IntroductionRestoration ecology see

Introduction

Restoration ecology seeks to restore functioning ecosystems, biodiversity, and communities to areas impacted by human activities. Restoration in places where people “live and work” (Miller & Hobbs 2002) is important for promoting ecosystem services, landscape connectivity, and the promotion of environmental education and outreach, which can lead to enhanced ecological citizenship and environmental stewardship. Urban places are especially important in such restoration and reclamation activities. However, the nature of urban environments makes them unique entities with respect to the potential for and the practice of ecological restoration. Although there has been considerable focus on the restoration of urban aquatic systems (Ehrenfeld 2000; Purcell et al. 2002; Larned et al. 2006), less emphasis has been placed on the restoration of terrestrial urban sites or the role of urban soils in terrestrial restoration projects.

As we restore and reintroduce ecosystems into urban places, it is important to remember that this process “involves more than placing plants on the surface (Pollak 2006).” What we will see is that as urbanization influences the natural soil template through disturbance, shifts in resource availability, and alterations in physicochemical conditions, an ecosystem component is changed, resulting in urban ecosystems that are fundamentally distinct from their nonurban counterparts (Kaye et al. 2006). Moreover, it is quite likely that within the context of urban ecological restoration, city-specific soil ecological knowledge (Heneghan et al. 2008) will be necessary. Additionally, due to the nature of urbanization as a process in space and the resulting characteristics of urban landscape features, restoration success in cities may require consideration of the context of a restoration beyond the restoration or ecosystem site itself (Borgmann & Rodewald 2005; Crossman et al. 2007).

My goals in this article are to highlight the varied impacts of cities on soils and their implications for restoration planning and expectations of restoration “success” in different kinds of urban habitats. I begin with a discussion of the nature of urban environments and urban soils. I discuss the use of soils in urban restoration as both deliberate manipulation of soils and the monitoring of soil conditions as indices of ecosystem status. I conclude by discussing several theoretical perspectives that follow from such a conceptual shift that may improve the success of urban soil restoration and ecological restoration in cities in general.
The Nature of Urban Soil

