A New Species of Serranid Fish of t

A New Species of Serranid Fish of the Genus Anthias from the Hawaiian
Islands and Johnston Island1
THE FISHES OF THE GENUS Anthias (family Serranidae,
subfamily Anthiinae) are small colorful
species generally found on coral reefs or
rocky bottoms in tropical and subtropical
seas. They feed on zooplankton, usually in
small aggregations a meter or more above the
substratum, retiring to the shelter of the reef
with the approach of danger. Because oftheir
small size, they are not often caught by hook
and line, and because oftheir association with
hard irregular substrata, they are rarely captured
in trawls. Most species live at depths
greater than about 20 m. It was not until the
advent of SCUBA that ichthyologists and
aquarium fish collectors discovered the
majority of the fishes of this genus that we
know today. In a review of the literature of
Anthias, Randall (1983) noted that 22 valid
new species have been described from the
Indo-Pacific region within the last decade.
Anderson and Heemstra (1980) described two
from the western Atlantic. Lubbock and Edwards
(1981) named Anthias salmopunctatus
as new from St. Paul's Rocks off Brazil. Still
more remain on museum shelves to be named.
Randall (1979) reviewed the three Hawaiian
species of Anthias known to him at that
time, the endemic A. thompsoni (Fowler) and
two widespread new species, A. bicolor and A.
ventralis. The latter is subspecifically different
in the Hawaiian region, hence was named A.
ventralis hawaiiensis.
In November 1981 an unidentified 66-mm
Anthiastaken from the stomach ofa large jack
(Caranx ignobilis) collected by Farley Watanabe
at St. Rogatien Bank in the Northwestern
Hawaiian Islands was presented to the
Bishop Museum. The jack was caught in 18
fathoms (33 m); the Anthias, however, was
partially digested, thus could have been eaten
at some other depth. Jacks of the genus
Caranx are known to range individually over
a broad range of depth; C. ignobilis has been
observed offHawaii by the senior author from
a submarine at depths to 152m. The head of
the Anthias, much less digested than the body,
was alternately striped with violet and yellow.
Such a color pattern is not known for any
other Anthias. Further examination confirmed
the suspicion that this specimen represents
an undescribed species; however, it was
decided to wait for the collection ofadditional
undamaged material for the description.
Box 19000-A, Dives in 1982 from the research submersible
Makali'i by E. H. Chave, the authors,
and others in the principal Hawaiian Islands
revealed the abundant presence ofthis Anthias
in the depth range of 135 to 210 m on steep,
highly eroded slopes of ancient limestone. On
7 June 1982, Chave collected two specimens of
the new Anthias in 198 m with rotenone from
Makali'i at Penguin Bank off Molokai. The
junior author collected four more from 168 m
at the same locality on 15 September.
A year later a series of dives was made
with Makali'i at Johnston Island by the
authors, Chave, Phillip S. Lobel, and others.
Again the Anthias proved to be abundant
(Figure 1), this time in the depth range of
150-270 m. Lobel collected eight small specimens
at the atoll from Makali'i.
The 15 specimens ofthe new Anthias are the
basis for the present description. They have
been deposited at the following museums:
Australian Museum, Sydney (AMS); Bernice P.
Bishop Museum, Honolulu (BPBM); British
Museum (Natural History), London
(BM[NH]); California Academy of Sciences,
San Francisco (CAS); National Science
Museum, Tokyo (NSMT-P); Royal Ontario
Museum, Toronto (ROM); J. L. B. Smith Institute
of Ichthyology, Grahamstown, South
Africa (Rusr); and National Museum of
Natural History, Washington, D.C. (USNM).
The following definitions are given for the
various measurements of fishes used in the
present paper: standard length (SL) is the
straight line distance from the front of the
upper lip to the base of the caudal fin (posterior
end of vertebral column); body depth is
the maximum depth measured from the extreme
base of the. dorsal spines to the
lowermost part ofthe abdomen (adjusting for
any obvious malformation from preservation);
body width is measured just posterior
to the gill opening; head length is taken from
the front ofthe upper lip in the median line to
the posterior end of the opercular membrap.e;
snout length is measured from the same aniterior
point to the fleshy edge ofthe orbit; orbit
diameter is the greatest fleshy diameter of the
orbit; interorbital width is the least bony
width between the orbits; depth of caudal peduncle
is the least depth; length of caudal peduncle
is the horizontal distance from the rear
base of the anal fin to the base of the caudal
fin; fin spine and ray measurements are taken
from their extreme bases (as seen from radiographs
or from a bright light transmitted
through the fish) to their distal ends; pectoral
and pelvic fin lengths are the lengths of the
longest rays; caudal concavity is the horizontal
distance between verticals at the tips of
the longest and shortest caudal rays.
Pectoral fin ray countsinclude the rudimentary
upper ray; the last dorsal and anal fin rays
are split to their base but counted as a single
ray. Gill-raker counts include all rudiments;
the raker at the angle is contained in the lowerlimb
count.
Data in parentheses in the descriptions
below apply to paratypes. Proportional measurements
are rounded to the nearest .05.
We provisionally place this new species in
the genus Anthias pending a study ofthe generic
classification of the Anthiinae. The need
for such study has been expressed by Anderson
and Heemstra (1980) and by Randall
(1983).
Tables 1 to 3 provide a comparison ofmeristic
data of the four Hawaiian species of
Anthias.
Anthiasfucinus, new species
Figures 1-4, Tables 1-4
HOLOTYPE: BPBM 28622, 54.6 mm SL, male,
Hawaiian Islands, southwest end of Penguin
Bank (200
52.4'N, l57°39.3'W), 170m,
rotenone from the research submersible
Makali'i, S. Ralston, 15 September 1982.
PARATYPES: BPBM 28350, 66.0mm SL (partially
digested, with tail nearly severed),
Northwest Hawaiian Islands, St. Rogatien
Bank, from stomach of Caranx ignobilis
caught in 33 m, F. Watanabe, 18 November
1981; BPBM 28123, 53.8mm SL, same locality
as holotype, 198 m, rotenone from Makali'i,
E. H. Chave, 7 June 1982; BM(NH) 1983.
12.22.3, 44.9mm SL, same data as preceding;
USNM 264611, 53.2 mm SL; RUSI 19798,
42.1 mm SL; AMS 1.24334-001, 40.5mm SLall
with same data as holotype; BPBM 29265,
3:22.7-24.0mm, Johnston Island, outside
reef at dump site (16°40.2'N, 169°31'W),
214m, rotenone from Makali'i, P. S. Lobel, 13
September 1983; ROM 43016,34.1 mm SL and
CAS 54302, 27.9 mm SL, same data as preceding;
BPBM 29267, 2:27.2-35.8mm SL, Johnston
Island, same locality as preceding, 237 m,
P. S. Lobel, 14 September 1983; NSMT-P
22995, 33.0 mm SL, same data as preceding.
DIAGNOSIS: Dorsal rays X,16; anal rays
III,9; pectoral rays 15-16, all unbranched;
lateral-line scales 34-36; lateral line strongly
arched anteriorly, only 1 1/2 scales separating
it from middle and posterior dorsal spines,
and forming an angle where straight peduncular
part commences; no auxiliary scales; gill
rakers 9-10 + 24-26; predorsal bones two;
body depth 2.95-3.0 in SL; no papillae on
posterior edge of orbit; front of upper lip of
males not protuberant; no vomerine teeth; no
prolonged dorsal spine (fourth or fifth spines
longest, the remaining spines only slightly
shorter); membranes of spinous portion of
dorsal fin not incised; distal margin of soft

