Material scope : the interplay with

Material scope : the interplay with GDPR and UCPDArt. 23a, § 2 DSA stipulates that the prohibition of dark patterns does not apply to the practices covered by the Unfair Commercial Practice Directive (UCPD) and the General Data Protection Regulation (GDPR). This is probably the provision that undermines the most the DSA’s impact over dark patterns’ regulation. By excluding from its scope of application the practices already failing under those two existing legislations (which have no express reference to dark patterns and already proved their ineffectiveness to address such practices), the DSA merely provides a subsidiary prohibition alongside a broad definition of dark patterns. It fails to establish clear criteria to distinguish illegal practices from legitimate one (although that was a concern in recital 51b) and make the concrete regulation of dark patterns dependant on EC’s guidelines. Besides the long time required to issue them, there is a risk that those guidelines will mainly address specific dark patterns – like those already listed in article 23, §3 – rather than providing an exhaustive solution addressing the actual diversity of dark patterns (see, the dark pattern’s taxonomy used in a recent EC study). For the time being, interface designers will have to keep on relying on the existing guidance under the UCPD and the GDPR.While many are still placing their hope in the DSA for bringing a stronger regulation on dark patterns, it rather seems that this text will fail to meet those expectations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอบเขตเนื้อหา : การมีส่วนร่วมกับ GDPR และ UCPD Art 23a, § 2 DSA กำหนดว่าการห้ามรูปแบบสีเข้มใช้ไม่ได้กับแนวทางปฏิบัติที่ครอบคลุมโดย Unfair Commercial Practice Directive (UCPD) และ General Data Protection Regulation (GDPR) นี่อาจเป็นข้อกำหนดที่บ่อนทำลายผลกระทบของ DSA ที่มีต่อกฎระเบียบของรูปแบบสีเข้มมากที่สุด ด้วยการแยกแนวทางปฏิบัติที่ล้มเหลวอยู่แล้วภายใต้กฎหมายสองฉบับที่มีอยู่แล้วออกจากขอบเขตการใช้งาน (ซึ่งไม่มีการอ้างอิงอย่างชัดแจ้งถึงรูปแบบสีเข้ม และได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าไม่มีประสิทธิผลในการจัดการกับแนวทางปฏิบัติดังกล่าว) DSA เพียงแต่ให้ข้อห้ามย่อยควบคู่ไปกับคำจำกัดความกว้าง ๆ ของรูปแบบสีเข้ม . ล้มเหลวในการสร้างเกณฑ์ที่ชัดเจนเพื่อแยกแยะการปฏิบัติที่ผิดกฎหมายจากการปฏิบัติที่ถูกต้องตามกฎหมาย (แม้ว่านั่นจะเป็นข้อกังวลในการบรรยาย 51b) และทำให้กฎระเบียบที่เป็นรูปธรรมของรูปแบบสีเข้มขึ้นอยู่กับแนวทางของ EC นอกจากต้องใช้เวลานานในการออกหลักเกณฑ์ดังกล่าวแล้ว ยังมีความเสี่ยงที่แนวปฏิบัติเหล่านั้นจะกล่าวถึงรูปแบบสีเข้มเฉพาะเจาะจงเป็นหลัก เช่นเดียวกับที่ระบุไว้ในมาตรา 23 §3 แทนที่จะให้วิธีแก้ปัญหาอย่างละเอียดถี่ถ้วนเพื่อจัดการกับความหลากหลายที่แท้จริงของรูปแบบสีเข้ม (ดู อนุกรมวิธานของรูปแบบสีเข้มที่ใช้ในการศึกษา EC ล่าสุด) ในขณะนี้ ผู้ออกแบบอินเทอร์เฟซจะต้องพึ่งพาคำแนะนำที่มีอยู่ภายใต้ UCPD และ GDPR ต่อไป ในขณะที่หลายคนยังคงตั้งความหวังไว้กับ DSA ในการนำกฎระเบียบที่เข้มงวดมากขึ้นเกี่ยวกับรูปแบบสีเข้ม แต่ดูเหมือนว่าข้อความนี้จะไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังเหล่านั้นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอบเขตวัสดุ: ปฏิสัมพันธ์กับ GDPR และ UCPD
ย่อหน้า 2 ของมาตรา 23a ของ DSA ระบุว่าการห้ามใช้รูปแบบมืดไม่สามารถใช้ได้กับการกระทำที่ครอบคลุมโดยคำสั่งการปฏิบัติทางธุรกิจที่ไม่เป็นธรรม (UCPD) และระเบียบการคุ้มครองข้อมูลทั่วไป (GDPR) นี่อาจเป็นข้อกําหนดที่ DSA มีอิทธิพลมากที่สุดต่อการกํากับดูแลโหมดมืด ด้วยการยกเว้นการปฏิบัติที่หมดอายุตามกฎหมายที่มีอยู่ทั้งสองฉบับออกจากการบังคับใช้ (กฎหมายทั้งสองฉบับไม่ได้กล่าวถึงโหมดมืดอย่างชัดเจนและได้พิสูจน์แล้วว่าไม่มีประสิทธิภาพในการแก้ปัญหาดังกล่าว) DSA เสนอข้อห้ามเพิ่มเติมในขณะที่นิยามโหมดมืดอย่างกว้างขวาง ไม่ได้สร้างมาตรฐานที่ชัดเจนในการแยกแยะระหว่างการกระทำที่ผิดกฎหมายและการกระทำที่ชอบด้วยกฎหมาย (แม้ว่าจะเป็นปัญหาในส่วนคำนำ 51b) และไม่ได้ทำให้การกำกับดูแลรูปแบบมืดอย่างเป็นรูปธรรมขึ้นอยู่กับแนวทางของคณะกรรมาธิการยุโรป ซึ่งนอกจากจะต้องใช้เวลานานในการออกแนวทางดังกล่าวแล้ว ก็ยังมีความเป็นไปได้ว่าแนวทางเหล่านี้จะยังคงอยู่ต่อไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบเขตของวัสดุ:มีปฏิสัมพันธ์กับGDPRและUCPD

