Functional analysis (Iwata, Dorsey,

Functional analysis (Iwata, Dorsey, Slifer, Bauman, & Richman, 1982/1994) permits identification of functional relations between problem behavior, including self-injury, aggression, and destruction, and its consequences. Determining the function of problem behavior, in turn, facilitates altering the relevant reinforcement contingencies to decrease problem behavior and increase appropriate behavior (Steege, Wacker, Berg, Cigrand, & Cooper, 1989). For example, treatment for negatively reinforced behavior often includes escape extinction, reinforcement of alternative, appropriate behavior (contingent on alternative behavior or noncontingent), or a combination of both (e.g., DRA, DRO; Vollmer, Marcus, & Ringdahl, 1995; Wacker et al., 1990). With any intervention, its effectiveness depends on the fidelity with which it is implemented. Consequence-based interventions such as extinction or differential reinforcement may be particularly difficult for parents, teachers, or other caregivers to implement with adequate fidelity, especially if the target behavior is frequent or of such severity that it is challenging or impossible to ignore. When the problem behavior includes aggression or self-injury, procedures that might produce a side effect such as an extinction burst may be inappropriate. However, research has shown also that positive reinforcement in the form of access to preferred items or activities, can be effective for improving problem behavior that is maintained by negative reinforcement or multiple functions (i.e., positive and negative reinforcement) (Payne & Dozier, 2013). Importantly, the effectiveness of positive reinforcement for reducing negatively reinforced and increasing appropriate behavior has been demonstrated even in the absence of extinction (Lalli et al., 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์งาน (Iwata, Dorsey, Slifer โรงแรมบาวมัน และริ ชแมน 1982/1994) อนุญาตให้รหัสการทำงานความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาพฤติกรรม รวมถึง ร้ายตนเอง การ รุกราน การทำลาย และผลกระทบของมัน การกำหนดฟังก์ชันของปัญหาพฤติกรรม ในทางกลับกัน ช่วยการเปลี่ยนแปลงภาระผูกพันเสริมที่เกี่ยวข้องเพื่อลดปัญหาการทำงาน และเพิ่มพฤติกรรมที่เหมาะสม (Steege, Wacker เบิร์ก Cigrand และคู เปอร์ 1989) เช่น รักษาสำหรับลักษณะการทำงานเสริมในเชิงลบมักจะหนีสูญพันธุ์ ทางเลือก การเสริมแรงที่เหมาะสมกับลักษณะการทำงาน (อาจเกิดขึ้นในลักษณะการทำงานที่อื่นหรือ noncontingent), หรือทั้งสอง (เช่น DRA, DRO Vollmer มาร์คัส & Ringdahl, 1995 Wacker et al. 1990) ด้วยการแทรกแซงใด ๆ ประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับความจงรักภักดีซึ่งจะดำเนินการ คะแนนผลการแทรกแซงเช่นการสูญเสียหรือความแตกต่างเสริมอาจจะยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพ่อแม่ ครู หรือผู้ดูแลอื่น ๆ เพื่อใช้กับความเที่ยงตรงเพียงพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพฤติกรรมเป้าหมายเป็นบ่อย หรือความรุนแรงดังกล่าว ว่ามันท้าทาย หรือไม่ละเว้น เมื่อพฤติกรรมปัญหารวมถึงความก้าวร้าวหรือการทำร้ายตนเอง กระบวนการที่อาจสร้างผลข้างเคียงเช่นการสูญเสียระเบิด อาจไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม วิจัยยังว่า การเสริมแรงทางบวกในแบบฟอร์มการเข้าถึงรายการที่ต้องการหรือกิจกรรม จะมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงพฤติกรรมปัญหาที่ถูกเก็บรักษา โดยการเสริมแรงลบหรือหลายฟังก์ชัน (เช่น บวก และลบเสริม) (Payne และ Dozier, 2013) ที่สำคัญ เสริมประสิทธิภาพของการเสริมแรงทางบวกเพื่อลดผลเสีย และการเพิ่มพฤติกรรมที่เหมาะสมได้ถูกแสดงให้เห็นแม้แต่ในกรณีของการสูญเสีย (Lalli et al. 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์การทำงาน (วาตะอร์ซีย์, Slifer บาว & Richman, 1982/1994) อนุญาตให้บัตรประจำตัวของความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการทำงานปัญหารวมทั้งตัวเองได้รับบาดเจ็บก้าวร้าวและการทำลายล้างและผลของมัน ฟังก์ชั่นการกำหนดพฤติกรรมของปัญหาที่เกิดขึ้นในทางกลับกันอำนวยความสะดวกในการแก้ไขภาระผูกพันการเสริมแรงที่เกี่ยวข้องเพื่อลดปัญหาพฤติกรรมและเพิ่มพฤติกรรมที่เหมาะสม (STEEGE, Wacker ภูเขาน้ำแข็ง Cigrand และคูเปอร์ 1989) ยกตัวอย่างเช่นการรักษาพฤติกรรมเสริมในเชิงลบมักจะมีการหลบหนีการสูญเสียการเสริมแรงทางเลือกพฤติกรรมที่เหมาะสม (ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมทางเลือกหรือ noncontingent) หรือการรวมกันของทั้งสอง (เช่น DRA, DRO นั้น Vollmer มาร์คัสและ Ringdahl, 1995; Wacker et al., 1990) มีการแทรกแซงใด ๆ ประสิทธิภาพของมันขึ้นอยู่กับความจงรักภักดีที่จะดำเนินการ การแทรกแซงผลที่ใช้เช่นการสูญเสียหรือการเสริมแรงค่าอาจจะยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ปกครองครูหรือผู้ดูแลอื่น ๆ ในการดำเนินการที่มีความจงรักภักดีอย่างเพียงพอโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพฤติกรรมเป้าหมายคือบ่อยหรือความรุนแรงดังกล่าวว่าเป็นสิ่งที่ท้าทายหรือเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สนใจ เมื่อปัญหาพฤติกรรมรวมถึงการรุกรานหรือทำร้ายตัวเอง, วิธีการที่อาจผลิตผลข้างเคียงเช่นการสูญเสียออกมาอาจจะไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตามการวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าการเสริมแรงบวกในรูปแบบของการเข้าถึงรายการที่ต้องการหรือกิจกรรมที่จะมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงพฤติกรรมของปัญหาที่จะดูแลโดยการเสริมแรงหรือหลายฟังก์ชั่นลบ (เช่นการเสริมแรงบวกและลบ) (เพนและ Dozier 2013 ) ที่สำคัญประสิทธิภาพของการเสริมแรงบวกในการลดการเสริมแรงทางลบและเพิ่มพฤติกรรมที่เหมาะสมได้รับการแสดงให้เห็นแม้กระทั่งในกรณีที่ไม่มีการสูญเสีย (Lalli et al., 1999)