different information forums, sucha

different information forums, such
as literature and web-pages; as one
of the participants said: ‘Immediately
I got a diagnosis, I went to the library
and borrowed a thick book about diabetes
mellitus,’ (interview 7).
Supportive relationships were
one of the coping resources.
Participants said that they receive
encouraging, listening and social
support from their private relationships
with family members, other
next of kin, and friends. In particular,
family members’ contribution to having
a purpose in life was highlighted:
‘Without my family and my wife I probably
wouldn’t be alive,’ (interview 9).
Families also had a crucial role in
relation to everyday life: ‘Since I got
this diagnosis, the wife has tried to cook
healthier food for all of us,’ (interview 9).
The support from close family
members, such as spouse, friends
and children, was an important
resource in daily living, i.e. cooking
low-fat food, participating in the
appointments with diabetes nurse
and creating shared exercise routines.
‘I have friends; just a while ago
one called and asked if I wanted to go out
and enjoy afternoon coffee. We have this
group of men and we talk about everything,’
(interview 4). However, close
relationships were sometimes relatively
burdensome by nature: ‘When
my wife became ill, I got tired of looking
after my disease,’ (interview 11).
In addition to the above, participants
said that activities were also a
form of coping. Activities helped to
steer thinking away from the illness
and gave patients with diabetes
alternative ways in which to relax:
‘Different activities and culture events,
such as going to music concerts, open-air
theatres and just walking in the forest
help me to carry on,’ (interview 5).
Support provided by the nurse
was seen as the final form of coping
resources. This was a major
resource in coping with diabetes,
especially when there was carerelated
tiredness. Trustworthiness
and a shared sense of humour with
the nurse were featured in relation
to supportive relationships. Regular
counselling appointments played a
key role, especially during difficult
times: ‘Support from the nurse is the
thing. I wish the nurses would have the
strength to empower us and the hurry
would go away; today it’s important to
find a good nurse,’ (interview 15).
The content and form of counselling
The counselling provided by nurses
promoted diabetes patients’ participation
in planning their treatment
and in improving their balance of
care. There were some implications
that the counselling provided did
not pay sufficient attention to diabetes
patients’ resources, which
prompted some to consider the use
of counselling to be partly inadequate.
There were no direct discussions
on patients’ resources. As one
diabetes patient remarked: ‘I didn’t
notice that resources were asked about or
paid attention to in any way,’ (interview
8). On the other hand, the
diabetes patients themselves did not
introduce the matter of resources
into active discussion: participants
considered that the nurses should
have enough courage to ask directly
about their coping resources.
Guidance that supported nutritional
changes was described as a
positive way to change lifestyles.
Diabetes patients were motivated to
learn from the guidance when they
saw the differences – for example,
in their blood glucose levels.
Guidance was most useful when it
was regular. Some diabetes patients
felt a sense of guilt when they were
unable to obey the nurse’s instructions.
As one patient said: ‘I can’t
blame anyone else, it has to be me. If I
would have been stronger, I wouldn’t
have relapsed,’ (interview 5). In such
cases, diabetes patients felt that it
was important to meet the nurse.
