What are communities of practice?Th

What are communities of practice?
There is a large and diverse body of knowledge available, so here I summarise some
of the salient issues. Communities of practice is a concept which is widely used in
educational settings and learning contexts. Wenger, McDermott, and Snyder define
communities of practice as ‘groups of people who share a concern, a set of problems,
or a passion about a topic, and who deepen their knowledge and expertise in
this area by interacting on an ongoing basis’ (2002, 4). To understand the significance
of this approach, I need to elucidate how learning is considered in other
approaches. Traditional theories of learning have positioned cognitive processes
within the individual – what may be called intra-individual, at times attributing
learning as an individual product. Here, individuals are mapped to learning styles,
and types of learners are identified as different (i.e. gifted and talented or with learning
needs). However, theorists within the communities of practice literature (Wenger
1998) invoke a rather different approach to learning. Here, knowing becomes more
than an individual cerebral process and is conceptualised as situated in social
resources (relationships, contexts and society). Hanks (1991) notes that within this
approach, situating learning in social contexts allows the exploration of ways in
which different forms of social co-participation enable contexts for learning to
occur. In this account, learning is not the acquisition of knowledge per se but rather
the access of learners to participating roles in expert performances. Here, learning is
seen as a trajectory or journey which typically involves others along the way. This
approach to learning which readily embraces the social context and relational
aspects is derived from early work in distributed cognition, and taken up by Lave
and Wenger (1991). The roots of this approach see learning as more than an acquisition
of knowledge but in the social participation of learners. A community of
practice may be defined as

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุมชนการปฏิบัติมีอะไรบ้างมีร่างกายที่ใหญ่ และมีความหลากหลายของความรู้ ดังนั้นที่นี่ฉัน summarise บางปัญหาเด่น ชุมชนการปฏิบัติเป็นแนวคิดที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการตั้งค่าการศึกษาและเรียนรู้บริบท Wenger แม็กเดอมอตต์ และ Snyder กำหนดชุมชนฝึกเป็น ' กลุ่มคนที่ร่วมความกังวล ชุด ปัญหาหรือความรักเกี่ยวกับหัวข้อ และที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นความรู้และความเชี่ยวชาญในพื้นที่นี้ โดยการติดต่ออย่างสม่ำเสมอของ (2002, 4) เข้าใจความสำคัญของวิธีการนี้ ฉันต้องการ elucidate วิธีพิจารณาเรียนรู้ในที่อื่น ๆแนวทางการ เรียนรู้ทฤษฎีดั้งเดิมได้ตำแหน่งกระบวนการรับรู้ภายในบุคคล – อาจจะเรียกอะไรภายในแต่ละ attributing ครั้งเรียนรู้เป็นผลิตภัณฑ์แต่ละผลิตภัณฑ์ ที่นี่ แมปบุคคลเพื่อเรียนรู้ลักษณะและประเภทของผู้เรียนจะเป็น (เช่นมีพรสวรรค์ และเก่ง หรือเรียนรู้ความต้องการ) อย่างไรก็ตาม theorists ภายในชุมชนปฏิบัติวรรณกรรม (Wengerปี 1998) เรียกวิธีอื่นแต่การเรียนรู้ ที่นี่ รู้จะเพิ่มมากขึ้นกว่ากระบวนการสมองละ และคิดว่าเป็นอยู่ในสังคมทรัพยากร (ความสัมพันธ์ บริบท และสังคม) แฮงส์ (1991) บันทึกที่อยู่ภายในนี้วิธี situating ในบริบททางสังคมการเรียนรู้ช่วยให้การสำรวจวิธีในแบบฟอร์มที่แตกต่างกันของสังคมมีส่วนร่วมร่วมเปิดบริบทการเรียนการเกิดขึ้น บัญชี เรียนไม่มารู้ต่อ se แต่ค่อนข้างการเข้าถึงของผู้เรียนให้ผู้เชี่ยวชาญแสดงบทบาทเข้าร่วม นี่ เป็นการเรียนรู้เห็นเป็นวิถีหรือการเดินทางที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ โดยทั่วไปตลอดทาง นี้วิธีการเรียนรู้ที่พร้อมนำบริบททางสังคม และเกี่ยวข้องกันด้านมาก่อนงานประชานกระจาย และถูกใช้ โดย Laveและ Wenger (1991) รากฐานของวิธีการนี้เห็นเรียนรู้มากกว่าการซื้อความรู้ แต่ ในสังคมมีส่วนร่วมของผู้เรียน ชุมชนของปฏิบัติอาจจะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่ชุมชนของการปฏิบัติคืออะไรมีร่างกายขนาดใหญ่และมีความหลากหลายของความรู้ที่มีอยู่เพื่อให้ที่นี่ผมสรุปบางประเด็นเด่น ชุมชนของการปฏิบัติเป็นแนวคิดที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการตั้งค่าการศึกษาและการเรียนรู้บริบท เวนเกอร์, McDermott และสไนเดอกำหนดชุมชนของการปฏิบัติเป็น'กลุ่มคนที่มีความกังวลชุดของปัญหาหรือความหลงใหลเกี่ยวกับหัวข้อและผู้ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นความรู้และความเชี่ยวชาญของพวกเขาในพื้นที่นี้โดยการมีปฏิสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง ( ปี 2002 4) เพื่อให้เข้าใจถึงความสำคัญของวิธีการนี้ผมต้องอธิบายวิธีการเรียนรู้ที่มีการพิจารณาในที่อื่น ๆ วิธี ทฤษฎีการเรียนรู้แบบดั้งเดิมของการมีตำแหน่งกระบวนการทางปัญญาภายในของแต่ละบุคคล - สิ่งที่อาจจะเรียกว่าภายในแต่ละครั้งเจตนารมณ์การเรียนรู้ที่เป็นผลิตภัณฑ์ของแต่ละบุคคล นี่คือบุคคลที่ถูกแมปกับรูปแบบการเรียนรู้และประเภทของผู้เรียนได้รับการระบุว่าเป็นที่แตกต่างกัน(เช่นที่มีพรสวรรค์และมีความสามารถหรือการเรียนรู้ที่มีความต้องการ) แต่ทฤษฎีที่อยู่ในชุมชนของวรรณกรรมปฏิบัติ (เวนเกอร์1998) เรียกวิธีการที่แตกต่างกันค่อนข้างที่จะเรียนรู้ ที่นี่รู้จะมากขึ้นกว่าที่เป็นกระบวนการที่สมองของแต่ละบุคคลและมีแนวความคิดที่เป็นอยู่ในสังคมทรัพยากร(ความสัมพันธ์กับบริบทและสังคม) แฮงค์ส (1991) ตั้งข้อสังเกตว่าภายในนี้วิธีการsituating การเรียนรู้ในบริบททางสังคมที่ช่วยให้การสำรวจของวิธีการที่แตกต่างกันรูปแบบการมีส่วนร่วมทางสังคมร่วมช่วยให้บริบทสำหรับการเรียนรู้ที่จะเกิดขึ้น ในบัญชีนี้การเรียนรู้ไม่ได้แสวงหาความรู้ต่อ se แต่เป็นการเข้าถึงของผู้เรียนที่จะมีส่วนร่วมในบทบาทการแสดงของผู้เชี่ยวชาญ นี่คือการเรียนรู้ที่ถูกมองว่าเป็นวิถีหรือการเดินทางซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับคนอื่น ๆ ไปพร้อมกัน นี้วิธีการเรียนรู้ที่พร้อมโอบกอดบริบททางสังคมและความสัมพันธ์ด้านที่ได้มาจากการทำงานในช่วงต้นของการกระจายความรู้ความเข้าใจและนำขึ้นมาอาบน้ำและเวนเกอร์(1991) รากของวิธีการนี้ให้ดูที่การเรียนรู้มากกว่าการเข้าซื้อกิจการของความรู้ แต่ในการมีส่วนร่วมทางสังคมของผู้เรียน ชุมชนของการปฏิบัติที่อาจจะกำหนดเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่ชุมชนของการปฏิบัติ ?
มีร่างกายขนาดใหญ่และมีความหลากหลายของความรู้ที่มีอยู่ ดังนั้นผมสรุปบาง
เรื่องเด่น . ชุมชนแห่งการปฏิบัติ เป็นแนวคิดที่ใช้ในการตั้งค่าการศึกษาและการเรียนรู้บริบท
. เวนเกอร์ แมคเดอร์มอท สไนเดอร์ , และกำหนด
ชุมชนแห่งการปฏิบัติ เป็น ' กลุ่มของผู้ที่ใช้กับชุดของปัญหา ,
หรือตัณหาเรื่องหัวข้อและที่ลึกของความรู้และความเชี่ยวชาญในพื้นที่นี้
โดยการโต้ตอบบนพื้นฐานอย่างต่อเนื่อง ' ( 2002 , 4 ) เพื่อเข้าใจความสำคัญ
ของวิธีการนี้ฉันต้องการที่จะอธิบายว่า การเรียนรู้ คือ การพิจารณาในแนวทางอื่น ๆ

