The precise adaptive significance b

The precise adaptive significance behind the attentional blink is unknown, but it is thought to be a product of a two-stage visual processing system attempting to allocate episodic context to targets. In this two-stage system, all stimuli are processed to some extent by an initial parallel stage, and only salient ones are selected for in-depth processing, in order to make optimum use of limited resources at a late serial stage.[4]

One curious aspect of attentional blink is that it usually includes "lag 1 sparing", meaning that targets presented very close together in time (at "lag 1" or consecutively in the RSVP stream) are not affected by the attentional blink, even though items presented at slightly greater lags are significantly impaired. There is as yet no conclusive explanation for the phenomenon of lag 1 sparing, although it is thought to be related to the first parallel stage of the two-stage system of stimulus selection and processing.

According to the LC-NE hypothesis,[5] when a salient, or meaningful stimulus is presented, neurons in the locus coeruleus release norepinephrine, a neurotransmitter that benefits the detection of the stimulus. The effect of this release lasts for 100 ms after the salient stimulus is presented and benefits the second target when presented immediately after the first one, accounting for lag 1 sparing. Eventually the neurons in the locus coeruleus enter a refractory period, due to the auto-inhibitory effect of norepinephrine. According to the hypothesis, targets presented during this refractory period cannot trigger a release of norepinephrine, resulting in the attentional blink. The episodic distinctiveness hypothesis of the ST2 model[6] suggests that the attentional blink reflects a limitation of the visual system attempting to allocate unique episodic contexts to the ephemeral target stimuli presented in RSVP.

The attentional blink can be moderated by changes in visual similarity between targets and distractor stimuli, but it can also be affected by conceptual similarities, suggesting that stimuli are processed to quite a deep level preconsciously, with much of the resulting information discarded before it reaches consciousness.