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันธุ์ปลา Serranid Anthias สกุลจากฮาวายที่ใหม่หมู่เกาะและจอห์นสตัน Island1Anthias ปลาของพืชสกุล (ครอบครัว Serranidaesubfamily Anthiinae) มีขนาดเล็กมีสีสันสวยงามชนิดพบทั่วไปบนปะการัง หรือพื้นหินใน ร้อนทะเล พวกเขากิน zooplankton ปกติในเล็กรวมเครื่องวัดหรือมากกว่าด้านบนใบฐาน มั่นใจได้ถึงการพักอาศัยในแนวปะการังด้วยวิธีของอันตราย เนื่องจาก oftheirขนาดเล็ก พวกเขาจะไม่มักจะจับได้ โดยเบ็ดและ บรรทัด และสมาคม oftheir ด้วยหนักผิดปกติ substrata พวกเขาจะไม่ค่อยจับใน trawls สปีชีส์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่ลึกสูงกว่าประมาณ 20 เมตร มันไม่ได้อยู่จนกว่าการมายสคู ichthyologists นั้น และพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำปลาสะสมพบใหญ่ของปลาสกุลนี้ที่เรารู้ว่าวันนี้ ในการทบทวนวรรณกรรมของAnthias, Randall (1983) ไว้ที่ 22 ถูกต้องสายพันธุ์ใหม่มีการอธิบายจากการภูมิภาคอินโดแปซิฟิกภายในทศวรรษแอนเดอร์สันและ Heemstra (1980) อธิบายไว้สองจากมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันตก ลับบ็อกและเอ็ดเวิร์ดsalmopunctatus Anthias ชื่อ (1981)ใหม่จาก St. Paul หินปิดประเทศบราซิล ยังคงอื่น ๆ ยังคงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ชั้นเรียกฮาวายสามทาน Randall (1979)พันธุ์ Anthias เรียกเขาว่าเวลา thompsoni อ.ยุง (ฟาวเลอร์) และสองสายพันธุ์ใหม่แพร่หลาย การ A. bicolor และการอ.ventralis หลังจะแตกต่างกัน subspecificallyในภูมิภาคฮาวาย จึงชื่อว่าอ.ventralis hawaiiensisในเดือน 1981 พฤศจิกายนที่ไม่สามารถระบุได้ 66 มม.Anthiastaken จากแจ็คใหญ่เสิร์ฟการท้อง(สกุลปลากะมง ignobilis) รวบรวม โดย Farley วะตะนะเบะที่เซนต์โรเกชั่น ธนาคารตะวันตกเฉียงเหนือหมู่เกาะฮาวายถูกเสนอให้บิชอปแห่งพิพิธภัณฑสถาน ช่องต่อสัญญาณถูกจับใน 18โยนก (33 m); อย่างไรก็ตาม ถูก Anthiasบางส่วนต้อง จึง ไม่ได้กินที่บางอื่น ๆ ความลึก เต้ารับของตระกูลนี้สกุลปลากะมงทราบว่าช่วงแต่ละช่วงความลึก C. ignobilis ได้offHawaii สังเกต โดยอาวุโสผู้เขียนเรือดำน้ำที่ลึก 152 เมตร หัวของAnthias ย่อยมากน้อยกว่าร่างกายนอกจากนี้ถูกสลับลายม่วงกับสีเหลืองไม่เป็นที่รู้จักเช่นสีรูปแบบใด ๆAnthias อื่น ๆ การตรวจยืนยันความสงสัยที่แสดงตัวอย่างนี้เป็นพันธุ์ undescribed อย่างไรก็ตาม ก็ตัดสินใจที่จะรอ ofadditional คอลเลกชันวัสดุไม่เสียหายสำหรับคำอธิบายกล่อง 19000 - A, Dives ทั้งจากงานวิจัย submersibleMakali'i โดย E. H. Chave ผู้เขียนและคนอื่น ๆ ในหมู่เกาะฮาวายหลักเปิดเผย ofthis สถานะมากมาย Anthiasในช่วงความลึก 135-210 เมตรบนที่สูงชันลาดที่สูงมีการกัดเซาะของหินปูนโบราณ บน7 1982 มิถุนายน Chave รวบรวมไว้เป็นตัวอย่างที่สองของAnthias ใหม่ใน m 198 มี rotenone จากMakali'i เพนกวินธนาคารปิดโมโลไก ที่จูเนียร์ผู้เขียนรวบรวมเพิ่มเติมจาก 168 ม. 4ในท้องถิ่นเดียวกันบน 15 กันยายนปีต่อมาชุด dives ทำมี Makali'i ที่เกาะจอห์นสตันโดยผู้เขียน Chave ฟิลลิป S. Lobel และอื่น ๆอีก Anthias ที่พิสูจน์ให้อุดมสมบูรณ์ช่วง (รูปที่ 1), เวลาในความลึกของม. 150-270 Lobel รวบรวมไว้เป็นตัวอย่างขนาดเล็ก 8ที่อะจาก Makali'iไว้เป็นตัวอย่างที่ 15 ของ Anthias ใหม่อยู่พื้นฐานสำหรับอธิบายปัจจุบัน พวกเขาได้รับฝากไว้ในนี่ต่อไปนี้:พิพิธภัณฑ์ออสเตรเลีย ซิดนีย์ (AMS); Bernice P.