service infrastructure, such as wat

service infrastructure, such as water supply systems, sewers, schools, and hospitals. Especially, the emergence of Quetelet’s “social physics” or Villermé’s “social ecology” could be an interesting point of comparison as it was established as a reaction to (the threats of) disease and revolt in the overcrowded and polluted industrial city during the early 19th century. Inspired by evolutions in biology, new methods of data collecting had to instigate interventions into the urban “organism,” making it a more healthy and peaceful habitat for the human species (Rabinow 1989; Koch 2011). These earlier design modes generally made abstraction of local characteristics to formulate constructs of territorial organization and societal modernization mainly focusing on “human” ecology—e.g., social mechanisms of controlling and nurturing the masses (Foucault and Senellart 2007) (Figure 2.2a). Today, however, the engagement with sophisticated techniques deciphering sites in order to uncover and recover local, mostly “natural” ecological qualities is developing into a new paradigm (Fournier 2013; Picon 2010c) (Figure 2.2b).
As a historical positioning of these techniques has largely been left untouched,* today’s technological (r)evolution determining infrastructure design is commonly approached from a deterministic point of view, thus resulting in a rather self-referential and often prolix discourse (see Kuhn 1962). One starts from a “new beginning” in urbanism, “against” traditional and modern urban form as well as “against” infrastructure engineering, instead of embedding these design ideas and techniques relating infrastructure, space, and society in a longer chronology and a wider range of disciplines. It appears as if designs/designers are submitted passively to technological change (Picon 2010a). The increasing role of anticipatory/projective knowledge in the production and governance of space and the persistence of an over-determined rhetoric of the new “-isms” make a historical-geographical reflection on design techniques of calculation and cartography timely, if not urgent. Tying in with Ian Thompson’s analysis of Landscape Urbanism (2012) and the study of Thomas Kirchhoff et al. on Landscape Ecology (2013), both decoding the conceptual language of the “new” discourses, this chapter explores the recent reorientation of design to landscape ecological infrastructure against the background of historical ideas and techniques dealing with infrastructure, programmatic uncertainty, and imminent crisis to pierce today’s predominantly self-referential discourse. For