The term oxo-biodegradation is used

The term oxo-biodegradation is used to describe the two-stage process of polyolefin degradation. The first stage involves the reaction of oxygen in the air with the polymer. The carbon backbone of the polymer is oxidized6resulting in the formation of smaller molecular fragments. The first stage of oxo-degradation is an abiotic process. The incorporation of oxygen into the carbon chain polymer backbone results in the formation of functional groups such as carboxylic or hydro-carboxylic acids, esters as well as aldehydes and alcohols. The hydrocarbon polymers change their behaviour from hydrophobic to hydrophilic thereby allowing the fragmented polymer to absorb water.The second stage is biodegradation of the oxidation products by microorganisms (bacteria, fungi and algae) that consume the oxidized carbon backbone fragments to form CO2, H2O and biomass.In the first stage of oxo-biodegradation, the oxidative degradation of the polymer can be accelerated by ultraviolet (UV) light (photodegradation) or by thermal degradation using heat over time. Initial abiotic oxidation is an important stage as it determines the rate of the entire process. These processes are described in more detail below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำว่าโอเอ็กซ์โอย่อยสลายทางชีวภาพจะใช้ในการอธิบายกระบวนการสองขั้นตอนของการย่อยสลาย polyolefin ขั้นตอนแรกที่เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาของออกซิเจนในอากาศที่มีโพลิเมอร์ กระดูกสันหลังคาร์บอนของพอลิเมอออกซิไดซ์
6
ผลในรูปแบบของชิ้นส่วนโมเลกุลขนาดเล็ก ขั้นตอนแรกของโอเอ็กซ์โอย่อยสลายเป็นกระบวนการ abiotic รวมตัวกันของออกซิเจนเข้าสู่ผลลัพธ์ที่กระดูกสันหลังคาร์บอนโซ่ลิเมอร์ในรูปแบบของการทำงานเป็นกลุ่มเช่นกรดคาร์บอกซิหรือไฮโดรคาร์บอกซิเอสเตอร์เช่นเดียวกับลดีไฮด์และแอลกอฮอล์ โพลีเมอไฮโดรคาร์บอนเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาจากการที่ไม่ชอบน้ำชอบน้ำจะช่วยให้โพลิเมอร์แยกส่วนในการดูดซับน้ำ
ขั้นที่สองคือการย่อยสลายของผลิตภัณฑ์ออกซิเดชันจากจุลินทรีย์ (แบคทีเรียเชื้อราและสาหร่าย) ที่ใช้ออกซิไดซ์ชิ้นส่วนคาร์บอนกระดูกสันหลังในรูปแบบ CO2, H2O และชีวมวล
ในขั้นตอนแรกของโอเอ็กซ์โอย่อยสลายทางชีวภาพที่ย่อยสลายออกซิเดชันของโพลิเมอร์ที่สามารถเร่งโดยรังสีอัลตราไวโอเลต (UV) (สลาย) หรือโดยการสลายตัวโดยใช้ความร้อนในช่วงเวลา ออกซิเดชัน abiotic เริ่มต้นเป็นขั้นตอนสำคัญที่จะกำหนดอัตราของกระบวนการทั้งหมด กระบวนการเหล่านี้จะอธิบายในรายละเอียดด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่า oxo-การย่อยสลายทางชีวภาพจะใช้ในการอธิบายกระบวนการสองขั้นตอนของการย่อยสลายของโพเลฟินส์ ขั้นตอนแรกเกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาของออกซิเจนในอากาศกับลิเมอร์ กระดูกสันหลังคาร์บอนของลิเมอร์จะถูกซิไดซ์
6
ส่งผลให้การก่อตัวของชิ้นส่วนโมเลกุลที่มีขนาดเล็ก ขั้นตอนแรกของ oxo-การย่อยสลายเป็นกระบวนการที่ไม่ใช่การประมวลผล การรวมกันของออกซิเจนเข้าไปในห่วงโซ่คาร์บอนซิลิเมอร์กระดูกสันหลังผลในการก่อตัวของกลุ่มการทำงานเช่น carboxylic หรือกรดไฮโดร carboxylic, esters เช่นเดียวกับ aldehydes และแอลกอฮอล์. โพลีเมอไฮโดรคาร์บอนเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาจากไม่ชอบน้ำเพื่อ hydrophilic จึงช่วยให้โพลิเมอร์ที่กระจัดกระจายเพื่อดูดซับน้ำ
ขั้นตอนที่สองคือการย่อยสลายของผลิตภัณฑ์ออกซิเดชันโดยจุลินทรีย์ (แบคทีเรียเชื้อราและสาหร่าย) ที่ใช้เศษชิ้นส่วนคาร์บอนที่ออกซิไดซ์ในรูปแบบ CO2, H2O และชีวมวล
ในขั้นตอนแรกของการเสื่อมสภาพของ oxo-ชีวภาพการย่อยสลายออกซิเดชันของโพลิเมอร์สามารถเร่งด้วยแสงอัลตราไวโอเลต (รังสียูวี) (การลดแสง) หรือโดยการย่อยสลายความร้อนโดยใช้ร้อนเมื่อเวลาผ่านไป ออกซิเดชันเริ่มต้นเป็นขั้นตอนสำคัญเนื่องจากจะกำหนดอัตราของกระบวนการทั้งหมด. กระบวนการเหล่านี้จะอธิบายไว้ในรายละเอียดเพิ่มเติมด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย่อยสลายของออกซิเจนเป็นคำที่ใช้อธิบายกระบวนการสองขั้นตอนของการย่อยสลายของพอลิโอเลฟิน ขั้นตอนแรกคือปฏิกิริยาของออกซิเจนในอากาศกับพอลิเมอร์ โครงสร้างคาร์บอนของพอลิเมอร์ถูกออกซิไดซ์
หก
ก่อให้เกิดเศษโมเลกุลขนาดเล็ก ขั้นตอนแรกของการย่อยสลายออกซิเจนคือกระบวนการทางชีวภาพ การรวมกันของออกซิเจนในห่วงโซ่หลักของพอลิเมอร์คาร์บอนนำไปสู่การก่อตัวของกลุ่มการทำงานเช่นกรดคาร์บอกซิลิกหรือกรดคาร์บอกซิลิกเอสเทอร์และอัลดีไฮด์และแอลกอฮอล์ ไฮโดรคาร์บอนพอลิเมอร์เปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาจาก hydrophobicity hydrophilicity ช่วยให้เศษพอลิเมอร์ดูดซับน้ำ
ขั้นตอนที่สองคือการย่อยสลายของจุลินทรีย์เช่นแบคทีเรียเชื้อราและสาหร่ายในผลิตภัณฑ์ออกซิเดชันซึ่งกินชิ้นส่วนของคาร์บอนที่สร้างคาร์บอนไดออกไซด์น้ำและชีวมวล
ในขั้นตอนแรกของการย่อยสลายทางชีวภาพของออกซิเจนออกซิเดชันของพอลิเมอร์ที่สามารถเร่งโดยการย่อยสลายของรังสีอัลตราไวโอเลตหรือความร้อนผ่านเวลา เริ่มต้นที่ไม่ใช่ชีวภาพออกซิเดชันเป็นขั้นตอนสำคัญในการกำหนดอัตราของกระบวนการทั้งหมด ขั้นตอนเหล่านี้จะอธิบายในรายละเอียดเพิ่มเติมด้านล่าง