IntroductionIn 1970, the first nati

Introduction
In 1970, the first national population policy was announced in Thailand (WHO, 2003) with the primary objective to slow down a population growth rate which was higher than three percent per year (United Nations, 2011). The policy was impressively successful, leading to the decreasing fertility rate and the declining proportion of young population (aged 0-14 years old) which is regarded as dependent population. Meanwhile, Thailand was also very successful in reducing infant and child mortality, leading to the increasing proportion of youth population (aged 15 – 24 years old). As a result, Thailand experienced a youth bulge, which existed when the proportion of youth population exceeded 20 percent of the total population (Fuller. 1995 : page.151-154) during 1980 – 1990 (United Nations. 2011).
The greater youth population led to the increasing proportion of working-age population (aged 15 – 59 years old) from 50.6 percent of total population in 1970 to 66.6 percent in 2010, giving Thailand an economic benefit from the greater labor force relative to population dependent on it. Based on World Bank figures (2011), Thailand’s average growth rate of gross domestic product during 1970 – 1995 (before the economic crisis in 1997) equaled 7.78 percent per year, attributable to the increasing proportion of working-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำใน 1970 นโยบายประชากรแห่งชาติครั้งแรกได้จัดประกาศในไทยผู้ 2003) มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อชะลออัตราการเติบโตเป็นประชากรซึ่งสูงกว่าร้อยละ 3 ต่อปี (สหประชาชาติ 2011) นโยบายสำเร็จน่าประทับใจ นำไปสู่อัตราความอุดมสมบูรณ์ลดลงและสัดส่วนลดลงของประชากรหนุ่มสาว (อายุ 0-14 ปี) ซึ่งถือเป็นประชากรขึ้น ในขณะเดียวกัน ไทยนั้นยังประสบความสำเร็จมากในการลดการตายของทารกและเด็ก ผู้นำในสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของประชากรเยาวชน (อายุ 15 – 24 ปี) ดัง ไทยประสบการณ์กระพุ้งเยาวชน ซึ่งเมื่อสัดส่วนของประชากรเยาวชนเกินกว่าร้อยละ 20 ของประชากรทั้งหมด (Fuller. 1995: page.151-154) ในระหว่างปี 1980-1990 (สหประชาชาติ. 2011)เยาวชนมากกว่าประชากรนำไปสู่การเพิ่มสัดส่วนของประชากรวัยทำงาน (อายุ 15 – 59 ปี) จากร้อยละ 50.6 ของประชากรในปี 1970 ร้อยละ 66.6 ใน 2010 ให้ประเทศไทยมีผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากแรงงานมากกว่าบังคับสัมพันธ์กับประชากรขึ้นอยู่กับมัน ตามตัวเลขของธนาคารโลก (2011), อัตราการเติบโตเฉลี่ยของประเทศไทยของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศระหว่างปี 1970-1995 (ก่อนวิกฤตเศรษฐกิจในปี 1997) ตอน 7.78 เปอร์เซ็นต์ต่อปี สัดส่วนเพิ่มขึ้นการทำงาน - รวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้เบื้องต้นในปี 1970 นโยบายประชากรแห่งชาติครั้งแรกได้มีการประกาศในประเทศไทย (WHO, 2003) โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อชะลออัตราการเติบโตของประชากรซึ่งสูงกว่าร้อยละสามต่อปี (United Nations 2011)
นโยบายที่ประสบความสำเร็จอย่างน่าประทับใจที่นำไปสู่อัตราการเกิดของประชากรลดลงและสัดส่วนที่ลดลงของประชากรวัยหนุ่มสาว (อายุ 0-14 ปี) ซึ่งถือได้ว่าเป็นประชากรที่ขึ้นอยู่กับ ในขณะที่ประเทศไทยก็ประสบความสำเร็จมากในการลดทารกและการตายของเด็กที่นำไปสู่การเพิ่มสัดส่วนของประชากรเด็กและเยาวชน (อายุ 15-24 ปี) เป็นผลให้ประเทศไทยมีประสบการณ์กระพุ้งเยาวชนซึ่งอยู่เมื่อสัดส่วนของประชากรวัยหนุ่มเกินร้อยละ 20 ของประชากรทั้งหมด: - (. สหประชาชาติ 2011) (ฟุลเลอร์ 1995. page.151-154) ในระหว่าง 1980 1990.
เยาวชนมากขึ้น ประชากรนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของสัดส่วนประชากรวัยทำงาน (อายุ 15-59 ปี) ร้อยละ 50.6 จากของประชากรทั้งหมดในปี 1970 เป็นร้อยละ 66.6 ในปี 2010 ทำให้ประเทศไทยได้รับประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการแรงงานมากขึ้นเมื่อเทียบกับประชากรขึ้นอยู่กับมัน จากตัวเลขของธนาคารโลก (2011) ของไทยมีอัตราการเติบโตเฉลี่ยของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศในช่วง 1970-1995 (ก่อนที่จะเกิดวิกฤตเศรษฐกิจในปี 1997) เท่ากับร้อยละ 7.78 ต่อปีส่วนที่เป็นสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของ working-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ในปี 1970 ครั้งแรกนโยบายประชากรแห่งชาติประกาศในไทย ( 2546 ) โดยมีวัตถุประสงค์หลักที่จะชะลอตัวลงอัตราการเติบโตของประชากร ซึ่งสูงกว่าร้อยละ 3 ต่อปี ( สหประชาชาติ , 2011 ) นโยบายประสบความสำเร็จน่าประทับใจที่นำไปสู่การลดอัตราการเจริญพันธุ์ลดลง และสัดส่วนของประชากรเด็กอายุ 0-14 ปี ) ซึ่งถือเป็นประชากรขึ้นอยู่กับ ขณะเดียวกัน ประเทศไทยก็ยังประสบความสำเร็จในการลดอัตราการตายของเด็ก และทารก ทำให้เกิดสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของประชากรเด็กและเยาวชนอายุ 15 - 24 ปี ) เป็นผลให้ประเทศไทยมีประสบการณ์ตุงเยาวชน ,ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อสัดส่วนประชากรเด็กและเยาวชนเกินกว่าร้อยละ 20 ของประชากรทั้งหมด ( ฟูลเลอร์ 1995 : หน้า 151-154 ) ในช่วงปี 1980 และ 1990 ( องค์การสหประชาชาติ 2011 )
เยาวชนประชากรมากขึ้นทำให้สัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของประชากรวัยทำงาน ( อายุ 15 - 59 ปี ) จากร้อยละ 50.6 ของประชากรทั้งหมดใน 1970 ) รายงานเปอร์เซ็นต์ใน 2010ให้ประเทศไทยได้รับประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากแรงงานมากขึ้นเมื่อเทียบกับประชากร ขึ้นอยู่กับมัน ขึ้นอยู่กับตัวเลขของธนาคารโลก ( 2011 ) ( อัตราการเติบโตเฉลี่ยของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศในช่วงปี 1970 – 1995 ( ก่อนวิกฤตเศรษฐกิจในปี 1997 ) เท่ากับ 7.78 เปอร์เซ็นต์ต่อปี เมื่อเทียบกับสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของการทำงาน -