Echocardiography with Low-Dose Dobu

Echocardiography with Low-Dose Dobutamine
Over the years, echocardiography has been used extensively
for the assessment of myocardial viability. The
simple assessment of LV end-diastolic wall thickness can
already be used to obtain a first impression of the presence
or absence of viable tissue. It has been demonstrated that
severely thinned walls most likely represent scar tissue. In a
study of a large registry, Schinkel et al. demonstrated that
segments with LV end-diastolic wall thicknesses of less
than 6 mm virtually never exhibited contractile reserve
(41). On the other hand, the majority of segments with
relatively well preserved end-diastolic wall thicknesses
($6 mm) had contractile reserve. Low-dose dobutamine
echocardiography has been used to further refine viability
assessment.
Viability Criteria. Infusions of low-dose dobutamine
(5–10 mg/kg/min) have been demonstrated to increase
contractility (without a substantial increase in heart rate)
in dysfunctional but viable myocardium; this property has
been referred to as contractile reserve. Segments without
viable myocardium do not show this contractile reserve. In
recent years, the protocol has been extended to high-dose
dobutamine infusion, which allows the assessment of
ischemia (18). With this protocol (with infusions of up to
40 mg/kg/min, with the addition of atropine if needed), 4
response patterns can be observed: biphasic response (initial
improvement followed by worsening of wall motion),
worsening (direct deterioration of wall motion without
initial improvement), sustained improvement (improvement
of wall motion without subsequent deterioration), and no
change (no change in wall motion during the entire study).
The first pattern most likely represents viability with superimposed
ischemia, whereas the second pattern represents
severe ischemia in a region subtended by a critically stenosed
artery. The third pattern is probably related to subendocardial
necrosis, whereas the fourth pattern represents a transmural
scar.
Prediction of Outcome. Thirty-two studies used dobutamine
echocardiography (total of 1,090 patients) to predict
improvement in regional function after revascularization
(18). The mean sensitivity and specificity were 82% and
79%, respectively (Table 4) (18). Most of these studies used
low-dose dobutamine echocardiography, whereas 4 studies
used a low-high dose protocol (18). Improvement in global
LV function was evaluated in 7 studies with 254 patients.
On average, the LVEF improved from 35% to 43% in
patients with viable myocardium. In patients without viable
myocardium, the LVEF remained unchanged (35% vs.
36%) (Table 5). Two studies evaluated functional status
before and after revascularization in relation to the absence
or presence of viable myocardium (21,42). It was demonstrated
that the majority of patients with viable myocardium
showed improvement in the NYHA class after
revascularization.
Six studies with 686 patients evaluated long-term prognosis
in relation to treatment (medical and revascularization)
and viability (absent or present) (42–47). The patients
were divided into 4 groups similar to those in the 18F-FDG
PET studies described earlier; analysis of the pooled data
demonstrated that the lowest event rate (6%) was observed
in patients who had viable myocardium and who underwent
revascularization, whereas the event rates in the other 3
groups were similar

