As a result of their historical exp

As a result of their historical experience, westerners think that power can be subdivided. For example, for many centuries in Europe, power was divided between rulers of the world and rulers of religion. There was always dispute over the boundary between worldly power and spiritual power, sometimes to the point of open enmity between king and pope. Thus in modern times, when westerners think about opposing power, they arrange for several independent powers to oppose one another.
But the Thai think that power is indivisible. Even worldly power and spiritual power are the same, because whoever is king holds the supreme power according to the strength of his own past deeds (kamma). When his merit is exhausted, spiritual power makes him quit the post of his own accord by some means or other. In the thinking of the Thai, worldly power and spiritual power are not two kinds of power but only one.
Moreover, although spiritual power is the greatest power, spiritual power cannot take concrete form as either an organization or individual because, if an individual or organization has supreme spiritual power (or in other words, the highest barami), then worldly power will also fall to that individual or organization automatically. Hence however much proficiency a monk has, he will always have less power than the king, because a monk has accumulated less barami than a king. If any monk were to have more, he could not remain a monk. In some way or another, he would become king eventually. The fact that a king is a king is proof that he has the supreme spiritual power, and hence has the supreme worldly power as well.
Even though the Thai think power is indivisible, yet this supreme indivisible power still has two constraints which are obstacles to the use of power for government. The Thai have always used these two constraints as shelter to escape from the supreme power of the rulers.
The first constraint is local leaders. There are many reasons why Thai rulers cannot completely repress local leaders. In olden times, the lack of a standing army, lack of communications, lack of a bureaucracy with a unified command, lack of public education controlled by the state, and so on, impeded the royal power in practice where local leaders were strong. However, the lack of the things mentioned above is only a secondary reason.
The real main reason is this. While in theory power is supreme and indivisible, in practice the king maintains power by dividing up the machinery of the state into little pieces which are fairly independent of one another, so that they cannot easily challenge the royal power. Thus although Thailand has had a bureaucracy for many centuries, the Thai bureaucracy is divided into little pieces which cannot coordinate for any purpose at all. Each piece seeks benefit from the duties entrusted to it by the king. In the past these pieces competed to control manpower. At present they compete to make laws which give themselves power to authorize this and that in order to demand a bribe.