placing today’s momentum (re)inventing design techniques, seemingly geared toward physical/natural qualities, in a tradition of technological innovation steering spatial transformation as an intermediary for social innovation could offer new perspectives to recent developments in urban design. It might even lead to (re)considering the way design techniques are embedded in and related to political and social contexts.
More specifically, the current relationship between design rationale and imminent ecological apocalypse is studied by turning to the past, looking at early 19th-century urban interventions geared at curbing an impending environmental crisis. Thus, the comparison is a theoretical experiment, let’s say a first contribution to the “history of the present” (see Elden 2013 on Foucault) of landscape ecological infrastructure with the intention not to find “the origin” but to add some historical-theoretical sensitivity

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริการโครงสร้างพื้นฐาน เช่นระบบจ่ายน้ำ ท่อระบายน้ำ โรงเรียน และโรงพยาบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเกิดขึ้นของ Quetelet สังคมฟิสิกส์"หรือ Villermé ของ"นิเวศสังคม"สามารถจุดที่น่าสนใจของการเปรียบเทียบก่อเป็นปฏิกิริยาไป (ภัยคุกคามของ) โรคและปฏิวัติในเมืองที่แออัด และมลพิษอุตสาหกรรมในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 โดยวิวัฒนาการทางชีววิทยา วิธีการใหม่ของข้อมูลที่รวบรวมได้เสี้ยมแทรกแซงเข้าไปในเมือง "สิ่งมีชีวิต ทำให้เป็นอยู่อาศัยมากขึ้น และสำหรับสายพันธุ์มนุษย์ (Rabinow 1989 สาขา 2011) เหล่านี้ก่อนหน้านี้ออกแบบนามธรรมโหมดทำโดยทั่วไปของลักษณะท้องถิ่นการกำหนดโครงสร้างของดินแดนองค์กรและสังคมสังคมส่วนใหญ่เน้น "คน" ecology—e.g. สังคมกลไกของการควบคุม และดูแลฝูง (Foucault และ Senellart 2007) (รูป 2.2a) วันนี้ อย่างไรก็ตาม การมีส่วนร่วม ด้วยเทคนิคซับซ้อนถอดเว็บไซต์เพื่อการค้นพบ และกู้คืนถิ่น ธรรมชาติ"นิเวศวิทยาคุณภาพมีการพัฒนาเป็นกระบวนทัศน์ใหม่ (ทำลาย 2013 Picon 2010 c) (ภาพประกอบ 2.2b)ตามตำแหน่งในประวัติศาสตร์ของเทคนิคเหล่านี้ส่วนใหญ่ได้แตะต้องซ้าย, * มักมีทาบทามวิวัฒนาการเทคโนโลยี (r) ในปัจจุบันการออกแบบโครงสร้างแบบ deterministic มอง จึงทำ ให้มักจะ prolix และจะมีการบรรยาย (ดู Kuhn 1962) หนึ่งเริ่มต้นจาก "เริ่มใหม่" ในวิถีชีวิต "กับ" แบบฟอร์มในเมืองที่ทัน สมัยเช่นเดียว กับ "กับ" โครงสร้างพื้นฐาน วิศวกรรม แทนที่จะฝังไอเดียและเทคนิคเกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐาน พื้นที่ และสังคมในลำดับยาวและช่วงกว้างของสาขาวิชาเหล่านี้ ปรากฏว่า มีส่งออกแบบ/นักออกแบบการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี (Picon 2010a) เฉย ๆ เพิ่มบทบาทของ anticipatory projective ความรู้ในการผลิตและกำกับดูแลพื้นที่และความคงทนของสำนวนที่กำหนดมากเกินไปของใหม่ "-isms " ทำสะท้อนประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์บนเทคนิคการออกแบบการคำนวณและการทำแผนที่ ทันเวลาเร่งด่วนไม่ ผูก ด้วยเอียนทอมป์สันวิเคราะห์วิถีชีวิตภูมิทัศน์ (2012) และการศึกษาของโทมัส Kirchhoff et al.