Each mode has, in addition to its f

Each mode has, in addition to its final, a "reciting tone", sometimes called the "dominant" (Apel 1969, 166; Smith 1989, 14). It is also sometimes called the "tenor", from Latin tenere "to hold", meaning the tone around which the melody principally centres (Fallows 2001). The reciting tones of all authentic modes began a fifth above the final, with those of the plagal modes a third above. However, the reciting tones of modes 3, 4, and 8 rose one step during the tenth and eleventh centuries with 3 and 8 moving from B to C (half step) and that of 4 moving from G to A (whole step) (Hoppin 1978, 67).

After the reciting tone, every mode is distinguished by scale degrees called "mediant" and "participant". The mediant is named from its position between the final and reciting tone. In the authentic modes it is the third of the scale, unless that note should happen to be B, in which case C substitutes for it. In the plagal modes, its position is somewhat irregular. The participant is an auxiliary note, generally adjacent to the mediant in authentic modes and, in the plagal forms, coincident with the reciting tone of the corresponding authentic mode (some modes have a second participant) (Rockstro 1880, 342).

Only one accidental is used commonly in Gregorian chant—B may be lowered by a half-step to B♭. This usually (but not always) occurs in modes V and VI, as well as in the upper tetrachord of IV, and is optional in other modes except III, VII and VIII

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โหมดแต่ละโหมดได้ นอกจากนี้ในขั้นสุดท้ายของ "reciting เสียง" บางครั้งเรียกว่าการ "โดดเด่น" (บุนอเพล 1969, 166 สมิธ 1989, 14) มีบางครั้งเรียกว่าการ "เทเนอร์" จาก tenere ติ "กุม" หมายถึง เสียงที่สถานที่เมโลดี้หลักศูนย์ (Fallows 2001) โหมดแท้ทั้งหมดสี reciting เริ่มห้าข้างสุดท้าย กับโหมด plagal ที่สามข้างต้น อย่างไรก็ตาม โทน reciting โหมด 3, 4 และ 8 กุหลาบขั้นตอนหนึ่งในระหว่างศตวรรษสิบ และสิบเอ็ด 3 กับ 8 ที่ย้ายจาก B ไป C (ครึ่งขั้น) และที่ 4 ย้ายจาก G ไป (ขั้นตอนทั้งหมด) (Hoppin 1978, 67)หลังจากเสียง reciting ทุกโหมดจะโดดเด่น ด้วยสเกลองศาเรียกว่า "mediant" และ "ส่วนร่วม" Mediant การตั้งชื่อจากตำแหน่งระหว่างเสียงอ่าน และสุดท้าย ในโหมดแท้จริง ได้ 3 ระดับ ยกเว้นที่หมายเหตุควรเกิดขึ้นจะ เป็น B, C กรณีแทนมัน ในโหมด plagal ตำแหน่งได้ค่อนข้างไม่สม่ำเสมอ ผู้เรียนคือ การเสริมบันทึก โดยทั่วไปติดกับ mediant ในโหมดที่แท้จริง และ ฟอร์ม plagal ตรงกับเสียง reciting ของโหมดอาหารที่สอดคล้องกัน (วิธีการบางอย่างมีผู้เข้าร่วมที่สอง) (Rockstro 1880, 342)โดยไม่ตั้งใจเพียงจะได้ใช้โดยทั่วไปของ Gregorian chant — B อาจลดลง โดยครึ่งขั้นตอนการ B♭ นี้โดยปกติ (แต่ไม่เสมอไป) เกิดขึ้น ในโหมด V และ VI รวม ทั้ง ใน tetrachord บนของ IV และเป็นตัวเลือกในโหมดอื่น ๆ ยกเว้น III, VII และ VIII

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ละโหมดมีนอกเหนือจากการสุดท้ายของ "น้ำเสียงท่อง" บางครั้งเรียกว่า "โดดเด่น" (Apel 1969 166; สมิ ธ 1989, 14) นอกจากนี้ยังมีบางครั้งเรียกว่า "อายุ" จาก Tenere ละติน "จะถือ" หมายถึงเสียงรอบที่ทำนองหลักศูนย์ (ไถ 2001) เสียงท่องโหมดจริงทุกอย่างเริ่มต้นที่ห้าข้างต้นสุดท้ายกับผู้โหมด plagal ที่สามดังกล่าวข้างต้น แต่เสียงท่องโหมด 3, 4, 8 และเพิ่มขึ้นอีกขั้นหนึ่งในช่วงศตวรรษที่สิบและสิบเอ็ดกับ 3 และ 8 ย้ายจาก B ไป C (ขั้นตอนครึ่ง) และที่ 4 ที่ย้ายมาจาก G เพื่อ (ขั้นตอนทั้งหมด) (Hoppin 1978, 67). หลังจากได้ยินเสียงท่องโหมดทุกคนจะโดดเด่นด้วยการวัดองศาเรียกว่า "mediant" และ "มีส่วนร่วม" mediant เป็นชื่อที่ตั้งจากตำแหน่งระหว่างเสียงสุดท้ายและท่อง ในโหมดที่แท้จริงมันเป็นหนึ่งในสามของขนาดเว้นแต่ทราบว่าควรจะเกิดขึ้นจะเป็น B ซึ่งในกรณีทดแทน C สำหรับมัน ในโหมด plagal ตำแหน่งของมันคือค่อนข้างสม่ำเสมอ เข้าร่วมเป็นบันทึกช่วยโดยทั่วไปที่อยู่ติดกับ mediant ในโหมดที่แท้จริงและในรูปแบบ plagal ประจวบด้วยน้ำเสียงท่องของโหมดจริงที่สอดคล้องกัน (บางโหมดมีผู้เข้าร่วมที่สอง) (Rockstro 1880, 342). เพียงคนเดียวที่ไม่ได้ตั้งใจ เป็นที่นิยมใช้ในเกรกอเรียนสวดมนต์-B อาจจะลดลงครึ่งหนึ่งของขั้นตอนในการข♭ นี้มักจะ (แต่ไม่เสมอไป) เกิดขึ้นในรูปแบบวีวีและเช่นเดียวกับใน tetrachord บนของ IV และเป็นตัวเลือกในโหมดอื่น ๆ ยกเว้น III, เจ็ดและแปด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ละโหมดมีนอกจากนี้สุดท้าย , " ท่องโทน " บางครั้งเรียก " เด่น " ( สาย 1969 , 166 ; สมิธ 2532 , 14 ) นอกจากนี้ยังมีบางครั้งเรียกว่า " หรือ " มาจากภาษาละติน tenere " ถือ " หมายถึงเสียงรอบ ซึ่งทำนองหลักศูนย์ ( ฟอลโลว์ส 2001 ) ที่ท่องโทนของโหมดจริงเริ่มที่ห้าเหนือสุดท้าย กับบรรดาของ plagal โหมดที่สามด้านบนอย่างไรก็ตาม การโทนของโหมดที่ 3 , 4 , และ 8 เพิ่มขึ้นหนึ่งขั้นระหว่างสิบและสิบเอ็ดศตวรรษที่ 3 และ 8 ย้ายจาก B เป็น C ( ขั้นตอนครึ่ง ) และ 4 ย้ายจาก G ไปทั้งหมด ( ขั้นตอน ) ( hoppin 1978 , 67 )

หลังจากท่องน้ำเสียง ทุกโหมด เป็นความโดดเด่นด้วยขนาดองศา เรียกว่า " มีเดียน " และ " ผู้เข้าร่วม " พวกมีเดียนเป็นชื่อของตำแหน่งระหว่างสุดท้ายและบรรยายเสียงในโหมดจริงมันเป็นที่สามของขนาด นอกจากทราบว่าควรเกิดขึ้นเป็น บี ซึ่งในกรณีที่ C แทนมัน ในโหมด plagal ตำแหน่งของมันคือค่อนข้างผิดปกติ เข้าร่วมเป็นหมายเหตุช่วย มักติดกับมีเดียนในโหมดจริงและในรูปแบบ plagal ,ประจวบกับท่องน้ำเสียงของโหมดจริงที่สอดคล้อง ( บางโหมดผู้เข้าร่วมที่สอง ) ( rockstro 1880 , 342 )

เดียวโดยเป็นที่นิยมใช้ในเกรกอเรียน chant-b อาจจะลดลง โดยครึ่งขั้น B ♭ . นี้มักจะ ( แต่ไม่เสมอ ) เกิดขึ้นในโหมด V และ VI , เช่นเดียวกับในเตตราคอร์ดบนของ IV , และตัวเลือกในโหมดอื่นนอกจากตัวที่ 3 , 7 และ 8