Information was the main content
of counselling. Participants

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟอรั่มข้อมูลแตกต่างกัน เช่นเป็นวรรณกรรมและหน้าเว็บ เป็นหนึ่งของผู้เข้าร่วมกล่าวว่า: ' ทันทีผมได้รับการวินิจฉัย ฉันไปที่ไลบรารีและยืมหนังสือหนาเกี่ยวกับโรคเบาหวานหวาน (สัมภาษณ์ 7)มีความสัมพันธ์สนับสนุนหนึ่งทรัพยากรรับมือผู้เข้าร่วมกล่าวว่า ได้รับส่งเสริม ฟังและสังคมสนับสนุนจากความสัมพันธ์ส่วนตัวกับสมาชิกในครอบครัว อื่น ๆน้ำมันเชื้อเพลิง ญาติและเพื่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเงินสมทบของสมาชิกในครอบครัวมีวัตถุประสงค์ในชีวิตถูกเน้น:' ไม่ มีครอบครัวและภรรยาผมคงจะไม่มีชีวิต (สัมภาษณ์ 9)ครอบครัวยังมีบทบาทสำคัญในความสัมพันธ์กับชีวิตประจำวัน: ' มีวินิจฉัยโรคนี้ ภรรยาได้พยายามที่จะปรุงอาหารอาหารสุขภาพสำหรับทุกคน (สัมภาษณ์ 9)การสนับสนุนจากครอบครัวใกล้ชิดสมาชิก เช่นคู่สมรส เพื่อนและสำคัญเด็กทรัพยากรในชีวิตประจำวัน เช่นทำอาหารอาหารไขมันต่ำ การมีส่วนร่วมในการการนัดหมายกับพยาบาลโรคเบาหวานและการสร้างกิจวัตรการออกกำลังกายร่วมกัน' ฉันมีเพื่อน เพียงขณะที่ผ่านมาหนึ่งเรียก และถามว่า ถ้า อยากจะออกไปและเพลิดเพลินกับกาแฟยามบ่าย เรามีนี้กลุ่มของผู้ชาย และเราคุยกันทุกอย่าง(สัมภาษณ์ 4) อย่างไรก็ตาม ปิดความสัมพันธ์ถูกบางครั้งค่อนข้างพลังงานธรรมชาติ: ' เมื่อได้กลายเป็นภรรยาของฉันป่วย ผมกำลังเบื่อหลังจากโรคของฉัน (สัมภาษณ์ 11)นอกเหนือจากข้างต้น ผู้เข้าร่วมกล่าวว่า กิจกรรมก็มีแบบฟอร์มการรับมือ กิจกรรมที่ช่วยในการคัดท้ายคิดจากการเจ็บป่วยและให้ผู้ป่วยโรคเบาหวานทางเลือกพักผ่อน:' กิจกรรมต่าง ๆ และกิจกรรมวัฒนธรรมเช่นจะไปคอนเสิร์ตเพลง กลางแจ้งโรงภาพยนตร์และทางเดินเท้าในป่าช่วยให้ (สัมภาษณ์ 5)สนับสนุนโดยพยาบาลเป็นแบบสุดท้ายของการรับมือทรัพยากร นี้เป็นสำคัญทรัพยากรในการรับมือกับโรคเบาหวานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี carerelatedเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าด้วย ความน่าเชื่อถือและความรู้สึกร่วมของตลกด้วยพยาบาลที่สัมพันธ์การสนับสนุนความสัมพันธ์ ปกติให้คำปรึกษาการนัดหมายเล่นเป็นบทบาทสำคัญ โดยเฉพาะในยากเวลา: ' ได้รับการสนับสนุนจากพยาบาลสิ่ง ต้องมีพยาบาลความแข็งแรงจะช่วยให้เราและรีบร้อนจะไปให้พ้น วันนี้มีความสำคัญพบพยาบาลดี (สัมภาษณ์ 15)เนื้อหาและรูปแบบของการให้คำปรึกษาการให้คำปรึกษาโดยพยาบาลส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้ป่วยโรคเบาหวานในการวางแผนการรักษาของพวกเขาและ ในการปรับปรุงยอดดุลของการการดูแล มีผลกระทบบางอย่างการให้คำปรึกษาให้ได้ไม่สนใจพอกับโรคเบาหวานทรัพยากรของผู้ป่วย ซึ่งรับแจ้งบางควรพิจารณาการใช้การให้คำปรึกษาจะไม่เพียงพอเป็นบางส่วนมีไม่มีการสนทนาโดยตรงทรัพยากรของผู้ป่วย เป็นหนึ่งผู้ป่วยโรคเบาหวานกล่าวว่า: ' ฉันไม่ได้สังเกตเห็นว่า ทรัพยากรถูกถาม หรือสนใจไปในทางใดทางหนึ่ง (สัมภาษณ์8) . ในทางกลับกัน