I pulled up in front of Alice's hou

I pulled up in front of Alice's house on Saturday afternoon wondering what was in store for me. More to the point, I was wondering what was in store for Larry. Knowing how pissed off Alice, Arlene, and Donna were, it wouldn't be anything good for Larry. Did he suspect what he would be walking into? I doubted it. He was so oblivious to anyone but himself that he was probably clueless as to how much vindictive energy was being directed his way by his jilted trio, or if he knew, he didn't care.

Alice greeted me at the door with a squeal of delight, a smile, and a big hug.

"Oh Travis, thank you so much for being here! We wouldn't be able to pull this off without you!" she exclaimed.

"Wait, what? I thought I was just here for moral support," I said suspiciously.

"Well, it'll be a little more than that, but that's part of the surprise. And I absolutely guarantee you won't be complaining once we show you what your part in this will be. Trust me, dear heart. Have I ever steered you wrong?" 

"What about that blind date you set me up on last April? You remember what a disaster *that* w..."

"Ok, ok," she said, cutting me off. "Aside from that *one* teeny lapse in judgment, have I ever steered you wrong?"

"Weellll... no," I admitted reluctantly. "So what's the surprise then? And what's my part?"

"We'll have to wait until Larry gets here and we spring a surprise on him. Then it'll be your turn."

"Ok, fine then," I said a bit testily. I gave an exaggerated sigh as we went on into Alice's house, and she shut the door behind us.

"Hey, Alice said you promised not to grump," said Arlene as we entered the living room.

"Sorry," I said. "You know I hate not knowing what's going on, but I promised to behave, and so I shall henceforth." I nodded for emphasis.

I heard the sliding glass door at the back of the house open, and we all turned towards the sound.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมดึงขึ้นหน้าบ้านของ Alice ในบ่ายวันเสาร์สงสัยดังที่สำหรับฉัน เพิ่มเติมจุด ผมสงสัยคือในร้านสำหรับ Larry รู้วิธีขาสั้นญี่ปุ่นอลิซ Arlene และดอนน่าได้ มันจะไม่เป็นอะไรที่ดีสำหรับ Larry เขาสงสัยว่าเขาจะเดินเข้าไปใน สงสัยว่ามัน เขาก็ลืมดังนั้นทุกคน แต่ตัวเองว่า เขาก็คง clueless เท่าใดพลังงาน vindictive การกำกับทางของเขา โดยเขา trio jilted หรือถ้าเขารู้ เขาไม่ได้ดูแลอลิซสมัครที่ประตูกับการร้องของความสุข รอยยิ้ม และกอดใหญ่"โอ้ ทราวิส ขอบคุณมากสำหรับนี่ เราจะไม่สามารถดึงนี้ออก โดยที่คุณ "เธอ exclaimed"รอสักครู่ อะไร ผมคิดได้เพียงแค่การสนับสนุนคุณธรรม ฉันกล่าวพิรุธ"ดี มันจะกว่าเล็กน้อย แต่ที่เป็นส่วนหนึ่งของความประหลาดใจ และแน่นอนเลยคุณจะไม่บ่นเมื่อเราแสดงส่วนของคุณในนี้ที่จะ เชื่อฉัน หัวใจรัก มีผมเคยนำคุณผิด" "เกี่ยวกับคนตาบอดที่วันที่คุณติดตั้งฉันสุดท้ายเมษายน คุณจำเป็นหายนะ * ที่ * w. ... ""ตกลง ตกลง เธอบอก ฉันตัด "นอกจากนั้น * หนึ่ง * แลปส์เล็กในวิจารณญาณ มีผมเคยนำคุณผิด? "" Weellll...ไม่, " ฉันยอมฝืน ดังนั้นอะไรคือความประหลาดใจแล้ว และเป็นส่วนหนึ่งของฉันคืออะไร""เราจะต้องรอจนกว่า Larry ได้ที่นี่ และเราผลิแปลกใจเขา แล้ว มันจะเปิดของคุณ""ตกลง ดีแล้ว ผมบอกว่า นิด testily ฉันให้ถอนหายใจพูดเกินจริงเราไปเข้าบ้านของ Alice และเธอปิดประตูหลังเรา"เฮ้ อลิซกล่าวคุณสัญญาไม่ให้ grump กล่าว Arlene ว่าเราเข้าห้องนั่งเล่น"ขออภัย ผมพูด "คุณรู้มสธไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันสัญญาว่า จะปฏิบัติตน และดังนั้น ฉันจะแท้ๆ" ผมเลยต้องการเน้นผมได้ยินประตูเลื่อนด้านหลังบ้านเปิด และเราทุกคนหันไปทางเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมดึงขึ้นมาในด้านหน้าของบ้านของอลิซเมื่อบ่ายวันเสาร์สงสัยว่าสิ่งที่อยู่ในร้านสำหรับฉัน เพิ่มเติมไปยังจุดที่ผมสงสัยว่าสิ่งที่อยู่ในการจัดเก็บสำหรับแลร์รี่ รู้วิธีโกรธอลิซอาร์ลีนและเอกเขาก็จะไม่เป็นอะไรที่ดีสำหรับแลร์รี่ เขาไม่สงสัยว่าสิ่งที่เขาจะเดินเข้ามา? ฉันสงสัยมัน เขาจึงลบเลือนไปใคร แต่ตัวเองว่าเขาอาจจะเป็น clueless เป็นเท่าใดพลังงานพยาบาทถูกกำกับโดยวิธีการของเขาทั้งสามคนอกหักของเขาหรือถ้าเขารู้ว่าเขาไม่ได้ดูแล. อลิซได้รับการต้อนรับผมที่ประตูด้วยซัดทอดของ ความสุขรอยยิ้มและกอดใหญ่. "โอ้เทรวิสขอบคุณมากสำหรับการเป็นที่นี่เราจะไม่สามารถที่จะดึงออกนี้โดยที่คุณไม่!" เธออุทาน. "รออะไรฉันคิดว่าฉันเป็นแค่ที่นี่ที่ให้การสนับสนุนทางศีลธรรม" ฉันกล่าวว่ามีพิรุธ. "ดีมันจะน้อยกว่านั้น แต่ที่เป็นส่วนหนึ่งของความประหลาดใจ. และฉันอย่างแน่นอนรับประกันคุณได้รับรางวัล ' T จะบ่นเมื่อเราแสดงสิ่งที่เป็นส่วนของคุณในครั้งนี้จะ. Trust me หัวใจรัก. ฉันได้เคยนำคุณผิดหรือเปล่า? "  " สิ่งที่เกี่ยวกับที่วันที่ตาบอดคุณตั้งค่าฉันในเดือนเมษายนได้หรือไม่คุณจำสิ่งที่เกิดภัยพิบัติ * ว่า * w ... " " เอาล่ะ "เธอกล่าวตัดฉันออก "นอกเหนือจากที่ * * * * * * * * หนึ่งพ้นเล็กในการตัดสินมีที่ผมเคยนำคุณผิดหรือเปล่า?" "ไม่มี Weellll ... " ผมยอมรับอย่างไม่เต็มใจ "ดังนั้นสิ่งที่น่าแปลกใจแล้ว? และสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของฉัน" "เราจะต้องรอจนกว่าแลร์รี่ได้รับที่นี่และเราฤดูใบไม้ผลิความประหลาดใจให้กับเขา. แล้วมันจะเปิดของคุณ." "Ok ปรับแล้ว" ผมพูด บิตใจน้อย ฉันให้ถอนหายใจที่พูดเกินจริงขณะที่เราเดินเข้าไปในบ้านของอลิซและเธอปิดประตูหลังเรา. "Hey, อลิซบอกว่าคุณสัญญาว่าจะไม่ Grump" อาร์ลีนกล่าวว่าในขณะที่เราเข้ามาในห้องนั่งเล่น. "ขอโทษ" ผมพูด "คุณรู้ว่าฉันเกลียดไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ผมสัญญาว่าจะประพฤติและดังนั้นผมจึงต้องต่อจากนี้ไป." ผมพยักหน้าเพื่อเน้น. ผมได้ยินประตูกระจกบานเลื่อนที่ด้านหลังของบ้านเปิดและเราทุกคนหันไปทางเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันดึงขึ้นในด้านหน้าของบ้านของอลิซในบ่ายวันเสาร์ สงสัยมีอะไรในร้านสำหรับฉัน เพิ่มเติมไปยังจุดที่ผมสงสัยว่าสิ่งที่อยู่ในร้านสำหรับ Larry รู้ว่าโกรธ อลิซ อาร์ลีน และดอนน่าได้ มันคงไม่ใช่อะไรที่ดีสำหรับ Larry เขาสงสัยว่าเขาจะเดินเข้า ฉันสงสัยมัน เขาจึงไม่สนใจใคร นอกจากตัวเอง ว่าเขาคง clueless เป็นวิธีการมากพยาบาทพลังงานถูกกำกับด้วยวิธีของเขา โดยเขาทิ้งบ้าน หรือถ้าเขารู้ เขาไม่สนใจอลิซทักทายผมที่หน้าประตูด้วยเสียงแห่งความสุข รอยยิ้ม และกอดใหญ่" โอ้ ทราวิส ขอบคุณมากที่มา ! เราก็ไม่สามารถที่จะดึงออกนี้โดยไม่มีคุณ ! เธออุทาน" เดี๋ยว อะไรนะ ? ฉันคิดว่าฉันแค่มาให้กำลังใจ " ฉันพูดอย่างสงสัย" อืม มันต้องมีมากกว่านั้น แต่นั่นเป็นส่วนหนึ่งของความประหลาดใจ และ แน่นอน ผมรับประกันว่าคุณจะได้ไม่ต้องบ่น เมื่อเราแสดงให้คุณเห็นสิ่งที่คุณเป็นส่วนหนึ่งในนี้จะเป็น เชื่อใจฉัน รักหัวใจ ผมเคยชี้ทางให้คุณผิด ?  " แล้วเรื่องดูตัวคุณจัดฉากฉัน ในเดือนเมษายนที่ผ่านมา คุณจำสิ่งที่เกิดภัยพิบัติ * * . . . . . . . . "" โอเค โอเค " เธอพูดตัดฉันออก . " นอกเหนือจากที่ * * ตัวเล็กการขาดสติ , ผมเคยชี้ทางให้คุณผิด ?" weellll . . . . . . . ไม่ ผมยอมรับอย่างไม่เต็มใจ " ดังนั้นมีอะไรแปลกงั้นเหรอ และสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่ง ?" เราจะต้องรอจนกว่า ลาร์รี่ได้รับที่นี่และเราฤดูใบไม้ผลิเซอร์ไพรส์เขา แล้วมันก็จะกลายเป็นของคุณ" ก็ได้ ก็ได้ " ผมพูดบ้าง testily . ฉันถอนหายใจให้เกินจริงตามที่เราเดินเข้าไปในบ้าน อลิส เธอปิดประตูข้างหลังเรา" เฮ้ อลิซบอกว่าเธอสัญญาว่าจะไม่ Grump " บอกว่า อาร์ลีน เมื่อเราเข้าไปในห้องนั่งเล่น" ขอโทษ " ฉันกล่าว คุณก็รู้ว่าผมเกลียดที่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันสัญญาว่าจะทำตัวดีๆ แล้วผมจะต่อไป ผมพยักหน้าให้เน้นผมได้ยินเสียงประตูกระจกบานเลื่อนด้านหลังบ้านเปิดและเราทุกคนหันไปทางเสียง