My jeans have a new hole...It wasn'

My jeans have a new hole...

It wasn't in an obvious spot being on the inside of his leg, but it would definitely be more noticeable soon. Leaning back, he felt his head press against the worn brick behind him. The sky, beginning to dim as day became night, loomed overhead. Clouds were also pooling over the city, foretelling an incoming storm. Zachary slowly stood, looking over at the awning he used to sleep beneath to avoid getting soaked by the rain. It had far too many holes in it now to be of any help for the night's storm.

"Guess I'll be getting a shower tonight." He said with a chuckle as he headed back toward the club he'd visited earlier. Judging from the dimming light, he knew it had to be around seven or so. The nightclub wouldn't be busy for awhile, but that just meant he'd have time to talk with George, the bouncer for a bit.

Money weighing heavy in his pocket and hunger weighing far greater on his stomach, Zachary headed off toward the club. When he didn't notice George standing outside he walked past, knowing that he wouldn't be allowed inside because of his age... and likely his dirty and torn clothing. So, he just kept walking, finding himself inside the grocery store for a second time that day.

No. You already got your food for today, tomorrow you can get some broccoli.

No matter how much he repeated those words in his head, he couldn't help but find his way over to the vegetables. His stomach growled, begging for him to just reach out and take something. Anything.

"Hello dear, how was your day? Did you find anywhere to work yet?"

Zachary squeaked, jumping from surprise as he turned to see the old cashier from earlier behind a cart with a few groceries in it.

"Oh, Mrs. Brisby. Hello, I didn't get anything today, but tomorrow, for sure." He said with an upbeat voice, even though the knot in his stomach tightened abruptly, making him wince.

"That's too bad. Well, I'd like some broccoli but I can never finish one of those big ones, but this granny doesn't like frozen food. If I buy one, will you take half so that it's not wasted?"

His tongue tied immediately, making words unable to leave his mouth. Stunned, Zachary just nodded as his stomach growled audibly, making the old woman chuckle as she picked out the biggest head of broccoli she could find. Not knowing what else to do, Zachary followed her to the register but then moved past it to stand against the wall near the exit, not wanting to seem intrusive. When she'd finally paid for her food and pushed the cart over to him, she took out the broccoli and tried to break it in half. She struggled with it for just a moment, then gave up with a shrug and offered it all to him.

"It appears like this old granny can't pull apart broccoli anymore. Ah well, I'm not really hungry for it now, you take it."

He thought he was going to pass out. It might not be much to most people, but it was an amazing dinner to him. "Thank you ma'am!" Zachary said a bit too loudly. The woman didn't seem to mind though, and the store was mostly empty so it wasn't a big deal.

"You're welcome, son. Best get going, the store is closing in a few minutes."

With that she sauntered slowly out of the store with her one bag of groceries after returning the cart. Zachary took a moment to regroup his thoughts before heading out as well, turning once back outside to head back toward the club. As he walked he dug into his food, getting odd looks from random people on the sidewalk but not caring in the least. He was going to enjoy his dinner!

He'd finished about a forth of the broccoli by the time he arrived at the club. George was standing outside, already checking ID's for those that came early. When he finished a particularly large group he glanced up and noticed Zachary. There was no smile for him, but he was used to that. With his own wide smile Zachary walked over.






"Hey George, how has your day been?" He asked cheerfully. The large man turned to check three more ID's before he looked back at Zachary and answered in a deep, rumbling voice. "Pretty good. How has yours been, kid?"

Pursing his lips, Zachary let the kid jest slide, knowing that grumbling to George about it wouldn't help.

"Pretty good. Still looking for a job, but I'm sure I'll get one soon." He said cheerfully. George grunted in response and began checking more IDs, only to suddenly stop when someone came out of the club. The man was surprisingly gorgeous, in a handsome sort of way, of course. He was wearing fitted leather pants, though they appeared stylish and not just tight. Raising his eyes from them, Zachary noticed that he was completely bare-chested. And what a chest it was. After a moment of staring his eyes rose the rest of the way, allowing him to take in the man's square, stubbled jaw, messy black hair, and cold blue eyes.

"Excuse me, but who are you? We don't allow loitering."