การผู้ป่วยโรคเบาหวานตัวเองไม่ได้แนะนำเรื่องของทรัพยากรเป็นการสนทนาที่ใช้งานอยู่: ผู้เข้าร่วมถือว่า พยาบาลควรมีความกล้าหาญเพียงพอที่จะถามโดยตรงเกี่ยวกับทรัพยากรของพวกเขารับมือคำแนะนำที่ได้รับการสนับสนุนทางโภชนาการการเปลี่ยนแปลงถูกอธิบายว่า เป็นการทางบวกในการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตผู้ป่วยโรคเบาหวานมีการเรียนรู้จากคำแนะนำเมื่อพวกเขาเห็นความแตกต่างเช่นในระดับของน้ำตาลในเลือดคำแนะนำเป็นประโยชน์มากที่สุดเมื่อมันคือปกติ บางผู้ป่วยโรคเบาหวานความรู้สึกรับความผิดเมื่อพวกเขาไม่สามารถปฏิบัติตามคำแนะนำของพยาบาลเป็นผู้ป่วยรายหนึ่งกล่าวว่า: ' ฉันไม่สามารถตำหนิผู้อื่น มีเป็นฉัน ถ้าผมจะได้แข็งแรง ฉันจะไม่มีอาการกำเริบ (สัมภาษณ์ 5) เช่นกรณี ผู้ป่วยโรคเบาหวานรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อตอบสนองการพยาบาลข้อมูลที่เป็นเนื้อหาหลักการให้คำปรึกษา ผู้เข้าร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอรั่มข้อมูลที่แตกต่างกันเช่น
กับวรรณกรรมและหน้าเว็บ; เป็นหนึ่ง
ในผู้เข้าร่วมกล่าวว่า: 'ทันที
ที่ผมได้รับการวินิจฉัยโรคผมไปห้องสมุด
และยืมหนังสือเล่มหนาเกี่ยวกับโรคเบาหวาน
เบาหวาน' (สัมภาษณ์ 7).
ความสัมพันธ์แบบประคับประคองเป็น
หนึ่งในแหล่งข้อมูลเผชิญ.
ผู้เข้าร่วมกิจกรรมกล่าวว่าพวกเขาได้รับ
กำลังใจ ฟังและสังคม
การสนับสนุนจากความสัมพันธ์ส่วนตัว
กับสมาชิกในครอบครัวอื่น ๆ
ต่อไปของญาติและเพื่อน ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
สมาชิกในครอบครัวมีส่วนร่วมในการมี
จุดมุ่งหมายในชีวิตเป็นไฮไลต์:
'โดยไม่ต้องครอบครัวของฉันและภรรยาของฉันฉันอาจ
จะไม่ได้มีชีวิตอยู่ (สัมภาษณ์ 9).
นอกจากนี้ครอบครัวยังมีบทบาทสำคัญใน
ความสัมพันธ์กับชีวิตประจำวัน:' ตั้งแต่ผมได้รับ
การวินิจฉัยโรคนี้ภรรยาได้พยายามที่จะปรุง
อาหารสุขภาพสำหรับเราทุกคน "(สัมภาษณ์ 9).
สนับสนุนจากครอบครัวที่ใกล้ชิด
กับสมาชิกเช่นคู่สมรสเพื่อน
และเด็กเป็นสิ่งสำคัญ
ทรัพยากรในการดำรงชีวิตประจำวันเช่นการปรุงอาหาร
อาหารไขมันต่ำมีส่วนร่วมใน
การนัดหมายกับพยาบาลผู้ป่วยโรคเบาหวาน
และการสร้างร่วมกันออกกำลังกายเป็นประจำ.
'ฉันมีเพื่อน; เพียงในขณะที่ที่ผ่านมา
เรียกว่าและถามว่าผมอยากจะออกไปข้างนอก
และเพลิดเพลินกับกาแฟยามบ่าย เรามีนี้
กลุ่มคนและเราพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่าง '
(สัมภาษณ์ 4) แต่ใกล้
ความสัมพันธ์บางครั้งก็ค่อนข้าง
เป็นภาระโดยธรรมชาติ "เมื่อ
ภรรยาของฉันกลายเป็นไม่ดีผมเบื่อมอง
. หลังจากที่โรคของฉัน '(สัมภาษณ์ 11)
นอกเหนือจากที่กล่าวข้างต้นเข้าร่วม
กล่าวว่ากิจกรรมนั้นยังมี
รูปแบบของการเผชิญปัญหา กิจกรรมจะช่วย
คัดท้ายคิดออกไปจากการเจ็บป่วย
และให้ผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวาน
ทางเลือกในการที่จะผ่อนคลาย:
'กิจกรรมที่แตกต่างและกิจกรรมวัฒนธรรม
เช่นไปคอนเสิร์ตเพลงแบบเปิดโล่ง
โรงละครและเพียงแค่เดินในป่า
ช่วยฉันในการดำเนินการเกี่ยวกับ '(สัมภาษณ์ 5).
