) ที่ความหลากหลายของเนื้อหาวิตามิน B ปรากฏทั้งในเมล็ดถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง (Lebiedzin´ ska & Szefer, 2006) เพาะปลูกสถาน diversely ผลเนื้อหาของไทอามีนไรโบเฟลวินในเมล็ดถั่วเหลือง (Nishiba et al., 2007) แช่ และทำอาหารได้รับผลกระทบเนื้อหา ของไทอามีน ไรโบเฟลวิน ไนอาซินใน faba ถั่วchickpeas และ lentils (Prodanov, Sierra, & Vidal- ความ 2004)เนื้อหาของไทอามีนลดลง โดยการแช่ และทำอาหาร แต่เนื้อหาของไรโบเฟลวินถูกเพิ่ม โดยการทำอาหารในถั่วเหลืองเมล็ดพันธุ์ ไม่พบไนอาซินถั่วเหลืองดิบ หรือที่เปี่ยมล้นไปด้วยเมล็ดพืชแต่ผลิตโดยทำอาหาร (Sarkar และ al., 1998) เป็นการ abioticกระตุ้นเศรษฐกิจ ถั่วต่าง ๆ รังสีแกมมาไม่ความก้าวหน้าลดเนื้อหา ของวิตามิน B1, B2, B6 กับการเพิ่มปริมาณรังสี (Villavicencio et al., 2000) ดังนั้นคือเข้าใจที่เปลี่ยนแปลง chemotypic ของเนื้อหาวิตามินบีในถั่วเหลืองดำ พันธุ์อาจได้รับไม่เพียงแต่จากปัจจัยทางพันธุกรรม เช่นพันธุ์ แต่ จากเมล็ดครบกำหนดและขั้นตอนการพัฒนา นอกจากนี้ เมล็ดพันธุ์รวมถึงการประมวลผลแช่ และอาหารอาจทำให้ความหลากหลายของวิตามินบีเนื้อหาในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองในการศึกษาปัจจุบัน ต่าง compositional วิตามิน Bยังถูกแสดงอยู่ในเมล็ดถั่วเหลืองมากมาย สีเขียวต่อเมล็ดได้สูงกว่าเมล็ดสีเหลืองต่อเนื้อหาไรโบเฟลวินต่อเมล็ดภายสี วิตามินบวกcorrelated กับไทอามีน แต่เมื่อเมล็ดต่อสีพิจารณา ความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างไทอามีนไรโบเฟลวินปรากฏเฉพาะในสีเหลืองต่อเมล็ด แสดงสีเหลืองนั้นสีในส่วนความสัมพันธ์ในเชิงบวกต่อถั่วเหลืองระหว่างไทอามีน และวิตามิน มากกว่าสีเขียวถั่วเหลืองต่อเมล็ด ไม่ว่าสายพันธุ์ถั่วเหลืองและเมล็ดต่อสี ระดับสมบูรณ์เนื้อหาไทอามีนได้สูงกว่าที่ไรโบเฟลวิน อย่างไรก็ตาม รายงาน Orzáez Villanueva et al. (2000)เนื้อหาไรโบเฟลวินที่มีมากกว่าเนื้อหาในไทอามีนChard สวิสและถั่วเขียว ระหว่างพ่อแม่ของหญ้าดอกอัญชัญเมล็ด เนื้อหาของไทอามีน inversely ตอบสนองเนื้อหาของไรโบเฟลวิน (Lisiewska et al., 2003) นอกจากนี้ มีวิตามินเกี่ยวข้องกับไทอามีนในเมล็ดถั่วเหลืองที่เก็บรวบรวมในทางลบญี่ปุ่น (Nishiba et al., 2007) ในการศึกษานี้ ในขณะที่พิจารณาเท่านั้นse สีเขียวต่อกับไทอามีน ดังนั้น จะถือว่าเป็นที่การตอบสนองที่แตกต่างไทอามีนและวิตามินอาจจะได้มาจากเมล็ดตราสีบนมืออื่น ๆ โดยเมล็ดต่อสี nicotinicกรดถูกนำมาพิจารณาเป็นองค์ประกอบสำคัญของวิตามิน Bในเมล็ดถั่วเหลือง ไนอาซินยังเป็นวิภาคหลักของวิตามิน Bในเมล็ดถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองประมวลผล (Lebiedzin´ ska & Szefer2006), faba ถั่ว chickpeas และ lentils (Prodanov et al., 2004)พิจารณาการตอบสนองโดยรวม วิตามิน B3 ส่ง correlatedกับ FMN หรือวิตามินบีรวม เพียงพบคำตอบในถั่วเหลืองต่อเมล็ด ดังนั้น ก็ถือว่าที่นี้ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างกรด nicotinic และ FMN หรือผลรวมวิตามินบี 2 ไม่ได้มาจากการตอบสนองในถั่วเหลืองต่อเมล็ดวิตามินบีแต่ละถูกขอเกี่ยวข้องด้วยอื่น ๆ โดยไม่ต้องพิจารณาสีเมล็ดต่อ วิตามิน B3ไม่น้อยเฉพาะลิงค์ กับวิตามินบีอื่น ๆ แต่ส่งผลเสียหรือไม่correlated กับวิตามินบีอื่น ๆ ไทอามีนและวิตามินอย่างใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆ และไทอามีนมีบวก correlatedกับ B2 วิตามินไรโบเฟลวินและผลรวม บนมืออื่น ๆ พิจารณาประเภทต่าง ๆ ถูกแยก โดยเมล็ดต่อสีการตอบสนองความสัมพันธ์สูง unidentical อย่างไรก็ตามมีความสัมพันธ์ระหว่างกรด nicotinic บวกแรงและรวมวิตามิน B3 ไม่เมล็ดต่อสี เนื่องจากวิตามินรวมเนื้อหา B3 เท่านั้นถือเป็นเนื้อหาของกรด nicotinic เป็น nicotiamide ไม่พบในเมล็ดถั่วเหลืองเบียดเบียน เนื้อหาและองค์ประกอบของวิตามิน B ได้ผลกระทบสูง โดยสายพันธุ์ถั่วเหลืองสีดำ สีต่อของเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลืองส่วนแตกต่างกันจะเป็นไรโบเฟลวินกรด nicotinic เป็นส่วนใหญ่ของวิตามิน B แต่บูรณะ และไรโบเฟลวินมีส่วนประกอบรองในการศึกษานี้ ไม่พบ Nicotinamideในสายพันธุ์ต่าง ๆ ถั่วเหลือง ไม่หุ้มเมล็ดถั่วเหลืองสีและสีต่อ ละวิตามิน B ไทอามีนถูกไม่มากเท่าอย่างใกล้ชิดสัมพันธ์กับไรโบเฟลวินบน PCAโหลดลงจุดแต่ยังขอ correlated กับไรโบเฟลวินสีเหลืองต่อเมล็ดถั่วเหลือง ในทางตรงกันข้าม วิตามิน B3 ถูกเชื่อมโยงอย่างน้อยไปอื่น ๆ B วิตามินพล็อตโหลด PCA และส่ง correlatedมีอื่น B วิตามิน ดังนั้น เนื้อหาและองค์บี วิตามินที่ได้รับผลกระทบไม่เฉพาะ โดยถั่วต่าง ๆโดยเมล็ดต่อสีแต่ยัง การตอบสนองของวิตามินบีแต่ละได้บวก หรือลบสัมพันธ์กันภายในแต่ละวิตามิน Bขึ้นอยู่กับความแตกต่างของสีต่อเมล็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบาย
ในการศึกษาเนื้อหาและองค์ประกอบของวิตามินบี
ในเมล็ดถั่วเหลืองสีดำได้รับผลกระทบที่แตกต่างกันโดยถั่วเหลือง
พันธุ์ถั่วเหลือง สีใบเลี้ยงของเมล็ดถั่วเหลืองที่เกิดไม่
เพียง แต่การจัดกลุ่มที่แตกต่างกันในแง่ของผลของวิตามิน B
เนื้อหา แต่ยังผลความสัมพันธ์ที่แตกต่างกัน แต่ไม่คำนึงถึง
ของเมล็ดสีใบเลี้ยงจาก 11 สายพันธุ์ถั่วเหลือง PCA
พล็อตคะแนนแสดงให้เห็นว่าสมาคมการเผาผลาญอาหารและการแยกจากกัน
ของวิตามินบี 11 จากเมล็ดถั่วเหลืองมีการเชื่อมโยงที่แตกต่างกัน
เมื่อเปรียบเทียบกับผลการจัดกลุ่ม การตอบสนองของ
วิตามินบีแต่ละปรากฏแตกต่างกันในพล็อตในการโหลด PCA.