Urban Soil Formation

Urban soils are fundamentally different from nonurban soils. We can look to evidence from research on soil formation and taxonomy and soil biogeochemistry to illustrate the differences between urban and nonurban soils. Soil formation is an ecological process that results from the interactions of factors including climate, organisms, parent material, topography, and time that weather parent material into soil mineral particles and add organic matter to soils (Fig. 1; Jenny 1941). Jenny (1941, 1980) suggested that this state factor approach describes soil formation in the absence of humans but also stated that people have the ability to modify the state factors. Although the “organism” factor was initially considered to be insufficient to include the actions of humans, Amundsen and Jenny (1991) include humans as a subset of organisms in a state factor model. More recent advances resulting from urban ecosystem research have altered the state factor model to include the actions of humans in the formation of soils and soil structure, with various conceptualized roles of humans (Fig. 1; Effland & Pouyat 1997; Pickett & Cadenasso in press). Effland and Pouyat (1997) do this by adding an anthropic factor, with people in cities mediating climate, topography, organisms, and time in the formation of urban soils, as well as contributing novel anthropogenic parent materials to soils. Pickett and Cadenasso (in press) take an approach similar to Jenny’s (1941, 1980), where the actions of people modify “natural” soil formation trajectories. However, they describe the more specific anthropogenic influence of disturbance, altered resources, and the creation of heterogeneity on all five of the soil formation factors to yield both novel and modified urban soil types. The main point with either approach to conceptualizing the genesis of urban soils is to highlight that the end result of urbanization is to produce novel soils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำพยายามฟื้นฟูระบบนิเวศการคืนค่าระบบนิเวศทำงาน ความหลากหลายทางชีวภาพ และชุมชนพื้นที่รับผลกระทบจากกิจกรรมมนุษย์ คืนในสถานที่สำคัญในการส่งเสริมระบบนิเวศ ภูมิทัศน์เชื่อมต่อ และบริการส่งเสริมการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมและการบริการวิชาการ คน "ชีวิต และงาน" (มิลเลอร์และฮอบส์ 2002) ซึ่งอาจปรับปรุงดูแลสิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศสัญชาติ สถานเมืองมีความสำคัญอย่างยิ่งในกิจกรรมดังกล่าวคืนและถม อย่างไรก็ตาม ธรรมชาติของสภาพแวดล้อมการเมืองทำให้พวกเขาตีเฉพาะเกี่ยวกับศักยภาพในการและการปฏิบัติของระบบนิเวศ ถึงแม้ว่ามีความสำคัญมากในการคืนค่าระบบน้ำเมือง (Ehrenfeld 2000 กเพอร์เซลล์ et al. 2002 Larned et al. 2006), มีไว้น้อยเน้นฟื้นฟูเมืองอเมริกาภาคพื้นหรือบทบาทของดินเนื้อปูนเมืองในโครงการฟื้นฟูภาคพื้นเป็นเราคืน และ reintroduce ระบบนิเวศในเมืองสถาน จะต้องจำไว้ว่า กระบวนการนี้ "เกี่ยวข้องกับมากกว่าวางพืชบนพื้นผิว (Pollak 2006)" สิ่งที่เราจะเห็นได้ว่า เป็นแบบดินธรรมชาติผ่านรบกวน กะในทรัพยากร และการเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไข physicochemical ที่มีผลต่อคอมโพเนนต์ระบบนิเวศมีการเปลี่ยนแปลง เกิดขึ้นในระบบนิเวศเมืองที่มีความแตกต่างจากคู่ของพวกเขา nonurban (Kaye et al. 2006) นอกจากนี้ ก็มีแนวโน้มมากว่า ภายในบริบทของเมืองระบบนิเวศ ดินเมืองเฉพาะระบบนิเวศความรู้ (Heneghan et al. 2008) จะมีความจำเป็น นอกจากนี้ เนื่องจากธรรมชาติของความเป็นเมืองเป็นกระบวนการในพื้นที่และลักษณะการเกิดของภูมิทัศน์เมือง คืนสำเร็จในเมืองอาจต้องพิจารณาบริบทของคืนนอกเหนือจากการคืนค่าหรือไซต์ระบบนิเวศนั้น (Borgmann & Rodewald 2005 Crossman et al. 2007)เป้าหมายของฉันในบทความนี้จะเน้นผลกระทบแตกต่างกันของเมืองในดินเนื้อปูนและผลกระทบของการวางแผนฟื้นฟูและความคาดหวังของ "ความสำเร็จ" ในการอยู่อาศัยในเมืองต่าง ๆ ฉันเริ่มต้น ด้วยคำอธิบายเกี่ยวกับลักษณะของสภาพแวดล้อมเมืองและดินเนื้อปูนเมือง ผมสนทนาใช้ในคืนเมืองเป็นทั้งการกระทำของดินเนื้อปูนและการตรวจสอบสภาพดินเป็นดัชนีของสถานะของระบบนิเวศ ผมสรุป โดยสนทนาหลายมุมมองทฤษฎีที่ต่อจากนั้นแนวคิดกะที่อาจปรับปรุงความสำเร็จของการฟื้นฟูระบบนิเวศและฟื้นฟูเมืองดินในเมืองทั่วไปลักษณะของดินเมืองก่อดินเมืองเมืองดินเนื้อปูนมีความแตกต่างกันจากดินเนื้อปูน nonurban เราสามารถมองไปที่หลักฐานจากงานวิจัยในการกำเนิดดินและจำแนกประเภท และดินชีวธรณีเคมีเพื่อแสดงความแตกต่างระหว่างดินเนื้อปูนเมือง และ nonurban ผู้แต่งดินเป็นกระบวนการระบบนิเวศที่เกิดจากการโต้ตอบของปัจจัยสภาพภูมิอากาศ ชีวิต วัสดุหลัก ภูมิประเทศ และเวลาที่สภาพอากาศวัสดุหลักเป็นอนุภาคแร่ดิน และเพิ่มอินทรีย์ดินเนื้อปูน (Fig. 1 เจนนี่ 1941) เจนนี่ (ปี 1941, 1980) แนะนำว่า วิธีนี้ปัจจัยรัฐอธิบายกำเนิดดินในการขาดงานของมนุษย์ แต่ยัง ระบุว่า คนมีความสามารถในการปรับเปลี่ยนปัจจัยรัฐ ถึงแม้ว่าเริ่มต้นก็ไม่ถือตัว "มีชีวิต" จะไม่เพียงพอแก่การกระทำของมนุษย์ อะมุนด์เซนและเจนนี่ (1991) ไว้มนุษย์เป็นชุดย่อยของสิ่งมีชีวิตในรูปแบบสัดส่วนของรัฐ ความก้าวหน้าล่าสุดที่เกิดจากงานวิจัยระบบนิเวศเมืองได้เปลี่ยนแปลงแบบจำลองปัจจัยสถานะแก่การกระทำของมนุษย์ในการก่อตัวของดินเนื้อปูนและโครงสร้างดิน บทบาท conceptualized ต่าง ๆ ของมนุษย์ (Fig. 1 Effland และ Pouyat 1997 Pickett & Cadenasso ในข่าว) Effland และ Pouyat (1997) ทำได้โดยการเพิ่มปัจจัยการ anthropic