มาตรา23 a 2ของDSAระบุว่าการห้ามโหมดมืดไม่ใช้กับการปฏิบัติที่ครอบคลุมโดยคําสั่งการปฏิบัติทางธุรกิจที่ไม่เป็นธรรม( UCPD )และกฎระเบียบทั่วไปเกี่ยวกับการคุ้มครองข้อมูล( GDPR ) นี่อาจเป็นข้อที่ทําให้ผลกระทบด้านกฎระเบียบของDSAในโหมดมืดลดลงมากที่สุด โดยการยกเว้นการปฏิบัติที่ไม่ได้ผลภายใต้กฎหมายที่มีอยู่ทั้งสองฉบับ(ทั้งสองฉบับไม่ได้กล่าวถึงโหมดมืดอย่างชัดเจนและได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ถูกต้องในการแก้ไขปัญหาดังกล่าว) DSAมีเพียงคําจํากัดความกว้างของโหมดมืดนอกเหนือจากคําจํากัดความของข้อห้ามเสริม ไม่สามารถกําหนดมาตรฐานที่ชัดเจนเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างการกระทําที่ผิดกฎหมายและถูกต้องตามกฎหมาย(แม้ว่าจะเป็นจุดสนใจในส่วนที่อธิบายไว้51 b )และทําให้บทบัญญัติเฉพาะของโหมดมืดขึ้นอยู่กับแนวทางEC นอกเหนือจากการใช้เวลานานในการเผยแพร่แล้วความเสี่ยงก็คือแนวทางเหล่านี้จะกล่าวถึงโหมดมืดที่เฉพาะเจาะจงเช่นที่ระบุไว้ในข้อ23,3แทนที่จะให้โซลูชันที่ละเอียดถี่ถ้วนสําหรับความหลากหลายที่แท้จริงของโหมดมืด(ดูการจําแนกประเภทโหมดมืดที่ใช้ในการศึกษาล่าสุดของEC ) ในขณะนี้นักออกแบบอินเทอร์เฟซจะต้องพึ่งพาคําแนะนําที่มีอยู่ของUCPDและGDPRต่อไป

แม้ว่าหลายคนยังคงหวังว่าDSAจะควบคุมโหมดมืดได้มากขึ้นแต่ดูเหมือนว่าข้อความนี้จะไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังเหล่านี้ได้