cross-cultural competence has becom

cross-cultural competence has become a byword in social work. in a postmodern world in which cultural seen as individually and socially constructed,evolving ,emergent, and occurring language becoming "culturally competent" is a challenging prospect. How do we become competent at something that is continually changing and how do we develop a focus that includes ourselves as having differences, beliefs, and biases that are inevitably active. After considering this and several other contemporary perspectives on cultural competence, the author questions the notion that one can become competent at the culture of another. the author proposes instead a model based on acceptance of one's lack of competence in cross-cultural matters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถข้ามวัฒนธรรมได้กลายเป็นกล่าวขวัญกันในงานสังคมสงเคราะห์ ในหลังสมัยใหม่โลกที่วัฒนธรรมเห็นเป็นรายบุคคล และสังคมสร้างขึ้น พัฒนา ฉุกเฉิน และเกิดภาษาที่กลายเป็น "วัฒนธรรมอำนาจ" เป็นโอกาสท้าทาย วิธีทำเรากลายเป็นอำนาจที่สิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง และเราพัฒนาโฟกัสที่มีตนเองว่ามีความแตกต่าง ความเชื่อ และอคติที่ย่อมใช้งานอยู่ หลังจากพิจารณานี้และหลายมุมมองอื่น ๆ ร่วมสมัยในความรู้ความสามารถวัฒนธรรม ผู้แต่งคำถามคิดว่า หนึ่งสามารถกลายเป็นที่มีอำนาจในวัฒนธรรมของผู้อื่น ผู้เขียนเสนอแทนแบบอิงยอมรับการขาดของความสามารถในเรื่องข้ามวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถข้ามวัฒนธรรมได้กลายเป็นคำครหาในการทำงานเพื่อสังคม ในโลกหลังสมัยใหม่ที่ทางวัฒนธรรมที่เห็นเป็นรายบุคคลและสังคมสร้างพัฒนาฉุกเฉินและภาษาที่เกิดขึ้นกลายเป็น "อำนาจทางวัฒนธรรม" เป็นโอกาสที่ท้าทาย ทำอย่างไรเราจะกลายเป็นอำนาจที่บางสิ่งบางอย่างที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องและวิธีการทำเราพัฒนามุ่งเน้นที่มีตัวเองเป็นความแตกต่างที่มีความเชื่อและอคติที่มีการใช้งานอย่างหลีกเลี่ยงไม่ หลังจากได้พิจารณาเรื่องนี้และหลายมุมมองร่วมสมัยอื่น ๆ เกี่ยวกับความสามารถทางวัฒนธรรม, ผู้เขียนถามความคิดที่ว่าจะกลายเป็นหนึ่งในอำนาจที่วัฒนธรรมของผู้อื่น ผู้เขียนเสนอแทนรูปแบบขึ้นอยู่กับการยอมรับของขาดอย่างใดอย่างหนึ่งของความสามารถในเรื่องข้ามวัฒนธรรม