Lover” is a common word, and lovers

Lover” is a common word, and lovers are a popular subject in art. As an image, a pair of lovers often suggests a castle of exclusion. With the sexual liberation of the last few decades, the word now has more to do with physical coupling than with the sublimity of “true love.” AIDS has added a new dimension of wariness to this pairing.
The life-size dancers in Lovers are drained of life. Projected onto the black walls of a square room, the naked figures have a spectral quality. Their movements are simple and repetitive. Back and forth, they walk and run with animal grace. Their actions become familiar over time, so that it is a surprise when two of the translucent bodies come together in a virtual embrace. These ostensible lovers–more overlapping than touching–are not physically entwined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนรัก"เป็นคำทั่วไป และคนรักมีเรื่องยอดนิยมในศิลปะ เป็นรูปภาพ คู่รักแนะนำปราสาทแยกมักจะ การปลดปล่อยทางเพศของไม่กี่สิบปี คำตอนนี้มีเพิ่มเติมกับคลัปจริงกว่าด้วย sublimity ของ "รักแท้" เอดส์ได้เพิ่มมิติใหม่ของ wariness การจับคู่นี้นักเต้น life-size ในคนรักได้ระบายออกของชีวิต คาดการณ์บนผนังสีดำของห้องสี่เหลี่ยม ภาพเปลือยมีคุณภาพสเปกตรัม ความเคลื่อนไหวของพวกเขาได้ง่าย ๆ และซ้ำ ๆ กลับมา พวกเขาเดิน และวิ่ง ด้วยพระคุณสัตว์ การกระทำของพวกเขาเป็นที่คุ้นเคยเวลา เพื่อที่จะประหลาดใจเมื่อสองร่างโปร่งมาด้วยกันในอ้อมกอดเสมือน เหล่านี้ ostensible ซ้อนรักยิ่งกว่าสัมผัส – มี entwined ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัก "เป็นคำทั่วไปและคนรักเป็นเรื่องที่เป็นที่นิยมในงานศิลปะ ในฐานะที่เป็นภาพคู่ของคนรักมักจะแสดงให้เห็นปราสาทของการยกเว้น ด้วยการปลดปล่อยทางเพศในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาคำว่าตอนนี้มีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับการมีเพศสัมพันธ์ทางกายภาพกว่าด้วยประเสริฐของ "ความรักที่แท้จริง." โรคเอดส์ได้เพิ่มมิติใหม่ของการระมัดระวังในการจับคู่นี้.
เต้นชีวิตขนาดในคนรักเป็น การระบายน้ำของชีวิต ที่ฉายลงบนผนังสีดำของห้องสี่เหลี่ยม, ร่างเปลือยเปล่ามีคุณภาพสเปกตรัม การเคลื่อนไหวของพวกเขามีความเรียบง่ายและซ้ำ กลับมาที่พวกเขาเดินและวิ่งด้วยความสง่างามของสัตว์ การกระทำของพวกเขากลายเป็นที่คุ้นเคยตลอดเวลาเพื่อที่จะประหลาดใจเมื่อทั้งสองของร่างกายโปร่งแสงมาร่วมกันในอ้อมกอดเสมือน เหล่าคนรักมากขึ้นชัดเจนกว่าที่ทับซ้อนกันสัมผัส-ไม่ได้โอบแล้วร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนรัก " เป็นคำทั่วไป และคนรักจะเป็นเรื่องที่นิยมในศิลปะ เป็นภาพคู่ของคนรักมักจะแสดงให้เห็นปราสาทของข้อยกเว้น กับการปลดปล่อยทางเพศ ในไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาว่าขณะนี้มีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับการเชื่อมต่อทางกายภาพมากกว่ากับสิ่งที่สูงส่งของ " รักแท้ " เอดส์ได้เพิ่มมิติใหม่ของความระมัดระวังในการจับคู่นี้
ขนาดชีวิตนักเต้นคนรักเนื้อของชีวิตฉายบนผนังสีดำของห้องสี่เหลี่ยม ร่างเปลือยเปล่ามีคุณภาพการมองเห็น การเคลื่อนไหวของพวกเขาจะง่ายและซ้ำ ๆ ไปๆมาๆ พวกเขาเดินและวิ่งด้วยพระคุณของสัตว์ การกระทำของพวกเขากลายเป็นที่คุ้นเคยตลอดเวลา เพื่อให้มันเป็นเซอร์ไพรส์ เมื่อสองร่างโปร่งแสงมารวมกันในอ้อมกอดเสมือนคนรักที่เห็นได้ชัดเหล่านี้–ขึ้นซ้อนกันมากกว่าสัมผัสกว่าจะไม่สมประกอบมาผูกกัน