For incineration, the costs per ton

For incineration, the costs per tonne of residual waste (without
organics) were approximately the same as for the mixed residual
waste including organics, although residual waste generated more
energy per tonne, due to a higher calorific value. This was because
the thermal capacity of the incinerator was met with fewer tonnes
in the case of residual waste (a lower annual usage rate), thereby
leading to higher capital and maintenance costs per tonne of input
waste. A similar effect could be observed for the incineration of
solid residues from the anaerobic digestion of organics – although
containing only little energy, incineration costs per tonne of digestion
residue were lower than for both residual and mixed waste,
because of the fixed costs being distributed between more tonnage
(a higher usage rate). Overall, residual waste incineration was less
costly than mixed waste incineration because of the difference in
input waste amounts per functional unit, i.e. 50,352 tonnes of
mixed waste vs. 39,452 tonnes of residual waste. The capital and
operational costs of the scenarios (83 €/tonne in Scenario 1 and
94.73 €/tonne in Scenario 2, without revenues from energy recovery)
were somewhat higher than the values found by Tsilemou
(2006) (32.1 €/tonne and 15.9 €/tonne, respectively), while the
incineration and downstream costs per tonne of waste (64 €/tonne
in Scenario 1 and 73 €/tonne for Scenario 2, 76 €/tonne and 87 €/
tonne, respectively, including transfers) corresponded well with
examples of Danish incineration gate fees of 65 €/tonne (e.g.
Amager Ressource Center, 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับเผา ต้นทุนต่อตันของเสียตกค้าง (โดยไม่ต้องสารอินทรีย์) ได้ประมาณเหมือนกับส่วนที่เหลือผสมของเสียรวมทั้งสารอินทรีย์ แม้ว่าของเสียที่ตกค้างที่สร้างขึ้นเพิ่มเติมพลังงานต่อตัน เนื่องจากมีค่าความร้อนสูง เนื่องจากความจุความร้อนของเตาก็พบกับตันน้อยลงในกรณีที่เหลือเสีย (ราคาต่ำกว่าปีการใช้งาน), ซึ่งช่วยนำไปสู่สูงทุนและค่าบำรุงรักษาต่อตันของการป้อนข้อมูลเสีย ผลคล้ายกันอาจจะสังเกตได้สำหรับการเผาไม้ตกค้างจากการย่อยอาหารที่ไม่ใช้ออกซิเจนของสารอินทรีย์ – แม้ว่าที่ประกอบด้วยเพียงน้อยพลังงาน ค่าเผาต่อตันของการย่อยอาหารกากคนที่ต่ำกว่าทั้งเหลือ และผสมกากเนื่องจากต้นทุนคงที่มีการกระจายระหว่างน้ำหนักเพิ่มเติม(อัตราสูงขึ้นการใช้งาน) โดยรวม ส่วนที่เหลือเผาขยะมีค่าน้อยค่าใช้จ่ายสูงกว่าการเผาขยะผสมเพราะป้อนข้อมูลเสียยอดเงินต่อหน่วยงาน เช่น 50,352 ตันของเสียผสมเจอ 39,452 ตันของเสียตกค้าง เมืองหลวง และค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานสถานการณ์ (€ 83/ตัน ในสถานการณ์สมมติ 1 และ€ 94.73/ตัน ในสถานการณ์สมมติ 2 โดยรายได้จากการกู้คืนพลังงาน)ค่อนข้างสูงกว่าค่าที่พบ โดย Tsilemou(2006) (32.1 ยูโร/ตันและ 15.9 ยูโร/ตัน ตามลำดับ), ในขณะเผาและปลายน้ำต้นทุนต่อตันขยะ (€64 ตันในสถานการณ์สมมติ 1 และ 73 €/ ตันสำหรับสถานการณ์สมมติ 2, 76 ยูโร/ตัน และ € 87 /ตัน ตามลำดับ รวมโอน) ความผูกพันกับตัวอย่างของเดนมาร์กเผาประตูจาก 65 ยูโร/ตัน (เช่นอแมเจอร์ Ressource ศูนย์ 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการเผาค่าใช้จ่ายต่อตันของเสียที่เหลือ (ไม่
