Range and livestock production in t

Range and livestock production in the Monte Desert, Argentina
Abstract
This article reviews and analyzes the available information on range and livestock production in the Monte Desert. Cow–calf operations, goats for meat, and sheep for wool are the dominant production systems under continuous grazing. Rest-rotational grazing systems improved the efficiency of the current cow–calf production. Forage resources are primarily composed of perennial grasses and woody species. Rain-use efficiency for the total vegetation ranged from 3.9 to 4.8 kg DM ha−1 year−1 mm−1. Carrying capacity showed a broad range: 18.7, 4.5–64.5, and 21.6–89.3 ha AU−1 in the north, central, and south portions of the Monte, respectively. Mean crude protein (CP) content of grasses varied from 8.4 to 10.3 (wet season) and 7.1–3.7% DM (dry season) in the central west and Patagonia, respectively. Grasses predominated in the cattle diet, while the sheep diet was highly diverse because they ate most of the available plant species, and there was no unanimity as to the fact that goats are strictly browsers. Livestock diseases have lower prevalence indices than those recorded in other areas of the country. The high variability in carrying capacity values could be attributed to differences in rangeland condition and to the different methods used for its estimation. The CP levels in forage could meet cattle requirements provided that a proper-stocking rate were used. The most promising species for land rehabilitation are Opuntia, Atriplex spp., Eragrostis curvula and Cenchrus ciliaris. Priorities for future research should include topics such as assessment of the carrying capacity for most of the areas and nutrient content of the components of livestock diet, the livestock intake values, the economic feasibility of the use of complementary feeds and the development of seeding technology for valuable forage resources as Trichloris crinita, among others.

Keywords
Carrying capacity; Diet composition; Forage nutrient content; Livestock disease; Production system; Range rehabilitation
1. Introduction
Demand and supply patterns for meat and the external economic and institutional environment in which the livestock sector operates are rapidly changing at the global level. In the next two decades the livestock sector is projected to become the world's most important agricultural subsector in terms of added value and land use. The growing, increasingly urban and more affluent population in the developing world is likely to demand a richer, more diverse diet, with more meat products. As a result, global demand for meat is set to grow from 209 million t in 1997 to 327 million t in 2020. The developing world is projected to be the major supplier of this growing market (De Han, 2001). In addition, crop expansion into drier areas is forcing pastoral livestock production systems to moving into even drier lands, and this is a global trend that includes the Monte region. New pressures on the environment are at work or could emerge as a result of these changes, which should therefore be of concern (Sere et al., 1995). This paper reviews the available information (obtained from Scopus and Scholar Data Bases and regional experts) on range and livestock production for the Monte region, the widest arid region of Southern South America.

The Monte Desert extends from north to south in central and western Argentina, comprising about 50 million ha. The Monte region (Fig. 1) has three geographical portions, north, central (west and east) and south (Patagonian Monte). The northern portion presents a typical landscape of intermountain depressions, valleys, and slopes belonging to the Pampean hills. Rivers are intermittent and large salt flats are frequent. The central portion is an undulating to depressed loess plain of fluvial, lacustrine, and Quaternary eolian origin. The third, southernmost region, occurs on a plateau landscape and forms a wide ecotone with northern Patagonia. The Monte is the most arid rangeland of Argentina; it has a dry climate, warm in the north and gradually becoming cooler towards the south. Aridity in the northern portion is related to its position between the Andes to the west and the Pampean hills to the east, both of which intercept the humid winds coming from the Pacific and Atlantic oceans, respectively. Rains occur mainly in summer, ranging from 80 to 200 mm (see isohyets in Fig. 1), and annual potential evapotranspiration decreases from 1000 mm in the west to 700 mm in the east. Annual mean temperature ranges from 15 to 19 °C. The marked continental climate of the central region is influenced by warm and dry winds from the west. The summers are very warm, absolute maximum temperatures may reach 40–45 °C, and absolute minimum temperatures in winter may be as low as −15 to −20 °C. Rainfall ranges from 250 to 400 mm year−1, and annual potential evapotranspiration is about 800 mm. The Patagonia has a colder climate. Its mean annual temperature is 12–14 °C and rainfall is scanty, with 200–300 mm year−1 concentrated in winter and spring; average annual evapotranspiration is similar to that in the north and central portions (Fernández and Busso, 1997; INCYTH, 1994).

Location, geographical portions and isohyets of the Monte Desert.
Fig. 1.
Location, geographical portions and isohyets of the Monte Desert.
Figure options
Monte vegetation occupies some areas in nine Argentinean Provinces, although none of these provinces is exclusively occupied by this type of vegetation. It may have different physiognomy depending chiefly on its degradation status: dense thickets of small trees, open woodlands and savannas with isolated trees, tall shrublands, low shrublands and bare lands, Close to pristine stands, it typically includes four main structural layers: small trees, tall shrubs, low shrubs and herbaceous layer. Flora and vegetation are reminiscent of the Sonoran formations of NW Mexico and SW USA; one notes several vicariant species in many shared genera; but there are few species (5.6%) in common. Almost pure stands of ‘jarillas’ are physiognomically identical to those of Larrea tridentata in the Sonoran, Chihuahuan, and Mojave Deserts, and nearly as poor in grazing value. This vegetation also somewhat recalls that of the ‘Caatinga’ in NE Brazil, but under different climatic conditions, since the latter undergoes no cold-weather stress ( Guevara et al., 1997).