บิชอปแห่งพิพิธภัณฑ์ โฮโนลูลู (BPBM); อังกฤษพิพิธภัณฑ์ (ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ), ลอนดอน(BM[NH]) แคลิฟอร์เนียออสการ์ของวิทยาศาสตร์San Francisco (CAS); วิทยาศาสตร์แห่งชาติพิพิธภัณฑ์ โตเกียว (NSMT-P); รอยัลออนตาริโอพิพิธภัณฑ์ โตรอนโต (ROM); J. L. B. Smith สถาบันภาคใต้มีนวิทยา Grahamstownแอฟริกา (Rusr); และ พิพิธภัณฑ์แห่งชาติประวัติ Washington, dc (USNM)คำนิยามต่อไปนี้จะได้รับสำหรับการวัดต่าง ๆ ของปลาที่ใช้ในการนำกระดาษ: ความยาวมาตรฐาน (SL)ห่างจากเส้นตรงจากด้านหน้าของการปากบนฐานของครีบ caudal (หลังจุดสิ้นสุดของสันหลัง); ความลึกของร่างกายความลึกสูงสุดที่วัดจากสุดพื้นฐานของการ spines dorsal เพื่อส่วน lowermost (การปรับปรุงสำหรับช่องท้องใด ๆ ชัดเจน malformation จากอนุรักษ์);ความกว้างของร่างกายวัดเพียงหลังเพื่อเหงือกเปิด ความยาวใหญ่นำมาจากปากบนในแสกไปด้านหน้าสิ้นสุดหลัง opercular membrap.eวัดความยาว snout จาก aniterior เดียวกันชี้ไปที่ขอบของวงโคจร fleshy วงโคจรเส้นผ่าศูนย์กลางเป็นสุด fleshy เส้นผ่าศูนย์กลางของการวงโคจร ความกว้าง interorbital เป็น bony น้อยความกว้างระหว่างวงโคจร ความลึกของ caudal peduncleมีความลึกน้อยที่สุด ความยาวของ caudal peduncleคือระยะห่างแนวนอนจากด้านหลังฐานของครีบทางทวารหนักเพื่อฐาน caudalหู ดำเนินการประเมินกระดูกสันหลังและปลากระเบนครีบจากฐานของพวกเขามาก (ตามที่เห็นจาก radiographsหรือจากแสงสว่างส่งผ่านทางปลา) ไปสิ้นสุดที่กระดูกของพวกเขา pectoralและความยาวของ pelvic fin คือ ความยาวของใบรังสีที่ยาวที่สุด caudal concavity เป็นแนวระยะห่างระหว่างดิ่งที่เคล็ดลับของยาวที่สุด และสั้นที่สุด caudal รังสีCountsinclude เรย์ pectoral fin ที่ rudimentaryเรย์บน รังสีทางทวารหนัก และ dorsal fin ล่าสุดแบ่งฐานของพวกเขา แต่นับเป็นซิงเกิลเรย์ เหงือก raker นับรวมทั้งหมด rudimentsraker ที่มุมอยู่ใน lowerlimbจำนวนข้อมูลในวงเล็บในคำอธิบายไปกับ paratypes วัดสัดส่วนการปัดเศษ.05 ที่ใกล้ที่สุดเราวางสายพันธุ์ใหม่นี้ในสู่พืชสกุล Anthias ค้างอยู่ทั่วไปในการศึกษาประเภทของ Anthiinae จำเป็นต้องการศึกษาดังกล่าวมีการแสดง โดยแอนเดอร์สันและ Heemstra (1980) โดย Randall(1983)ตารางที่ 1 ถึง 3 ให้ ofmeristic เปรียบเทียบข้อมูลของชนิดฮาวาย 4AnthiasAnthiasfucinus สายพันธุ์ใหม่ตัวเลข 1-4, 1-4 ของตารางHOLOTYPE: BPBM 28622, 54.6 mm SL เพศชายหมู่เกาะฮาวาย ตะวันตกเฉียงใต้สุดของนกเพนกวินธนาคาร (20052.4 เกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ l57 ° 39.3 ' W), 170 mrotenone จากวิจัย submersibleMakali'i, s ได้รัลสตันสตรี 15 1982 กันยายนPARATYPES: BPBM 28350, 66.0 มม. SL (บางส่วนเจ่า กับหางเกือบ severed),ตะวันตกเฉียงเหนือเกาะฮาวาย เซนต์โรเกชั่นธนาคาร จากท้องของ ignobilis สกุลปลากะมงติด 33 m, F. เบะ 18 พฤศจิกายน1981 BPBM 28123, 53.8 มม. SL ท้องถิ่นเดียวกันเป็น holotype, 198 m, rotenone จาก Makali'iE. H. Chave, 7 1982 มิถุนายน BM(NH) 198312.22.3, SL มม. 44.9 ข้อมูลเดียวกันเป็นก่อนหน้าUSNM 264611, 53.2 มม. SL RUSI 1979842.1 mm SL AMS 1.24334-001, 40.5 มม. SLallด้วยข้อมูลเดียวกันเป็น holotype BPBM 292653:22. 7-24.0 มม. เกาะจอห์นสตัน ภายนอกรีฟที่ถ่ายโอนข้อมูล (16 ° 40.2 เกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ 169 ° 31' W),ม. 214, rotenone จาก Makali'i, P. S. Lobel, 131983 กันยายน ROM มม. 43016,34.1 SL และCAS 54302, 27.9 มิลลิเมตร SL ข้อมูลเดียวกันเป็นก่อนหน้าBPBM 29267, 2:27. 2-35.8 มม. SL จอห์นสตันเกาะ ท้องถิ่นเดียวกันเป็นก่อนหน้านี้ ม. 237P. S. Lobel, 14 1983 กันยายน NSMT-P22995, 33.0 mm SL ข้อมูลเดียวกันเป็นก่อนหน้าการวินิจฉัย: Dorsal รังสี X, 16 รังสีทางทวารหนักIII, 9 รังสี pectoral 15-16 ทั้งหมด unbranchedสายด้านข้างปรับขนาด 34-36 ด้านข้างรายการขอปักษา anteriorly เพียง 1 1/2 ปรับขนาดแยกจากกลาง และหลัง dorsal spinesและเป็นมุมตรง peduncularส่วนเริ่มต้น เครื่องชั่งน้ำหนักไม่เสริม เหงือกrakers 9-10 + 24-26 predorsal กระดูกสองความลึกของร่างกาย 2.95-3.0 ใน SL ไม่ papillae บนขอบหลังของวงโคจร ด้านหน้าของปากบนของmales not protuberant; no vomerine teeth; noprolonged dorsal spine (fourth or fifth spineslongest, the remaining spines only slightlyshorter); membranes of spinous portion ofdorsal fin not incised; distal margin of soft