Zachary had to refocus his attention, then repeat the man's wor

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กางเกงขาสั้นมีหลุมใหม่...มันไม่ได้ในการชัดเจนจุดอยู่บนด้านในของขาของเขา แต่แน่นอนจะชัดขึ้นเร็ว ๆ นี้ พิงหลัง เขารู้สึกว่าเขากดศีรษะกับอิฐชำรุดหลังเขา ท้องฟ้า เริ่มพร่ามัวขณะวันกลายเป็น กลางคืน เหตุค่าใช้จ่าย เมฆก็ยังร่วมกันอยู่ในเมือง พยากรณ์พายุเข้ามา แซคารีช้ายืน มองผ่านที่กันสาดที่เขาใช้นอนใต้เพื่อหลีกเลี่ยงการแช่ โดยฝน มันมีรูจำนวนมากในขณะนี้การให้ความช่วยเหลือใด ๆ สำหรับพายุของคืน"คิดว่า ฉันจะได้รับตัวคืนนี้" เขากล่าวกับ chuckle เขามุ่งหน้ากลับไปทางสโมสรเขาเยือนก่อนหน้านี้ เขารู้หรือตัดสินจากแสงลดแสง มันก็จะเป็นประมาณเจ็ดหรือดังนั้น ไนท์คลับไม่ว่างสำหรับสักครู่ แต่นั่นก็หมายถึง เขาจะมีเวลาคุยกับจอร์จ bouncer สำหรับบิตเงินหนักชั่งน้ำหนักในกระเป๋าของเขาและความหิวชั่งไกลมากขึ้นในท้องของเขา แซคารีหัวออกไปทางสโมสร เมื่อเขาไม่ได้สังเกตเห็นจอร์จยืนนอกเขาเดินผ่านมา รู้ว่า เขาจะไม่ได้รับอนุญาตภายในเนื่องจากอายุของเขา... และจะของเขาสกปรกและฉีกเสื้อผ้า ดังนั้น เขาแค่เก็บไว้เดิน ค้นพบตัวเองภายในร้านขายของชำเป็นเวลาสองวันไม่ใช่ มีอาหารสำหรับวันนี้ วันพรุ่งนี้คุณจะได้รับบางบรอกโคลีไม่ว่าเท่าใดเขาซ้ำคำเหล่านั้นในหัวของเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่หาทางของเขาผ่านไปผัก จวัก growled ขอทานสำหรับเขาเพียงเข้าถึง และได้รับ อะไร"สวัสดี วิธีแก้ไขวัน คุณพบที่ใดก็ได้ที่ทำงาน"แซคารี squeaked กระโดดจากแปลกใจเขาเปิดดูแคชเชียร์เก่าจากรุ่นก่อนหน้านี้หลังมีกี่รายการสินค้าในรถเข็น"โอ้ นาง Brisby สวัสดี ฉันไม่ได้รับอะไร วันนี้ แต่วันพรุ่งนี้ การตรวจสอบ" เขากล่าวพร้อมกับมีเสียงจังหวะ แม้ว่าปมในท้องของเขาทำให้รัดกุมทันที ทำให้เขาสะดุ้ง"ที่ไม่ดีเกินไป ดี บรอกโคลีบางอยาก แต่ฉันไม่สามารถเสร็จสิ้นหนึ่งคนเหล่านั้นใหญ่ แต่นี้ยายไม่ชอบอาหารแช่แข็ง ถ้าฉันซื้อหนึ่ง คุณจะครึ่งเพื่อให้มันไม่เสีย"ลิ้นของเขาทันที ผูกทำให้ไม่สามารถปล่อยให้ปากคำ สตัน แซคารีเพียงเลยต้องเป็นจวัก growled ทวน ทำ chuckle ผู้หญิงคนเก่าเธอหยิบออกมาหัวใหญ่ที่สุดของคะน้าเธอพบ ไม่รู้อะไรจะทำ แซคารีตามเธอไปลงทะเบียนแล้ว ผ่านมันไป แต่เด่นกำแพงใกล้ทางออก ไม่อยากดูเหมือนล่วงล้ำ เมื่อเธอก็มีจ่ายอาหาร และผลักรถเข็นผ่านไปเขา เธอเอาออกบรอกโคลี และพยายามแบ่งครึ่ง