2. Livestock numbers
The nine Argentinean provinces including Monte vegetation had about 1.3 million cattle, 1.2 million sheep and 1.1 million goats (INDEC, 2002, Table 1). This region supported 3.5% of the cattle, 10.0% of the sheep and 31.6% of the goats in Argentina. About 92% of sheep and 51% of goats were in the Patagonian Monte (Provinces of Neuquén, Río Negro and Chubut), whereas about 67% of cattle were in the other Provinces. The mean stocking rate (37.0 ha AU−1)1 did not include other animals present in the Monte such as horses, donkeys, and species of the Camelidae family (Lama glama, Vicugna vicugna, and Lama pacos).

Table 1.
Number and distribution of livestock (thousands of adult animal heads and animal units) and stocking rates per province including in the Monte Deserta
Province Cattle
Sheep
Goats
Stocking rate (ha AU−1)
Head Animal unitb Head Animal unit Head Animal unit
Catamarca 22.3 20.4 20.6 3.3 28.0 4.5 115.0
La Rioja 73.7 69.2 2.9 0.5 66.3 10.5 32.1
San Juan 30.8 28.9 7.1 1.1 55.6 8.9 230.4
Mendoza 263.3 252.1 35.6 5.7 261.9 41.6 35.9
San Luis 38.6 35.4 0.7 0.1 10.0 1.6 18.5
La Pampa 457.5 398.5 30.4 4.9 90.9 14.5 18.3
Neuquén 67.8 63.4 103.3 16.5 477.6 76.2 60.3
Río Negro 370.4 349.2 495.1 79.2 62.4 10.0 28.8
Chubut 4.0 3.7 462.4 74.3 1.9 0.3 30.2
Total 1328.4 1220.8 1158.1 185.6 1054.6 168.1 37.0
a
INDEC (2002).

b
Animal unit (AU): a cow with 400 kg liveweight; equivalent to 0.16 AU for sheep and goats.

Table options
3. Livestock production systems and productivity indices
3.1. Cattle

Cow–calf operations under rangeland conditions are the dominant production system. Investment in both infrastructure and cattle management technology is low. Continuous grazing is the dominant strategy employed (Guevara et al., 2006) and the use of additional food is not a common practice. In the total area of the Provinces included in the Monte, about 18% and 8% of ranchers, used, respectively, time-controlled mating and carried out pregnancy diagnosis (SAGPyA, 2002). Calf crop for the whole Monte was 50.8% (INDEC, 2002). Two main traditional production systems based on cow–calf and goat operations under extensive rangeland continuous grazing are prevalent in the north portion of the Monte. One of them is characterized by a common use of the land, without fencing, and the second by the existence of fenced paddocks (Diez and Calella, 1991). Efficiency measures are low in both systems, mainly due to loss of carrying capacity (CC) and poor animal management (Table 2). In the central east portion of the Monte, the rangelands are in fair or poor conditions. In the current cow–calf production system the range forage supply is lower than cattle forage requirements. Furthermore, the animals are not subjected to a standard sanitary control program (Frasinelli et al., 2002). In the central west portion of the Monte, mean calf crop for the period 1999–2003 was 52% and beef production was 3 kg ha−1 year−1 (Guevara et al., 2006).

Table 2.
Efficiency measures of the cow-calf production systems in the Monte Desert
Area Carrying capacity (ha AU−1 year−1) Calf crop (%) Beef production (kg ha−1 year−1) Long term vegetation tendency
Continuous grazing
Northa >20 45 4 Negative
Central eastb 12.6–8.4 61.6–66.3 5.9–10.9 Negative
Central westc 15.8–26.3 54.0 3.0 Negative

Rest-rotational grazing
Northd 10–12 78–88 12–13 Positive
Central eastb 10–6.5 85.0–90.0 12.0–19.9 Positive
Central weste 25.0 70 4.7 Positive

Rest-rotational grazing with pastures
Northf 6.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงและปศุสัตว์ผลิตในทะเลทรายมอน ประเทศอาร์เจนตินาบทคัดย่อThis article reviews and analyzes the available information on range and livestock production in the Monte Desert. Cow–calf operations, goats for meat, and sheep for wool are the dominant production systems under continuous grazing. Rest-rotational grazing systems improved the efficiency of the current cow–calf production. Forage resources are primarily composed of perennial grasses and woody species. Rain-use efficiency for the total vegetation ranged from 3.9 to 4.8 kg DM ha−1 year−1 mm−1. Carrying capacity showed a broad range: 18.7, 4.5–64.5, and 21.6–89.3 ha AU−1 in the north, central, and south portions of the Monte, respectively. Mean crude protein (CP) content of grasses varied from 8.4 to 10.3 (wet season) and 7.1–3.7% DM (dry season) in the central west and Patagonia, respectively. Grasses predominated in the cattle diet, while the sheep diet was highly diverse because they ate most of the available plant species, and there was no unanimity as to the fact that goats are strictly browsers. Livestock diseases have lower prevalence indices than those recorded in other areas of the country. The high variability in carrying capacity values could be attributed to differences in rangeland condition and to the different methods used for its estimation. The CP levels in forage could meet cattle requirements provided that a proper-stocking rate were used. The most promising species for land rehabilitation are Opuntia, Atriplex spp., Eragrostis curvula and Cenchrus ciliaris. Priorities for future research should include topics such as assessment of the carrying capacity for most of the areas and nutrient content of the components of livestock diet, the livestock intake values, the economic feasibility of the use of complementary feeds and the development of seeding technology for valuable forage resources as Trichloris crinita, among others.KeywordsCarrying capacity; Diet composition; Forage nutrient content; Livestock disease; Production system; Range rehabilitation1. IntroductionDemand and supply patterns for meat and the external economic and institutional environment in which the livestock sector operates are rapidly changing at the global level. In the next two decades the livestock sector is projected to become the world's most important agricultural subsector in terms of added value and land use. The growing, increasingly urban and more affluent population in the developing world is likely to demand a richer, more diverse diet, with more meat products. As a result, global demand for meat is set to grow from 209 million t in 1997 to 327 million t in 2020. The developing world is projected to be the major supplier of this growing market (De Han, 2001). In addition, crop expansion into drier areas is forcing pastoral livestock production systems to moving into even drier lands, and this is a global trend that includes the Monte region. New pressures on the environment are at work or could emerge as a result of these changes, which should therefore be of concern (Sere et al., 1995). This paper reviews the available information (obtained from Scopus and Scholar Data Bases and regional experts) on range and livestock production for the Monte region, the widest arid region of Southern South America.The Monte Desert extends from north to south in central and western Argentina, comprising about 50 million ha. The Monte region (Fig. 1) has three geographical portions, north, central (west and east) and south (Patagonian Monte). The northern portion presents a typical landscape of intermountain depressions, valleys, and slopes belonging to the Pampean hills. Rivers are intermittent and large salt flats are frequent. The central portion is an undulating to depressed loess plain of fluvial, lacustrine, and Quaternary eolian origin. The third, southernmost region, occurs on a plateau landscape and forms a wide ecotone with northern Patagonia. The Monte is the most arid rangeland of Argentina; it has a dry climate, warm in the north and gradually becoming cooler towards the south. Aridity in the northern portion is related to its position between the Andes to the west and the Pampean hills to the east, both of which intercept the humid winds coming from the Pacific and Atlantic oceans, respectively. Rains occur mainly in summer, ranging from 80 to 200 mm (see isohyets in Fig. 1), and annual potential evapotranspiration decreases from 1000 mm in the west to 700 mm in the east. Annual mean temperature ranges from 15 to 19 °C. The marked continental climate of the central region is influenced by warm and dry winds from the west. The summers are very warm, absolute maximum temperatures may reach 40–45 °C, and absolute minimum temperatures in winter may be as low as −15 to −20 °C. Rainfall ranges from 250 to 400 mm year−1, and annual potential evapotranspiration is about 800 mm. The Patagonia has a colder climate. Its mean annual temperature is 12–14 °C and rainfall is scanty, with 200–300 mm year−1 concentrated in winter and spring; average annual evapotranspiration is similar to that in the north and central portions (Fernández and Busso, 1997; INCYTH, 1994).
Location, geographical portions and isohyets of the Monte Desert.
Fig. 1.
Location, geographical portions and isohyets of the Monte Desert.
Figure options
Monte vegetation occupies some areas in nine Argentinean Provinces, although none of these provinces is exclusively occupied by this type of vegetation. It may have different physiognomy depending chiefly on its degradation status: dense thickets of small trees, open woodlands and savannas with isolated trees, tall shrublands, low shrublands and bare lands, Close to pristine stands, it typically includes four main structural layers: small trees, tall shrubs, low shrubs and herbaceous layer. Flora and vegetation are reminiscent of the Sonoran formations of NW Mexico and SW USA; one notes several vicariant species in many shared genera; but there are few species (5.6%) in common. Almost pure stands of ‘jarillas’ are physiognomically identical to those of Larrea tridentata in the Sonoran, Chihuahuan, and Mojave Deserts, and nearly as poor in grazing value. This vegetation also somewhat recalls that of the ‘Caatinga’ in NE Brazil, but under different climatic conditions, since the latter undergoes no cold-weather stress ( Guevara et al., 1997).