The attentional blink is related to, but distinct from the phenomenon of repetition blindness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำคัญเหมาะสมแม่นยำหลังกะพริบ attentional ไม่ทราบ แต่มันเป็นความคิดที่เป็น ผลิตภัณฑ์ของระบบประมวลผลภาพสองพยายามที่จะปันส่วนบริบท episodic เพื่อเป้าหมาย ในนี้สองระบบ สิ่งเร้าทั้งหมดถูกประมวลผลบ้าง โดยระยะเริ่มต้นพร้อมกัน และคนเด่นเฉพาะเลือกสำหรับชม เพื่อให้ใช้ทรัพยากรจำกัดสูงสุดในขั้นตอนลำดับสาย [4]หนึ่งอยากรู้อยากเห็นของกะพริบ attentional คือ ว่า มักจะมี "ความล่าช้า 1 sparing" หมายถึง เป้าหมายที่นำเสนอได้ใกล้ชิดกันมากในเวลา (ที่ "ล่าช้า 1" หรือ ในกระแสดังกล่าวติดต่อกัน) จะไม่เกิดการกะพริบ attentional แม้ว่ารายการนำ lags เล็กน้อยมากกว่าจะชัด ได้เป็นการอธิบายปรากฏการณ์ยังไม่มีข้อสรุปของความล่าช้า 1 sparing แม้ว่ามันเป็นความคิดที่เกี่ยวข้องกับระยะขนานแรกของระบบสองเลือกกระตุ้นและประมวลผลตามสมมติฐาน LC-NE, [5] เมื่อกระตุ้นเด่น หรือความหมายนำเสนอ neurons ใน norepinephrine โลกัสโพล coeruleus ปล่อย สารสื่อประสาทที่เป็นประโยชน์การตรวจพบการกระตุ้นเศรษฐกิจ ผลของรุ่นนี้เวลาสำหรับ 100 ms หลังจากกระตุ้นเด่นนำเสนอ และประโยชน์เป้าหมายที่สองเมื่อแสดงทันทีหลังจากหนึ่ง บัญชีสำหรับความล่าช้า 1 sparing ในที่สุด neurons ใน coeruleus โลกัสโพลป้อน refractory ระยะเวลา เนื่องจากผลของ norepinephrine ลิปกลอสไขอัตโนมัติ ตามสมมติฐาน เป้าหมายที่นำเสนอในช่วงเวลานี้ refractory ไม่ทริกเกอร์ของ norepinephrine ในกะพริบ attentional สมมติฐาน episodic distinctiveness ของรุ่น ST2 [6] แนะนำว่า กะพริบ attentional สะท้อนให้เห็นถึงข้อจำกัดของระบบภาพที่พยายามจัดสรรบริบทเฉพาะ episodic กับสิ่งเร้าเป้าหมายข้อมูลแบบชั่วคราวที่แสดงดังกล่าวกะพริบ attentional สามารถจะมีควบคุม โดยการเปลี่ยนแปลงในภาพคล้ายระหว่างเป้าหมายและสิ่งเร้า distractor แต่มีผล โดยความเหมือนแนวคิด แนะนำว่า สิ่งเร้าในการประมวลผลค่อนข้างลึกระดับ preconsciously มีมากของข้อมูลผลลัพธ์ที่ได้ละทิ้งตอนสติกะพริบ attentional จะเกี่ยวข้องกับ แต่แตกต่างจากปรากฏการณ์ของตาบอดซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างมีนัยสำคัญการปรับตัวได้อย่างแม่นยำที่อยู่เบื้องหลังการกระพริบตาตั้งใจไม่เป็นที่รู้จัก แต่ก็คิดว่าจะเป็นผลิตภัณฑ์ของระบบการประมวลผลสองขั้นตอนที่มองเห็นความพยายามที่จะจัดสรรให้กับบริบทหลักการเป้าหมาย ในการนี้ระบบสองขั้นตอนเร้าทั้งหมดมีการประมวลผลที่มีขอบเขตโดยเวทีคู่ขนานเริ่มต้นและมีเพียงคนที่สำคัญจะถูกเลือกสำหรับการประมวลผลในเชิงลึกเพื่อที่จะทำให้การใช้งานที่เหมาะสมของทรัพยากรที่มี จำกัด ในขั้นตอนต่อเนื่องในช่วงปลาย. [4] แง่มุมหนึ่งที่อยากรู้อยากเห็นของพริบตั้งใจก็คือว่ามันมักจะมี "ความล่าช้า 1 ประหยัด" ซึ่งหมายความว่าเป้าหมายนำเสนออย่างใกล้ชิดร่วมกันในเวลา (อย่าง "ล่าช้า 1" หรือต่อเนื่องในกระแส RSVP) จะไม่ได้รับผลกระทบจากการกระพริบตาตั้งใจแม้ว่ารายการ นำเสนอในที่ล่าช้ามากขึ้นเล็กน้อยมีความบกพร่องอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ยังไม่มีคำอธิบายที่แน่ชัดสำหรับปรากฏการณ์ของความล่าช้า 1 ประหยัดแม้ว่ามันจะเป็นความคิดที่จะเกี่ยวข้องกับขั้นตอนการขนานแรกของระบบสองขั้นตอนของการเลือกมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจและการประมวลผล. ตามสมมติฐาน LC-NE, [5] เมื่อเด่นหรือกระตุ้นเศรษฐกิจที่มีความหมายจะนำเสนอเซลล์ประสาทในสถานที coeruleus norepinephrine ปล่อยสารสื่อประสาทที่เป็นประโยชน์ต่อการตรวจสอบของการกระตุ้นที่เป็น ผลของรุ่นนี้มีจำนวน จำกัด สำหรับ 100 มิลลิวินาทีหลังจากการกระตุ้นเศรษฐกิจที่สำคัญจะนำเสนอผลประโยชน์และเป้าหมายที่สองเมื่อนำเสนอทันทีหลังจากคนแรกที่คิดเป็นความล่าช้า 1 ประหยัด ในที่สุดเซลล์ประสาทใน coeruleus สถานที่เข้าสู่ช่วงเวลาที่ทนไฟเนื่องจากผลอัตโนมัติยับยั้งของ norepinephrine ตามสมมติฐานที่เป้าหมายนำเสนอในระหว่างอาละวาดช่วงนี้จะไม่สามารถเรียกเปิดตัวของ norepinephrine ส่งผลในพริบตั้งใจ สมมติฐานเอกเทศหลักการของรูปแบบ ST2 [6] แสดงให้เห็นว่าการกระพริบตาตั้งใจสะท้อนให้เห็นถึงข้อ จำกัด ของระบบการมองเห็นความพยายามที่จะจัดสรรบริบทหลักการที่ไม่ซ้ำกันต่อสิ่งเร้าเป้าหมายชั่วคราวที่นำเสนอใน RSVP. พริบตั้งใจสามารถได้รับการกลั่นกรองจากการเปลี่ยนแปลงในความคล้ายคลึงกันระหว่างภาพ เป้าหมายและสิ่งเร้ารำคาญ แต่ก็ยังได้รับผลกระทบจากความคล้ายคลึงกันความคิดบอกว่าสิ่งเร้าที่มีการประมวลผลค่อนข้างระดับลึก preconsciously มีมากของข้อมูลที่เกิดขึ้นทิ้งก่อนที่จะถึงจิตสำนึก. พริบตั้งใจจะเกี่ยวข้องกับ แต่แตกต่างจาก ปรากฏการณ์ของการตาบอดซ้ำซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่นยำปรับความสำคัญหลังกระพริบตาใส่ใจไม่ทราบ แต่มันเป็นความคิดที่จะเป็นผลิตภัณฑ์ของระบบประมวลผลภาพสองพยายามที่จะจัดสรรบริบทลำดับเรื่องเพื่อเป้าหมาย ในระบบสองขั้นตอนนี้ทั้งหมด โดยมีการประมวลผลที่มีขอบเขต โดยมีเวทีคู่ขนานแรก และคนที่เด่นไว้สำหรับการประมวลผลเชิงลึกเพื่อที่จะใช้ประโยชน์สูงสุดของทรัพยากรที่ จำกัด ในขั้นตอนต่อเนื่องช้า [ 4 ]