นั่นคือการเชื่อมโยงสูงสุดปรากฏระหว่าง riboflavin และ
วิตามินบี แต่ต่ำสุดหนึ่งระหว่างวิตามินบี 2 ทั้งหมดและรวม
วิตามิน B3 ขึ้นอยู่กับการตอบสนองโดยรวมของวิตามินบี (รูปที่ 2).,
ระดับของวิตามิน B3 มีแนวโน้มที่จะตอบสนองตรงข้ามไปที่อื่น ๆ
วิตามินบี ผลที่ได้นี้อาจมีผลต่อการแยกกว้างระหว่าง
วิตามินบี 2 และวิตามินรวม B3 ทั้งหมด ในการศึกษานี้ nicotiamide ถูก
ตรวจไม่พบในเมล็ดถั่วเหลือง เนื้อหาทั้งหมดของวิตามิน B3 ได้รับการ
ได้รับโดยตรงจากเนื้อหาของกรด nicotinic ดังนั้น nicotinic
กรดและวิตามิน B3 รวมทั้งสิ้นว่าร่วมจุดบน
พล็อตในการโหลด PCA ในขณะที่รวมและเป็นรายวิตามิน B2 เป็น
แยกสูง นอกจากนี้ส่วนใหญ่เป็นผลสะท้อนให้เห็นถึงผล
ของเมทริกซ์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ นอกจากนี้ความสัมพันธ์
เมทริกซ์สัมประสิทธิ์การแสดงให้เห็นว่าวิตามิน B3 ในทางลบที่อาจ
นำไปสู่การตอบสนองของวิตามินบีอื่น ๆ มี
ความสัมพันธ์ทางลบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกรด pantothenic และ
ไพริดอกซิ.
เนื้อหาของวิตามินบีได้รับอิทธิพลอย่างมากไม่เพียง แต่โดย
พันธุ์ถั่วเหลืองในการศึกษาครั้งนี้และรายงานอื่น ๆ (Villavicencio
et al., 2000) แต่ยังตามระยะเวลาครบกำหนดเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลือง (Vedrina-Dragojevic '
et al., 1997) และขั้นตอนการพัฒนา (เซียร์รา et al., 1998)
ความหลากหลายของเนื้อหาวิตามินบีปรากฏทั้งในเมล็ดถั่วเหลือง
และผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลือง (Lebiedzin' สกาและ Szefer 2006) การเพาะปลูก
ได้รับผลกระทบสถานที่หลากหลายเนื้อหาของวิตามินบีและ riboflavin
ในเมล็ดถั่วเหลือง (Nishiba et al., 2007) แช่และการปรุงอาหารได้รับผลกระทบ
เนื้อหาของวิตามินบี, riboflavin และไนอาซินในถั่วถั่ว,
ถั่วชิกพีและถั่วฝักยาว (Prodanov เซียและวิดัล-Valverde, 2004).
เนื้อหาของวิตามินบีลดลงโดยการแช่และปรุงอาหาร แต่
เนื้อหาของ riboflavin เป็น เพิ่มขึ้นโดยการปรุงอาหารในถั่วเหลือง
เมล็ด ไนอาซินไม่ได้ถูกตรวจพบในทั้งดิบหรือแช่ถั่วเหลือง
เมล็ด แต่ผลิตโดยการปรุงอาหาร (ซาร์การ์ et al., 1998) ในฐานะที่เป็น abiotic
กระตุ้นเศรษฐกิจโดยไม่คำนึงถึงความหลากหลายถั่วเหลืองรังสีแกมมาก้าวหน้า
ลดลงเนื้อหาของวิตามิน B1, B2, B6 และที่มี
การเพิ่มขึ้นของปริมาณรังสี (Villavicencio et al., 2000) ดังนั้น
มันเป็นที่เข้าใจว่าการเปลี่ยนแปลงของเนื้อหา chemotypic วิตามินบี
ภายในพันธุ์ถั่วเหลืองสีดำอาจจะมาไม่เพียง แต่
จากปัจจัยทางพันธุกรรมเช่นพันธุ์ แต่ยังมาจากเมล็ดพันธุ์ที่ครบกำหนด
และขั้นตอนการพัฒนา นอกจากนี้ในการประมวลผลรวมทั้งเมล็ด
แช่และการปรุงอาหารอาจนำไปสู่ความหลากหลายของวิตามินบี
เนื้อหาในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง.
