At number 48 David Sen wasn’t home

At number 48 David Sen wasn’t home yet, but his wife was. Thirty-two-year-old Nina Sen was tired after a long week of work at the bank. She had some news for her husband, but she wasn’t sure how to tell him.
Across the street was number 75. Maggie was in the living room, sitting on the sofa. She was thinking about something. It was a nice something, because she had a smile on her face.
And then there was Sam Davies, from number 56. He was walking slowly home, looking a bit worried. Actually, he always looked worried. Money was his problem. He never had enough for everything. How was he going to tell his wife that they couldn’t have a holiday this year?
So,just another ordinary Friday…

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่บ้านเลขที่ 48 เดวิดเซนไม่ได้บ้าน แต่ภรรยาของเขา สามสิบสองปี Nina เซนเหนื่อยหลังจากสัปดาห์ที่ยาวนานของการทำงานที่ธนาคาร เธอมีข่าวสำหรับสามีของเธอ แต่เธอก็ไม่แน่ใจว่าจะบอกเขา.
ฝั่งตรงข้ามถนนเป็นจำนวน 75 แม็กกี้อยู่ในห้องนั่งเล่นนั่งอยู่บนโซฟา เธอเป็นคนที่คิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง มันเป็นสิ่งที่ดีเพราะเธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ.
แล้วมีแซมเดวีส์จากหมายเลข 56 เขาเป็นคนที่เดินช้าบ้านมองบิตกังวล ที่จริงแล้วเขามักจะมองความกังวลใจ เงินเป็นปัญหาของเขา เขาไม่เคยมีเพียงพอสำหรับทุกอย่าง วิธีที่ถูกเขาจะบอกภรรยาของเขาว่าพวกเขาไม่สามารถมีวันหยุดในปีนี้ดังนั้นเพียงแค่อีกสามัญวันศุกร์ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่บ้านเลขที่ 48 เดวิด เซน ไม่ได้กลับบ้าน แต่ภรรยาของเขาคือ สามสิบสองปีนีน่าเซนเหนื่อยหลังจากสัปดาห์ที่ยาวนานของการทำงานที่ธนาคาร เธอมีข่าวกับสามีของเธอ แต่เธอไม่แน่ใจว่าจะบอกเค้า
ข้ามถนนหมายเลข 75 แม็กกี้อยู่ในห้องนั่งเล่น นั่งบนโซฟา เธอกำลังคิดอะไรบางอย่าง มันเป็นสิ่งที่ดี เพราะ เธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ .
และก็มีแซม เดวิส จากหมายเลข 56 เขากำลังเดินกลับบ้านช้าๆ มองเป็นกังวลนิดหน่อย จริงๆ แล้ว เขามักจะดูกังวล เงินคือปัญหาของเขา เขาไม่เคยมีพอสำหรับทุกอย่าง แล้วเขาจะบอกภรรยาของเขาว่า พวกเขาไม่สามารถมีวันหยุดปีนี้
ก็แค่ธรรมดา วันศุกร์ . . . . . . .