กับคนในเมืองเป็นสื่อกลางอากาศ ภูมิประเทศ ชีวิต และเวลาในการก่อตัวของดินเนื้อปูนเมือง รวมทั้งวัสดุหลักนวนิยายมาของมนุษย์สนับสนุนดินเนื้อปูน Pickett และ Cadenasso (ในข่าว) ใช้วิธีการคล้ายกับของเจนนี่ (ปี 1941, 1980), ซึ่งการกระทำของคนปรับเปลี่ยน trajectories ก่อดิน "ธรรมชาติ" อย่างไรก็ตาม พวกเขาอธิบายอิทธิพลเฉพาะที่มาของมนุษย์รบกวน ทรัพยากรเปลี่ยนแปลง และการสร้างของ heterogeneity ในทั้งหมด 5 ปัจจัยก่อดินให้ผลผลิตชนิดทั้งนวนิยาย และแก้ไขดินเมือง จุดหลัก ด้วยวิธีการใดอยู่ตามพรมแดนปฐมกาลของดินเนื้อปูนเมืองจะเน้นที่ผลลัพธ์สุดท้ายของความเป็นเมืองจะผลิตดินเนื้อปูนนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำฟื้นฟูระบบนิเวศพยายามที่จะเรียกคืนระบบนิเวศการทำงาน, ความหลากหลายทางชีวภาพและชุมชนไปยังพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์ ฟื้นฟูในสถานที่ที่ผู้คน "ชีวิตและการทำงาน" (มิลเลอร์และฮอบส์ 2002) เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการส่งเสริมการบริการของระบบนิเวศ, การเชื่อมต่อภูมิทัศน์และการส่งเสริมการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมและแผ่ออกไปซึ่งจะนำไปสู่การเป็นพลเมืองที่เพิ่มขึ้นของระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อม สถานที่ในเมืองที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการฟื้นฟูดังกล่าวและกิจกรรมการบุกเบิก แต่ธรรมชาติของสภาพแวดล้อมของเมืองที่ทำให้พวกเขาไม่ซ้ำกันหน่วยงานที่เกี่ยวกับศักยภาพในการและการปฏิบัติของการฟื้นฟูระบบนิเวศ แม้ว่าจะมีได้รับความสนใจมากในการฟื้นฟูของระบบน้ำในเมือง (Ehrenfeld 2000; เพอร์เซลล์, et al. 2002;. ลา et al, 2006) เน้นน้อยได้ถูกวางไว้ในการฟื้นฟูสถานที่ในเมืองภาคพื้นดินหรือบทบาทของดินในเมืองบก โครงการฟื้นฟู. ขณะที่เราเรียกคืนและรื้อฟื้นระบบนิเวศเป็นสถานที่ในเมืองก็เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ว่ากระบวนการนี้ "เกี่ยวข้องมากกว่าการวางพืชบนพื้นผิว (พอลลาค 2006)." สิ่งที่เราจะเห็นก็คือว่าในขณะที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตของเมืองแม่แบบดินธรรมชาติผ่าน รบกวนการเปลี่ยนแปลงในความพร้อมของทรัพยากรและการเปลี่ยนแปลงในสภาพทางเคมีกายภาพเป็นองค์ประกอบของระบบนิเวศมีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระบบนิเวศเมืองที่มีพื้นฐานที่แตกต่างจากคู่ nonurban ของพวกเขา (เคย์ et al. 2006) นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มว่าในบริบทของการฟื้นฟูระบบนิเวศเมืองดินเมืองเฉพาะความรู้ทางนิเวศวิทยา (Heneghan et al. 2008) จะมีความจำเป็น นอกจากนี้เนื่องจากลักษณะของการขยายตัวของเมืองเป็นกระบวนการในพื้นที่และลักษณะผลของคุณสมบัติภูมิทัศน์เมืองที่ประสบความสำเร็จการฟื้นฟูในเมืองอาจจะต้องมีการพิจารณาจากบริบทของการฟื้นฟูบูรณะเกินเว็บไซต์หรือระบบนิเวศของตัวเอง (Borgmann & Rodewald 2005; Crossman และ al. 2007). เป้าหมายของฉันในบทความนี้เพื่อเน้นผลกระทบที่แตกต่างกันของเมืองในดินและผลกระทบของพวกเขาสำหรับการวางแผนการฟื้นฟูและความคาดหวังของการฟื้นฟู "ความสำเร็จ" ในชนิดที่แตกต่างกันของแหล่งที่อยู่อาศัยในเมือง ฉันจะเริ่มต้นด้วยการอภิปรายของธรรมชาติของสภาพแวดล้อมของเมืองและดินในเมือง ฉันหารือเกี่ยวกับการใช้งานของดินในการฟื้นฟูเมืองเป็นทั้งการจัดการโดยเจตนาของดินและการตรวจสอบสภาพดินเป็นดัชนีสถานะของระบบนิเวศ ผมขอสรุปด้วยการพูดถึงมุมมองทางทฤษฎีหลายอย่างที่ตามมาจากการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเป็นความคิดที่อาจจะปรับปรุงความสำเร็จของการฟื้นฟูดินในเมืองและการฟื้นฟูระบบนิเวศในเมืองทั่วไป. ธรรมชาติของเมืองดินดินเมืองสร้างดินเมืองมีพื้นฐานแตกต่างจากดิน nonurban เราสามารถมองไปที่หลักฐานจากงานวิจัยเกี่ยวกับการก่อตัวของดินและอนุกรมวิธานและดินชีวธรณีเคมีเพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างดินในเมืองและ nonurban การก่อตัวของดินเป็นกระบวนการทางนิเวศวิทยาที่เกิดจากการปฏิสัมพันธ์ของปัจจัยรวมทั้งสภาพภูมิอากาศที่มีชีวิตวัสดุแม่ภูมิประเทศและเวลาที่สภาพอากาศวัสดุที่ผู้ปกครองเป็นอนุภาคแร่ดินและเพิ่มอินทรียวัตถุให้กับดิน (รูป. 1; เจนนี่ 1941) เจนนี่ (1941, 1980) ชี้ให้เห็นว่าวิธีการที่ปัจจัยที่รัฐนี้จะอธิบายถึงการก่อตัวของดินในกรณีที่ไม่มีของมนุษย์ แต่ยังระบุว่าคนที่มีความสามารถในการปรับเปลี่ยนปัจจัยรัฐ แม้ว่า "ชีวิต" ปัจจัยที่ได้รับการพิจารณาในขั้นต้นจะไม่เพียงพอที่จะรวมถึงการกระทำของมนุษย์, มุนด์และเจนนี่ (1991) รวมถึงมนุษย์ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิตในรูปแบบปัจจัยรัฐ ก้าวหน้าอื่น ๆ ที่เกิดจากการวิจัยระบบนิเวศในเมืองที่มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบปัจจัยของรัฐที่จะรวมถึงการกระทำของมนุษย์ในการก่อตัวของดินและโครงสร้างของดินที่มีบทบาทแบบสำหรับต่าง ๆ ของมนุษย์ (รูป. 1; Effland & Pouyat 1997; พิกเกตและ Cadenasso ในการกด ) Effland และ Pouyat (1997) ทำเช่นนี้โดยการเพิ่มปัจจัยมานุษยวิทยาที่มีผู้คนในเมืองสภาพภูมิอากาศ mediating, ภูมิประเทศ, สิ่งมีชีวิตและใช้เวลาในการก่อตัวของดินในเมืองเช่นเดียวกับการมีส่วนร่วมในวัตถุต้นกำเนิดของมนุษย์ใหม่ในดิน พิกเกตและ Cadenasso (ในข่าว) ใช้วิธีการคล้ายกับเจนนี่ (1941, 1980) ซึ่งการกระทำของคนที่ปรับเปลี่ยน "ธรรมชาติ" ดินไบก่อ อย่างไรก็ตามพวกเขาอธิบายอิทธิพลเฉพาะเจาะจงมากขึ้นของมนุษย์รบกวนทรัพยากรการเปลี่ยนแปลงและการสร้างความแตกต่างในทุกห้าของปัจจัยการก่อตัวของดินให้ผลผลิตทั้งแปลกใหม่และการปรับเปลี่ยนชนิดของดินในเมือง จุดหลักด้วยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะ conceptualizing กำเนิดของดินในเมืองคือการเน้นที่ผลลัพธ์สุดท้ายของการขยายตัวของเมืองคือการผลิตดินนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ

นิเวศวิทยาการฟื้นฟูพยายามที่จะเรียกคืนการทำงานของระบบนิเวศ ความหลากหลายทางชีวภาพ และชุมชนในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์ การฟื้นฟูในสถานที่ที่คน " อยู่ที่งาน " ( มิลเลอร์&ฮอบส์ 2002 ) เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการส่งเสริมการบริการเชื่อมต่อระบบนิเวศภูมิทัศน์และการส่งเสริมการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมและสาธารณสุขซึ่งจะนำไปสู่การเป็นพลเมืองและการดูแลระบบนิเวศสิ่งแวดล้อม ที่เมืองเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกิจกรรมบูรณะและฟื้นฟู อย่างไรก็ตาม ธรรมชาติของเขตเมืองให้นิติบุคคลเฉพาะส่วนที่เกี่ยวข้องกับศักยภาพและการปฏิบัติงานของการฟื้นฟูระบบนิเวศ .แม้ว่าจะมีได้รับการเน้นมากในการฟื้นฟูระบบน้ำในเมือง ( ehrenfeld 2000 ; เพอร์ et al . 2002 ; larned et al . 2006 ) เน้นน้อยได้ถูกวางไว้บนเว็บไซต์ของการฟื้นฟูเมืองบก หรือบทบาทของดินในเมืองโครงการฟื้นฟูบก