ในการศึกษาที่แตกต่าง compositional ของวิตามินบี
ก็แสดงให้เห็นในหมู่เมล็ดถั่วเหลืองพันธุ์ ใบเลี้ยงสีเขียว
เมล็ดสูงกว่าเมล็ดใบเลี้ยงเหลืองใน riboflavin เนื้อหา.
โดยไม่คำนึงถึงสีใบเลี้ยงเมล็ด riboflavin บวก
มีความสัมพันธ์กับวิตามินบี แต่เมื่อเมล็ดสีใบเลี้ยงได้รับการ
พิจารณาความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างวิตามินบีและ riboflavin
ปรากฏเพียงในเมล็ดใบเลี้ยงสีเหลืองแสดงให้เห็นว่าสีเหลือง
สีในใบเลี้ยงถั่วเหลืองมีส่วนทำให้ความสัมพันธ์เชิงบวก
ระหว่างวิตามินบีและ riboflavin มากกว่าสีเขียวในถั่วเหลือง
เมล็ดใบเลี้ยง โดยไม่คำนึงถึงพันธุ์ถั่วเหลืองและเมล็ด
สีใบเลี้ยงในระดับที่แน่นอนของเนื้อหาวิตามินบีสูง
กว่า riboflavin อย่างไรก็ตามOrzáez Villanueva และคณะ (2000) รายงาน
ว่า riboflavin เนื้อหาสูงกว่าเนื้อหาวิตามินบีใน
สวิสชาร์ทและถั่วเขียว ในช่วงการเจริญเติบโตของถั่วหญ้า
เมล็ดเนื้อหาของวิตามินบีผกผันตอบสนองต่อเนื้อหา
ของ riboflavin (Lisiewska et al., 2003) นอกจากนี้ riboflavin ถูก
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับวิตามินบีในเมล็ดถั่วเหลืองที่เก็บใน
ญี่ปุ่น (Nishiba et al., 2007) ในการศึกษานี้ขณะที่มีเพียงพิจารณา
ใบเลี้ยงสีเขียว se เพื่อวิตามินบี ดังนั้นจึงสันนิษฐานว่าการตอบสนองที่แตกต่างกัน
เพื่อให้วิตามินบีและ riboflavin อาจจะมาจากสีเปลือกหุ้มเมล็ด.
ในทางกลับกันโดยไม่คำนึงถึงเมล็ดสีใบเลี้ยง, nicotinic
กรดถูกนำเข้าบัญชีเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของวิตามินบี
ในเมล็ดถั่วเหลือง ไนอาซินยังเป็นส่วนประกอบหลักของวิตามินบี
ในเมล็ดถั่วเหลืองและประมวลผลผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลือง (Lebiedzin' สกาและ Szefer,
2006), ถั่วถั่วชิกพีและถั่วฝักยาว (Prodanov et al., 2004).
พิจารณาการตอบสนองโดยรวม, วิตามินบี 3 ความสัมพันธ์เชิงลบ
กับ FMN และ / หรือวิตามินบี 2 ทั้งหมด การตอบสนองนี้ถูกตรวจพบเฉพาะ
ในถั่วเหลืองเมล็ดสีเหลืองใบเลี้ยง ดังนั้นจึงมีการพิจารณาแล้วเห็นว่า
ความสัมพันธ์ทางลบระหว่างกรด nicotinic และ FMN และ / หรือรวม
วิตามินบี 2 อาจจะมาจากการตอบสนองในถั่วเหลืองสีเหลือง
เมล็ดใบเลี้ยง.