2. Livestock numbers
The nine Argentinean provinces including Monte vegetation had about 1.3 million cattle, 1.2 million sheep and 1.1 million goats (INDEC, 2002, Table 1). This region supported 3.5% of the cattle, 10.0% of the sheep and 31.6% of the goats in Argentina. About 92% of sheep and 51% of goats were in the Patagonian Monte (Provinces of Neuquén, Río Negro and Chubut), whereas about 67% of cattle were in the other Provinces. The mean stocking rate (37.0 ha AU−1)1 did not include other animals present in the Monte such as horses, donkeys, and species of the Camelidae family (Lama glama, Vicugna vicugna, and Lama pacos).

Table 1.
Number and distribution of livestock (thousands of adult animal heads and animal units) and stocking rates per province including in the Monte Deserta
Province Cattle
Sheep
Goats
Stocking rate (ha AU−1)
Head Animal unitb Head Animal unit Head Animal unit
Catamarca 22.3 20.4 20.6 3.3 28.0 4.5 115.0
La Rioja 73.7 69.2 2.9 0.5 66.3 10.5 32.1
San Juan 30.8 28.9 7.1 1.1 55.6 8.9 230.4
Mendoza 263.3 252.1 35.6 5.7 261.9 41.6 35.9
San Luis 38.6 35.4 0.7 0.1 10.0 1.6 18.5
La Pampa 457.5 398.5 30.4 4.9 90.9 14.5 18.3
Neuquén 67.8 63.4 103.3 16.5 477.6 76.2 60.3
Río Negro 370.4 349.2 495.1 79.2 62.4 10.0 28.8
Chubut 4.0 3.7 462.4 74.3 1.9 0.3 30.2
Total 1328.4 1220.8 1158.1 185.6 1054.6 168.1 37.0
a
INDEC (2002).

b
Animal unit (AU): a cow with 400 kg liveweight; equivalent to 0.16 AU for sheep and goats.

Table options
3. Livestock production systems and productivity indices
3.1. Cattle

Cow–calf operations under rangeland conditions are the dominant production system. Investment in both infrastructure and cattle management technology is low. Continuous grazing is the dominant strategy employed (Guevara et al., 2006) and the use of additional food is not a common practice. In the total area of the Provinces included in the Monte, about 18% and 8% of ranchers, used, respectively, time-controlled mating and carried out pregnancy diagnosis (SAGPyA, 2002). Calf crop for the whole Monte was 50.8% (INDEC, 2002). Two main traditional production systems based on cow–calf and goat operations under extensive rangeland continuous grazing are prevalent in the north portion of the Monte. One of them is characterized by a common use of the land, without fencing, and the second by the existence of fenced paddocks (Diez and Calella, 1991). Efficiency measures are low in both systems, mainly due to loss of carrying capacity (CC) and poor animal management (Table 2). In the central east portion of the Monte, the rangelands are in fair or poor conditions. In the current cow–calf production system the range forage supply is lower than cattle forage requirements. Furthermore, the animals are not subjected to a standard sanitary control program (Frasinelli et al., 2002). In the central west portion of the Monte, mean calf crop for the period 1999–2003 was 52% and beef production was 3 kg ha−1 year−1 (Guevara et al., 2006).

Table 2.
Efficiency measures of the cow-calf production systems in the Monte Desert
Area Carrying capacity (ha AU−1 year−1) Calf crop (%) Beef production (kg ha−1 year−1) Long term vegetation tendency
Continuous grazing
Northa >20 45 4 Negative
Central eastb 12.6–8.4 61.6–66.3 5.9–10.9 Negative
Central westc 15.8–26.3 54.0 3.0 Negative

Rest-rotational grazing
Northd 10–12 78–88 12–13 Positive
Central eastb 10–6.5 85.0–90.0 12.0–19.9 Positive
Central weste 25.0 70 4.7 Positive