ให้การสนับสนุนโดยพยาบาล
ถูกมองว่าเป็นรูปแบบสุดท้ายของการเผชิญปัญหา
ทรัพยากร นี่คือความสำคัญ
ของทรัพยากรในการรับมือกับโรคเบาหวาน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี carerelated
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ความน่าเชื่อถือ
และความรู้สึกร่วมกันของอารมณ์ขันกับ
พยาบาลกำลังให้ความสำคัญในความสัมพันธ์
กับความสัมพันธ์ที่สนับสนุน ปกติ
การนัดหมายให้คำปรึกษาการเล่น
บทบาทสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่ยากลำบาก
ครั้ง: 'การสนับสนุนจากพยาบาลเป็น
สิ่งที่ ฉันหวังว่าพยาบาลจะมี
ความแข็งแรงที่จะช่วยให้เราและรีบ
จะหายไป; วันนี้มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะ
พบกับพยาบาลที่ดี (สัมภาษณ์ 15).
เนื้อหาและรูปแบบของการให้คำปรึกษา
ให้คำปรึกษาให้โดยพยาบาล
การส่งเสริมให้ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่มีส่วนร่วม
ในการวางแผนการรักษาของพวกเขา
และในการปรับปรุงความสมดุลของพวกเขาใน
การดูแล มีผลกระทบบางคน
ที่ให้คำปรึกษาที่มีให้ไม่
ได้ให้ความสนใจเพียงพอที่จะเป็นโรคเบาหวาน
ผู้ป่วยทรัพยากรซึ่ง
ได้รับแจ้งที่จะพิจารณาการใช้งาน
ของการให้คำปรึกษาจะไม่เพียงพอบางส่วน.
ไม่มีการอภิปรายโดยตรงเป็น
ผู้ป่วยทรัพยากร เป็นหนึ่งใน
ผู้ป่วยโรคเบาหวานข้อสังเกต: 'ผมไม่ได้
สังเกตเห็นว่าทรัพยากรที่ถูกถามเกี่ยวกับการหรือ
ให้ความสนใจในทางใดทางหนึ่ง (สัมภาษณ์
8) บนมืออื่น ๆ ที่
ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ตัวเองไม่ได้
แนะนำเรื่องของทรัพยากรที่
เข้าสู่การอภิปรายที่ใช้งาน: ผู้เข้าร่วม
การพิจารณาว่าพยาบาลควร
มีความกล้าหาญพอที่จะถามโดยตรง
เกี่ยวกับทรัพยากรการเผชิญปัญหาของพวกเขา.
คำแนะนำที่ได้รับการสนับสนุนทางโภชนาการ
เปลี่ยนแปลงอธิบายว่าเป็น
ทางบวกที่จะเปลี่ยน . วิถีชีวิต
ผู้ป่วยโรคเบาหวานมีแรงจูงใจที่จะ
เรียนรู้จากคำแนะนำเมื่อพวกเขา
เห็นความแตกต่าง - ตัวอย่างเช่น
. ระดับกลูโคสในเลือดของพวกเขา
แนะแนวเป็นประโยชน์มากที่สุดเมื่อมัน
เป็นปกติ ผู้ป่วยบางโรคเบาหวาน
รู้สึกผิดเมื่อพวกเขา
ไม่สามารถที่จะปฏิบัติตามคำแนะนำของพยาบาล.
ในฐานะที่เป็นผู้ป่วยรายหนึ่งกล่าวว่า "ผมไม่สามารถ
ตำหนิคนอื่นก็จะต้องมีฉัน ถ้าฉัน
จะได้รับที่แข็งแกร่งฉันจะไม่
ได้มีอาการกำเริบ '(สัมภาษณ์ 5) เช่นใน
กรณีผู้ป่วยโรคเบาหวานรู้สึกว่ามัน
เป็นสิ่งสำคัญที่จะตอบสนองพยาบาล.
