On the airplane I sat aisle seat be

On the airplane I sat aisle seat beside a little boy whose hair is wavy, is a cute boy with a plump figure and a dimple on his two checks. The boy looks like a talkative because he dared to talk with other people. While the airplane was flying on the sky, I wasn’t hear the boy’s voice. I turned to see that the boy was pale face. All of a sudden, the boy vomited out, he didn’t turn to his mother but he turned to me. I was very shocked. After that I can’t remember because I fainted, I wake up when the airplane arrived at the airport. Before I had walked out the gate that the boy ran into me and said shyly,” I’m sorry” and then the boy handed a lollipop to me and run away so I can’t angry him because he is very pretty boy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บนเครื่องบินที่ผมนั่งที่นั่งติดทางเดินข้างเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่มีผมเป็นลอนน่ารักกับร่างอวบและลักยิ้มคือการตรวจสอบสองของเขา เด็กผู้ชายคนนั้นดูเหมือนช่างพูดเพราะเขากล้าที่จะพูดคุยกับคนอื่น ๆ ในขณะที่เครื่องบินกำลังบินอยู่บนท้องฟ้าที่ฉันไม่ได้ยินเสียงของเด็ก ผมหันไปเห็นว่าเด็กผู้ชายคนนั้นเป็นใบหน้าขาวซีด ทั้งหมดในทันทีที่เด็กอาเจียนออกมาเขาไม่ได้หันไปหาแม่ของเขา แต่เขาก็ให้ฉัน ผมตกใจมาก หลังจากนั้นผมจำไม่ได้เพราะผมเป็นลมผมตื่นขึ้นมาเมื่อเครื่องบินมาถึงที่สนามบิน ก่อนที่ผมจะเดินออกประตูที่เด็กผู้ชายคนนั้นก็วิ่งเข้ามาและบอกว่าฉันอาย "ฉันขอโทษ" แล้วเด็กผู้ชายคนนั้นยื่นอมยิ้มให้ฉันและวิ่งหนีไปดังนั้นฉันไม่สามารถโกรธเขาเพราะเขาเป็นเด็กผู้ชายที่สวยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บนเครื่องบิน ผมนั่งนั่งติดทางเดินข้างชายผมเป็นหยัก เด็กน่ารักรูปอวบและสวยงามบนเขาเช็คสอง เด็กดูเหมือนเป็นช่างพูด เพราะเขากล้าพูดกับคนอื่น ในขณะที่เครื่องบินได้บินบนท้องฟ้า ฉันไม่ได้ยินเสียงของเด็กผู้ชาย ฉันหันไปดูว่า เด็กมีใบหน้าซีด จู่ ๆ เด็กอาเจียนออกมา เขาไม่เปิดให้แม่ของเขา แต่เขาเปิดให้ฉัน ผมตกใจมาก หลังจากนั้น ผมจำไม่ได้เนื่องจากฉันเป็น ฉันตื่นขึ้นเมื่อเครื่องบินมาถึงสนามบินได้ ก่อนที่ฉันได้เดินออกประตูที่เด็กวิ่งมาฉัน และ shyly กล่าวว่า ผมเสียใจ" แล้วเด็กมอบขนมอมยิ้มตัวฉัน และหนีเพื่อฉันไม่โกรธเขาเพราะเขาสวยมากเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บนเครื่องบินที่ผมนั่งอยู่ที่นั่งตามทางเดินข้างเด็กน้อยที่มีผมหยักศกเป็นเด็กน่ารักพร้อมด้วยรูปที่มีเนื้อและลักยิ้มด้วยเช็คของเขา เด็กที่มีลักษณะคล้ายกับช่างพูดที่เพราะเขาไม่กล้าคุยกับคนอื่น ในขณะที่อยู่บนเครื่องบินที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้าที่ผมไม่ได้ได้ยินเสียงของเด็กได้ ผมจึงหันไปดูว่าเด็กคนนี้ได้ถูกใบหน้าสีอ่อน ห้องพักทั้งหมดของที่เกิดเด็กที่ vomited ออกมาเขาไม่ได้หันไปแม่ของเขาแต่เขาก็หันมาให้ ผมก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก หลังจากที่ผมไม่สามารถจำได้เพราะผมเป็นลมหมดสติพอตื่นขึ้นเมื่อเครื่องบินมาถึงที่สนามบิน ก่อนที่ผมจะเดินออกจากประตูที่เด็กที่วิ่งเข้าไปในเหนียมอายแล้วผมและบอกว่า"ผมขอ อภัย "และแล้วเด็กที่มอบให้แก่อมยิ้มกับผมมากและใช้งานอยู่ห่างออกไปในดังนั้นผมไม่โกรธไม่ได้เขาเพราะเขาเป็นคนน่ารักเป็นอย่างมาก