Modern multiparty systems are no le

Modern multiparty systems are no less absolutist than two-party systems. However, in multiparty systems, the role of the swing voter(s) is less obvious. That is because, usually, the elections merely determine which majority coalitions are possible. Elections may but often do not create a situation in which the parties can form only one majority coalition—that is, only one division between majority and opposition. They may but often do not create a situation in which one party can claim a parliamentary majority and form a one-party government. Consequently, most of the time, an oligarchy of leaders of political parties (and perhaps some other leaders of powerful groups, acting behind the scene) engages in a more or less protracted round of negotiation to form a minimal majority coalition. Indeed, the smaller the majority coalition, the less power the major coalition partner has to share.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบทันสมัย multiparty absolutist ไม่น้อยกว่าระบบสองพรรคได้ อย่างไรก็ตาม ในระบบ multiparty บทบาทของ voter(s) แกว่งได้ไม่ชัดเจน ที่ได้เนื่องจาก มักจะ เลือกตั้งเพียงกำหนด coalitions ซึ่งส่วนใหญ่เป็นไปได้ การเลือกตั้งอาจ แต่มักจะสร้างสถานการณ์ที่คู่สัญญาสามารถฟอร์มรัฐบาลส่วนใหญ่เดียว — นั่นคือ ฝ่ายเดียวส่วนใหญ่และฝ่ายค้าน พวกเขาอาจ แต่มักจะสร้างสถานการณ์ที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสามารถเรียกร้องส่วนใหญ่เป็นรัฐสภา และรัฐบาลพรรคหนึ่ง ดังนั้น ส่วนใหญ่ของเวลา คณาธิปไตยเป็นผู้นำของพรรคการเมือง (และบางทีบางอื่น ๆ ผู้นำของกลุ่มที่มีประสิทธิภาพ การทำหน้าที่อยู่เบื้องหลังฉาก) เกี่ยวในรอบที่มากขึ้น หรือน้อยลงยืดเยื้อของการเจรจาต่อรองเพื่อฟอร์มรัฐบาลส่วนใหญ่น้อยที่สุด แน่นอน น้อยรัฐบาลส่วนใหญ่ ใช้พลังงานน้อยกว่าคู่ค้าสำคัญรัฐบาลได้ร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โมเดิร์นหลายระบบไม่สมบูรณาญาน้อยกว่าระบบทั้งสองฝ่าย อย่างไรก็ตามในระบบหลายบทบาทของผู้มีสิทธิเลือกตั้งแกว่ง (s) จะเห็นได้ชัดน้อย นั่นเป็นเพราะปกติการเลือกตั้งเพียงตรวจสอบว่าพันธมิตรส่วนใหญ่จะเป็นไปได้ การเลือกตั้งอาจ แต่มักจะไม่ได้สร้างสถานการณ์ที่ฝ่ายสามารถสร้างเพียงคนเดียวส่วนใหญ่รัฐบาลที่เป็นเพียงส่วนหนึ่งระหว่างส่วนใหญ่และฝ่ายค้าน พวกเขาอาจจะ แต่มักจะไม่ได้สร้างสถานการณ์ที่ฝ่ายหนึ่งสามารถเรียกร้องส่วนใหญ่ของรัฐสภาและจัดตั้งรัฐบาลหนึ่งในงานปาร์ตี้ ดังนั้นส่วนใหญ่ของเวลาที่คณาธิปไตยในผู้นำของพรรคการเมือง (และบางทีบางผู้นำคนอื่น ๆ ในกลุ่มที่มีประสิทธิภาพทำหน้าที่อยู่เบื้องหลังฉาก) เข้าร่วมในรอบที่ยืดเยื้อมากขึ้นหรือน้อยกว่าของการเจรจาต่อรองในรูปแบบรัฐบาลส่วนใหญ่น้อยที่สุด อันที่จริงรัฐบาลที่มีขนาดเล็กส่วนใหญ่ที่ใช้พลังงานน้อยกว่าคู่ค้าพันธมิตรที่สำคัญมีการแบ่งปัน