School policies includeResearch in

School policies include
Research in Higher Education Journal
The effect of principles, page 7
academic expectation, school mission, student learning opportunities, instructional organization, academic learning time and teacher practices. Among these variables, the school’s goals and missions were the most frequent and the significant intermediate factor that linked the two constructs (i.e. principal leadership and school effectiveness) (Bewer, 1993; Bamburg and Andrews, 1990; Glasman and Fuller, 1992; Goldring and Pasternak, 1994; Hallinger et al., in press; Hallinger and Murphy, 1986, ; Heck et al., 1990; Leithwood, 1994; Silins, 1994).
Hallinger and Heck (1996) reassessed the principal’s role in school effectiveness. They based their study on data gathered from 1980 to 1995. Their investigation was not only empirical, but also theoretical due to the complexity of the relationship that could not be easily understood if only studied empirically. In their research they focused on the concepts underlying different potential theories that would be adopted to study the relationships between principal’s role and school effectiveness. The overall objective of their study was to come up with a research agenda for the next generation of this study in which defined directions were set. In their research, they emphasized the fact that administrative leadership was among the factors that made the greatest difference in student understanding and learning. However, the nature of this relationship remained open to debate and research (Hallinger and Heck, 1996).
Educational policy makers are also convinced that the principal is the key variable in a student’s scholastic achievement (Murphy, 1990). Therefore, from 1975 to 1990, the policy from state-mandated evaluations of principles jumped from nine to 40 states showing the increased focus on principals as a major and important component in the student’s learning and the school’s effectiveness. Hallinger et al. (1990) and Heck et al. (1990) viewed the influence of the principal on student achievement as the leader’s role in the environmental, personal and in-school relationship aspects, which eventually lead to stronger organizational outcome.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายของโรงเรียนรวมการวิจัยในอุดมศึกษาสมุดรายวันผลหลัก หน้า 7ความคาดหวังทางวิชาการ โรงเรียนภารกิจ โอกาสการเรียนรู้ของนักเรียน สอน งาน ศึกษาเรียนรู้เวลาและครู ระหว่างตัวแปรเหล่านี้ เป้าหมายและภารกิจของโรงเรียนก็บ่อยมากที่สุดและตัวกลางสำคัญที่เชื่อมโยงของโครงสร้างทั้งสอง (เช่นหลักความเป็นผู้นำและประสิทธิผลโรงเรียน) (Bewer, 1993 Bamburg และแอนดรูวส์ 1990 Glasman และ Fuller, 1992 Goldring และ Pasternak, 1994 Hallinger et al. ในกด Hallinger และเมอร์ฟี่ 1986,; Heck et al., 1990 Leithwood, 1994 Silins, 1994)Hallinger และ Heck (1996) reassessed บทบาทของครูใหญ่ในโรงเรียน พวกเขาใช้การศึกษาข้อมูลรวบรวมจากปี 1980 ถึง 1995 ตรวจสอบความถูกไม่ประจักษ์ แต่ยังทฤษฎีซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่ไม่ได้เข้าใจถ้าเพียงศึกษา empirically ในการวิจัย จะมุ่งเน้นในแนวคิดทฤษฎีเป็นไปได้ต่าง ๆ ที่จะนำมาใช้ในการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทของครูใหญ่และประสิทธิผลโรงเรียน ต้นแบบ วัตถุประสงค์โดยรวมของการศึกษาจะ เกิดขึ้นกับวาระวิจัยสำหรับรุ่นต่อไปของการศึกษานี้ได้มีตั้งทิศทางที่กำหนดได้ งานวิจัยของพวกเขา พวกเขาเน้นความจริงที่เป็นผู้นำบริหารระหว่างปัจจัยที่ทำให้ความแตกต่างมากที่สุดในนักเรียนเข้าใจ และเรียนรู้ อย่างไรก็ตาม ลักษณะของความสัมพันธ์นี้ยังคงเปิดอภิปรายและวิจัย (Hallinger และ Heck, 1996)ผู้กำหนดนโยบายทางการศึกษาจะยังเชื่อว่า เงินเป็นตัวแปรสำคัญในความสำเร็จของนักเรียน scholastic (เมอร์ฟี่ 1990) ดังนั้น ตั้งแต่ปีค.ศ. 1975 ถึงปี 1990 นโยบายจากรัฐกำหนดประเมินหลักไปจากเก้าสู่อเมริกา 40 แสดงโฟกัสเพิ่มขึ้นในแบบที่เป็นส่วนประกอบหลัก และสำคัญในการเรียนรู้ของนักศึกษาและประสิทธิผลของโรงเรียน Hallinger และ al. (1990) และ al. et Heck (1990) ดูอิทธิพลของหลักในความสำเร็จของนักเรียนเป็นบทบาทของผู้นำในด้านสิ่งแวดล้อม ส่วนบุคคล และในโรงเรียนความสัมพันธ์ ซึ่งในที่สุดนำไปสู่ผลลัพธ์ขององค์กรที่แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายของโรงเรียนรวมถึงการวิจัยในวารสารอุดมศึกษาผลของหลักการ, หน้า 7 ความคาดหวังของนักวิชาการภารกิจโรงเรียนโอกาสการเรียนรู้ของนักเรียนองค์กรการเรียนการสอนเวลาเรียนรู้ทางวิชาการและการปฏิบัติที่ครู ในบรรดาตัวแปรเหล่านี้เป้าหมายของโรงเรียนและภารกิจเป็นที่พบบ่อยที่สุดและเป็นปัจจัยที่เป็นสื่อกลางที่สำคัญที่เชื่อมโยงทั้งสองโครงสร้าง (เช่นความเป็นผู้นำเงินต้นและประสิทธิผลของโรงเรียน) (Bewer 1993; Bamburg และแอนดรู, 1990; Glasman และฟุลเลอร์ 1992; แหวนทองคำและ พาสเตอร์ 1994; Hallinger, et al, ในการกด. Hallinger และเมอร์ฟี่, 1986. Heck, et al, 1990; Leithwood 1994. Silins, 1994) Hallinger และเฮค (1996) คล้อยตามบทบาทที่สำคัญในประสิทธิภาพของโรงเรียน พวกเขาตามการศึกษาของพวกเขาในข้อมูลที่รวบรวมจากปี 1980 ปี 1995 การสืบสวนของพวกเขาก็ไม่เชิงประจักษ์เพียง แต่ยังทฤษฎีเนื่องจากความซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถเข้าใจได้ง่ายถ้าสังเกตุการศึกษาเท่านั้น ในงานวิจัยของพวกเขามุ่งเน้นไปที่แนวคิดพื้นฐานทฤษฎีที่มีศักยภาพที่แตกต่างกันที่จะถูกนำมาใช้ในการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทของครูใหญ่โรงเรียนและประสิทธิผล วัตถุประสงค์โดยรวมของการศึกษาของพวกเขาจะเกิดขึ้นกับวาระการวิจัยสำหรับรุ่นต่อไปของการศึกษาครั้งนี้ซึ่งในการกำหนดทิศทางที่ตั้ง ในงานวิจัยของพวกเขาเน้นความจริงที่ว่าเป็นผู้นำในการบริหารเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการทำความเข้าใจและการเรียนรู้ของนักเรียน