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ใหม่ของ Serranid ปลาของประเภท Anthias
จากฮาวายเกาะจอห์นสตันIsland1
ปลาของสกุล Anthias (ครอบครัว Serranidae,
อนุวงศ์ Anthiinae)
มีสีสันขนาดเล็กสายพันธุ์ที่พบได้ทั่วไปในแนวปะการังหรือพื้นหินในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทะเล พวกเขากินแพลงก์ตอนสัตว์มักจะอยู่ในการรวมขนาดเล็กเมตรหรือมากกว่าดังกล่าวข้างต้นรากฐานถอนตัวเพื่อที่อยู่อาศัยของแนวปะการังที่มีวิธีการของอันตราย เพราะ oftheir ขนาดเล็กที่พวกเขาจะไม่ได้ติดมักจะโดยเบ็ดและสายและเพราะ oftheir ร่วมกับ substrata ผิดปกติยากที่พวกเขาจะไม่ค่อยจับในtrawls สายพันธุ์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่ระดับความลึกมากกว่า 20 เมตร มันไม่ได้จนกว่าจะมีการปรากฎตัวของซที่ ichthyologists และนักสะสมปลาพบว่าส่วนใหญ่ของปลาชนิดนี้ว่าเรารู้ว่าวันนี้ ในการทบทวนวรรณกรรมที่Anthias, แรนดัล (1983) ตั้งข้อสังเกตว่าที่ถูกต้อง 22 สายพันธุ์ใหม่ที่ได้รับการอธิบายจากภูมิภาคอินโดแปซิฟิกในช่วงสิบปีที่ผ่านมา. แอนเดอ Heemstra (1980) อธิบายสองจากมหาสมุทรแอตแลนติกทางตะวันตก บ็อคและเอ็ดเวิร์ด(1981) ชื่อ Anthias salmopunctatus ใหม่จากหินเซนต์ปอลออกบราซิล ยังคงมากขึ้นยังคงอยู่บนชั้นวางของพิพิธภัณฑ์จะตั้งชื่อ. แรนดัล (1979) การตรวจสอบสามฮาวายชนิดAnthias ที่รู้กันว่าเขาที่ว่าเวลาถิ่นเอthompsoni (ฟาวเลอร์) และสองสายพันธุ์ใหม่อย่างกว้างขวางและสีเอเอventralis หลังเป็น subspecifically ที่แตกต่างกันในภูมิภาคฮาวายจึงถูกตั้งชื่อเอventralis hawaiiensis. ในพฤศจิกายน 1981 ไม่ปรากฏชื่อ 66 มมAnthiastaken จากกระเพาะอาหาร Ofa แจ็คขนาดใหญ่(ปลาสีกุน ignobilis) ที่เก็บรวบรวมโดยวาตานาเบะฟาร์ลี่ย์ที่เซนต์Rogatien ธนาคารในทิศตะวันตกเฉียงเหนือฮาวายหมู่เกาะถูกนำเสนอต่อบิชอปพิพิธภัณฑ์ แจ็คได้รับการติดอยู่ใน 18 ไสว (33 เมตร); Anthias แต่ถูกย่อยบางส่วนจึงจะได้รับการกินที่บางลึกอื่นๆ แจ็คของสกุลแข็งเป็นที่รู้จักกันเป็นรายบุคคลมากกว่าช่วงความหลากหลายของความลึก; ซี ignobilis ได้รับการตั้งข้อสังเกตoffHawaii โดยผู้เขียนอาวุโสจากเรือดำน้ำที่ระดับความลึกที่จะ152m หัวของAnthias มากย่อยน้อยกว่าร่างกายได้รับลายสลับกับสีม่วงและสีเหลือง. ดังกล่าวเป็นรูปแบบสีที่ไม่เป็นที่รู้จักสำหรับการใด ๆAnthias อื่น ๆ ตรวจสอบต่อไปยืนยันความสงสัยว่าตัวอย่างนี้แสดงให้เห็นถึงสายพันธุ์undescribed; อย่างไรก็ตามมันก็ตัดสินใจที่จะรอการเก็บรวบรวม ofadditional วัสดุที่ไม่เสียหายสำหรับคำอธิบาย. กล่อง 19000-A, ดำน้ำในปี 1982 จากการวิจัยจุ่มMakali'i โดย EH Chave ผู้เขียน, และอื่น ๆ ในหมู่เกาะฮาวายหลักเปิดเผยการปรากฏตัวที่อุดมสมบูรณ์ofthis Anthias อยู่ในช่วงความลึกของ 135-210 เมตรบนที่สูงชันลาดสูงกัดเซาะหินปูนโบราณ เมื่อวันที่7 มิถุนายน 1982, Chave เก็บรวบรวมสองตัวอย่างของAnthias ใหม่ 198 เมตรพร้อม rotenone จากMakali'i เพนกวินที่ธนาคารออกไค ผู้เขียนจูเนียร์ที่เก็บรวบรวมสี่เพิ่มเติมจาก 168 เมตรในท้องที่เดียวกันวันที่15 กันยายน. หนึ่งปีต่อมาชุดดำน้ำที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วย Makali'i เกาะจอห์นสันโดยผู้เขียนChave ฟิลลิปเอส Lobel และอื่น ๆ . อีกครั้ง Anthias พิสูจน์แล้วว่าเป็นความอุดมสมบูรณ์(รูปที่ 1) ขณะนี้อยู่ในช่วงความลึกของ150-270 เมตร Lobel เก็บรวบรวมแปดชิ้นงานขนาดเล็กที่เกาะปะการังจากMakali'i. 15 ตัวอย่าง ofthe Anthias ใหม่เป็นพื้นฐานสำหรับคำอธิบายปัจจุบัน พวกเขาได้รับการฝากที่พิพิธภัณฑ์ต่อไปนี้: พิพิธภัณฑ์ออสเตรเลีย, ซิดนีย์ (AMS); Bernice พีบิชอปพิพิธภัณฑ์โฮโนลูลู(BPBM); อังกฤษพิพิธภัณฑ์ (ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ) ลอนดอน (BM [NH]); สถาบันวิทยาศาสตร์แคลิฟอร์เนีย, ซานฟรานซิส (CAS); วิทยาศาสตร์แห่งชาติพิพิธภัณฑ์โตเกียว (NSMT-P); ออนตาริรอยัลพิพิธภัณฑ์โตรอนโต (ROM); JLB สถาบันสมิ ธของวิทยา, เกรแฮม, เซาท์แอฟริกา(Rusr); และพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ. ประวัติศาสตร์ธรรมชาติวอชิงตันดีซี (USNM) คำนิยามต่อไปนี้จะได้รับสำหรับการวัดที่แตกต่างกันของปลาที่ใช้ในกระดาษปัจจุบัน: ความยาวมาตรฐาน (เบน) เป็นระยะทางเส้นตรงจากด้านหน้าของริมฝีปากบนกับฐานของครีบหาง (หลังการสิ้นสุดของกระดูกสันหลัง); ความลึกของร่างกายเป็นความลึกสูงสุดวัดจากมากฐานของ ครีบหลังครีบไปยังส่วนที่พร่อง ofthe ช่องท้อง (ปรับค่าใดๆ ที่ไม่สมประกอบเห็นได้ชัดจากการเก็บรักษา); กว้างของร่างกายเป็นวัดเพียงหลังการเปิดเหงือก; ระยะเวลาในหัวจะนำมาจากด้านหน้า ofthe ริมฝีปากบนในบรรทัดเฉลี่ยไปที่ปลายด้านหลังของmembrap.e opercular; จมูกยาวเป็นวัดจาก aniterior เดียวกันชี้ไปที่ขอบเนื้อofthe วงโคจร; วงโคจรเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางอ้วนยิ่งใหญ่ที่สุดของวงโคจร; ความกว้าง interorbital เป็นกระดูกน้อยกว่าความกว้างระหว่างวงโคจร; ความลึกของคอดหางความลึกอย่างน้อย; ความยาวของหางดอกเป็นระยะทางแนวนอนจากด้านหลังฐานของครีบทวารไปยังฐานของหางครีบ; กระดูกสันหลังครีบและการวัดเรย์จะถูกนำมาจากฐานที่สูงที่สุดของพวกเขา(เท่าที่เห็นจากภาพรังสีหรือจากแสงจ้าส่งผ่านปลา) ไปจนสุดปลายปลายของพวกเขา ครีบอกและความยาวครีบเชิงกรานความยาวของรังสีที่ยาวที่สุด; เว้าหางเป็นแนวนอนระยะห่างระหว่างแนวดิ่งที่ปลายที่ยาวที่สุดและรังสีหางสั้น. ช่วงอกเรย์ครีบ countsinclude พื้นฐานเรย์บน; หลังที่ผ่านมาและรังสีครีบทวารจะแยกไปยังฐานของพวกเขาแต่นับเป็นหนึ่งเดียวเรย์ นับปลาค้ำยันพื้นฐานรวมทุกค้ำยันในมุมที่มีอยู่ใน lowerlimb นับ. ข้อมูลในวงเล็บในคำอธิบายดังต่อไปนี้นำไปใช้กับ paratypes การวัดสัดส่วนจะถูกปัดเศษไปยังที่ใกล้ที่สุด 0.05. เราชั่วคราววางสายพันธุ์ใหม่นี้ในAnthias ประเภทที่อยู่ระหว่างดำเนินการศึกษา ofthe ทั่วไปการจำแนกประเภทของAnthiinae ความจำเป็นในการศึกษาดังกล่าวได้รับการแสดงโดยแอนเดอและHeemstra (1980) และแรนดัล(1983). ตาราง 1-3 ให้เปรียบเทียบ ofmeristic ข้อมูลของสี่ชนิดฮาวายAnthias. Anthiasfucinus, สายพันธุ์ใหม่รูปที่1-4 ตารางที่ 1 -4 holotype: BPBM 28,622 54.6 มม SL ชายเกาะฮาวายปลายตะวันตกเฉียงใต้ของเพนกวินธนาคาร(200 52.4'N, l57 ° 39.3'W), 170m, rotenone จากดำน้ำการวิจัยMakali'i เอส Ralston 15 กันยายน 1982 paratypes: BPBM 28350, 66.0mm SL (บางส่วนย่อยกับหางเกือบตัด) ภาคตะวันตกเฉียงเหนือเกาะฮาวายเซนต์ Rogatien ธนาคารจากกระเพาะอาหารของปลาสีกุน ignobilis ติดอยู่ใน 33 ม. เอฟวาตานาเบะเดือนพฤศจิกายน 18 ปี 1981; BPBM 28123, SL 53.8mm, สถานที่เดียวกันเป็นholotype 198 เมตรจาก rotenone Makali'i, EH Chave, 7 มิถุนายน 1982; BM (NH) 1983 12.22.3, SL 44.9mm ข้อมูลเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้; USNM 264611, 53.2 มม SL; RUSI 19798, 42.1 มม SL; AMS 1.24334-001, 40.5mm SLall กับข้อมูลเดียวกับ holotype; BPBM 29,265, 3: 22.7-24.0mm จอห์นสตันเกาะนอกแนวปะการังที่เว็บไซต์การถ่ายโอนข้อมูล(16 ° 40.2'N 169 ° 31'W), 214m, rotenone จาก Makali'i, PS Lobel 13 เดือนกันยายน 1983 รอม 43016,34.1 มม SL และCAS 54302, 27.9 มม SL ข้อมูลเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้; BPBM 29267, 2: 27.2-35.8mm SL, จอห์นสตันเกาะท้องที่เดียวกับก่อนหน้านี้237 เมตรPS Lobel, 14 กันยายน 1983; NSMT-P 22995, 33.0 มม SL ข้อมูลเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้. วินิจฉัย: รังสีครีบหลัง X 16; รังสีทวารIII, 9; รังสีทรวงอก 15-16 ทั้งหมด unbranched; ตาชั่งข้างบรรทัด 34-36; เส้นข้างลำตัวขอโค้ง anteriorly เพียง 1 1/2 เกล็ดแยกได้จากหนามหลังกลางและหลังและสร้างมุมที่peduncular ตรงส่วนเริ่ม; ไม่มีเกล็ดช่วย; เหงือกซี่กรอง 9-10 + 24-26; กระดูก predorsal สองร่างกายลึก2.95-3.0 ใน SL; papillae ไม่มีขอบหลังของวงโคจร; ด้านหน้าของริมฝีปากบนของเพศไม่โหนก; ไม่มีฟัน vomerine; ไม่มีกระดูกสันหลังหลังเป็นเวลานาน(ที่สี่หรือห้าหนามยาวที่สุดเงี่ยงที่เหลือเพียงเล็กน้อยสั้น); เยื่อจากส่วนที่ spinous ของครีบหลังไม่เป็นรอยบาก; อัตรากำไรขั้นปลายอ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิดใหม่ของปลา serranid ของสกุล anthias จากหมู่เกาะฮาวายและจอห์นสัน island1