ในระบบนิเวศภูมิทัศน์ (2013), ทั้งการถอดรหัสภาษาแนวคิดของใหม่" discourses บทนี้สำรวจกลไกเท่าล่าสุดของการออกแบบเป็นโครงสร้างพื้นฐานระบบนิเวศพื้นความคิดประวัติศาสตร์และเทคนิคการจัดการกับโครงสร้างพื้นฐาน ความไม่แน่นอนทางการเขียนโปรแกรม และวิกฤติจวนเจียนเหน็บวาทกรรมในปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นแบบแนวนอน สำหรับวางในทุกวันนี้โมเมนตัม (re) ประดิษฐ์เทคนิคการออกแบบ ดูเหมือนมุ่งไปสู่คุณภาพทางกายภาพ/ธรรมชาติ ในนวัตกรรมเทคโนโลยีพวงมาลัยการเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่เป็นตัวกลางสำหรับนวัตกรรมทางสังคมอาจมีมุมมองใหม่ ๆ ที่พัฒนาล่าสุดในการออกแบบชุมชนเมือง แม้มันอาจนำไปสู่ (re) การพิจารณาเทคนิคการออกแบบวิธีฝังใน และที่เกี่ยวข้องกับบริบททางการเมือง และสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความสัมพันธ์ปัจจุบันระหว่างออกแบบเหตุผลวิบัติจวนเจียนนิเวศวิทยาการศึกษา โดยหันไปผ่านมา กำลังดูช่วงต้นศตวรรษที่ 19 เมืองแทรกแซงมุ่งเหนี่ยวรั้งวิกฤตสิ่งแวดล้อมใกล้ตัว ดังนั้น การเปรียบเทียบเป็นการทดสอบทฤษฎี สมมติว่า "ประวัติศาสตร์ปัจจุบัน" บริจาคครั้งแรก (ดู Elden 2013 Foucault) ของโครงสร้างพื้นฐานระบบนิเวศภูมิทัศน์ด้วยความตั้งใจที่ไม่พบ "ต้นกำเนิด" แต่ การเพิ่มความไวบางทฤษฎีประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริการโครงสร้างพื้นฐานเช่นระบบน้ำประปาท่อระบายน้ำ, โรงเรียนและโรงพยาบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเกิดขึ้นของ Quetelet ของ "ฟิสิกส์สังคม" หรือVillerméของ "ระบบนิเวศสังคม" อาจจะเป็นจุดที่น่าสนใจของการเปรียบเทียบตามที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็นปฏิกิริยา (ภัยคุกคามของ) โรคและการประท้วงในที่แออัดและมลพิษเมืองอุตสาหกรรมในช่วง 19 ต้น ศตวรรษ. แรงบันดาลใจจากการวิวัฒนาการทางชีววิทยา, วิธีการใหม่ของการเก็บรวบรวมข้อมูลที่มีการก่อให้เกิดการแทรกแซงเข้าไปในเมือง "สิ่งมีชีวิต" ทำให้มันเป็นที่อยู่อาศัยมีสุขภาพดีมากขึ้นและเงียบสงบเหมาะกับสายพันธุ์ของมนุษย์ (Rabinow ปี 1989 Koch 2011) เหล่านี้โหมดการออกแบบก่อนหน้านี้โดยทั่วไปจะทำสิ่งที่เป็นนามธรรมของลักษณะท้องถิ่นในการกำหนดโครงสร้างขององค์กรดินแดนและความทันสมัยของสังคมส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่ "คน" ระบบนิเวศเช่นกลไกทางสังคมของการควบคุมและบำรุงมวลชน (Foucault และ Senellart 2007) (รูปที่ 2.2 ก) อย่างไรก็ตามในวันนี้การมีส่วนร่วมกับเทคนิคที่มีความซับซ้อนถอดรหัสเว็บไซต์เพื่อที่จะค้นพบและการกู้คืนในท้องถิ่นส่วนใหญ่ "ธรรมชาติ" คุณภาพของระบบนิเวศที่มีการพัฒนาเป็นกระบวนทัศน์ใหม่ (เยร์ 2013; Picon 2010C). (รูปที่ 2.2b)