เธอต่อสู้กับมันอีกสักครู่ แล้วให้ขึ้นกับการยัก และเป็นทั้งหมดเพื่อเขา"มันปรากฏเช่นนี้ยายเก่าไม่สามารถดึงบรอกโคลีกันอีกต่อไป อา ดี ฉันไม่หิวจริง ๆ สำหรับตอนนี้ คุณจะ "เขาคิดว่า เขาจะเป็นลม อาจเป็นคนส่วนใหญ่ไป แต่มันเป็นการค่ำตื่นตาตื่นใจกับเขา ขอบคุณมาดาม" แซคารีกล่าวว่า เล็กเกินไปเสียงดัง ผู้หญิงไม่ได้ดูเหมือนจะ รังเกียจแต่ และห้างส่วนใหญ่ว่างดังนั้นมันไม่ได้เรื่องใหญ่"ยินดี แม่ฮ่องสอน ดีที่สุดรับไป กำลังปิดร้านในไม่กี่นาที"โดยที่ เธอ sauntered ช้าออกจาก store กับกระเป๋าของเธอหนึ่งของชำหลังจากกลับรถเข็น แซคารีเอาครู่กระทั่งความคิดของเขาก่อนจะออกมาเป็นอย่างดี การเปิดครั้งเดียวกลับนอกหัวกลับไปทางสโมสร ขณะที่เขาเดิน เขาขุดลงไปในอาหารของเขา การดูแปลกจากคนสุ่มบนสารพัด แต่ไม่ดูแลอย่างนี้ เขาจะรับประทานอาหารของเขาเขาจะเสร็จสิ้นเกี่ยวกับการมาของคะน้าโดยเวลาที่เขามาที่คลับ จอร์จได้ยืนอยู่นอก แล้วตรวจสอบรหัสสำหรับผู้ที่มาก่อน แล้วเป็นกลุ่มใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขา glanced ขึ้น และสังเกตเห็นน้ำพุ มีรอยยิ้มไม่มีสำหรับเขา แต่เขาใช้ที่ ด้วยการยิ้มกว้าง แซคารีเดินผ่าน"เฮ้ จอร์จ วิธีวันแล้ว? " เขาถามงสด คนใหญ่เปิดการตรวจสอบสามรหัสเพิ่มเติมก่อนเขากลับดูแซคารี และตอบในลึก เสียงดังก้องเสียง สวยดี วิธีของคุณแล้ว เด็ก"Pursing ริมฝีปากของเขา แซคารีให้ภาพนิ่ง jest เด็ก รู้ว่า โยนไปจอร์จเลยไม่ช่วยสวยดี ยังคง มองหางาน แต่ผมแน่ใจว่า จะรับได้เร็วขึ้น " เขากล่าวว่า งสด จอร์จ grunted ในการตอบสนอง และเริ่มตรวจสอบ Id ให้มากกว่า เท่ากับก็หยุดเมื่อมีคนออกมาจากคลับ คนที่เป็นงดงามน่าแปลก ในการหล่อแบบ แน่นอน เขาสวมกางเกงหนังประกอบ แม้ว่าพวกเขาปรากฏตัวเพียงไม่แน่น และทันสมัย เพิ่มดวงตาของเขาจากพวกเขา แซคารีสังเกตว่า เขาเป็นสมบูรณ์เปลือยบ้าน และหน้าอกอะไรก็ หลังจากช่วงเวลาของการจ้องมอง ตากุหลาบเหลือทาง ให้ชายสแควร์ ขากรรไกร stubbled ผมสีดำยุ่ง และดวงตาสีฟ้าเย็น"ขอโทษ แต่คุณเป็นใคร เราไม่อนุญาตให้เดินเตร่"แซคารีได้แก่ความสนใจของเขา แล้วทำซ้ำชายว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กางเกงยีนส์ของฉันมีหลุมใหม่ ... มันไม่ได้อยู่ในจุดที่เห็นได้ชัดอยู่บนด้านในของขาของเขา แต่แน่นอนว่ามันจะเห็นได้ชัดเจนขึ้นในเร็ว ๆ นี้ พิงหลังเขารู้สึกว่าหัวกดของเขากับอิฐที่สวมใส่อยู่ข้างหลังเขา ท้องฟ้าเริ่มสลัวกลายเป็นวันคืนปรากฏค่าใช้จ่าย เมฆนอกจากนี้ยังได้ร่วมกันทั่วเมืองพยากรณ์พายุเข้า รีช้ายืนมองไปที่กันสาดเขาใช้ในการนอนหลับอยู่ใต้หลีกเลี่ยงการเปียกฝน มันมีหลุมไกลมากเกินไปในตอนนี้ให้ความช่วยเหลือใด ๆ สำหรับพายุคืน. "คิดว่าผมจะได้รับการอาบน้ำคืนนี้." เขากล่าวพร้อมกับหัวเราะในขณะที่เขามุ่งหน้ากลับไปยังสโมสรที่เขาต้องการเข้าเยี่ยมชมก่อนหน้านี้ ตัดสินจากแสงลดแสงเขารู้ว่ามันจะต้องมีประมาณเจ็ดหรือดังนั้น ไนท์คลับจะไม่ยุ่งสักพัก แต่ที่เพียงหมายความว่าเขาจะมีเวลาที่จะพูดคุยกับจอร์จโกหกสำหรับบิต. เงินชั่งน้ำหนักหนักในกระเป๋าและความหิวชั่งน้ำหนักที่ไกลมากขึ้นในท้องของเขารีมุ่งหน้าออกไปทาง สโมสร เมื่อเขาไม่ได้สังเกตเห็นจอร์จยืนอยู่ข้างนอกเขาเดินผ่านมารู้ว่าเขาจะไม่ได้รับอนุญาตภายในเพราะอายุของเขา ... และมีแนวโน้มเสื้อผ้าสกปรกและฉีกขาดของเขา ดังนั้นเขาก็คงเดินค้นหาตัวเองภายในร้านขายของชำเป็นครั้งที่สองในวันนั้น. เลขที่ คุณมีอยู่แล้วอาหารของคุณสำหรับวันนี้พรุ่งนี้คุณจะได้รับผักชนิดหนึ่งบาง. ไม่ว่ามากเขาพูดซ้ำคำเหล่านั้นอยู่ในหัวของเขาเขาไม่สามารถช่วย แต่หาทางของเขาไปยังผัก ท้องของเขาคำรามขอทานสำหรับเขาที่จะเพียงแค่เอื้อมมือออกและนำบางสิ่งบางอย่าง สิ่งใด. "สวัสดี dear วิธีเป็นวันของคุณหรือคุณพบที่ใดก็ได้ในการทำงานหรือยัง" รีแหลมกระโดดจากความประหลาดใจในขณะที่เขาหันไปดูแคชเชียร์เก่าจากก่อนหน้านี้ที่อยู่เบื้องหลังรถเข็นที่มีร้านขายของชำในไม่กี่มัน. "โอ้นาง . Brisby. สวัสดีค่ะฉันไม่ได้รับอะไรในวันนี้ แต่ในวันพรุ่งนี้เพื่อตรวจสอบว่า. " เขากล่าวด้วยเสียงจังหวะแม้ปมในกระเพาะอาหารของเขาแน่นอย่างกะทันหันทำให้เขาสะดุ้ง. "นั่นเลวร้ายเกินไป. ดีฉันต้องการผักชนิดหนึ่ง แต่ฉันไม่สามารถเสร็จสิ้นการอย่างใดอย่างหนึ่งของคนใหญ่เหล่านั้น แต่ยายนี้ doesn ' ชอบอาหารแช่แข็ง. ถ้าฉันซื้อหนึ่งคุณจะใช้เวลาครึ่งหนึ่งเพื่อที่จะไม่สูญเปล่า? " ลิ้นของเขาผูกทันทีทำให้คำพูดไม่สามารถที่จะออกจากปากของเขา ตะลึงรีเพียงแค่พยักหน้าท้องของเขาเป็นคำรามเสียงดังทำให้หญิงชราหัวเราะขณะที่เธอหยิบออกมาหัวที่ใหญ่ที่สุดของผักชนิดหนึ่งที่เธอจะได้พบ ไม่ทราบว่าสิ่งที่คนอื่นจะทำตามเธอรีนที่จะลงทะเบียน แต่แล้วย้ายมามันจะยืนพิงกำแพงใกล้ทางออกไม่อยากที่จะดูเหมือนล่วงล้ำ เมื่อเธอต้องการที่สุดก็ต้องจ่ายสำหรับอาหารของเธอและผลักรถเข็นไปกับเขาเธอเอาออกผักชนิดหนึ่งและพยายามที่จะทำลายมันในช่วงครึ่งปี