In sociology, the Matthew effect (o

In sociology, the Matthew effect (or accumulated advantage) is the phenomenon where "the rich get richer and the poor get poorer."[1][2] In both its original and typical usage it is meant metaphorically to refer to issues of fame or status but it may also be used literally to refer to cumulative advantage of economic capital. The term was first coined by sociologist Robert K. Merton in 1968[3] and takes its name from a verse in the biblical Gospel of Matthew, pertaining to Jesus' parable of the talents:

For unto every one that hath shall be given, and he shall have abundance: but from him that hath not shall be taken even that which he hath.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคมวิทยา Matthew ผล (หรือประโยชน์สะสม) เป็นปรากฏการณ์ที่ "รวยขึ้น และคนยากจนได้ย่อม" [1] [2] ในการใช้ของทั้งต้นฉบับ และโดยทั่วไป มันมีความหมายเปรียบเทียบถึงปัญหาเกียรติยศ หรือสถานะแต่อาจยังใช้อักษรถึงประโยชน์สะสมทุนทางเศรษฐกิจ ระยะแรกแต่ง โดย sociologist โรเบิร์ตเคเมอร์ในปี 1968 [3] และขึ้นชื่อจากคัมภีร์ข้อในคัมภีร์พระกิตติคุณของ Matthew การอุปมาของพระเยซูความสามารถพิเศษ:สำหรับแก่ทุกคนที่ hath จะได้รับ และเขาจะมีมากมาย: แต่จากที่ hath ไม่จะนำมายังที่ที่เขา hath

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสังคมวิทยาผลแมทธิว (หรือประโยชน์สะสม) เป็นปรากฏการณ์ที่ "ที่อุดมไปด้วยจะได้รับยิ่งขึ้นและยากจนได้รับยากจน." [1] [2] ทั้งในการใช้งานที่เป็นต้นฉบับและโดยทั่วไปมันจะหมายถึงการเปรียบเทียบในการอ้างถึงเรื่องของชื่อเสียง หรือสถานะ แต่ก็ยังอาจจะใช้ตัวอักษรในการอ้างถึงประโยชน์ของการสะสมทุนทางเศรษฐกิจ คำประกาศเกียรติคุณเป็นครั้งแรกโดยนักสังคมวิทยาโรเบิร์ตเคเมอร์ตันในปี 1968 [3] และใช้ชื่อจากบทกวีในพระวรสารพระคัมภีร์ไบเบิลของแมทธิวที่เกี่ยวข้องกับคำอุปมาของพระเยซูความสามารถ: สำหรับคนใดคนหนึ่งที่ทรงทุกคนจะได้รับและ เขาจะมีความอุดมสมบูรณ์ แต่จากเขาว่าทรงจะไม่ถูกนำมาแม้ซึ่งเขาได้