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Echocardiography กับต่ำยา Dobutamine
ปี echocardiography ถูกใช้อย่างกว้างขวาง
สำหรับการประเมินชีวิต myocardial
สามารถประเมินเรื่องของความหนาผนังท้ายเลี้ยง LV
เรียบร้อยใช้การได้รับความประทับใจแรกของการ
หรือขาดของเนื้อเยื่อทำงานได้ การสาธิตที่
thinned รุนแรงผนังจะแสดงเนื้อเยื่อแผลเป็น ในการ
ศึกษาของ registry มีขนาดใหญ่ Schinkel และ al. แสดงที่
ส่วนกับความหนาของผนังท้ายเลี้ยง LV น้อย
กว่า 6 มม.จัดแสดง contractile reserve
(41) แทบไม่ ในทางกลับกัน ส่วนใหญ่ของเซ็กเมนต์ด้วย
รักษาค่อนข้างดีความหนาผนังท้ายเลี้ยง
($6 mm) มี contractile สำรอง ต่ำยา dobutamine
ใช้ echocardiography เพื่อปรับปรุงชีวิต
ประเมิน
เงื่อนไขนี้ Infusions ต่ำยา dobutamine
(5–10 mg/kg/min) ได้แสดงให้เห็นว่าการเพิ่ม
contractility (โดยไม่มีการพบเพิ่มขึ้นในอัตราการเต้นหัวใจ)
ใน myocardium นบา แต่ได้ แห่งนี้
ได้เรียก contractile สำรอง ส่วนโดย
myocardium ได้แสดงสำรอง contractile นี้ ใน
ปี โพรโทคอลมีการขยายการสูงยา
dobutamine คอนกรีต ซึ่งช่วยให้การประเมินของ
ขาดเลือด (18) กับโพรโทคอลนี้ (กับ infusions ของถึง
40 mg/kg/min แห่งอะโทรปีนถ้าจำเป็น), 4
สามารถสังเกตรูปแบบการตอบสนอง: biphasic ตอบ (เริ่มต้น
ปรับปรุงตามการเลวลงของการเคลื่อนไหวของผนัง),
กำเริบ (ตรงของผนังโดยไม่มีการเคลื่อนไหวใน
เริ่มต้นปรับปรุง), ยั่งยืนพัฒนา (ปรับปรุง
ของการเคลื่อนไหวของผนังโดยไม่มีการเสื่อมสภาพต่อมา), และไม่
เปลี่ยน (ไม่เปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนไหวของผนังในระหว่างการศึกษาทั้งหมด)
แรกรูปแบบที่แสดงถึงสภาพความยั่งยืนกับวางซ้อนอยู่
ขาดเลือด ในขณะที่รูปแบบที่สองแสดง
ขาดเลือดอย่างรุนแรงในเขต subtended โดย stenosed เหลือ
หลอดเลือด รูปแบบที่สามอาจเกี่ยวข้องกับ subendocardial
การตายเฉพาะส่วน ขณะ transmural แสดงถึงรูปแบบสี่
แผล
ทำนายผล ศึกษาสามสิบสองใช้ dobutamine
echocardiography (จำนวนผู้ป่วย 1,090) เพื่อทำนาย
พัฒนาในภูมิภาคฟังก์ชันหลังจาก revascularization
(18) หมายถึงความไวและ specificity ได้ 82% และ
79% ตามลำดับ (ตาราง 4) (18) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ใช้
ต่ำยา dobutamine echocardiography ในขณะที่ศึกษา 4
ใช้โพรโทคอยาต่ำสูง (18) ปรับปรุงในโลก
LV ฟังก์ชันถูกประเมินในการศึกษา 7 มี 254 ผู้ป่วย
โดยเฉลี่ย LVEF เพิ่มขึ้นจาก 35% เป็น 43% ใน
myocardium ได้ผู้ป่วย ในผู้ป่วยที่ไม่ได้
myocardium, LVEF ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง (35% vs.
36%) (ตาราง 5) ศึกษา 2 ประเมินสถานะการทำงาน
ก่อน และ หลัง revascularization เกี่ยวกับการขาดงาน
ของ myocardium ได้ (21,42) หรือการ ถูกแสดง
ที่ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยได้ myocardium
พบการปรับปรุงในคลาส NYHA หลัง
revascularization.
คาดคะเนระยะยาวประเมินการศึกษา 6 โดย 686
เกี่ยวกับบำบัด (แพทย์และ revascularization)
และชีวิต (ขาด หรือปัจจุบัน) (42-47) ผู้ป่วย
ถูกแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มที่คล้ายกับใน 18F FDG
ศึกษา PET ที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ การวิเคราะห์ข้อมูลรวม
แสดงว่า เหตุการณ์อัตราต่ำ (6%) สังเกต
ในผู้ป่วยที่มี myocardium ได้ และที่ผ่าน
revascularization ขณะเหตุการณ์ราคาใน 3
กลุ่มคล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