เธอต่อสู้กับมันเพื่อรอสักครู่จากนั้นให้ขึ้นกับยักไหล่และเสนอขายทุกอย่างเพื่อเขา. "มันจะปรากฏขึ้นเหมือนยายเก่านี้ไม่สามารถดึงออกจากกันผักชนิดหนึ่งอีกต่อไป. อาดีฉันไม่หิวจริงๆสำหรับตอนนี้ คุณจะเอามัน. " เขาคิดว่าเขากำลังจะผ่านเข้าออก มันอาจจะไม่มากเพื่อคนส่วนใหญ่ แต่มันก็เป็นงานเลี้ยงอาหารค่ำที่น่าตื่นตาตื่นใจให้กับเขา "ขอบคุณแหม่ม!" รีกล่าวว่าบิตเสียงดังเกินไป ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะไม่ทราบว่าและร้านค้าส่วนใหญ่เป็นที่ว่างเปล่าจึงไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่. "คุณยินดีต้อนรับลูกชาย. ที่ดีที่สุดได้รับไปที่ร้านจะปิดในเวลาไม่กี่นาที." กับเธอว่า sauntered ช้าออกจากร้านด้วยถุงหนึ่งของร้านขายของชำของเธอหลังจากที่กลับรถเข็น รีเอาช่วงเวลาที่จะจัดกลุ่มใหม่ความคิดของเขาก่อนที่จะมุ่งหน้าออกเช่นกันหันเมื่อกลับเข้ามาข้างนอกเพื่อมุ่งหน้ากลับไปยังสโมสร ขณะที่เขาเดินเขาขุดลงไปในอาหารของเขาได้รับรูปลักษณ์ที่แปลกจากคนสุ่มบนทางเท้า แต่ไม่ดูแลในอย่างน้อย เขากำลังจะเพลิดเพลินกับอาหารค่ำของเขาเขาได้เสร็จสิ้นการเกี่ยวกับการออกของผักชนิดหนึ่งตามเวลาที่เขามาถึงที่สโมสร จอร์จได้รับการยืนอยู่ข้างนอกแล้วตรวจสอบ ID สำหรับผู้ที่เข้ามาในช่วงต้น เมื่อเขาเสร็จกลุ่มใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเหลือบมองขึ้นและสังเกตเห็นรี มีรอยยิ้มให้เขาไม่ได้ แต่เขาก็ถูกนำมาใช้เพื่อที่ ด้วยรอยยิ้มกว้างของเขาเองรีเดินไป. "เฮ้จอร์จว่าได้รับวันของคุณ?" เขาถามอย่างมีความสุข ในขณะที่คนที่มีขนาดใหญ่หันไปตรวจสอบบัตรประชาชนอีกสามก่อนที่เขาจะมองกลับมาที่รีนและตอบในลึกเสียงเสียงดังก้อง "พริตตี้ที่ดี. วิธีที่ได้รับความนับถือเด็ก?" pursing ริมฝีปากของเขารีให้สไลด์เด็กตลกขบขันรู้ว่าบ่นเกี่ยวกับจอร์จมันจะไม่ช่วย. "พริตตี้ที่ดี. ยังคงมองหางาน แต่ผมมั่นใจว่า ฉันจะได้รับหนึ่งในเร็ว ๆ นี้. " เขาบอกว่ามีความสุข จอร์จ grunted ในการตอบสนองและเริ่มการตรวจสอบรหัสมากขึ้นเท่านั้นที่จะหยุดกึกเมื่อมีคนออกจากสโมสรมา ผู้ชายคนนี้เป็นที่น่าแปลกใจที่งดงามในการจัดเรียงรูปหล่อของวิธีการของหลักสูตร เขาสวมกางเกงหนังพอดีแม้ว่าพวกเขาจะปรากฏตัวที่ทันสมัยและไม่ได้เป็นเพียงแน่น เพิ่มดวงตาของเขาจากพวกเขารีสังเกตเห็นว่าเขาเป็นคนที่สมบูรณ์แบบเปลือยอก และสิ่งที่หน้าอกมันเป็น หลังจากช่วงเวลาของการจ้องมองตาของเขาเพิ่มขึ้นส่วนที่เหลือของวิธีการที่ช่วยให้เขาที่จะใช้ในตารางของชายคนนั้นขากรรไกร stubbled, ผมสีดำยุ่งและตาสีฟ้าเย็น. "ขอโทษนะ แต่คุณเป็นใคร? เราไม่อนุญาตให้เดินเตร่ . " Zachary ต้องวิ่งรอกความสนใจของเขาแล้วทำซ้ำวของชายคนนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กางเกงยีนส์ของฉันมีหลุมใหม่ . . . . . . .