ปลาในสกุล anthias ( Serranidae ครอบครัว , วงศ์ย่อยปลากะรังจิ๋ว
subfamily ) เป็นสายพันธุ์ที่มีสีสัน
ขนาดเล็กโดยทั่วไปพบในแนวปะการังหรือหินพื้น

ในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนในทะเล พวกเขาฟีดในสัตว์ โดยปกติในการรวมขนาดเล็ก เมตรหรือมากกว่า

ชั้นล่าง ข้างบน ,ครบที่พักพิงของปะการัง
ด้วยวิธีอันตราย เพราะใน
ขนาดเล็กที่พวกเขาจะไม่มักจะจับตะขอ
และเส้นและเพราะของสมาคมด้วย
substrata หนักผิดปกติ พวกเขาจะไม่ค่อยจับ
ในอวนลาก . ชนิดส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่ระดับความลึกมากกว่า 20 เมตร

มันไม่ได้จนกว่าการดำน้ำและปลาที่ชาว

collectors ค้นพบส่วนใหญ่ของปลาในสกุลนี้ที่เรา
รู้ว่าวันนี้ ในการทบทวนวรรณกรรมของ
anthias แรนดอล ( 1983 ) ตั้งข้อสังเกตว่า 22 สายพันธุ์ใหม่ใช้ได้
ได้รับการอธิบายจากภูมิภาคแปซิฟิก
นภายในทศวรรษที่ผ่านมา .
Anderson และ heemstra ( 1980 ) อธิบายสอง
จากแอตแลนติกตะวันตก บ็อคและเอ็ดเวิร์ดที่
( 1981 ) ชื่อ anthias salmopunctatus
ใหม่จาก เซนต์ พอล หินจากบราซิล ยังคง
เพิ่มเติมยังคงอยู่บนชั้นวางสินค้า พิพิธภัณฑ์ได้ตั้งชื่อ
แรน ( 1979 ) ได้สามชนิดของฮาวาย
anthias รู้จักเขาในที่เวลาถิ่น thompsoni
, A ( ฟาวเลอร์ )
2 สายพันธุ์ใหม่อย่างกว้างขวาง . bicolor และ A .
ventralis . หลังที่แตกต่างกัน subspecifically
ในเขตฮาวายจึงเป็นชื่อ A .
ventralis hawaiiensis .
ในพฤศจิกายน 1981 ได้ 66 mm
เป็นanthiastaken จากกระเพาะอาหารขนาดใหญ่ของแจ๊ค
( สกุลปลากะมง ignobilis ) รวบรวมโดย ฟาร์เลย์ วาตานาเบะ
.
rogatien ธนาคารอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะฮาวายถูกเสนอ
พิพิธภัณฑ์บิชอป แจ๊คถูกจับใน 18
ฟาทอม ( 33 ) ; anthias , อย่างไรก็ตาม ,
บางส่วนย่อย จึงจะได้กิน
เมื่อมีความลึก แจ็คของสกุล
สกุลปลากะมงรู้จักช่วงกว่า
เป็นรายบุคคลช่วงกว้างของ C . ignobilis ได้
offhawaii สังเกตโดยผู้เขียนอาวุโสจาก
เรือดำน้ำที่ความลึกที่จะ 152m หัวของ
anthias มากน้อยย่อยกว่าร่างกาย
ถูกสลับลายสีม่วง และสีเหลือง เช่น สี ลาย
ไม่เป็นที่รู้จักสำหรับการใด ๆ
anthias อื่น ๆ การตรวจยืนยันเพิ่มเติม

สงสัยว่าตัวอย่างนี้แสดงถึงเผ่าพันธุ์ undescribed อย่างไรก็ตามมันก็ตัดสินใจที่จะรอ

ไม่เสียหาย ofadditional รวบรวมวัสดุสำหรับรายละเอียด .
กล่อง 19000-a dives ใน 1982 , จากงานวิจัย ,
makali'i โดย เชฟ , ผู้เขียน

และคนอื่น ๆในเกาะฮาวายหลักเปิดเผย
ตนของ anthias ชุกชุมในช่วงความลึก 135 210 ม. ชัน
สูงกัดเซาะลาดหินปูนโบราณ บน
7 มิถุนายน 1982เชฟเก็บ 2 ตัวอย่าง
anthias ใหม่ใน 198 M กับโรตีโนน จาก
makali'i ที่ธนาคารออกเพนกวิน Molokai .
เขียน จูเนียร์ เก็บอีก 4 จาก 168 สถานที่เดียวกันใน M
ที่ 15 กันยายน
ปีต่อมาชุดดําน้ําา
กับ makali'i ที่จอห์นสตันเกาะโดย
เขียน เชฟ ฟิลิป เอส. lobel , และอื่น ๆ .
อีก anthias พิสูจน์สลอน
( รูปที่ 1 )เวลานี้ในความลึกช่วง
150-270 ม. lobel รวบรวมแปดขนาดเล็กตัวอย่าง

จากที่ Atoll makali'i. 15 ชิ้นของใหม่ anthias เป็น
พื้นฐานสำหรับคำอธิบายที่ปัจจุบัน พวกเขามี
ถูกฝากไว้ที่พิพิธภัณฑ์ต่อไปนี้ :
พิพิธภัณฑ์ออสเตรเลีย ซิดนีย์ ( AMS ) ; Bernice P .
พิพิธภัณฑ์ Bishop , โฮโนลูลู ( bpbm ) ;
( พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติลอนดอน
( BM ) [ SH ] )
; สถาบันวิทยาศาสตร์แคลิฟอร์เนียซานฟรานซิสโก ( CAS )
; พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ , โตเกียว ( nsmt-p ) ; รอยัลออนตาริพิพิธภัณฑ์โตรอนโต (
, J . L . B . Smith รอม ) ; สถาบัน

ของนักตกปลา Grahamstown , ใต้ , แอฟริกา ( rusr ) ; และพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ
, วอชิงตัน ดี.ซี. ( usnm ) .
นิยามดังต่อไปนี้คือ ให้สำหรับต่าง ๆของปลาที่ใช้ในการวัด

ปัจจุบัน กระดาษ : ความยาวมาตรฐาน ( SL )
ระยะทางเส้นตรง จากด้านหน้าของ
ลิปบนฐานของครีบหาง ( ปลายด้านหลังของกระดูกสันหลัง

) ; ความลึกของร่างกายคือความลึกสูงสุด วัดจากฐานมาก
ของ . หลังหนามไป
lowermost ส่วนหนึ่งของท้อง ( สำหรับการใด ๆที่เห็นได้ชัดจากการรักษาที่ผิดปกติ

) ; ความกว้างตัววัดแค่ด้านหลัง
กับเหงือกเปิด ความยาวหัวมาจาก
ส่วนของหน้าบนริมฝีปากในบรรทัดมัธยฐาน