echocardiography ที่มีขนาดต่ำในขนาด
กว่าปีที่ echocardiography ได้รับการใช้อย่างกว้างขวาง
สำหรับการประเมินศักยภาพของกล้ามเนื้อหัวใจ
การประเมินความเรียบง่ายของความหนาของผนัง LV ปลาย diastolic สามารถ
อยู่แล้วจะใช้เพื่อให้ได้ความประทับใจครั้งแรกของการแสดงตน
หรือขาดของเนื้อเยื่อทำงานได้ จะได้รับการแสดงให้เห็นว่า
ผนังบางตาอย่างรุนแรงส่วนใหญ่จะเป็นตัวแทนของเนื้อเยื่อแผลเป็น ใน
การศึกษาของสตรีที่มีขนาดใหญ่ Schinkel และคณะ แสดงให้เห็นว่า
กลุ่มที่มีความหนาผนัง LV ปลาย diastolic น้อย
กว่า 6 มมแทบไม่เคยจัดแสดงที่หดตัวสำรอง
(41) ในขณะที่ส่วนใหญ่ของกลุ่มที่มี
การเก็บรักษาไว้ค่อนข้างดีปลาย diastolic ความหนาผนัง
($ 6 มม) มีหดตัวสำรอง ขนาดต่ำในขนาด
echocardiography ถูกนำมาใช้เพื่อปรับแต่งการที่มีศักยภาพ
การประเมิน
เกณฑ์การมีชีวิต เงินทุนของขนาดต่ำในขนาด
(5-10 mg / kg / นาที) ได้รับการแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มการ
หดตัว (ไม่เพิ่มขึ้นมากในอัตราการเต้นหัวใจ)
ในความผิดปกติ แต่กล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้; สถานที่ให้บริการนี้ได้
รับการเรียกว่าหดตัวสำรอง ส่วนที่ไม่มี
กล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้ไม่แสดงหดตัวสำรองนี้ ใน
ปีที่ผ่านมาโครงการได้รับการขยายขนาดสูง
แช่ในขนาดซึ่งจะช่วยให้การประเมินการ
ขาดเลือด (18) กับโปรโตคอลนี้ (ที่มีเงินทุนสูงถึง
40 mg / kg / นาทีด้วยนอกเหนือจาก atropine ถ้าจำเป็น), 4
รูปแบบการตอบสนองที่สามารถสังเกตได้: การตอบสนอง biphasic (เริ่มต้น
การปรับปรุงตามที่เลวร้ายของการเคลื่อนไหวผนัง)
ที่เลวร้าย (ความเสื่อมโดยตรงของ การเคลื่อนไหวผนังโดยไม่ต้อง
ปรับปรุงเริ่มต้น), การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง (การปรับปรุง
การเคลื่อนไหวของผนังโดยไม่เสื่อมสภาพในภายหลัง) และไม่มี
การเปลี่ยนแปลง (ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนไหวผนังในระหว่างการศึกษาทั้งหมด)
รูปแบบแรกน่าจะแสดงให้เห็นถึงการมีชีวิตที่มีการซ้อนทับ
ขาดเลือดในขณะที่รูปแบบที่สองแสดงให้เห็นถึง
ขาดเลือดอย่างรุนแรงในภูมิภาค subtended โดย stenosed ช่วง
หลอดเลือด รูปแบบที่สามอาจจะมีความเกี่ยวข้องกับ subendocardial
เนื้อร้ายในขณะที่รูปแบบที่สี่เป็น transmural
แผลเป็น
ทำนายผล สามสิบสองการศึกษาในขนาดที่ใช้
echocardiography (รวมของผู้ป่วย 1,090) ที่จะทำนาย
ปรับปรุงในการทำงานในระดับภูมิภาคหลังจาก revascularization
(18) ความไวของค่าเฉลี่ยและความจำเพาะเป็น 82% และ
79% ตามลำดับ (ตารางที่ 4) (18) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ใช้
ขนาดต่ำในขนาด echocardiography ขณะที่ 4 การศึกษา
ที่ใช้โพรโทคอยาที่ต่ำที่สูง (18) การปรับปรุงในโลก
การทำงานของเลเวลได้รับการประเมินใน 7 การศึกษากับ 254 ผู้ป่วย
โดยเฉลี่ย LVEF ดีขึ้นจาก 35% เป็น 43% ใน
ผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้ ในผู้ป่วยที่ไม่มีการทำงาน
กล้ามเนื้อหัวใจ, LVEF ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง (35% เทียบกับ
36%) (ตารางที่ 5) สองการศึกษาการประเมินภาวะการทำหน้าที่
ก่อนและหลังการ revascularization ที่เกี่ยวข้องกับการขาด
หรือการปรากฏตัวของกล้ามเนื้อหัวใจทำงาน (21,42) มันก็แสดงให้เห็น
ว่าส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้
แสดงให้เห็นการปรับปรุงในชั้น NYHA หลังจาก
revascularization
หกการศึกษากับผู้ป่วย 686 การประเมินผลการพยากรณ์โรคในระยะยาว
ที่เกี่ยวข้องกับการรักษา (ทางการแพทย์และ revascularization)
และชีวิต (ขาดหรือปัจจุบัน) (42-47 ) ผู้ป่วย
ถูกแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มที่คล้ายกับผู้ที่อยู่ใน 18F-FDG
ศึกษา PET อธิบายไว้ก่อนหน้า; การวิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวม
แสดงให้เห็นว่าอัตราการเกิดที่ต่ำที่สุด (6%) พบ
ในผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจทำงานได้และผู้ที่ได้รับการ
revascularization ในขณะที่อัตราการเกิดในอีก 3
กลุ่มมีความคล้ายคลึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบันทึกภาพหัวใจด้วยคลื่นเสียงความถี่สูงกับต่ำ ยาโดบูทามีน
ปี การอุปถัมภ์ได้ถูกใช้อย่างกว้างขวางสำหรับการประเมินโรค
3 .
การประเมินอย่างง่ายของ LV สุดความหนาของผนังสามารถคลายตัว
แล้วจะใช้ในการได้รับความประทับใจแรกของตน
หรือขาดได้เนื้อเยื่อ นี้ได้แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของผนัง
อย่างรุนแรง thinned เนื้อเยื่อแผลเป็น ใน
การศึกษาของรีจิสทรีขนาดใหญ่ Schinkel et al . พบว่า กลุ่มที่มีเลเวล 31
จบผนังความหนาไม่น้อยกว่า 6 มิลลิเมตรแทบไม่เคยแสดง

