Counting together,As we step over t

Counting together,
As we step over the goal line,
We still didn’t know a thing.
Going beyond that line,
But seeing it gone when we looked back,
We still didn’t know a thing.
Sweltering, sweltering, sweltering…
Our shimmering sweat will pour on out!
There are probably lots of things we don’t even remember;
Everyone, even he, is a silhouette.
We’ve pretended to forget the things we held dear,
So we can just laugh and say it’s nothing.

As we count together,
We all remember:
We wanted to have it all.
I know…
Ahh, I’ve noticed…
The hands on the clock… these days… can’t be stopped.
Fighting, fighting, fighting for ownership,
Time and memories flow,
Getting further, further, further away…
There are probably lots of things we don’t even remember;
Everyone, even he, is a silhouette.
Everything we’ve worried about,
We’ve tried to sweep under the carpet,
So we can just laugh and say it’s nothing.

Lightly, nimbly, they dance…
Just like those leaves, having a singular purpose,
I want to proceed without impatience.
There are probably lots of things we don’t even remember;
But there are also things,
That will never change,
And you, who taught me this,
Are a fading, fading silhouette.
Clutching the things we wish to hold dear,
We’ll become more mature,
Never letting them wander…
Protecting them at all times.
Then someday…
We’ll be able to laugh about it all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นับรวมกันเป็นเราข้ามเส้นประตูเรายังไม่รู้สิ่งไปที่บรรทัดแต่เห็นมันหายไปเมื่อเรามองย้อนกลับเรายังไม่รู้สิ่งระอุความ ระอุความ ระอุความ...เหงื่อของเราพรายจะเทออกในอาจมีสิ่งที่เราไม่ได้จำ มากมายทุกคน แม้เขา ภาพเงาได้เราได้ pretended ลืมในสิ่งที่เราจัดเรียนดังนั้น เราสามารถเพียงหัวเราะ แล้วบอกว่า มันเป็นอะไรเป็นเรานับกันเราทุกคนจำไว้ว่า:เราอยากได้ทั้งหมดรู้แล้วตื่นเต้น ฉันพบ...มือบนนาฬิกา...วันนี้...ไม่สามารถหยุดได้ต่อสู้ ต่อสู้ ต่อสู้เพื่อความเป็นเจ้าของขั้นตอนเวลาและความทรงจำอเวย์เพิ่มเติม เพิ่มเติม เพิ่มเติม...อาจมีสิ่งที่เราไม่ได้จำ มากมายทุกคน แม้เขา ภาพเงาได้ทุกอย่างที่เราเคยกังวลเกี่ยวกับเราได้พยายามที่จะกวาดใต้พรมดังนั้น เราสามารถเพียงหัวเราะ แล้วบอกว่า มันเป็นอะไรเบา ๆ กลาสี พวกเขาเต้น...เหมือนใบไม้เหล่านั้น มีวัตถุประสงค์เอกพจน์ฉันต้องการดำเนินการ โดยไม่มีความอดทนอาจมีสิ่งที่เราไม่ได้จำ มากมายแต่ยังมีสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงและ คุณ ที่ผมสอนนี้จะค่อย ๆ เลือนหายไป รูปเงาดำค่อย ๆ เลือนหายไปกำสิ่งที่เราต้องการเก็บรักเราจะกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นไม่เคยปล่อยให้พวกเขาเร่...ปกป้องพวกเขาตลอดเวลาแล้วสักวันหนึ่ง...เราจะหัวเราะเกี่ยวกับมันทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับด้วยกัน
ในขณะที่เราก้าวข้ามเส้นประตู
เรายังไม่ทราบว่าสิ่งที่.
จะเกินกว่าสายว่า
แต่เห็นมันหายไปเมื่อเรามองย้อนกลับไป
เรายังไม่ทราบว่าสิ่งที่.
ร้อนระอุ, ร้อนระอุ, ร้อนระอุ ...
ของเรา เหงื่อจะเทส่องแสงบนออก!
อาจมีจำนวนมากสิ่งที่เราไม่ได้รำลึก
ทุกคนแม้เขาเป็นเงา.
เราได้แกล้งทำเป็นลืมสิ่งที่เราจัดขึ้นที่รัก
ดังนั้นเราก็สามารถหัวเราะและบอกว่ามันเป็นอะไร . ในขณะที่เรานับกันเราทุกคนจำ: . เราต้องการที่จะมีทุกอย่างที่ฉันรู้ ... อ่าผมได้สังเกต ... . มือบนนาฬิกา ... วันนี้ ... ไม่สามารถหยุดการต่อสู้ต่อสู้การต่อสู้เพื่อความเป็นเจ้าของเวลาและความทรงจำที่ไหล, การเดินทางต่อไปอีกต่อไป ... อาจมีจำนวนมากสิ่งที่เราไม่ได้รำลึก. ทุกคนแม้เขาเป็นเงาทุกอย่างที่เราเคยกังวลเกี่ยวกับเราได้พยายามที่จะกวาดใต้ พรม. ดังนั้นเราก็สามารถหัวเราะและบอกว่ามันเป็นอะไรที่เบาโหยงพวกเขาเต้น ... เช่นเดียวกับใบนั้นมีวัตถุประสงค์เอกพจน์ฉันต้องการที่จะดำเนินการต่อไปได้โดยไม่ต้องอดทน. อาจมีจำนวนมากสิ่งที่เราไม่ได้รำลึกแต่ นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลง, และคุณที่สอนให้ฉันนี้มีสีซีดจางจางเงา. กำสิ่งที่เราต้องการที่จะถือรักเราจะกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นไม่เคยปล่อยให้พวกเขาเดิน ... ปกป้องพวกเขาทั้งหมด ครั้ง. แล้วสักวันหนึ่ง ... เราจะสามารถที่จะหัวเราะเกี่ยวกับมันทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับกัน
เมื่อเราก้าวข้ามเส้นประตู
เรายังไม่รู้อะไรเลย ไปเกินบรรทัด
,
แต่เห็นหายไปเมื่อเรามองกลับไป
เรายังไม่รู้อะไรเลย
ร้อนระอุร้อนระอุ , ร้อนอบอ้าว , . . . . . . .
ของเราจากเหงื่อจะไหลออกมา
อาจจะมีหลายอย่างจำไม่ได้ ;
ทุกคน แม้เขาเป็นเงา .
เราแกล้งลืมสิ่งต่างๆที่เราจัดขึ้นที่รัก
,แล้วเราก็หัวเราะและบอกว่าไม่มีอะไร

