Mater-Bi
and its composites at 25

Mater-Bi
and its composites at 25 wt% fiber content are presented
in Fig. 6. The effect of alkali treatment of Alfa fibers with two different
concentrations of NaOH solution (1% and 5% w/v) on the
mechanical properties of biocomposites is also enumerated in
Table 3. Incorporation of 1ATA fibers in which small amounts of
hemicellulose and lignin remain and of 5ATA fibers in which hemicellulose
and lignin were removed [31], has a positive effect on the
Young’s modulus and the tensile strength of the biocomposites. It
was found that the modulus of biocomposites with 1ATA and
5ATA increased to the tune of 2.7% and 8.3%, respectively, as compared
with MaterBi /UA biocomposites at 25 wt% fibers loading.
At the same way, a significant improvement in tensile strength
was also achieved with the incorporation of alkali treated Alfa
fibers in the biocomposite as compared with the untreated fibers
composite and at the same reinforcement content. This enhancement
is proportional with the concentration of the alkali treatment.
A similar trend was observed by Jandas et al. [42] for
biocomposites based on banana fibers and polylactic acid. The
authors showed that higher strength in biocomposites was
obtained with NaOH treatment of banana fiber as compared with
the untreated banana fiber composite. In fact, the alkali treatment
of natural fibers improved the cellulose level in the plant and also
increased the roughness of the fibers surface because of the partial
or the total removal of non-cellulosic materials like lignin, hemicelluloses
and wax [31,43,44]. This results in enhancement in the
adhesion and the load transfer at the Mater-Bi matrix-fiber interface
rising the maximum tensile strength and Young’s modulus
of the biocomposite. The good matrix–fiber adhesion is quite
expected in the case of composites prepared with biopolymer

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mater Bi และของผสมที่ 25 wt %ไฟเบอร์เนื้อหาจะแสดงรูป 6 ผลของการรักษาด่างของเส้นใยอัลฟากับสองแตกต่างกันความเข้มข้นของสารละลาย NaOH (1% และ 5% w/v) ในการนอกจากนี้ยังมีระบุคุณสมบัติทางกลของ biocomposites ในตารางที่ 3 ของเส้นใย 1ATA ในปริมาณที่เล็กน้อยhemicellulose และลิกนิยังคงอยู่และเส้นใย 5ATA ใน hemicellulose ซึ่งและลิกนิถูกเอา [31] มีผลดีในการโมดูลัสของยังและความต้านทานแรงของ biocomposites มันพบว่าโมดูลัสของ biocomposites กับ 1ATA และเพิ่มขึ้น 5ATA ของ 2.7% และ 8.3% ตามลำดับ เป็นการเปรียบเทียบมี MaterBi biocomposites /UA ที่ 25 wt %ใยโหลดในทางเดียวกัน การปรับปรุงที่สำคัญในแรงนอกจากนี้ยังมีการทำได้ด้วยรวมตัวกันของด่างถือว่าอัลฟาเส้นใยใน biocomposite เมื่อเทียบกับเส้นใยบำบัดคอมโพสิต และ ที่เสริมกัน การพัฒนานี้เป็นสัดส่วนกับความเข้มข้นของการรักษาด่างมีแนวโน้มคล้ายถูกตรวจสอบโดย Jandas et al. [42] สำหรับbiocomposites ตามเส้นใยกล้วยและกรดเกิดสารประกอบเชิงซ้อน การผู้เขียนพบว่า มีความแข็งแรงสูงใน biocompositesได้รับจากการรักษาเส้นใยกล้วยเป็น compared กับ NaOHคอมโพสิตเส้นใยกล้วยบำบัด ในความเป็นจริง การรักษาด่างของเส้นใยธรรมชาติปรับปรุงระดับเซลลูโลสในพืชและเพิ่มความหยาบของพื้นผิวเส้นใยเนื่องจากบางส่วนหรือการกำจัดทั้งหมดของวัสดุไม่ใช่ไลต์เช่นลิกนิ hemicellulosesและขี้ผึ้ง [31,43,44] ผลในการเพิ่มประสิทธิภาพในการยึดเกาะและโหลดโอนอินใยเมทริกซ์ Mater Biเพิ่มขึ้นสูงสุดแรงและโมดูลัสของยังของ biocomposite การยึดเกาะดีเมทริกซ์ – ใยค่อนคาดว่าในกรณีที่คอมโพสิตด้วยเมอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Mater-Bi? และคอมโพสิตที่ 25 น้ำหนักปริมาณใย%
จะถูกนำเสนอในรูป 6.
ผลของการรักษาอัลคาไลอัลฟ่าของเส้นใยที่แตกต่างกันกับสองความเข้มข้นของสารละลายNaOH (1% และ 5% w / v)
ในสมบัติเชิงกลของคอมพอสิตชีวภาพมีระบุในตารางที่
3 รวมตัวกันของเส้นใย 1ATA ซึ่งในจำนวนเล็ก ๆ
ของเฮมิเซลลูโลสและลิกนินยังคงอยู่และเส้นใย 5ATA
ที่เฮมิเซลลูโลสและลิกนินถูกถอดออก[31]
มีผลในเชิงบวกต่อโมดูลัสของหนุ่มสาวและความต้านทานแรงดึงของคอมพอสิตชีวภาพ มันก็พบว่าโมดูลัสคอมพอสิตชีวภาพกับ 1ATA และ 5ATA เพิ่มขึ้นปรับแต่งของ 2.7% และ 8.3% ตามลำดับเมื่อเทียบกับ MaterBi / UA คอมพอสิตชีวภาพที่ 25% โดยน้ำหนักโหลดเส้นใย. ในทำนองเดียวกับการปรับปรุงที่สำคัญในความต้านทานแรงดึงก็ประสบความสำเร็จยังมีการรวมตัวกันของการรักษาอัลคาไลอัลฟ่าเส้นใยใน biocomposite เมื่อเทียบกับเส้นใยได้รับการรักษาคอมโพสิตและในเนื้อหาเสริมเดียวกัน การเพิ่มประสิทธิภาพนี้เป็นสัดส่วนที่มีความเข้มข้นของการรักษาด่าง. แนวโน้มที่คล้ายกันพบโดย Jandas et al, [42] สำหรับคอมพอสิตชีวภาพบนพื้นฐานของเส้นใยกล้วยและpolylactic กรด ผู้เขียนแสดงให้เห็นว่ามีความแข็งแรงสูงขึ้นในคอมพอสิตชีวภาพได้รับการรักษาด้วย NaOH ของเส้นใยกล้วยเทียบกับเส้นใยกล้วยได้รับการรักษาคอมโพสิต ในความเป็นจริงการรักษาด่างของเส้นใยธรรมชาติที่ดีขึ้นในระดับเซลลูโลสในโรงงานและยังเพิ่มขึ้นความหยาบกร้านของเส้นใยผิวเพราะบางส่วนหรือกำจัดรวมของวัสดุที่ไม่ใช่เซลลูโลสเช่นลิกนินเฮมิเซลลูโลสและขี้ผึ้ง[31,43,44 ] ซึ่งจะส่งผลในการเพิ่มประสิทธิภาพในการยึดเกาะและการถ่ายโอนภาระที่ Mater-Bi อินเตอร์เฟซเมทริกซ์ไฟเบอร์ที่เพิ่มขึ้นความต้านทานแรงดึงสูงสุดและโมดูลัสของยังของbiocomposite การยึดเกาะเมทริกซ์ไฟเบอร์ที่ดีค่อนข้างคาดว่าในกรณีของคอมโพสิตที่เตรียมไว้ด้วยโพลิเมอร์ชีวภาพ