ทฤษฎีดั้งเดิมของการเรียนรู้ มีการวางกระบวนการ
ภายใน–บุคคลที่อาจจะเรียกว่าภายในแต่ละครั้งและ
การเรียนรู้เป็นผลิตภัณฑ์ของแต่ละบุคคล ที่นี่บุคคลที่ผลักดันให้รูปแบบการเรียนรู้
และประเภทของผู้เรียนระบุที่แตกต่างกัน ( เช่นที่มีความสามารถพิเศษ หรือมีความต้องการการเรียนรู้
) อย่างไรก็ตาม นักทฤษฎีภายในชุมชนวรรณกรรม ฝึก ( เวนเกอร์
1998 ) เรียกวิธีการที่ค่อนข้างแตกต่างกันเพื่อการเรียนรู้ นี่ ไม่รู้จะมากขึ้น
กว่ากระบวนการสมองบุคคลและเป็น conceptualized โดยตั้งอยู่ในทรัพยากรทางสังคม
( ความสัมพันธ์ บริบท และสังคม ) แฮงค์ ( 1991 ) ระบุว่า ในวิธีนี้
, situating การเรียนรู้ในบริบททางสังคมช่วยให้สำรวจวิธีที่แตกต่างกัน รูปแบบของการมีส่วนร่วม
ร่วมสังคมให้บริบทสำหรับการเรียนรู้

เกิดขึ้น ในบัญชีนี้การเรียนรู้ไม่ใช่การแสวงหาความรู้ต่อ se แต่
การเข้าถึงผู้เรียนมีส่วนร่วมในการแสดงบทบาทของผู้เชี่ยวชาญ ที่นี่ การเรียนคือ
เห็นเป็นวิถี หรือการเดินทางซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับผู้อื่นไปพร้อมกัน วิธีการนี้
เพื่อการเรียนรู้ซึ่งพร้อมโอบกอดสังคมและด้านสัมพันธ์
ได้มาจากงานแรกในการกระจายและรับล้าง
และเวนเกอร์ ( 1991 ) รากของวิธีการนี้เห็นการเรียนรู้มากกว่าการแสวงหาความรู้แต่
ในการมีส่วนร่วมทางสังคมของผู้เรียน ชุมชน
ฝึกอาจจะหมายถึง