เรานับกัน

เราจำ : เราต้องการให้มันทั้งหมด .

อ่า . . . ฉันรู้ . . . ฉันได้สังเกตเห็น . . . . . . .
เข็มนาฬิกา . . . . . . . พักนี้ . . . หยุดไม่ได้
สู้ สู้ สู้ ๆสำหรับ การไหลและความทรงจำ

เวลา , ได้รับ เพิ่มเติม เพิ่มเติม ต่อไป . . . . . . .
อาจจะมีหลายอย่างจำไม่ได้ ;
ทุกคน แม้เขาเป็นเงา .
ทุกอย่างที่เราเคยกังวล
เราพยายามกวาดใต้พรม
ดังนั้นเราสามารถหัวเราะและบอกว่าไม่มีอะไร

อย่างว่องไว เขาเต้น . . . . . . .
เหมือนใบไม้เหล่านั้น มีวัตถุประสงค์เอกพจน์ ,
ฉันต้องการดำเนินการโดยไม่ impatience
มี อาจจะหลายเรื่องจำไม่ได้ ;
แต่ยังมีสิ่ง

ที่ไม่เคยเปลี่ยน และคุณ ใครสอนฉันแบบนี้
เป็นสีซีดจาง , จางเงา .
กำสิ่งที่เราอยากจะกอดที่รัก

เราก็จะกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ไม่เคยปล่อยให้เดิน . . . . . . .

การปกป้องตลอดเวลา แล้วสักวันหนึ่งเราจะสามารถ . . . . . . .

หัวเราะเกี่ยวกับมันทั้งหมด