เราเรียกคืนและรื้อฟื้นระบบนิเวศในสถานที่เมืองมันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ว่ากระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการมากกว่าการวางพืชบนพื้นผิว ( Pollak 2006 ) . " สิ่งที่เราจะได้เห็นคือเป็นเมืองอิทธิพลดินธรรมชาติแม่แบบผ่านการรบกวน กะปริมาณทรัพยากร และการเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไขทางกายภาพ - เคมี ระบบนิเวศเป็นองค์ประกอบที่เปลี่ยนไปที่เกิดขึ้นในระบบนิเวศเมืองที่เป็นพื้นฐานที่แตกต่างจากคู่ของพวกเขา ( nonurban เคย์ et al . 2006 ) ยิ่งไปกว่านั้น , มันค่อนข้างมากว่า ในบริบทของเมืองทางนิเวศวิทยาการบูรณะเมืองดินเฉพาะความรู้ด้านนิเวศวิทยา ( ฮีเนกเฮิน et al . 2008 ) จะต้อง นอกจากนี้เนื่องจากลักษณะของเมืองเป็นขบวนการในพื้นที่ และเกิดลักษณะของลักษณะภูมิทัศน์ชุมชนเมือง ฟื้นฟู ความสำเร็จในเมืองอาจจะต้องพิจารณาจากบริบทของการบูรณะฟื้นฟูระบบนิเวศนอกเหนือจากหรือเว็บไซต์ตัวเอง ( บอร์กเมิ่น& rodewald 2005 crossman et al .

