If a translation is to meet the fou

If a translation is to meet the four basic requirement of (1) making sense, (2) conveying the spirit and manner of the original and easy form of expression, and (4) producing a similar response, it is obvious that at certain points the conflict between content and form ( or meaning and manner ) will be acute, and that one or the other must give way. In general, translators are agreed that, when there is no happy compromise, meaning must have priority over style ( Tancock 1958: 29 ).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าการแปลเพื่อ ตอบสนองความต้องการพื้นฐาน 4 (1) ทำให้รู้สึก (2) ถ่ายทอดจิตวิญญาณและลักษณะแบบดั้งเดิม และง่ายของนิพจน์ และ (4) ผลิตการตอบสนองที่คล้ายกัน ได้ชัดเจนว่า บางจุด ความขัดแย้งระหว่างเนื้อหา และแบบฟอร์ม (หรือความหมาย และลักษณะ) จะเฉียบพลัน และหนึ่งหรืออื่น ๆ ต้องให้ทาง ทั่วไป ตกลงแปลว่า เมื่อมีปัญหาไม่มีความสุข ความหมายต้องมีความสำคัญกว่ารูปแบบ (Tancock 1958:29)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าแปลคือการตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานของสี่ (1) ทำให้ความรู้สึก (2) การถ่ายทอดจิตวิญญาณและลักษณะของรูปแบบเดิมและง่ายในการแสดงออกและ (4) การผลิตการตอบสนองที่คล้ายกันเป็นที่ชัดเจนว่าในบางจุด ความขัดแย้งระหว่างเนื้อหาและรูปแบบ (หรือความหมายและลักษณะ) จะเป็นเฉียบพลันและที่หนึ่งหรืออื่น ๆ จะต้องให้ทาง โดยทั่วไปนักแปลที่มีการตกลงกันว่าเมื่อมีการประนีประนอมไม่มีความสุข, ความหมายจะต้องมีความสำคัญมากกว่าสไตล์ (Tancock 1958: 29)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าแปล เพื่อตอบสนองความต้องการพื้นฐานทั้งสี่ ( 1 ) สมเหตุสมผล ( 1 ) ถ่ายทอดจิตวิญญาณและลักษณะของรูปแบบเดิมและง่ายในการแสดงออก และ ( 4 ) การผลิต การตอบสนองที่คล้ายกัน มันชัดเจนว่า ในจุดที่ความขัดแย้งระหว่างเนื้อหาและรูปแบบบางอย่าง ( หรือความหมายและลักษณะ ) จะเป็น แหลม และหนึ่งหรืออื่น ๆ ต้องหลีกทางให้ ทั่วไป แปลกันอย่างนั้นเมื่อไม่มีความสุข ประนีประนอม ความหมายต้องสำคัญกว่ารูปแบบ ( แทนคัก 1958 : 29 )