ปลายด้านหลังของ membrap opercular . E ;
จมูกยาววัดจากจุด aniterior
เดียวกันกับเนื้อขอบของโคจร เส้นผ่าศูนย์กลางโคจร
เป็นความอ้วนเส้นผ่าศูนย์กลางของ
วงโคจร ; interorbital กว้าง ความกว้างอย่างน้อยกระดูก
ระหว่างวงโคจร ; ความลึกของ caudal peduncle
มีความลึกอย่างน้อย ; ความยาวของ caudal peduncle
คือระยะห่างในแนวนอนจากฐานด้านหลัง
ของครีบกับฐานของครีบหาง
; การวัดกระดูกสันหลังครีบและเรย์ถ่าย
จากฐานของตนมาก ( เท่าที่เห็นจากภาพรังสีหรือจากแสงสว่างจ้า

ผ่านส่งปลา ) ส่วนปลายของพวกเขาสิ้นสุด ; หน้าอก
ครีบยาวและเป็น ความยาวของยาวหางเว้ารังสี
;
เป็นแนวนอนระยะห่างระหว่างแนวดิ่งที่เคล็ดลับที่ยาวที่สุดและสั้นที่สุด

หน้าอกหางครีบ ครีบ countsinclude เรย์บนพื้นฐาน
; ครีบหลังและครีบทวารล่าสุดรังสี
จะแยกฐานของพวกเขา แต่นับได้ว่าเรย์เดียว

เหงือกปลานับรวมมูลฐาน ;
หมอนรถไฟที่มุมที่มีอยู่ใน lowerlimb

นับข้อมูลในวงเล็บในคำอธิบาย
ด้านล่างใช้กับ paratypes .สัดส่วนวัด
ปัด ที่ใกล้ที่สุด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05
เรา ซึ่งสถานที่นี้สายพันธุ์ใหม่ใน
สกุล anthias รอการศึกษาทั่วไป
การจำแนกของวงศ์ย่อยปลากะรังจิ๋ว . ต้องการสำหรับการศึกษาดังกล่าวได้

และ แสดงโดย แอนเดอร์สัน heemstra ( 1980 ) และแรน ( 1983 )
.
โต๊ะ 1 กับ 3 ให้เปรียบเทียบ ofmeristic
ข้อมูลทั้ง 4 สายพันธุ์ฮาวาย

anthiasfucinus anthias . ,สายพันธุ์ใหม่
ตัวเลข 1-4 , ตารางที่ 1-4
คลับบ้าฮาต๊อง : bpbm 28622 54.6 มม. , SL , ชาย ,
หมู่เกาะฮาวาย ปลายตะวันตกเฉียงใต้ของธนาคารเพนกวิน
(
52.4'n 200 , 250 39.3'w l57 ° ) , โรเทโนนจากการวิจัยจุ่ม

makali'i เอส รัลสตัน , 15 กันยายน 2525 .
paratypes : 28350 bpbm , 66.0mm SL ( บางส่วน
ย่อยกับหางเกือบขาด ) ,
หมู่เกาะฮาวายตะวันตกเฉียงเหนือ , St . rogatien
ธนาคารจากกระเพาะอาหารของ ignobilis
สกุลปลากะมงจับ 33 M , F . วาตานาเบะ , 18 พฤศจิกายน
1981 ; bpbm 28123 53.8mm , SL ,
ท้องถิ่นเดียวกันเป็นตัวอย่างต้นแบบแรก 198 ม. โรทีโนน makali'i
E . H . จาก , เชฟ , 7 มิถุนายน 2525 ; BM ( NH ) 1983
12.22.3 44.9mm , SL , ข้อมูลเดียวกับก่อนหน้านี้ ;
usnm 264611 SL 53.2 มิลลิเมตร ; ฤาษี 19798
SL , 42.1 มม. ; 1.24334-001 40.5mm AMS , slall
ด้วยข้อมูลเดียวกันเป็นตัวอย่างต้นแบบแรก ; bpbm 29265
3: , 22.7-24.0mm จอห์นสตัน , เกาะนอกแนวปะการังที่ทิ้งศพ (
40.2'n 16 องศา ,169 / 31'w )
214m โรทีโนน จาก makali'i พี เอส lobel 13
กันยายน 1983 ; รอม SL 43016,34.1 mm
CAS 54302 SL 27.9 มม. , ข้อมูลเดียวกับก่อนหน้านี้ ;
bpbm 29267 2: 27.2-35.8mm , SL , จอห์นสตัน
เกาะเดียวกัน ส่วนที่ก่อนหน้านี้ , 237 เมตร lobel
PS , 14 กันยายน 2526 ; nsmt-p
22995 SL 33.0 มม. , ข้อมูลเหมือนที่ผ่านมา การวินิจฉัยทางรังสี X ,
: 16 ; ทวารหนัก rays
III , 9 ; หน้าอกรังสี 15-16 , unbranched ;
เกล็ดเส้นข้างลำตัว 34-36 ; เส้นข้างลำตัวโค้งและขอ
เพียง 1 1 / 2 เครื่องแยก
จากส่วนกลางและส่วนเงี่ยงครีบหลังและขึ้นรูป , มุมไหน

ส่วน peduncular ตรงเดียวกัน ไม่มีเกล็ดเสริม ; กิลล์
rakers 9-10 24-26 ; predorsal กระดูกสอง ;
ร่างกายลึก 2.95-3.0 ใน SL ไม่มี 2 บน
ขอบด้านหลังของโคจร ด้านหน้าของริมฝีปากบนของ
ผู้ชายไม่โหนก ;vomerine ไม่มีฟัน ไม่มีครีบหลัง กระดูกสันหลัง ( นาน

ยาวเป็นสี่ หรือห้า เหลือเป็นเพียงเล็กน้อย
สั้น ) ; ส่วนของเยื่อ spinous
กระโดงไม่ผ่าตัด ; ขอบปลายอ่อน