) )เป้าหมายของฉันในบทความนี้จะเน้นผลกระทบที่แตกต่างกันของเมืองบนดินและผลกระทบต่อการวางแผนและความคาดหวังของการฟื้นฟู " ความสำเร็จ " ในประเภทที่แตกต่างกันของเมืองที่อยู่อาศัยการฟื้นฟู ผมเริ่มด้วยการอภิปรายของธรรมชาติของเขตเมืองและดินในเมืองผมจะหารือเกี่ยวกับการใช้ดินในการฟื้นฟูเมืองทั้งโดยเจตนาการจัดการของดิน และการตรวจสอบสภาพดินเป็นดัชนีระบบนิเวศสถานะ ผมสรุปโดยพูดถึงหลายทฤษฎีที่เกี่ยวข้องที่ตามจากแนวคิดเปลี่ยนที่อาจปรับปรุงความสำเร็จของการฟื้นฟูดินและระบบนิเวศ ฟื้นฟูเมืองในเมืองทั่วไป ลักษณะของดิน


เมืองเมืองดินเกิด

เมืองดินมีพื้นฐานที่แตกต่างจาก nonurban ดิน เราสามารถดูหลักฐานจากงานวิจัยดินและสร้างอนุกรมวิธานและชีวธรณีเคมีดินแสดงถึงความแตกต่างระหว่างดินในเมืองและ nonurban . การเกิดดินเป็นนิเวศวิทยากระบวนการที่เป็นผลจากการปฏิสัมพันธ์ของปัจจัยรวมทั้งสภาพอากาศ ภูมิประเทศ สิ่งมีชีวิต วัสดุหลักและเวลาที่สภาพอากาศผู้ปกครองวัสดุเข้าไปในอนุภาคดินแร่ และเพิ่มอินทรียวัตถุให้แก่ดิน ( ภาพที่ 1 ; เจนนี่ 1941 ) เจนนี่ ( 1941 , 1980 ) พบว่าปัจจัยในการเกิดดิน รัฐนี้ได้อธิบายถึงวิธีการในการขาดงานของมนุษย์ แต่ยังระบุว่า ประชาชนมีความสามารถในการปรับเปลี่ยนองค์ประกอบของรัฐแม้ว่าปัจจัย " สิ่งมีชีวิต " โดยถือว่าไม่เพียงพอ รวมถึงการกระทำของมนุษย์ และ เจนนี่ อะมุนด์เซน ( 1991 ) รวมถึงมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิตในด้านสถานะแบบ ล่าสุดก้าวหน้ามากขึ้น อันเป็นผลจากวิจัยระบบนิเวศเขตเมืองมีการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของรัฐเพื่อรวมรุ่น การกระทำของมนุษย์ในการเกิดดินและโครงสร้างของดินกับหลากหลายแนวคิดบทบาทของมนุษย์ ( ภาพที่ 1 effland & pouyat 1997 ; พิคเก็ต&ที่ตั้งในกด ) และ effland pouyat ( 1997 ) ทำโดยการเพิ่มปัจจัย anthropic กับผู้คนในเมืองขณะ ภูมิอากาศ ภูมิประเทศ สิ่งมีชีวิต และเวลาในการเกิดดินเมือง ตลอดจนสนับสนุนนวนิยายมนุษย์ผู้ปกครองวัสดุดินพิคเก็ต และที่ตั้ง ( ในรูป ) ใช้วิธีการคล้ายกับเจนนี่ ( ค.ศ. 1980 ) ซึ่งการกระทำของประชาชน " การปรับเปลี่ยนวิถี " ดินธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม พวกเขาอธิบายอิทธิพลของมนุษย์ที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นของการรบกวน , การเปลี่ยนแปลงทรัพยากรและการสร้างความหลากหลายทั้งห้าของดินการเกิดปัจจัยผลผลิตทั้งนวนิยายและประเภทของดินในการแก้ไขประเด็นหลักที่มีทั้งแนวทางมโนทัศน์และการกำเนิดของดินในเมือง คือ เน้นที่ผลลัพธ์สุดท้ายของเมืองคือผลิต
ดินใหม่