The Thai bureaucracy from past to present has no ability to work in concert to truly increase the well-being of the people. But at the same time, it has no power to oppress the people systematically. Hence if Hitler or Stalin are taken as the standard for dictators, Thai dictators of every era are only clowns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ ชาวตะวันตกคิดว่า พลังงานสามารถปฐมภูมิ ตัวอย่าง หลายศตวรรษในยุโรป พลังงานถูกแบ่งระหว่างโลกพระและพระศาสนา จะมีข้อโต้แย้งผ่านเขตแดนระหว่างทางพลังงานและพลังงานทางจิตวิญญาณ บางครั้งไปยังจุดเปิดความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างพระมหากษัตริย์และสมเด็จพระสันตะปาปา ดังนั้นในสมัยปัจจุบัน เมื่อชาวตะวันตกคิดถึงฝ่ายตรงข้ามการไฟฟ้า ที่จัดสำหรับอำนาจอิสระหลายค้านกันแต่ไทยคิดว่า พลังงานเป็น indivisible แม้ทางพลังงานและพลังจิตวิญญาณเหมือนกัน เพราะอยู่กษัตริย์มีอำนาจสูงสุดตามความแรงของการกระทำ (กรรม) ของเขาเองผ่านมา เมื่อหมดบุญของเขา พลังจิตวิญญาณทำให้เขาเลิกการโพสต์ของตนสอดคล้อง โดยวิธีการบางอย่างหรืออื่น ๆ ในความคิดของไทย ทางพลังงานและพลังจิตวิญญาณได้ไม่สองชนิดของพลังงานแต่เพียงหนึ่งเดียวยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าพลังจิตวิญญาณเป็นพลังยิ่งใหญ่ที่สุด พลังจิตวิญญาณไม่ใช้ฟอร์มคอนกรีตเป็นองค์กรหรือบุคคลเนื่องจาก ถ้าบุคคลหรือองค์กรมีอำนาจสูงสุดทางจิตวิญญาณ (หรือในคำอื่น ๆ barami สูงสุด), แล้วทางพลังงานจะยังตกไปที่บุคคลหรือองค์กรโดยอัตโนมัติ ดังนั้นอย่างไรความชำนาญพระมี เขาจะมีพลังงานน้อยกว่าคิง เสมอเนื่องจากพระมีสะสม barami น้อยกว่าพระมหากษัตริย์ ถ้าพระใด ๆ จะ มี เขาอาจยังคงพระ ในบางวิธีหรืออื่น เขาจะเป็นกษัตริย์ในที่สุด ความจริงที่ว่า กษัตริย์คือ กษัตริย์เป็นหลักฐานว่า เขามีอำนาจสูงสุดทางจิตวิญญาณ และดังนั้น มีสูงสุดทางอำนาจเช่นแม้ว่าไทยคิดว่า พลังงานเป็น indivisible ยังอำนาจ indivisible นี้สูงสุดยังมีข้อจำกัดสองซึ่งเป็นอุปสรรคในการใช้อำนาจของรัฐบาล ไทยได้เสมอใช้ข้อจำกัดเหล่านี้สองเป็นกำบังเพื่อหลบหนีจากอำนาจสูงสุดของไม้บรรทัดข้อแรกจำกัดเป็นผู้นำ มีหลายเหตุผลที่ทำไมพระไทยไม่สมบูรณ์ปราบปรามผู้นำท้องถิ่น ในเวลา olden ขาดทหารยืน ขาดการสื่อสาร ขาดข้าราชการมีคำสั่งรวม ขาดการศึกษาสาธารณะที่ควบคุม โดยรัฐ และอื่น ๆ impeded ราชอำนาจในทางปฏิบัติซึ่งผู้นำแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตาม ขาดสิ่งที่กล่าวถึงข้างต้นเป็นเพียงเหตุผลรองนี่คือเหตุผลหลักจริง ขณะที่ในทฤษฎี พลังงานสูงสุด และ indivisible ในทางปฏิบัติกษัตริย์รักษาอำนาจ โดยการหารค่าเครื่องจักรของรัฐเป็นส่วนที่ค่อนข้างอิสระของกัน เพื่อให้พวกเขาไม่ได้ ท้าทายพระราชอำนาจ ดังนั้นแม้ว่าประเทศไทยมีระบบราชการเป็นหลายศตวรรษ ระบบราชการไทยแบ่งออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ซึ่งไม่สามารถประสานงานเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ เลย แต่ละชิ้นหาผลประโยชน์จากหน้าที่ที่มอบหมายนั้นโดย ในอดีต ชิ้นนี้ร่วมแข่งขันเพื่อควบคุมกำลังคน จะแข่งขันเพื่อให้กฎหมายที่ให้ตัวเองมีอำนาจการอนุญาตนี้และการที่การเรียกร้องสินบนตำรวจระบบราชการไทยจากอดีตถึงปัจจุบันมีความสามารถในการทำงานในคอนเสิร์ตเพื่อเพิ่มให้ความเป็นอยู่ของประชาชนอย่างแท้จริงไม่ แต่ในเวลาเดียวกัน ไม่มีอำนาจไม่บีบคั้นคนอย่างเป็นระบบ ดังนั้น ถ้าฮิตเลอร์หรือสตาลินที่ใช้เป็นมาตรฐานสำหรับเผด็จ เผด็จไทยทุกยุคสมัยได้ตัวตลกเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อันเป็นผลมาจากประสบการณ์ในอดีตของพวกเขาชาวตะวันตกคิดว่าอำนาจสามารถแบ่ง ตัวอย่างเช่นสำหรับหลายศตวรรษในยุโรปถูกแบ่งอำนาจระหว่างผู้ปกครองของโลกและผู้ปกครองในการนับถือศาสนา มักจะมีข้อพิพาทได้มากกว่าเขตแดนระหว่างอำนาจทางโลกและพลังทางจิตวิญญาณที่บางครั้งยังจุดเปิดเป็นปฏิปักษ์ระหว่างกษัตริย์และสมเด็จพระสันตะปาปา ดังนั้นในยุคปัจจุบันเมื่อชาวตะวันตกคิดเกี่ยวกับอำนาจของฝ่ายตรงข้ามพวกเขาจัดให้มีอำนาจอิสระหลายที่จะต่อต้านอีกคนหนึ่ง.
แต่ไทยคิดว่าจะแบ่งแยกอำนาจ แม้อำนาจทางโลกและพลังทางจิตวิญญาณเหมือนกันเพราะใครก็ตามที่เป็นกษัตริย์ถืออำนาจสูงสุดตามความแรงของการกระทำที่ผ่านมาของตัวเอง (กรรม) เมื่อบุญของเขาจะหมดพลังทางจิตวิญญาณที่ทำให้เขาลาออกจากตำแหน่งของเขาเองด้วยวิธีการบางส่วนหรืออื่น ๆ ในความคิดของไทยจะมีอำนาจทางโลกและพลังทางจิตวิญญาณไม่ได้สองชนิดของอำนาจ แต่เพียงหนึ่ง.