วิตามินบีบุคคลมีความสัมพันธ์อย่างมากกับแต่ละ
อื่น ๆ โดยไม่พิจารณาเมล็ดสีใบเลี้ยง, วิตามินบี 3
ไม่เพียง แต่อย่างน้อยที่เชื่อมโยงกับวิตามินบีอื่น ๆ แต่ยังลบ
ความสัมพันธ์กับวิตามินบีอื่น ๆ วิตามินบีและ riboflavin ถูก
เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆ และวิตามินบีมีความสัมพันธ์เชิงบวก
กับ riboflavin และวิตามินบี 2 ทั้งหมด ในทางตรงกันข้ามการพิจารณา
ประเภทที่แตกต่างกันแยกจากกันโดยสีใบเลี้ยงเมล็ด
ตอบสนองความสัมพันธ์เป็น unidentical สูง แต่
มีความสัมพันธ์เชิงบวกที่แข็งแกร่งระหว่างกรด nicotinic
และวิตามิน B3 ทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงเมล็ดสีใบเลี้ยงเพราะ
ปริมาณวิตามิน B3 ทั้งหมดได้รับการพิจารณาโดยเฉพาะเนื้อหาของ
กรด nicotinic เป็น nicotiamide ไม่พบในเมล็ดถั่วเหลือง.
โดยสรุป เนื้อหาและองค์ประกอบของวิตามินบีที่ได้รับ
ผลกระทบอย่างมากจากพันธุ์ถั่วเหลืองสีดำ สีใบเลี้ยงของ
เมล็ดถั่วเหลืองมีส่วนที่แตกต่างกันกับเนื้อหาของ riboflavin.
Nicotinic กรดเป็นส่วนใหญ่ของวิตามินบี แต่ FAD และ riboflavin
เป็นส่วนประกอบเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการศึกษานี้ ตลับไม่พบ
ในสายพันธุ์ถั่วเหลืองใด ๆ โดยไม่คำนึงถึงเยื่อหุ้มเมล็ดถั่วเหลือง
สีและสีใบเลี้ยง ของวิตามินแต่ละ B, วิตามินบี
ไม่เพียง แต่ส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ riboflavin PCA ใน
พล็อตในการโหลด แต่ยังมีความสัมพันธ์อย่างมากกับ riboflavin สีเหลือง
ใบเลี้ยงเมล็ดถั่วเหลือง ในทางตรงกันข้าม, วิตามินบี 3 ได้รับการเชื่อมโยงอย่างน้อย
เพื่อวิตามินบีอื่น ๆ ในพล็อตในการโหลด PCA และความสัมพันธ์เชิงลบ
กับวิตามินบีอื่น ๆ ดังนั้นเนื้อหาและองค์ประกอบ
ของวิตามินบีได้รับผลกระทบไม่เพียง แต่ด้วยความหลากหลายถั่วเหลือง
แต่ยังโดยเมล็ดสีใบเลี้ยง การตอบสนองของวิตามินบีแต่ละ
ถูกทางบวกหรือทางลบสัมพันธ์ภายในแต่ละวิตามิน B
ขึ้นอยู่กับความแตกต่างของเมล็ดสีใบเลี้ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ในการศึกษาเนื้อหาและองค์ประกอบของวิตามิน B
ในเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลืองดำได้ต่างกัน ผลกระทบจากถั่วเหลืองถั่วเหลือง
พันธุ์ ใบเลี้ยงของเมล็ดถั่วเหลือง ทำให้สีไม่
เพียงความแตกต่างสำหรับในแง่ของผลของ B วิตามิน
เนื้อหาแต่ผลลัพธ์ความสัมพันธ์แตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเมล็ดถั่วเหลือง
ใบเลี้ยงสี 11 พันธุ์PCA
คะแนนแปลง พบว่าสมาคมสลายและแยก
B วิตามินจากเมล็ดถั่วเหลือง 11 มีการเชื่อมโยง
เมื่อเทียบกับคุณภาพผล การตอบสนองของแต่ละวิตามิน B
ปรากฏแตกต่างกันใน PCA โหลดแปลง .