Rest-rotational grazing with pastures
Northf 6.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และช่วงการผลิตปศุสัตว์ในมอนทะเลทรายอาร์เจนตินาบทคัดย่อความคิดเห็นบทความนี้และการวิเคราะห์ข้อมูลที่มีอยู่ในช่วงและการผลิตปศุสัตว์ในมอนทะเลทราย การดำเนินงานลูกวัววัวแพะเนื้อและแกะขนเป็นระบบการผลิตที่โดดเด่นอย่างต่อเนื่องภายใต้การเลี้ยงสัตว์ ระบบการเลี้ยงสัตว์ส่วนที่เหลือ-หมุนปรับปรุงประสิทธิภาพของการผลิตวัวลูกวัวปัจจุบัน ทรัพยากรอาหารสัตว์ที่มีองค์ประกอบส่วนใหญ่ของหญ้ายืนต้นและพันธุ์ไม้ ฝนที่มีประสิทธิภาพการใช้งานสำหรับพืชรวมอยู่ระหว่าง 3.9-4.8 กิโลกรัม DM ฮ่า-1 ปี 1 มม-1 ขีดความสามารถแสดงให้เห็นถึงความหลากหลาย: 18.7, 4.5-64.5 และ 21.6-89.3 ฮ่า AU-1 ในภาคเหนือภาคกลางและบางส่วนทางทิศใต้ของ Monte ตามลำดับ โปรตีนเฉลี่ย (CP) เนื้อหาของหญ้าที่แตกต่างกัน 8.4-10.3 (ฤดูฝน) และ 7.1-3.7% DM (ฤดูแล้ง) ในภาคกลางและตะวันตก Patagonia ตามลำดับ หญ้าอำนาจในอาหารของวัวในขณะที่การรับประทานอาหารแกะที่เป็นที่มีความหลากหลายอย่างมากเพราะพวกเขากินมากที่สุดของสายพันธุ์พืชที่มีอยู่และไม่มีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเป็นความจริงที่ว่าแพะเป็นเบราว์เซอร์อย่างเคร่งครัด โรคปศุสัตว์มีดัชนีความชุกต่ำกว่าที่บันทึกไว้ในพื้นที่อื่น ๆ ของประเทศ ความแปรปรวนสูงในการดำเนินค่าความจุสามารถนำมาประกอบกับความแตกต่างในสภาพทุ่งหญ้าและวิธีการต่าง ๆ ที่ใช้ในการประมาณการของ ระดับ CP ในอาหารสัตว์สามารถตอบสนองความต้องการให้วัวที่มีอัตราการปล่อยที่เหมาะสม-ถูกนำมาใช้ สายพันธุ์ที่มีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับการฟื้นฟูที่ดิน Opuntia, Atriplex spp. curvula Eragrostis และ Cenchrus ciliaris ความคาดหวังสำหรับการวิจัยในอนาคตควรจะรวมถึงหัวข้อต่างๆเช่นการประเมินผลของขีดความสามารถมากที่สุดในพื้นที่และปริมาณสารอาหารของส่วนประกอบของอาหารสัตว์ค่าปริมาณปศุสัตว์, ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของการใช้งานของฟีดเสริมและพัฒนาเทคโนโลยีการเพาะสำหรับ ทรัพยากรอาหารสัตว์ที่มีคุณค่าเป็น Trichloris crinita หมู่คนอื่น ๆ . คำจุในการลำเลียง; องค์ประกอบอาหาร; ปริมาณสารอาหารอาหารสัตว์; โรคปศุสัตว์; ระบบการผลิต; การฟื้นฟูสมรรถภาพช่วง1 บทนำความต้องการและรูปแบบอุปทานเนื้อสัตว์และสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจและสถาบันภายนอกที่ในภาคปศุสัตว์จะดำเนินการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในระดับโลก ในอีกสองทศวรรษที่ผ่านมาภาคปศุสัตว์คาดว่าจะกลายเป็น subsector การเกษตรที่สำคัญที่สุดของโลกในแง่ของมูลค่าเพิ่มและการใช้ที่ดิน การเจริญเติบโตของเมืองมากขึ้นและจำนวนประชากรที่ร่ำรวยมากขึ้นในประเทศกำลังพัฒนามีแนวโน้มที่จะมีความต้องการยิ่งขึ้น, การรับประทานอาหารที่มีความหลากหลายมากขึ้นด้วยผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์อื่น ๆ เป็นผลให้ความต้องการทั่วโลกสำหรับเนื้อมีการตั้งค่าที่จะเติบโตจาก 209,000,000 เสื้อใน 1997-327000000 ตันในปี 2020 ประเทศกำลังพัฒนาคาดว่าจะเป็นผู้จัดจำหน่ายที่สำคัญของตลาดที่กำลังเติบโตนี้ (เดฮัน, 2001) นอกจากนี้การขยายตัวของการเพาะปลูกในพื้นที่แห้งจะบังคับให้ระบบการผลิตปศุสัตว์พระที่จะย้ายเข้ามาในดินแดนแม้แต่แห้งและนี่คือแนวโน้มทั่วโลกซึ่งรวมถึงภูมิภาค Monte แรงกดดันใหม่ในสภาพแวดล้อมที่มีในที่ทำงานหรืออาจจะโผล่ออกมาเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ดังนั้นจึงควรที่จะมีความกังวล (Sere et al., 1995) กระดาษนี้จะทบทวนข้อมูลที่มีอยู่ (ที่ได้รับจากปัสและฐานข้อมูลนักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิภาค) ในช่วงและการผลิตปศุสัตว์ในภูมิภาคมอนเตภูมิภาคแห้งแล้งที่กว้างที่สุดของภาคใต้ของทวีปอเมริกาใต้. มอนทะเลทรายทอดตัวจากเหนือจรดใต้ในภาคกลางและภาคตะวันตกของอาร์เจนตินา ประกอบไปด้วยประมาณ 50 ล้านเฮกเตอร์ ภูมิภาค Monte (รูปที่ 1). มีสามส่วนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ, กลาง (ตะวันตกและตะวันออก) และทิศใต้ (Patagonian Monte) ส่วนทางด้านเหนือที่มีการจัดภูมิทัศน์โดยทั่วไปของหดหู่ Intermountain หุบเขาและความลาดชันที่เป็นเนินเขา Pampean แม่น้ำเป็นระยะ ๆ และคราบเกลือที่มีขนาดใหญ่เป็นประจำ ส่วนภาคกลางเป็นลูกคลื่นจะธรรมดาเหลืองหดหู่ของนภสินธุ์ lacustrine และ Quaternary ต้นกำเนิดพา ที่สามภูมิภาคชายแดนภาคใต้ที่เกิดขึ้นในภูมิทัศน์ที่ราบสูงและรูปแบบ ECOTONE กว้างกับ Patagonia ภาคเหนือ Monte เป็นทุ่งหญ้าที่แห้งแล้งที่สุดของอาร์เจนตินา; มีอากาศแห้งอบอุ่นในภาคเหนือและค่อยๆกลายเป็นเย็นไปทางทิศใต้ ความแห้งแล้งในภาคเหนือส่วนที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งระหว่างแอนดีสทางทิศตะวันตกและเนินเขา Pampean ไปทางทิศตะวันออกซึ่งทั้งสองสกัดกั้นลมชื้นมาจากมหาสมุทรแปซิฟิกและมหาสมุทรแอตแลนติกตามลำดับ ฝนส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงฤดูร้อนตั้งแต่ 80-200 มม (ดู isohyets ในรูป. 1) และการคายระเหยที่อาจเกิดขึ้นประจำปีลดลงจาก 1,000 มมทางทิศตะวันตกถึง 700 มิลลิเมตรในภาคตะวันออก ประจำปีเฉลี่ยช่วงอุณหภูมิ 15-19 องศาเซลเซียส สภาพภูมิอากาศของทวีปทำเครื่องหมายเขตภาคกลางได้รับอิทธิพลจากลมอบอุ่นและแห้งจากทิศตะวันตก ฤดูร้อนมีความอบอุ่นมากอุณหภูมิสูงสุดแน่นอนอาจจะสูงถึง 40-45 องศาเซลเซียสและอุณหภูมิต่ำสุดในช่วงฤดูหนาวอาจจะต่ำที่สุดเท่าที่ -15 ถึง -20 องศาเซลเซียส ช่วงปริมาณน้ำฝน 250-400 มมปีที่ 1 และการคายระเหยที่อาจเกิดขึ้นปีประมาณ 800 มิลลิเมตร Patagonia มีสภาพภูมิอากาศที่หนาวเย็น อุณหภูมิประจำปีเฉลี่ย 12-14 องศาเซลเซียสและปริมาณน้ำฝนไม่เพียงพอกับ 200-300 มมปี 1 ความเข้มข้นในช่วงฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิ; ค่าเฉลี่ยการคายระเหยประจำปีคล้ายกับว่าในส่วนภาคเหนือและภาคกลาง (Fernándezและ Busso, 1997; INCYTH, 1994).. สถานที่ส่วนทางภูมิศาสตร์และ isohyets ของมอนทะเลทรายรูป 1. สถานที่ตั้งทางภูมิศาสตร์และส่วน isohyets ของมอนทะเลทราย. เลือกรูปที่พืช Monte ตรงบางพื้นที่ในเก้าจังหวัดอาร์เจนตินาแม้ว่าจะไม่มีผู้ใดของจังหวัดเหล่านี้ถูกครอบครองโดยเฉพาะชนิดของพืชนี้ มันอาจจะมีโหงวเฮ้งที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับส่วนใหญ่เกี่ยวกับสถานะการย่อยสลายของ: พุ่มหนาแน่นของต้นไม้ขนาดเล็กป่าเปิดและ savannas ด้วยต้นไม้แยก shrublands สูง shrublands ต่ำและที่ดินเปล่า, ใกล้บริสุทธิ์ยืนก็มักจะมีสี่ชั้นโครงสร้างหลัก: ต้นไม้ขนาดเล็ก พุ่มไม้สูงพุ่มไม้ชั้นต่ำและต้นไม้ ฟลอร่าและพืชผักชวนให้นึกถึงการก่อตัวของโซโนรา NW เม็กซิโกและ SW สหรัฐอเมริกา; หนึ่งตั้งข้อสังเกตหลายชนิด vicariant ในหลายจำพวกที่ใช้ร่วมกัน แต่มีไม่กี่ชนิดคือ (5.6%) ในการร่วมกัน ยืนเกือบบริสุทธิ์ของ jarillas 'เป็น physiognomically เหมือนกับที่ของ Larrea tridentata ในโซโนรา, Chihuahuan และทะเลทรายโมฮาวีและเกือบเป็นที่น่าสงสารในมูลค่าทุ่งเลี้ยงสัตว์ พืชนี้ค่อนข้างจำได้ว่าของ 'caatinga ในทิศตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล แต่ภายใต้สภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกันตั้งแต่หลังผ่านการไม่มีความเครียดหนาว (เชกูวารา et al., 1997). 