นอกจากนี้แม้ว่าพลังทางจิตวิญญาณคือพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดพลังทางจิตวิญญาณไม่สามารถใช้รูปแบบที่เป็นรูปธรรมเป็นทั้งองค์กรหรือบุคคลเพราะถ้าบุคคลหรือ องค์กรมีพลังทางจิตวิญญาณสูงสุด (หรือในคำอื่น ๆ ที่มีบารมีสูงสุด) แล้วอำนาจทางโลกก็จะตกอยู่กับว่าบุคคลหรือองค์กรโดยอัตโนมัติ ดังนั้นความสามารถมาก แต่พระภิกษุสงฆ์มีเขามักจะมีอำนาจน้อยกว่ากษัตริย์เพราะพระภิกษุสงฆ์ได้สะสมบารมีน้อยกว่าพระมหากษัตริย์ หากพระภิกษุสงฆ์ใดมีจะมีมากขึ้นเขาไม่สามารถคงอยู่ในพระภิกษุสงฆ์ ในบางวิธีหรืออื่นเขาจะกลายเป็นกษัตริย์ในที่สุด ความจริงที่ว่าพระมหากษัตริย์เป็นพระมหากษัตริย์ที่เป็นหลักฐานว่าเขามีพลังทางจิตวิญญาณสูงสุดและด้วยเหตุนี้มีอำนาจทางโลกสูงสุดเช่นกัน.
แม้ว่าไทยคิดว่าอำนาจจะแบ่งแยก แต่อำนาจแบ่งแยกนี้สูงสุดยังคงมีสองข้อ จำกัด ที่เป็นอุปสรรคในการ การใช้อำนาจของรัฐบาล ไทยได้เหล่านี้มักจะใช้สอง จำกัด เป็นที่พักพิงที่จะหนีจากอำนาจสูงสุดของผู้ปกครอง.
ข้อ จำกัด แรกคือผู้นำท้องถิ่น มีเหตุผลหลายประการที่ผู้ปกครองไทยไม่สมบูรณ์ระงับผู้นำท้องถิ่น ในสมัยโบราณการขาดของกองทัพขาดการสื่อสารที่ขาดของระบบราชการที่มีคำสั่งแบบครบวงจร, การขาดการศึกษาของรัฐที่ควบคุมโดยรัฐและอื่น ๆ ขัดขวางพระราชอำนาจในการปฏิบัติที่ผู้นำท้องถิ่นที่แข็งแกร่ง แต่ขาดในสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเป็นเพียงเหตุผลรอง.
เหตุผลหลักที่แท้จริงคือ ในขณะที่อยู่ในอำนาจของทฤษฎีแบ่งแยกสูงสุดและในทางปฏิบัติกษัตริย์รักษาพลังงานโดยแบ่งเครื่องจักรของรัฐเป็นชิ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีความเป็นธรรมเป็นอิสระจากกันเพื่อให้พวกเขาไม่สามารถท้าทายพระราชอำนาจ ดังนั้นถึงแม้ว่าประเทศไทยมีข้าราชการหลายศตวรรษที่ระบบราชการไทยแบ่งออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ที่ไม่สามารถประสานงานเพื่อจุดประสงค์ใด ๆ แต่ละชิ้นแสวงหาผลประโยชน์จากการปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายได้โดยพระมหากษัตริย์ ในอดีตที่ผ่านชิ้นส่วนเหล่านี้การแข่งขันในการควบคุมกำลังคน ในปัจจุบันพวกเขาแข่งขันที่จะทำให้กฎหมายที่ให้ตัวเองมีอำนาจในการอนุญาตนี้และว่าในการที่จะเรียกร้องสินบน.
ระบบราชการไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีความสามารถในการทำงานในคอนเสิร์ตอย่างแท้จริงเพิ่มความเป็นอยู่ของผู้คน แต่ในเวลาเดียวกันก็มีอำนาจที่จะกดขี่ประชาชนอย่างเป็นระบบไม่มี ดังนั้นถ้าฮิตเลอร์หรือสตาลินถูกนำมาเป็นมาตรฐานสำหรับการเผด็จการเผด็จการไทยทุกยุคเป็นตัวตลกเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นผลของประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ของชาวตะวันตกคิดว่าอำนาจที่สามารถแบ่ง ตัวอย่างเช่น หลายศตวรรษในยุโรป พลังงานที่ถูกแบ่งระหว่างผู้ปกครองของโลกและประมุขของศาสนา มีเสมอมากกว่าข้อพิพาทเขตแดนระหว่างอำนาจทางโลก และพลังทางจิตวิญญาณ บางครั้งไปยังจุดของการเป็นปฏิปักษ์เปิดระหว่างกษัตริย์และพระสันตะปาปา ดังนั้นในเวลาที่ทันสมัยเมื่อตะวันตกคิดต่อต้านอำนาจ พวกเขาจัดหลายพลังอิสระเพื่อต่อต้านกันและกัน .
