and uses similar methods as well as

and uses similar methods as well as methods to evaluate chemical reactivity, with the aim to understand the behavior of the organic matter in its pure form (when possible), but also in solutions, mixtures, and fabricated forms. The study of organic reactions includes probing their scope through use in preparation of target compounds (e.g., natural products, drugs, polymers, etc.) by chemical synthesis, as well as the focused study of the reactivities of individual organic molecules, both in the laboratory and via theoretical (in silico) study.

The range of chemicals studied in organic chemistry include hydrocarbons (compounds containing only carbon and hydrogen), as well as myriad compositions based always on carbon, but also containing other elements,[1][2][3] especially:

oxygen, nitrogen, sulfur, phosphorus (these, included in many organic chemicals in biology) and the radiostable elements of the halogens.
In the modern era, the range extends further into the periodic table, with main group elements, including:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้เหมือนวิธีตลอดจนวิธีการประเมินการเกิดปฏิกิริยาเคมี มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้เข้าใจพฤติกรรมของอินทรีย์ ในรูปแบบบริสุทธิ์ (เมื่อเป็นไปได้), แต่ยังอยู่ ในโซลู ชั่น ส่วนผสม และหลังสร้างฟอร์ม การศึกษาปฏิกิริยาอินทรีย์รวมโดยอาศัยขอบเขตของพวกเขาผ่านการใช้ในการเตรียมสารเป้าหมาย (เช่น ผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ ยา โพลิเมอร์ ฯลฯ) โดยการสังเคราะห์ทางเคมี ตลอดจนการศึกษาเน้นการ reactivities ของแต่ละโมเลกุลอินทรีย์ ทั้ง ในห้องปฏิบัติการ และ ทางทฤษฎี (ใน silico) ศึกษาช่วงเรียนเคมีอินทรีย์เคมีรวมถึงสารไฮโดรคาร์บอน (สารที่ประกอบด้วยคาร์บอนและไฮโดรเจนเท่านั้น), และองค์พักเสมอตามคาร์บอน แต่ยัง ประกอบด้วยองค์ประกอบอื่น ๆ, [1] [2] [3] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง:ออกซิเจน ไนโตรเจน กำมะถัน ฟอสฟอรัส (เหล่านี้ รวมในสารอินทรีย์มากในวิชาชีววิทยา) และ radiostable องค์ประกอบของ halogensในยุคสมัยใหม่ ช่วงขยายเพิ่มเติมลงในตารางธาตุ มีองค์ประกอบหลักของกลุ่ม รวมทั้ง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และใช้วิธีการที่คล้ายกันเช่นเดียวกับวิธีการประเมินการเกิดปฏิกิริยาเคมีโดยมีจุดประสงค์ที่จะเข้าใจพฤติกรรมของอินทรียวัตถุในรูปแบบบริสุทธิ์ (เมื่อเป็นไปได้) แต่ยังอยู่ในการแก้ปัญหาการผสมและรูปแบบประดิษฐ์ การศึกษาปฏิกิริยาอินทรีย์รวมละเอียดขอบเขตของพวกเขาผ่านการใช้งานในการเตรียมความพร้อมของสารเป้าหมาย (เช่นผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ, ยาเสพติด, โพลีเมอ ฯลฯ ) โดยการสังเคราะห์สารเคมีเช่นเดียวกับการศึกษาที่มุ่งเน้นของปฏิกิริยาของโมเลกุลอินทรีย์ของแต่ละบุคคลทั้งใน ห้องปฏิบัติการและผ่านทางทฤษฎี (ใน silico) การศึกษา. ช่วงของสารเคมีที่ศึกษาในเคมีอินทรีย์ ได้แก่ ไฮโดรคาร์บอน (สารประกอบที่มีเพียงคาร์บอนและไฮโดรเจน) เช่นเดียวกับองค์ประกอบมากมายขึ้นอยู่เสมอในคาร์บอน แต่ยังมีองค์ประกอบอื่น ๆ [1] [2 ] [3] โดยเฉพาะออกซิเจนไนโตรเจนฟอสฟอรัสกำมะถัน (เหล่านี้รวมอยู่ในสารอินทรีย์หลายชีววิทยา) และองค์ประกอบ radiostable ของฮาโลเจน. ในยุคสมัยใหม่ช่วงขยายต่อไปในตารางธาตุที่มีองค์ประกอบกลุ่มหลัก รวมไปถึง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และใช้วิธีที่คล้ายกันเป็นวิธีประเมินปฏิกิริยาเคมี มีจุดมุ่งหมายที่จะเข้าใจพฤติกรรมของอินทรีย์ในรูปแบบบริสุทธิ์ ( เมื่อเป็นไปได้ ) แต่ยังอยู่ในโซลูชั่นการผสมและสร้างรูปแบบ การศึกษาปฏิกิริยาอินทรีย์รวมถึงขอบเขตของพวกเขาผ่านการใช้ในการเตรียมสารประกอบเป้าหมาย ( เช่น ผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ , ยาเสพติด , พอลิเมอร์ , ฯลฯ) โดยการสังเคราะห์ทางเคมี รวมทั้งเน้นการศึกษาคุณสมบัติของโมเลกุลอินทรีย์ของบุคคล ทั้งในห้องปฏิบัติการและทางทฤษฎี ( น ) การศึกษา .

ช่วงเคมีเรียนวิชาเคมีอินทรีย์ ได้แก่ ไฮโดรคาร์บอน ( สารประกอบที่มีคาร์บอนและไฮโดรเจน ) , เช่นเดียวกับองค์ประกอบมากมายอยู่เสมอในคาร์บอน แต่ ยังประกอบด้วยองค์ประกอบอื่น ๆ[ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] โดย :

ออกซิเจน ไนโตรเจน และกำมะถัน ฟอสฟอรัส ( เหล่านี้ รวมอยู่ในสารเคมีอินทรีย์มากในชีววิทยา ) และ radiostable ธาตุแฮโลเจน .
ในสมัยพุทธกาล ช่วงขยายเพิ่มเติมลงในตารางธาตุ , ธาตุ , กลุ่มหลักรวมถึง :