มันไม่ได้อยู่ในจุดที่เห็นได้ชัดในขาของเขา แต่มันก็จะเห็นได้ชัดมากขึ้นเร็ว ๆนี้ ที่พิงหลัง เขารู้สึกว่าหัวของเขากดใส่อิฐที่อยู่เบื้องหลังเขา ท้องฟ้าเริ่มสลัวเหมือนกลางวันกลายเป็นกลางคืน loomed เหนือศีรษะ เมฆยังไหลผ่านเมือง การทำนายพายุที่เข้ามา แซคคารี่ค่อยๆลุกขึ้นยืนมองไปที่กันสาดเขาเคยนอนใต้ เพื่อหลีกเลี่ยงการเปียกจากฝน มันไกลเกินไปหลายหลุมในตอนนี้ที่จะให้ความช่วยเหลือใด ๆสำหรับพายุของคืน" คิดว่าฉันจะได้อาบน้ำคืนนี้ " เขาพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขามุ่งหน้ากลับสู่สโมสรเขาจะเยี่ยมกว่านี้ ดูจากแสงแสง เขารู้ว่ามันต้องมีประมาณเจ็ดหรือดังนั้น ไนท์คลับไม่ยุ่งนะ แต่นั่นก็หมายความว่าเขาจะได้มีเวลาพูดคุยกับจอร์จ โกหกนิดหน่อยเงินชั่งหนักในกระเป๋าของเขาและความหิวน้ำหนักมากขึ้นบนท้องของเขา แซคคารี มุ่งหน้าไปทางคลับ เมื่อเขาไม่ได้สังเกตเห็นจอร์จยืนอยู่ข้างนอก เขาเดินผ่านไป ไม่รู้ว่าเขาจะไม่อนุญาตให้เข้าไป เพราะอายุของเขา . . . . . . . และโอกาสของเขาสกปรก และฉีกเสื้อผ้า แล้วเขาก็เดินต่อไป ค้นหาตัวเองอยู่ในร้านขายของชำเป็นครั้งที่สองในวันนั้นไม่ คุณมี อาหารสำหรับวันนี้ พรุ่งนี้คุณจะได้รับบางผักชนิดหนึ่งไม่ว่าเขาย้ำคำพูดในหัวของเขา เขาไม่สามารถช่วยได้แต่ช่วยหาทางของเขาผ่านผัก ท้องของเขาร้อง ขอร้องให้เขาเพียงแค่เอื้อมมือไปคว้าอะไรบางอย่าง อะไร" ฮัลโหล ที่รัก วันนี้เป็นไงบ้าง คุณเจอที่ไหน ทำงานรึยัง ? "ซาชารีแหลม กระโดดจากประหลาดใจเมื่อเขาหันไปเห็นแคชเชียร์เก่าจากก่อนหน้านี้หลังรถเข็นที่มีไม่กี่ร้านขายของชำใน" อ๋อ คุณนาย brisby . สวัสดีครับ ผมไม่ได้รับอะไรในวันนี้ พรุ่งนี้นะ " เขาพูดด้วยน้ำเสียงมีความหวัง ถึงแม้ปมในท้องของเขาแน่นอย่างกระทันหัน ทำให้เขาเด็ดขาด" แย่จัง ฉันก็เหมือนคะน้า แต่ฉันไม่จบ หนึ่งในผู้ใหญ่ แต่ยายไม่ชอบอาหารแช่แข็ง . ถ้าฉันซื้อหนึ่ง คุณจะรับคุณครึ่งหนึ่งเพื่อให้มันไม่เสีย ?