คนขี้สงสัยด้านความสนใจกระพริบตาก็คือว่ามันมักจะมี " ความล่าช้า 1 เมตตา” หมายถึง เป้าหมายที่แสดงความใกล้ชิดกันในเวลาที่ " ล้าหลัง " หรือที่มี RSVP กระแส ) จะไม่ได้รับผลกระทบโดย สะกดความสนใจ ถึงแม้ว่ารายการที่นำเสนอที่ล่าช้าเล็กน้อยกว่าระดับความบกพร่องมันเป็นยังไม่มีข้อสรุป อธิบายปรากฏการณ์ของความล่าช้า 1 เมตตา แม้ว่ามันเป็นความคิดที่จะเกี่ยวข้องกับเวทีคู่ขนานของระบบสองขั้นตอนของการกระตุ้นและการประมวลผล

ตามการ lc-ne สมมติฐาน [ 5 ] เมื่อเด่น หรือสิ่งเร้าที่มีความหมาย คือ เสนอ เซลล์ประสาทในความเชื่อ coeruleus ปล่อย นอร์เอพิเนฟรีนเป็นสารสื่อประสาทที่มีประโยชน์การตรวจจับของสิ่งเร้า ผลของรุ่นนี้เป็นเวลา 100 มิลลิวินาทีหลังจากกระตุ้นเด่นแสดงประโยชน์เป้าหมายที่สอง เมื่อเสนอทันทีหลังจากที่ครั้งแรกหนึ่ง , การบัญชีสำหรับความล่าช้า 1 เมตตา ในที่สุดเซลล์ประสาทในความเชื่อ coeruleus ระบุระยะเวลาที่วัสดุทนไฟ เนื่องจากรถยนต์ยับยั้งผลของ norepinephrineตามสมมติฐาน เป้าหมายที่นำเสนอในอาละวาดช่วงนี้ไม่สามารถเรียกปล่อยของ norepinephrine ผลเลยใส่ใจ . การลำดับเรื่องเด่นสมมติฐานของแบบจำลองสุโขทัย 2 [ 6 ] แสดงให้เห็นว่าสะกดความสนใจสะท้อนให้เห็นถึงข้อจำกัดของระบบภาพ พยายามจัดสรรบริบทเฉพาะตอนไปชั่เป้าหมายสิ่งเร้าที่นำเสนอใน RSVP .

เลยใส่ใจสามารถทำให้การเปลี่ยนแปลงในความเหมือนของภาพระหว่างเป้าหมายและแบบกระตุ้น แต่ยังได้รับผลกระทบจากแนวคิดที่คล้ายคลึงกัน แนะนำว่า อาจจะถูกประมวลผลเพื่อค่อนข้างลึกระดับ preconsciously , ที่มีมากของผลข้อมูลทิ้งก่อนที่จะถึงสติ

เลยใส่ใจสัมพันธ์แต่แตกต่างจากปรากฏการณ์ของการตาบอด