2 หมายเลขปศุสัตว์เก้าจังหวัดอาร์เจนตินารวมทั้งพืชผัก Monte มีประมาณ 1.3 ล้านวัว 1.2 ล้านแกะและแพะ 1100000 (ไอเอ็น 2002 ตารางที่ 1) ภาคนี้ได้รับการสนับสนุน 3.5% ของวัว 10.0% ของแกะและ 31.6% ของแพะในอาร์เจนตินา เกี่ยวกับ 92% ของแกะและ 51% ของแพะอยู่ใน Patagonian Monte (จังหวัดNeuquén, Patagonia และ Chubut) ในขณะที่ประมาณ 67% ของวัวอยู่ในจังหวัดอื่น ๆ ค่าเฉลี่ยอัตราการปล่อย (37.0 ฮ่า AU-1) 1 ไม่ได้รวมถึงสัตว์อื่น ๆ ที่มีอยู่ในมอนเช่นม้าลาและสายพันธุ์ของครอบครัว Camelidae (มะ glama, Vicugna vicugna และมะ Pacos). ตารางที่ 1 จำนวนและ การกระจายของปศุสัตว์ (พันหัวสัตว์ผู้ใหญ่และหน่วยสัตว์) และอัตราการปล่อยต่อจังหวัดรวมทั้งในมอน Deserta จังหวัดวัวแกะแพะอัตราถุงน่อง(ฮ่า AU-1) หัวหน้าสัตว์ unitb หัวหน้าหน่วยสัตว์หัวหน้าหน่วยสัตว์Catamarca 22.3 20.4 20.6 3.3 28.0 4.5 115.0 La Rioja 73.7 69.2 2.9 0.5 66.3 10.5 32.1 San Juan 30.8 28.9 7.1 1.1 55.6 8.9 230.4 เมนโดซา 263.3 252.1 35.6 5.7 261.9 41.6 35.9 ซานหลุยส์ 38.6 35.4 0.7 0.1 10.0 1.6 18.5 ลาแปม 457.5 398.5 30.4 4.9 90.9 14.5 18.3 Neuquén 67.8 63.4 103.3 16.5 477.6 76.2 60.3 Ríoนิโกร 370.4 349.2 495.1 79.2 62.4 10.0 28.8 Chubut 4.0 3.7 462.4 74.3 1.9 0.3 30.2 รวม 1,328.4 1,220.8 1,158.1 185.6 1,054.6 168.1 37.0 ไอเอ็น (2002). ขหน่วยสัตว์ (AU): วัว 400 กก. น้ำหนักตัวหนึ่ง เทียบเท่ากับ 0.16 AU แกะและแพะ. ตัวเลือกตารางที่3 ระบบการผลิตปศุสัตว์และดัชนีผลผลิต3.1 โคดำเนินงานวัวลูกวัวภายใต้เงื่อนไขที่ทุ่งหญ้าที่มีระบบการผลิตที่โดดเด่น การลงทุนทั้งในโครงสร้างพื้นฐานและเทคโนโลยีการจัดการวัวอยู่ในระดับต่ำ การเลี้ยงสัตว์อย่างต่อเนื่องเป็นกลยุทธ์ที่โดดเด่นลูกจ้าง (เชกูวารา et al., 2006) และการใช้งานของอาหารที่เพิ่มขึ้นไม่ได้เป็นเรื่องธรรมดา ในพื้นที่ทั้งหมดของจังหวัดที่รวมอยู่ในมอนเตประมาณ 18% และ 8% ของเจ้าของใช้ตามลำดับการผสมพันธุ์เวลาการควบคุมและดำเนินการวินิจฉัยการตั้งครรภ์ (SAGPyA, 2002) พืชน่องสำหรับทั้ง Monte เป็น 50.8% (ไอเอ็น, 2002) สองระบบการผลิตแบบดั้งเดิมหลักขึ้นอยู่กับวัวลูกวัวและการดำเนินงานภายใต้แพะทุ่งเลี้ยงสัตว์ทุ่งหญ้าที่กว้างขวางอย่างต่อเนื่องเป็นที่แพร่หลายในส่วนทางตอนเหนือของ Monte ที่ หนึ่งในนั้นเป็นลักษณะการใช้งานทั่วไปของที่ดินโดยไม่ต้องฟันดาบและครั้งที่สองโดยการดำรงอยู่ของม้างป้อม (เนซและแคเลลา, 1991) มาตรการที่มีประสิทธิภาพต่ำในทั้งสองระบบส่วนใหญ่เนื่องจากการสูญเสียขีดความสามารถ (CC) และการจัดการสัตว์ที่น่าสงสาร (ตารางที่ 2) ในส่วนตะวันออกกลางของมอนเต, rangelands อยู่ในเงื่อนไขที่เป็นธรรมหรือไม่ดี ในระบบการผลิตวัวลูกวัวปัจจุบันอุปทานอาหารสัตว์ช่วงที่ต่ำกว่าความต้องการอาหารสัตว์วัว นอกจากนี้สัตว์ที่ไม่ได้อยู่ภายใต้โปรแกรมการควบคุมมาตรฐานด้านสุขอนามัย (Frasinelli et al., 2002) ในส่วนของภาคตะวันตกตอนกลางของมอนเตหมายถึงพืชน่องสำหรับงวด 1999-2003 เป็น 52% และการผลิตเนื้อวัว 3 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1 ปี-1 (เชกูวารา et al., 2006). ตารางที่ 2 มาตรการประสิทธิภาพของวัว ระบบการผลิต -calf ในมอนทะเลทรายพื้นที่จุในการลำเลียง(ฮ่า AU-1 ปี-1) พืชลูกวัว (%) การผลิตเนื้อ (กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1 ปี-1) พืชระยะยาวแนวโน้มการเลี้ยงสัตว์อย่างต่อเนื่องNortha> 20 45 4 ลบeastb กลาง 12.6-8.4 61.6-66.3 5.9-10.9 ลบกลางwestc 15.8-26.3 54.0 3.0 ลบแทะเล็มส่วนที่เหลือ-หมุนNorthd 10-12 78-88 12-13 บวกกลางeastb 10-6.5 85.0-90.0 12.0-19.9 บวกกลางWeste 25.0 70 4.7 บวกแทะเล็มส่วนที่เหลือในการหมุนด้วยทุ่งหญ้าNorthf 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงและการผลิตปศุสัตว์ใน Monte ทะเลทราย , อาร์เจนตินา