แต่ธรรมชาติของความสัมพันธ์นี้ยังคงเปิดการอภิปรายและการวิจัย (Hallinger และ Heck, 1996). ผู้กำหนดนโยบายการศึกษานอกจากนี้ยังเชื่อว่าหลักที่เป็นตัวแปรสำคัญในความสำเร็จของนักวิชาการของนักเรียน (เมอร์ฟี่, 1990) ดังนั้น 1975-1990, การประเมินผลจากนโยบายของรัฐที่ได้รับคำสั่งของหลักการที่เพิ่มขึ้นจากเก้าถึง 40 รัฐแสดงให้เห็นถึงการมุ่งเน้นที่เพิ่มขึ้นในผู้ว่าจ้างเป็นองค์ประกอบที่สำคัญและมีความสำคัญในการเรียนรู้ของนักเรียนและประสิทธิผลของโรงเรียน Hallinger et al, (1990) และเฮ et al, (1990) มองว่าอิทธิพลของหลักในความสำเร็จของนักเรียนเป็นบทบาทผู้นำในด้านสิ่งแวดล้อมส่วนบุคคลและด้านความสัมพันธ์ในโรงเรียนซึ่งในที่สุดนำไปสู่ผลลัพธ์ที่องค์กรที่แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายของโรงเรียน รวมถึงงานวิจัยในวารสารการศึกษาระดับอุดมศึกษา

ผล หลักการ วิชาการที่มีภารกิจหน้า 7
, นักเรียน , โรงเรียนสร้างโอกาสการเรียนรู้องค์กร การสอน วิชาการเวลาเรียนและครูปฏิบัติ ระหว่างตัวแปรเหล่านี้ เป้าหมายของโรงเรียน และภารกิจที่เป็นบ่อยที่สุด และปัจจัยระดับกลางที่เชื่อมโยงสองโครงสร้าง ( เช่นภาวะผู้นำกับประสิทธิผลของโรงเรียน ( ครูใหญ่ ) บูเออร์ , 1993 ; bamburg และ Andrews , 2533 ; glasman และฟูลเลอร์ , 1992 ; โกลด์ริงค์ และ ปา ตอร์แน็ก , 1994 ; โรงเรียน et al . , กด โรงเรียน เมอร์ฟี่ , 1986 ; เฮค et al . , 1990 ; leithwood , 1994 ; silins , 1994 ) .
โรงเรียนเนี่ย ( 1996 ) reassessed อาจารย์ใหญ่ต่อประสิทธิผลโรงเรียน พวกเขาตามการศึกษาของข้อมูลที่รวบรวมจากปี 1980 ถึงปี 1995การสืบสวนของพวกเขาไม่ได้เป็นเพียงทฤษฎีเชิงประจักษ์ แต่ยังเนื่องจากความซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่ไม่อาจจะเข้าใจได้ง่าย ถ้าศึกษาเชิงประจักษ์ . ในการวิจัยของพวกเขามุ่งเน้นไปที่แนวคิดพื้นฐานทฤษฎีที่แตกต่างกันที่อาจเกิดขึ้นจะถูกนำมาใช้เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทของผู้บริหารกับประสิทธิผลของโรงเรียนวัตถุประสงค์โดยรวมของการศึกษาของพวกเขาได้มากับวาระการวิจัยสำหรับรุ่นต่อไปของการศึกษาที่กำหนดเป็นทิศทางตั้ง ในการวิจัยของพวกเขา พวกเขาเน้นความจริงที่ว่าภาวะผู้นำเป็นปัจจัยที่สร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในความเข้าใจและการเรียนรู้ อย่างไรก็ตามธรรมชาติของความสัมพันธ์นี้ยังคงเปิดให้อภิปราย และการวิจัย ( โรงเรียนห่า , 1996 ) .
ผู้ผลิตนโยบายการศึกษายังเชื่อว่าหลัก คือตัวแปรสำคัญในผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน ( เมอร์ฟี่ , 1990 ) ดังนั้น จาก 2518 ถึง 1990นโยบายจากรัฐในอาณัติประเมินหลักเพิ่มขึ้นจาก 9 40 รัฐแสดงเพิ่มขึ้น เน้นผู้บริหารเป็นหลักและส่วนประกอบสำคัญในการเรียนรู้ของนักเรียน และประสิทธิผลของโรงเรียน โรงเรียน et al . ( 1990 ) และเฮค et al . ( 1990 ) ดูอิทธิพลของนักเรียนเป็นหลักในบทบาทของผู้นำในด้านสิ่งแวดล้อมส่วนบุคคล และด้านความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียน ซึ่งในที่สุดนำไปสู่องค์กรที่แข็งแกร่งขึ้น