จองได้ ( 41 ) บนมืออื่น ๆ ส่วนใหญ่ของกลุ่มกับ
ค่อนข้างดีไว้ปลายล่างหนาผนัง
( $ 6 มม. ) ที่สำรอง การบันทึกภาพหัวใจด้วยคลื่นเสียงความถี่สูงตรวจ
dose ต่ำถูกใช้เพื่อเพิ่มเติมปรับปรุงความอยู่รอด
เกณฑ์การประเมิน .
1 . infusions ของขนาดยาต่ำตรวจ
( 5 – 10 mg / kg / min ) ได้รับการพิสูจน์เพื่อเพิ่ม
บีบ ( โดยไม่มีการเพิ่มขึ้นอย่างมากในอัตราการเต้นของหัวใจที่ผิดปกติของกล้ามเนื้อ แต่ในที่ทำงาน )

; คุณสมบัตินี้ถูกเรียกว่าที่สำรอง กลุ่มโดยไม่ได้ไม่แสดงสำรอง
กล้ามเนื้อลำตัวนี้ ใน
ปีล่าสุดซึ่งได้รับการฉีดยา
โดบูทามีน ซึ่งช่วยให้ประเมิน
ขาดเลือด ( 18 ) ด้วยโปรโตคอลนี้ ( ช่วงถึง
40 มิลลิกรัม / กิโลกรัม / นาทีด้วยนอกจากปีน ถ้าจำเป็น ) , 4
ตอบสนองรูปแบบสามารถสังเกตการตอบสนอง biphasic ( การปรับปรุงครั้งแรก
ตามการถดถอยของการเคลื่อนไหว ) ,
$ ( ตรงการเสื่อมสภาพของการเคลื่อนไหวโดยไม่
การปรับปรุงเริ่มต้น ) , การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง ( ปรับปรุง
ของการเคลื่อนไหวโดยไม่ต้องต่อมาเสื่อม ) และไม่มี
เปลี่ยน ( ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนไหวในระหว่างการศึกษาทั้งหมด )
1 รูปแบบส่วนใหญ่แสดงถึงความมีชีวิตกับทับ
ขาดเลือด ส่วนแบบที่สองคือ
ขาดเลือดรุนแรงในภูมิภาค subtended โดยวิกฤต
หลอดเลือดแดงตีบแคบ .แบบที่สาม คือ อาจจะเกี่ยวข้องกับ subendocardial
ตาย ในขณะที่รูปแบบที่ 4 เป็นแผลเป็น transmural
.
ทำนายผล สามสิบสองการศึกษาที่ใช้ตรวจ
การอุปถัมภ์ ( รวม 1090 ผู้ป่วย ) เพื่อทำนายการพัฒนาในภูมิภาคหลังจากที่ฟังก์ชั่น Spectrometry
( 18 ) หมายถึงความไวและเฉพาะเจาะจงเป็น 82% และ
79 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ( ตารางที่ 4 ) ( 18 )ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ใช้
ขนาดยาต่ำตรวจการอุปถัมภ์ ในขณะที่ 4 การศึกษา
ใช้โปรโตคอลปริมาณต่ำ ( 18 ) การปรับปรุงในฟังก์ชัน LV ทั่วโลก
ทดลองในการศึกษากับผู้ป่วย 7 254 .
เฉลี่ย คือเพิ่มขึ้นจาก 35% ถึง 43% ใน
ผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อหัวใจ ในผู้ป่วยโดยไม่ได้
คือ กล้ามเนื้อหัวใจยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ( 35% เทียบกับ
36 % ) ( ตารางที่ 5 )สองการศึกษาประเมิน
สถานะการทำงานก่อนและหลัง Spectrometry ในความสัมพันธ์กับการขาด
หรือการแสดงตนของกล้ามเนื้อหัวใจ ( สาย 21,42 ) มันแสดงให้เห็น
ว่าส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อ
มีการปรับปรุงใน nyha คลาสหลัง

6 Spectrometry . การศึกษากับผู้ป่วยการประเมิน
การพยากรณ์ระยะยาวไปสัมพันธ์กับการรักษาทางการแพทย์และ Spectrometry )
และความมีชีวิต ( ขาดหรือปัจจุบัน ) ( 42 ( 47 ) ผู้ป่วย
แบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม คล้ายกับผู้ที่อยู่ใน 18f-fdg
สัตว์เลี้ยงการศึกษาอธิบายก่อนหน้านี้ การวิเคราะห์ pooled ข้อมูล
แสดงว่าอัตราต่ำสุด ( ร้อยละ 6 ) เหตุการณ์ที่พบในผู้ป่วยที่มีกล้ามเนื้อได้

และใครได้รับ Spectrometry ในขณะที่เหตุการณ์อัตราในอีก 3
กลุ่มคล้ายกัน