บทความรีวิวนี้เป็นนามธรรมและวิเคราะห์ข้อมูลที่มีในช่วงการผลิตปศุสัตว์ใน Monte ทะเลทราย วัวและลูกวัว ปฏิบัติการ แพะเนื้อ และแกะ ขนแกะเป็นเด่นระบบการผลิตภายใต้การแทะเล็มแบบต่อเนื่อง การแทะเล็มไปปรับปรุงประสิทธิภาพของระบบปัจจุบันวัวและลูกวัวการผลิตทรัพยากรอาหารสัตว์เป็นหลัก ประกอบด้วย หญ้ายืนต้นและไม้ชนิด ประสิทธิภาพการใช้ฝนสำหรับพืชทั้งหมดตั้งแต่ 3.9 4.8 กิโลกรัม dm −− 1 มิลลิเมตร 1 ปีฮา− 1 แบกความจุมีช่วงกว้าง : 18.7 , 4.5 – 64.5 และฟื้นตัวเร็ว ฮา ) หรือ− 1 ในภาคเหนือ กลาง และส่วนใต้ของมอน ตามลำดับ หมายถึงโปรตีน ( CP ) เนื้อหาของหญ้าหลากหลายจาก 8.4 103 ( ฤดูฝน ) และ 7.1 – 3.7% DM ( ฤดูแล้ง ) ในตะวันตกกลางและ Patagonia ตามลำดับ หญ้าทะเลสาบสงขลาในสัตว์ อาหาร เมื่อแกะอาหารมีความหลากหลายสูงเพราะพวกเขากินมากที่สุดของพืชชนิดที่มีและไม่มีความพร้อมเพรียงเป็นข้อเท็จจริงว่า แพะเป็นอย่างเคร่งครัด เบราว์เซอร์โรคปศุสัตว์มีความชุกลดลงดัชนีสูงกว่าที่บันทึกไว้ในพื้นที่อื่น ๆของประเทศ การศึกษาสูงในการถือครองค่าความจุอาจจะเกิดจากความแตกต่างในทำเป็นเงื่อนไขและวิธีการต่าง ๆที่ใช้ในการประมาณค่าของ ซีพี ระดับในอาหารสัตว์สามารถตอบสนองความต้องการให้สัตว์ที่อัตราความหนาแน่นที่เหมาะสมมาใช้สายพันธุ์ที่มีแนวโน้มมากที่สุดเพื่อฟื้นฟูที่ดิน Opuntia atriplex spp . , และ eragrostis curvula cenchrus ciliaris . ความสำคัญสำหรับการวิจัยในอนาคตจะรวมถึงหัวข้อต่างๆเช่นการประเมินศักยภาพมากที่สุดของพื้นที่และปริมาณธาตุอาหารของส่วนประกอบของอาหารปศุสัตว์ ปศุสัตว์ไอดีค่าความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของการใช้อาหารเสริมและพัฒนาการของเมล็ดเทคโนโลยีทรัพยากรอาหารสัตว์ที่มีคุณค่าเป็น trichloris crinita , หมู่คนอื่น ๆ .

คำสำคัญ
แบกความจุของอาหาร ; อาหารสัตว์ ; ธาตุอาหาร ; โรคสัตว์ ; ระบบการผลิต ; ช่วงการฟื้นฟูสมรรถภาพ
1 บทนำ
อุปสงค์และอุปทานสำหรับเนื้อและรูปแบบภายนอก เศรษฐกิจ และสภาพแวดล้อมของสถาบัน ซึ่งในภาคปศุสัตว์ดำเนินการอย่างรวดเร็วการเปลี่ยนแปลงในระดับสากล ในอีกสองทศวรรษที่ผ่านมาภาคปศุสัตว์คาดว่าจะกลายเป็นสาขาการเกษตรที่สำคัญที่สุดของโลกในแง่ของการเพิ่มมูลค่าและการใช้ที่ดิน การเติบโต