en I was 7, I wanted to be 8. When

en I was 7, I wanted to be 8. When I was 8, I wanted to be 12. When I turned 12 I just wanted to be 18. Then after that I stopped wanting to be older. Now I’m ticking 16-24 boxes just to see if I can blag it! I feel like I’ve spent my whole life so far wishing it away. Always wishing I was older, wishing I was somewhere else, wishing I could remember and wishing I could forget too. Wishing I hadn’t ruined so many good things because I was scared or bored. Wishing I wasn’t so matter of fact all the time. Wishing I’d gotten to know my great grandmother more, and wishing I didn’t know myself so well, because it means I always know what’s going to happen in the end. Wishing I hadn’t cut my hair off, wishing I was 5’7”. Wishing I’d waited and wishing I’d hurried up as well.

My last record was a break-up record and if I had to label this one I would call it a make-up record. I’m making up with myself. Making up for lost time. Making up for everything I ever did and never did. But I haven’t got time to hold on to the crumbs of my past like I used to. What’s done is done. Turning 25 was a turning point for me, slap bang in the middle of my twenties. Teetering on the edge of being an old adolescent and a fully-fledged adult, I made the decision to go into becoming who I’m going to be forever without a removal van full of my old junk. I miss everything about my past, the good and the bad, but only because it won’t come back. When I was in it I wanted out! So typical. I’m on about being a teenager: sitting around and chatting shit, not caring about the future because it didn’t matter then like it does now. The ability to be flippant about everything and there be no consequences. Even following and breaking rules… is better than making the rules.

25 is about getting to know who I’ve become without realising. And I’m sorry it took so long, but you know, life happened

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำผม 7 ฉันต้องการ 8 เมื่อ 8 ฉันต้องการ 12 ผมเปิด 12 ผมแค่ต้องการจะ 18 แล้ว หลังจากนั้น ฉันหยุดอยากจะเก่า ตอนนี้ฉันกำลัง ticking 16-24 กล่องเพียงเพื่อดูถ้าฉันสามารถ blag มัน ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ใช้ชีวิตทั้งหมดจนต้องไป วิชชิ่งเสมอผมเก่า ประสงค์ผมแฟนตาซี ประสงค์ฉันสามารถจำ และปรารถนาฉันอาจลืมเกินไป ต้องการฉันไม่ได้เจ๊งสิ่งดีมาก เพราะผมกลัว หรือเบื่อ ปรารถนาไม่ค่อยดังนั้นเรื่องของความเป็นจริงตลอดเวลา ต้องการฉันได้รับรู้ฉันทวดเพิ่มเติม และประสงค์ผมไม่ทราบตัวเองดี เพราะมันหมายถึง ฉันจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในสุด ประสงค์ผมไม่ได้ตัดผม ประสงค์ผม 5'7 " ประสงค์ผมก็รอและต้องการฉันก็รีบขึ้นเช่นคอร์ดสุดท้ายของฉันมีข้อมูลแบ่งสาย และถ้าผมติดป้ายนี้ หนึ่งฉันจะเรียกว่าคอร์ดแต่งหน้า ทำขึ้น ด้วยตัวเอง ทำค่าสูญเสียเวลา ผมสร้างทุกอย่างไม่เคย และไม่เคยได้ แต่ฉันไม่มีเวลาเก็บเศษของฉันเหมือนเคย สิ่งที่ได้ทำแล้ว เปิด 25 เป็นจุดเปลี่ยนสำหรับฉัน slap บางกลางยี่ของฉัน ทำการตัดสินใจเข้าเป็นที่ ฉันจะไปได้ตลอดโดยไม่เอารถตู้เต็มไปด้วยขยะของฉันเก่า teetering ในวัยรุ่นอายุและผู้ใหญ่ประพรม คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่าง เกี่ยวกับฉัน ดี ดี แต่เนื่อง จากมันจะกลับมา เมื่อมัน ก้อไม่ออก ทั่วไปดังนั้น ฉันเกี่ยวกับถูกวัยรุ่น: นั่งรอบ ๆ และสนทนาขี้ ไม่ดูแลเกี่ยวกับอนาคต เพราะมันไม่ได้เรื่องแล้วเหมือนตอนนี้ไม่ ความสามารถที่จะ flippant เกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง และมีผลกระทบไม่ได้ ดังต่อไปนี้ และการทำลายกฎ...แม้จะดีกว่าทำให้กฎ25 คือเกี่ยวกับการรับรู้ที่ฉันได้กลายเป็นไม่ มีเหยื่อ และฉันขอใช้เวลานาน มาก แต่คุณรู้ ว่า ชีวิตที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