ลิ้นผูกทันที ทำให้คำพูดไม่สามารถที่จะออกจากปากของเขา ตะลึง , แซคคารี่ แค่พยักหน้า ท้องของเขาร้องเสียงดัง ทำให้หญิงชราหัวเราะตามที่เธอเลือกที่หัวของผักชนิดหนึ่งที่เธอได้พบ ไม่รู้จะทำยังไง แซคคารี่ตามเธอ ไปที่ลงทะเบียนแล้วย้ายที่ผ่านมามันยืนพิงกำแพงใกล้ๆทางออก ไม่อยากจะดูไม่ปลอดภัย เมื่อเธอได้จ่ายค่าอาหารของเธอและผลักรถเข็นไปให้เขา เธอหยิบผักชนิดหนึ่งและพยายามที่จะแบ่งมันครึ่งหนึ่ง เธอต่อสู้กับมันเพียงครู่ แล้วเลิกกับยักและเสนอให้เขาทั้งหมด" มันจะปรากฏขึ้นเหมือนยายแก่ไม่สามารถดึงออกจากกันคะน้าอีกแล้ว อ่า ผมไม่หิวแล้ว คุณใช้มัน .เขาคิดว่าเขากำลังจะหมดสติ มันอาจจะไม่มากสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่เป็นอาหารเย็นที่น่าตื่นตาตื่นใจกับเขา . " ขอบคุณครับ ! แซคคารี่ บอกว่าค่อนข้างเสียงดัง ผู้หญิงที่ดูเหมือนไม่รังเกียจนะ ร้านที่เป็นที่ว่างเปล่าเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องใหญ่" ไม่เป็นไรลูก ที่ดีที่สุดไป ร้านจะปิดในไม่กี่นาทีกับที่เธอเดินทอดน่องช้าๆ ออกมาจากร้านกับเธอหนึ่งถุงของชำหลังจากกลับมาที่เกวียน แซคคารี่ ใช้เวลาสักครู่เพื่อรวมกลุ่มความคิดของเขาก่อนที่จะมุ่งออกไปเช่นกัน เปิดเมื่อกลับนอกกลับสู่สโมสร ขณะที่เขาเดินเขาขุดลงไปในอาหารของเขา จะแปลก ดูจากคนสุ่มบนทางเท้า แต่ไม่สนใจในอย่างน้อย เขาจะเพลิดเพลินไปกับอาหารเย็นของเขาเขาทำเรื่องออกจากคะน้า ตามเวลาที่เขามาถึงที่คลับ จอร์จยืนข้างนอก แล้วตรวจสอบบัตรประชาชนของผู้ที่มาก่อน เมื่อเขาเสร็จสิ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มใหญ่ เขาเหลือบมองขึ้นและเห็นเขาซะ ไม่มีรอยยิ้มให้เขา แต่เขาก็ใช้มัน ด้วยรอยยิ้มกว้างของเขาเอง แซคคารี่เดินมา" เฮ้ จอร์จ วันนี้เป็นไงบ้าง ? " เขาถามอย่างร่าเริง ชายใหญ่หันไปเช็คอีกสาม ID ก่อน เขาหันกลับไปมอง แซคคารี่ และตอบในลึก ครืน เสียง " . สวยดีครับ ว่ามีคนถูกนะ ?pursing ริมฝีปากของเขา แซคคารี่ ให้เด็กหาภาพนิ่ง ทราบว่า บ่น จอร์จ มันไม่ช่วยหรอก" สวยดี ยังคงมองหางาน แต่ผมมั่นใจว่าผมจะได้งานเร็วๆนี้ . . . " เขาพูดอย่างร่าเริง จอร์จถอนหายใจ ในการตอบสนองและเริ่มการตรวจสอบรหัสเพิ่มเติม แต่ก็หยุดไปเมื่อใครบางคนออกมาจากคลับ มันน่าแปลกใจที่งดงามในการจัดเรียงของวิธีหล่อแน่นอน เขาใส่เข็มขัดกางเกงหนัง , แม้ว่าพวกเขาปรากฏมีสไตล์ และไม่แน่น ยกสายตาจากพวกเขา แซคคารี่สังเกตว่า เขาเปลือยอย่างสมบูรณ์ chested . แล้วหน้าอกมัน หลังจากช่วงเวลาที่จ้องมองเขา โรสเอง การอนุญาตให้ใช้ในมนุษย์สี่เหลี่ยม stubbled ขากรรไกร เส้นผมสีดำยุ่งเหยิง ตาเย็นสีฟ้า" ขอโทษนะ แต่นายเป็นใครงั้นเหรอ เราไม่อนุญาตให้เถลไถล "แซคคารี่ ต้องเน้นความสนใจของเขา แล้วทำซ้ำการทำงานของมนุษย์