นั่นคือ การเชื่อมโยงระหว่าง Riboflavin วิตามินบีสูงปรากฏและ
แต่น้อย ระหว่างวิตามิน B2
รวมและรวมวิตามิน B3 . ขึ้นอยู่กับการตอบสนองโดยรวมของวิตามิน B ( รูปที่ 2 ) ,
ระดับของวิตามิน B3 มีแนวโน้มที่จะตอบสนองในทางตรงข้ามกันจะๆ
B วิตามิน ผลที่ได้นี้ อาจจะมีผลต่อการกระจายตัวกว้างระหว่าง
วิตามิน B2 และวิตามิน B3 ทั้งหมด ในการศึกษานี้ , นิโคตินาไมด์ คือ
ตรวจไม่พบในเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลือง เนื้อหาทั้งหมดของ B3 วิตามินคือ
โดยตรงมาจากเนื้อหาของกรดนิโคตินิก .ดังนั้น ไซโตโครม และวิตามิน B3
รวม พบว่า บริษัทวางแผนบน
PCA โหลดแผน ในขณะที่ทั้งหมด และแต่ละ B2 วิตามินได้
ขอแยก . นอกจากนี้ ผลที่ได้นี้ ส่วนใหญ่สะท้อนผล
ของสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เมทริกซ์ นอกจากนี้ ความสัมพันธ์
เมทริกซ์สัมประสิทธิ์บ่งบอกว่าวิตามิน B3 อาจลบ
นำไปสู่การตอบสนองของอื่น ๆ วิตามินบีมีความสัมพันธ์ระหว่างกรด Pantothenic


และ pyridoxine . เนื้อหาของวิตามิน B มีอิทธิพลไม่เพียง แต่โดย
เมล็ดพันธุ์ในการศึกษา และรายงานอื่น ๆ ( Villavicencio
et al . , 2000 ) แต่ด้วยวุฒิภาวะเมล็ดถั่วเหลือง ( vedrina dragojevic ใหม่
et al . , 1997 ) และขั้นตอน พัฒนาการ ( Sierra et al . , 1998 )
ความหลากหลายของ B วิตามินเนื้อหาที่ปรากฏทั้งในเมล็ดถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง (
lebiedzin ใหม่&สกา szefer , 2006 ) สถานที่ปลูก
diversely มีผลต่อเนื้อหาของวิตามินบี1 วิตามินบี2
และในเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลือง ( nishiba et al . , 2007 ) เปียก และอาหารที่ได้รับผลกระทบ
เนื้อหาของวิตามินบี และไนอาซิน ใน faba
chickpeas , ถั่วและถั่ว ( prodanov Sierra , วิดาล , &
วาลเวอเด , 2004 )เนื้อหาของวิตามินบีลดลงโดยการแช่และการปรุงอาหารแต่
เนื้อหาของ Riboflavin เพิ่มขึ้น โดยอาหารในเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลือง

ไน ไม่พบในดิบ หรือแช่เมล็ดถั่วเหลือง
แต่ผลิตโดยการทำอาหาร ( ซาร์คาร์ et al . , 1998 ) เป็นสิ่งเร้าสิ่งมีชีวิต
โดยไม่คำนึงถึงความหลากหลายถั่วเหลือง รังสีแกมมาทุกที
ลดเนื้อหาของวิตามิน B1 , B2 และ B6 กับ
การเพิ่มปริมาณรังสี ( Villavicencio et al . , 2000 ) ดังนั้น
เป็นที่เข้าใจว่า chemotypic ความผันแปรของ B วิตามินเนื้อหา
ภายในพันธุ์ถั่วเหลืองดำอาจจะได้มาไม่เพียง
จากปัจจัยทางพันธุกรรม เช่น พันธุ์ แต่ยังมาจาก
วุฒิภาวะเมล็ดและขั้นตอนการพัฒนา . นอกจากนี้ เมล็ดการประมวลผลรวมทั้ง
เปียกและอาหารอาจนำไปสู่ความหลากหลายของวิตามิน B
เนื้อหาในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง
ในการศึกษาความแตกต่างของส่วนประกอบของวิตามิน B
ยังแสดงในเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลือง เมล็ด ใบเลี้ยง
สีเขียวสูงกว่าเมล็ดสีเหลืองใบเลี้ยงใน Riboflavin เนื้อหา
โดยไม่คำนึงถึงสีเมล็ด ใบเลี้ยง , Riboflavin บวก
มีความสัมพันธ์กับวิตามินบี , แต่เมื่อสีใบเลี้ยงเมล็ด
พิจารณา