ในฐานะที่เป็นตำแหน่งทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ เทคนิคการส่วนใหญ่ได้รับแตะต้อง * เทคโนโลยีวันนี้ (R) วิวัฒนาการของการพิจารณาการออกแบบโครงสร้างพื้นฐานที่เดินเข้ามาใกล้กันมากจากจุดที่กำหนดในมุมมองของจึงทำให้ค่อนข้างตัวอ้างอิงและมักจะยืดยาววาทกรรม (ดู Kuhn 1962) หนึ่งเริ่มจาก "เริ่มต้นใหม่" ในวิถีชีวิต "กับ" รูปแบบในเมืองแบบดั้งเดิมและทันสมัยเช่นเดียวกับ "กับ" วิศวกรรมโครงสร้างพื้นฐานแทนการฝังแนวคิดการออกแบบและเทคนิคเหล่านี้ที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างพื้นฐานของพื้นที่และสังคมในเหตุการณ์อีกต่อไปและกว้าง หลากหลายของสาขาวิชา ดูเหมือนว่าการออกแบบ / นักออกแบบจะถูกส่งอดทนกับการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี (Picon 2010A) บทบาทที่เพิ่มขึ้นของความรู้ที่มุ่งหวัง / projective ในการผลิตและการกำกับดูแลของพื้นที่และความเพียรของสำนวนกว่ากำหนดของใหม่ "-isms" ทำให้สะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ทางภูมิศาสตร์เกี่ยวกับเทคนิคการออกแบบการคำนวณและการทำแผนที่ทันเวลาถ้าไม่เร่งด่วน ผูกในที่มีการวิเคราะห์เอียน ธ อมป์สันของภูมิทัศน์วิถีชีวิต (2012) และการศึกษาของโทมัส Kirchhoff et al, ในภูมินิเวศวิทยา (2013) ทั้งถอดรหัสภาษาแนวคิดของ "ใหม่" วาทกรรมบทนี้สำรวจ reorientation ที่ผ่านมาของการออกแบบโครงสร้างพื้นฐานของระบบนิเวศแนวนอนกับพื้นหลังของความคิดทางประวัติศาสตร์และเทคนิคการจัดการกับโครงสร้างพื้นฐานของความไม่แน่นอนของการเขียนโปรแกรมและวิกฤตใกล้เข้ามาเพื่อ เพียร์ซวันนี้วาทกรรมส่วนใหญ่ตัวอ้างอิง สำหรับการวางโมเมนตัมของวันนี้ (Re) ประดิษฐ์เทคนิคการออกแบบมุ่งดูเหมือนจะไปทางกายภาพคุณภาพ / ธรรมชาติในประเพณีของนวัตกรรมทางเทคโนโลยีพวงมาลัยเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่เป็นตัวกลางสำหรับนวัตกรรมทางสังคมสามารถนำเสนอมุมมองใหม่ ๆ ในการพัฒนาล่าสุดในการออกแบบชุมชนเมือง มันก็อาจนำไปสู่การ (Re) พิจารณาทางเทคนิคการออกแบบที่ฝังอยู่ในและเกี่ยวข้องกับบริบททางการเมืองและสังคม.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่างเหตุผลการออกแบบและคัมภีร์ของศาสนาคริสต์ในระบบนิเวศใกล้เข้ามาศึกษาด้วยการเปลี่ยนไปในอดีตกำลังมองหาที่ 19th- ต้น การแทรกแซงเมืองศตวรรษที่มุ่งเหนี่ยวรั้งวิกฤตสิ่งแวดล้อมที่กำลังจะมา ดังนั้นการเปรียบเทียบการทดลองทฤษฎีสมมติว่าผลงานครั้งแรกกับ "ประวัติศาสตร์ของปัจจุบัน" (ดูเอลเดน 2013 Foucault) ของภูมิทัศน์โครงสร้างพื้นฐานของระบบนิเวศที่มีความตั้งใจที่จะไม่พบ "ต้นกำเนิด" แต่เพื่อเพิ่มบางประวัติศาสตร์ทฤษฎี ความไว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้างพื้นฐานด้านการบริการ เช่น น้ำประปา ระบบท่อระบายน้ำ โรงเรียน และโรงพยาบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเกิดขึ้นของ quetelet ของสังคม " ฟิสิกส์ " หรือ " villerm และนิเวศวิทยาสังคม " อาจเป็นจุดที่น่าสนใจของการเปรียบเทียบมันก่อตั้งขึ้นเป็นปฏิกิริยา ( ขู่ ) โรคและกบฏในเมืองแออัดและมลพิษอุตสาหกรรมในศตวรรษที่ 19 ก่อน แรงบันดาลใจจากวิวัฒนาการในชีววิทยา วิธีใหม่ของการเก็บรวบรวมข้อมูล มีการแทรกแซงเข้ามายุแหย่สิ่งมีชีวิตเมือง " , " ทำให้มันมีสุขภาพดีและสงบสุขมากขึ้น จำนวนสายพันธุ์ของมนุษย์ ( rabinow 1989 ; คอค 2011 ) เหล่านี้ได้รับการออกแบบโดยทั่วไป ทำให้สิ่งที่เป็นนามธรรมของก่อนหน้านี้โหมดลักษณะท้องถิ่นเพื่อกำหนดโครงสร้างขององค์กร สังคม และความทันสมัย ดินแดนส่วนใหญ่เน้น " คน " ecology-e.g. กลไกทางสังคมของการควบคุมและดูแลฝูง ( " / และ senellart 2007 ) ( รูปที่ 2.2a ) วันนี้ , อย่างไรก็ตาม , หมั้นกับความซับซ้อนเทคนิควิเคราะห์เว็บไซต์เพื่อที่จะค้นพบและกู้คืนท้องถิ่น ส่วนใหญ่ " คุณภาพระบบนิเวศธรรมชาติ " มีการพัฒนาในกระบวนทัศน์ใหม่ ( Fournier 2013 ; Picon 2010c ) ( รูปที่ 2.2b )เป็นตำแหน่งทางประวัติศาสตร์ของเทคนิคเหล่านี้ส่วนใหญ่ได้ถูกซ้ายมิได้ถูกแตะต้อง * วันนี้เทคโนโลยี ( R ) วิวัฒนาการการกําหนดการออกแบบโครงสร้างพื้นฐานทั่วไปก็จากจุดของมุมมองเชิงกำหนด จึงส่งผลให้ตนเองมากกว่าการพูดและการมักจะโปรลิก ( ดู คุน 1962 ) ก็เริ่มจาก " การเริ่มต้นใหม่ " ใน " กับ " วิถีชีวิตแบบดั้งเดิมและรูปแบบในเมืองที่ทันสมัย รวมทั้ง " กับ " วิศวกรรมโครงสร้างพื้นฐาน แทนที่จะฝัง เหล่านี้ออกแบบความคิดและเทคนิคที่เกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐาน พื้นที่ และสังคม ในเหตุการณ์ที่ยาวและช่วงกว้างของสาขา มันจะปรากฏเป็นถ้าดีไซน์ / ออกแบบส่งเฉยๆกับการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี ( Picon 2010a ) บทบาทที่เพิ่มขึ้นของข้างประตู / เสนอความรู้ในการผลิตและการบริหารจัดการพื้นที่และความคงอยู่ของเกินกำหนดวาทศิลป์ของใหม่ " ด้าน " สร้างประวัติศาสตร์ทางภูมิศาสตร์ที่สะท้อนในการออกแบบเทคนิคการคำนวณและการทำแผนที่ทันเวลา ถ้าไม่เร่งด่วน ผูกกับการวิเคราะห์ของ Ian Thompson ภูมิทัศน์ความเป็นเมือง ( 2012 ) และจากการศึกษาของ โทมัส เคอร์ชอฟฟ์ et al . นิเวศวิทยาภูมิทัศน์ ( 2013 ) ทั้งถอดรหัสภาษาแนวคิดของ " วาทกรรมใหม่ " บทนี้สํารวจ reorientation ล่าสุดของการออกแบบภูมิทัศน์นิเวศวิทยาพื้นฐานกับพื้นหลังของความคิดทางประวัติศาสตร์และเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างพื้นฐาน ความไม่แน่นอนในการเขียนโปรแกรม และใกล้วิกฤตเจาะวันนี้เด่นไปด้วยตนเอง วาทกรรม สำหรับการโมเมนตัมของวันนี้ ( อีกครั้ง ) การคิดค้นเทคนิคการออกแบบดูเหมือนจะมุ่งสู่คุณภาพธรรมชาติทางกายภาพ ในประเพณีของเทคโนโลยีนวัตกรรมเชิงพื้นที่แปลงพวงมาลัยเป็นตัวกลางเพื่อนวัตกรรมสังคม ได้เสนอแนวคิดใหม่ในการพัฒนาล่าสุดในการออกแบบเมือง มันอาจนำไปสู่ ( RE ) การพิจารณาวิธีการเทคนิคการออกแบบฝังตัวอยู่ในและที่เกี่ยวข้องกับบริบททางการเมืองและสังคมโดยเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างเหตุผลการออกแบบระบบนิเวศและปัจจุบันใกล้วันสิ้นโลก ) โดยเปลี่ยนอดีต มองการแทรกแซงเมืองศตวรรษก่อนการมุ่งที่วิกฤตสิ่งแวดล้อมที่กำลังใกล้เข้ามา ดังนั้น การเปรียบเทียบการทดลองทฤษฎี เอาเป็นว่าผลงานแรกกับ " ประวัติศาสตร์ของปัจจุบัน " ( ดูเดน 2013 ที่ฟูโกต์ ) ของภูมินิเวศโครงสร้างพื้นฐานที่มีเจตนาที่จะไม่เจอ " ที่มา " แต่จะเพิ่มความไวในประวัติศาสตร์ทฤษฎี