แต่ไทยคิดว่าอำนาจคือไม่สามารถแบ่งได้ แม้ทางโลก อำนาจและพลังทางจิตวิญญาณ เหมือนกัน เพราะว่า คนที่เป็นกษัตริย์มีอำนาจสูงสุดตามความแรงของการกระทำของตัวเองในอดีต ( กรรม ) เมื่อบุญของเขาหมดแรงพลังทางจิตวิญญาณทำให้เขาลาออกจากการโพสต์ของเขาเอง โดยบางวิธีการหรืออื่น ๆ ในความคิดของคนไทย อำนาจทางโลก และพลังทางจิตวิญญาณ เป็นสองชนิดของพลังงานแต่เพียงอย่างเดียว
นอกจากนี้ ถึงแม้ว่าพลังทางจิตวิญญาณ คือพลังอันยิ่งใหญ่ พลังทางจิตวิญญาณไม่สามารถใช้รูปแบบคอนกรีตเป็นทั้งองค์กร หรือ บุคคล เพราะถ้าบุคคลหรือองค์กรที่มีอำนาจทางจิตวิญญาณสูงสุด ( หรือในคำอื่น ๆวชิรบารมีสูงสุด ) แล้วพลังทางโลกจะตกอยู่ที่บุคคลหรือองค์กรโดยอัตโนมัติ ดังนั้นไม่ว่าถิ่นพระได้ เขาจะมีพลังน้อยกว่าพระ เนื่องจากพระสะสมน้อยกว่า วชิรบารมี กว่า กษัตริย์ ถ้าพระได้มากขึ้น เขาอาจจะไม่ได้เป็นพระในบางวิธีหรืออื่นเขาจะเป็นกษัตริย์ได้ในที่สุด ความจริงที่เป็นกษัตริย์เป็นกษัตริย์ก็พิสูจน์ได้ว่า เขามีพลังทางจิตวิญญาณสูงสุด และด้วยเหตุนี้จึงมีอำนาจทางโลกสูงสุดเช่นกัน
ถึงแม้ว่าไทยคิดว่าอำนาจคือแบ่งแยกยังกำลังแบ่งแยกนี้ศาลฎีกายังมีสองด้านซึ่งเป็นอุปสรรคในการใช้พลังงานของรัฐบาลคนไทยมักจะใช้สองเงื่อนไขที่หลบหนีจากอำนาจสูงสุดของโมหะ .
ปัญหาแรกคือผู้นำท้องถิ่น มีหลายเหตุผลที่ว่าทำไมไทยผู้ปกครองไม่สามารถเอาชนะ ผู้นำท้องถิ่น ในสมัยโบราณ การขาดการตั้งกองทัพ ขาดการสื่อสาร ขาดราชการด้วยคำสั่งปึกแผ่นขาดการศึกษาสาธารณะที่ควบคุมโดยรัฐและ ขัดขวางอำนาจราชในการปฏิบัติที่ผู้นำชุมชนเข้มแข็ง อย่างไรก็ตาม ขาดสิ่งที่กล่าวข้างต้นเป็นเพียงเหตุผลรอง เหตุผลหลัก .
จริงนี้ ในขณะที่ในทฤษฎีอำนาจสูงสุดและแบ่งแยก ในทางปฏิบัติกษัตริย์รักษาอำนาจโดยแบ่งเครื่องจักรของรัฐเป็นชิ้นเล็กๆที่ค่อนข้างอิสระของกันและกันเพื่อให้พวกเขาไม่สามารถท้าทายพลังพระ ดังนั้น แม้ว่าประเทศไทยมีข้าราชการหลายศตวรรษ ระบบราชการไทยจะแบ่งออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ไม่สามารถประสานงานเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆที่ทั้งหมด แต่ละชิ้นจะได้รับประโยชน์จากการปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้โดยกษัตริย์ ในอดีตชิ้นส่วนเหล่านี้เป็นตัวควบคุมกำลังคนปัจจุบันพวกเขาแข่งขันกันเพื่อให้มีกฎหมายที่ให้อำนาจของตนให้นี้ และว่า การเรียกร้องสินบน
ระบบราชการไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีความสามารถทำงานในคอนเสิร์ตเพื่ออย่างแท้จริงเพิ่มความผาสุกของประชาชน แต่ในเวลาเดียวกัน มันก็ไม่มีพลังอำนาจกดขี่ประชาชนอย่างเป็นระบบ ดังนั้นถ้าฮิตเลอร์ สตาลิน หรือจะนำมาเป็นมาตรฐานสำหรับผู้เผด็จการเผด็จการของไทยทุกยุคทุกสมัย เป็นแค่ตัวตลก