Organics) มีประมาณเช่นเดียวกับที่เหลือผสม
ของเสียรวมทั้งสารอินทรีย์ที่แม้จะเสียตกค้างสร้างเพิ่มเติม
พลังงานต่อตันเนื่องจากมีค่าความร้อนสูง เพราะนี่คือ
ความสามารถในการระบายความร้อนของเตาเผาขยะได้พบกับตันน้อยลง
ในกรณีของเสียตกค้าง (อัตราการใช้งานประจำปีที่ต่ำกว่า) จึง
นำไปสู่ทุนและการบำรุงรักษาค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นต่อตันของท่าน
เสีย ผลที่คล้ายกันอาจจะสังเกตเห็นการเผาของ
สารตกค้างที่เป็นของแข็งจากการย่อยแบบไม่ใช้ออกซิเจนของสารอินทรีย์ - แม้ว่า
มีพลังงานน้อยเพียงค่าใช้จ่ายในการเผาต่อตันของการย่อยอาหาร
ตกค้างต่ำกว่าเสียทั้งคงเหลือและผสม
เพราะค่าใช้จ่ายคงที่มีการกระจายระหว่าง น้ำหนักมากขึ้น
(อัตราการใช้งานสูงกว่า) โดยรวม, การเผาขยะที่เหลือน้อย
กว่าค่าใช้จ่ายการเผาผสมเสียเพราะความแตกต่างใน
ปริมาณขยะป้อนข้อมูลต่อหน่วยการทำงานคือ 50,352 ตัน
เสียกับผสม 39,452 ตันของเสียตกค้าง เมืองหลวงและ
การดำเนินงานค่าใช้จ่ายในสถานการณ์ (83 € / ตันในกรณีที่ 1 และ
94.73 € / ตันในกรณีที่ 2 โดยไม่มีรายได้จากการกู้คืนพลังงาน)
ค่อนข้างสูงกว่าค่าที่พบโดย Tsilemou
(2006) (32.1 € / ตันและ 15.9 € / ตันตามลำดับ) ในขณะที่
การเผาและปลายน้ำค่าใช้จ่ายต่อตันของเสีย (64 € / ตัน
ในกรณีที่ 1 และ 73 € / ตันสำหรับสถานการณ์ที่ 2, 76 € / ตันและ 87 € /
ตันตามลำดับรวมถึงการโอน) ตรง ดีกับ
ตัวอย่างของเดนมาร์กค่าธรรมเนียมการเผาประตูจาก 65 € / ตัน (เช่น
เมเจอร์ Ressource ศูนย์ 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการเผาไหม้ , ค่าใช้จ่ายต่อตันขยะตกค้าง ( ไม่Organics ) ประมาณเหมือนผสมส่วนที่เหลือของเสียรวมทั้งสารอินทรีย์ แม้ว่าขยะตกค้างที่สร้างขึ้นเพิ่มเติมพลังงานต่อตัน เนื่องจากความร้อนที่สูงกว่าค่า นี้เป็นเพราะความจุความร้อนของเตาเผามูลฝอยพบมีน้อยกว่าตันในกรณีของเสียตกค้าง ( ลดอัตราการใช้งบประจำปี )าทุนสูงและการบำรุงรักษาค่าใช้จ่ายต่อตันของข้อมูลเสีย ผลที่คล้ายกันสามารถสังเกตสำหรับการเผาไหม้ของแข็งกากจากการหมักสารอินทรีย์ และถึงแม้ว่าที่มีพลังงานน้อย การต้นทุนต่อตันของการย่อยอาหารกากต่ำกว่าทั้งของเสียตกค้าง และ ผสมเพราะต้นทุนคงที่ การกระจายระหว่างระวางเพิ่มเติม( อัตราการใช้ที่สูงขึ้น ) โดยรวม , การเผาขยะตกค้างน้อยแพงมากกว่าผสมการเผากากของเสียเนื่องจากความแตกต่างในขยะใส่ในปริมาณต่อหน่วยการทำงาน เช่น 50352 ตันผสมของเสียและ 39452 ตันของเสียที่ค้างอยู่ เมืองหลวงและต้นทุนการดำเนินงานของสถานการณ์โลก ( 83 / ตัน ในสถานการณ์ที่ 1 และด้าน 94.73 / ตัน ในสถานการณ์ที่ 2 โดยรายได้จากการกู้คืนพลังงาน )ก็ค่อนข้างสูงกว่าค่าที่พบได้โดย tsilemou( 2006 ) ( 32.1 ด้านการผลิตด้าน 15.9 / ตัน ตามลำดับ ในขณะที่เผา และปลายน้ำต้นทุนต่อตันขยะ ( 64 ด้าน / ตันในสถานการณ์ที่ 1 และ 73 / ตัน สำหรับสถานการณ์ด้าน 2 ด้าน ( ด้าน 76 87 /ตัน ตามลำดับ รวมถึงการโอน ) สอดคล้องกับตัวอย่างของการจ่ายค่าประตูเดนมาร์ก 65 บาท ( เช่นศูนย์ ressource มาเจอร์ ปี 2014 )