en ผมเป็น 7 ฉันอยากจะเป็น 8. เมื่อฉันเป็น 8 ฉันอยากจะเป็น 12. เมื่อผมหัน 12 ฉันแค่อยากจะเป็น 18 แล้วหลังจากที่ฉันหยุดต้องการที่จะเป็นรุ่นเก่า ตอนนี้ฉันฟ้อง 16-24 กล่องเพียงเพื่อดูว่าฉันสามารถขโมยมัน! ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ใช้เวลาทั้งชีวิตของฉันเพื่อให้ห่างไกลที่ต้องการมันออกไป ที่ต้องการเสมอผมเป็นรุ่นเก่าที่ต้องการผมอยู่ที่อื่นที่ต้องการฉันจะจำไว้และหวังว่าฉันจะลืมเกินไป ขออวยพรให้ผมไม่ได้ทำลายสิ่งที่ดีมากเช่นนี้เพราะผมกลัวหรือเบื่อ ขออวยพรให้ฉันไม่ได้ดังนั้นเรื่องของความเป็นจริงตลอดเวลา ฉันขออวยพรให้อากาศที่จะรู้คุณยายของฉันดีมากขึ้นและต้องการผมไม่ทราบว่าตัวเองเป็นอย่างดีเพราะมันหมายถึงฉันมักจะรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในท้ายที่สุด ขออวยพรให้ผมไม่ได้ตัดออกผมอยากผมก็ 5'7 " ขออวยพรให้ฉันรอและหวังฉันรีบขึ้นเช่นกัน. ระเบียนสุดท้ายของฉันคือการบันทึกผิดขึ้นและถ้าผมมีป้ายนี้ผมจะเรียกมันว่าบันทึกการแต่งหน้า ฉันทำขึ้นกับตัวเอง ทำขึ้นสำหรับเวลาที่สูญเสีย ทำขึ้นสำหรับทุกอย่างที่ฉันเคยทำและไม่เคยทำ แต่ผมไม่ได้มีเวลาที่จะยึดมั่นในเศษที่ผ่านมาของฉันเหมือนฉันใช้ในการ สิ่งที่ทำคือทำ เปิด 25 จุดเปลี่ยนสำหรับฉันปังตบในช่วงกลางของกลาง ๆ ของฉัน โอนเอนอยู่บนขอบของการเป็นวัยรุ่นและผู้ใหญ่ที่เต็มเปี่ยมเก่าที่ฉันได้ตัดสินใจที่จะไปกลายเป็นคนที่ฉันจะเป็นตลอดไปโดยไม่ต้องกำจัดรถตู้ที่เต็มไปด้วยขยะเก่าของฉัน ฉันคิดถึงทุกอย่างที่เกี่ยวกับอดีตของฉันดีและไม่ดี แต่เพียงเพราะมันจะไม่กลับมา เมื่อตอนที่ผมอยู่ในนั้นผมอยากออก! ดังนั้นโดยทั่วไป ฉันเกี่ยวกับการเป็นวัยรุ่น: นั่งรอบและอึพูดคุยไม่ดูแลเกี่ยวกับอนาคตเพราะมันไม่ได้เรื่องแล้วมันไม่เหมือนตอนนี้ ความสามารถในการเป็นทะลึ่งเกี่ยวกับทุกอย่างและจะมีผลกระทบไม่ แม้กฎต่อไปนี้และทำลาย ... จะดีกว่าการทำกฎ. 25 เป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำความรู้จักกับคนที่ผมได้กลายเป็นโดยไม่ทราบว่า และฉันขอโทษมันใช้เวลานานมาก แต่คุณรู้ว่าชีวิตที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และฉันฉันต้องการ 8 เมื่อฉันอายุ 8 ขวบ ผมต้องการ 12 เมื่อผมหันไปผมก็อยากเป็น 18 หลังจากนั้นผมก็อยากจะเป็นรุ่นเก่า ตอนนี้ฉันเดิน 16-24 กล่องเพื่อดูว่าฉันสามารถบล็อก ! ฉันรู้สึกว่าฉันใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อให้ห่างไกลที่ประสงค์ไป ก็อยากโต อยากอยู่ที่อื่น ขอให้ฉันสามารถจำและปรารถนาจะลืมเหมือนกันขอให้ผมไม่พังดี ๆเพราะกลัว หรือเบื่อ ขอให้ผมไม่ใช่แท้อยู่ตลอดเวลา ขอให้ฉันได้รู้จักคุณยายที่ดีมากขึ้น และขอให้ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเก่ง เพราะมันหมายความว่า ฉันมักจะรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในท้ายที่สุด ขอให้ผมไม่ตัดผมออก , ให้ฉัน 5 ' 7 "ขอให้ฉันรอและหวังว่าคงจะรีบเช่นกัน

บันทึกสุดท้ายของฉันคือหย่าระเบียนและถ้าผมต้องป้ายนี้ ผมจะเรียกมันว่าบันทึกการแต่งหน้า ผมทำไว้กับตัวเอง ชดเชยเวลาที่เสียไป ทำทุกสิ่งที่ผมเคยทำและไม่เคยทำ แต่ผมไม่ได้มีเวลาที่จะจับ crumbs ในอดีตเหมือนที่เคย ที่แล้วก็แล้วไปเปิด 25 เป็นจุดเปลี่ยนสำหรับฉันตบปังอยู่ตรงกลางของ twenties ของฉัน teetering ในขอบของการเป็นวัยรุ่นและผู้ใหญ่เต็มเปี่ยม ผมก็ตัดสินใจที่จะไปเป็นใครผมจะเป็นตลอดไป โดยไม่มีการกำจัดรถตู้เต็มไปด้วยขยะเก่าของฉัน ฉันคิดถึงเรื่องที่ผ่านมา ทั้งเรื่องดีและไม่ดี แต่เพียงเพราะมันไม่ยอมกลับมา เมื่อผมอยู่ในนั้นฉันต้องการออกไปโดยทั่วไปแล้ว ฉันเป็นวัยรุ่นนั่งๆคุยกัน ไม่สนใจเรื่องอนาคต เพราะมันไม่สำคัญแล้วเหมือนมันไม่ตอนนี้ ความสามารถในการต่อเรื่องทุกอย่าง และจะไม่มีผล แม้ต่อไปนี้และแหกกฎ . . . . . . . ดีกว่าทำกฎ

25 คือเกี่ยวกับการรับรู้ที่ฉันกลายเป็นโดยไม่ realising ฉันขอโทษ มันใช้เวลานานแต่คุณก็รู้ว่าชีวิตที่เกิดขึ้น