ข้อมูลเป็นเนื้อหาหลัก
ของการให้คำปรึกษา ผู้เข้าร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดานข่าวข้อมูลแตกต่างกัน เช่นวรรณกรรมและหน้าเว็บ ; เป็นหนึ่งของผู้เข้าร่วมกล่าวว่า : " ทันทีฉันได้รับการวินิจฉัย , ฉันไปที่ห้องสมุดและยืมหนังสือหนาเกี่ยวกับโรคเบาหวานโรคเบาหวาน , " ( สัมภาษณ์ 7 )ความสัมพันธ์ที่เกื้อกูลคือหนึ่งในการจัดการทรัพยากรผู้ที่กล่าวว่าพวกเขาได้รับนิมิต การฟัง และ สังคมการสนับสนุนจากความสัมพันธ์ส่วนตัวของพวกเขากับสมาชิกในครอบครัวอื่น ๆญาติและเพื่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมาชิกครอบครัวบริจาคให้มีจุดมุ่งหมายในชีวิตคือการเน้น :ถ้าครอบครัวของฉันและภรรยาของฉัน ฉัน อาจคงไม่มีชีวิตอยู่ " ( แบบที่ 9 )ครอบครัวยังมีบทบาทสำคัญในความสัมพันธ์กับชีวิตประจำวัน : " ตั้งแต่ฉันได้การวินิจฉัยโรคนี้ ภรรยา ได้พยายามที่จะปรุงอาหารอาหาร healthier สำหรับเราทุกคน " ( แบบที่ 9 )การสนับสนุนจากครอบครัว ใกล้กับสมาชิก เช่น คู่สมรส เพื่อนและเด็กเป็นสำคัญทรัพยากรในการดำรงชีวิต เช่น อาหารอาหารไขมันต่ำ , การมีส่วนร่วมในการนัดหมายกับพยาบาลเบาหวานและการร่วมกันออกกำลังกายประจำ" ผมมีเพื่อน เมื่อสักครู่หนึ่งเรียกและถามว่าฉันต้องการที่จะออกไปและเพลิดเพลินกับกาแฟยามบ่าย เราได้นี้กลุ่มของมนุษย์และเราพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่าง "( แบบที่ 4 ) อย่างไรก็ตาม , ใกล้ความสัมพันธ์บางครั้งค่อนข้างภาระจากธรรมชาติ : " เมื่อภรรยาผมป่วย ผมเบื่อที่จะมองหลังจากโรคของฉัน " ( สัมภาษณ์ 11 )นอกจากนี้ ผู้เข้าร่วมกล่าวว่า กิจกรรมที่ยังรูปแบบของการเผชิญปัญหา กิจกรรมช่วยคัดท้ายคิดไปจากการเจ็บป่วยและให้ผู้ป่วยโรคเบาหวานวิธีอื่นในการที่จะผ่อนคลาย :" กิจกรรมที่แตกต่างกันและกิจกรรมวัฒนธรรมเช่นการไปดูการแสดงดนตรีกลางแจ้งโรงละครและเดินอยู่ในป่าช่วยผมแบก " ( แบบที่ 5 )สนับสนุนโดยพยาบาลที่เห็นเป็นรูปสุดท้ายของปัญหาทรัพยากร นี้เป็นหลักทรัพยากรในการรับมือกับโรคเบาหวานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี carerelatedเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ความไว้วางใจและใช้อารมณ์ขันด้วยพยาบาลเป็นจุดเด่นในความสัมพันธ์ความสัมพันธ์เกื้อกูล ปกติปรึกษานัดเล่นบทบาทสำคัญ โดยเฉพาะในยามยากครั้ง : การสนับสนุนจากพยาบาล คืออย่าง ฉันต้องการพยาบาลจะมีความแข็งแรงเพื่อช่วยให้เราและรีบจะหายไป วันนี้มันเป็นเรื่องสำคัญค้นหาพยาบาลที่ดี " ( สัมภาษณ์ 15 )เนื้อหาและรูปแบบของการให้คำปรึกษาโดยการให้คำปรึกษาโดยพยาบาลการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้ป่วยโรคเบาหวานในการวางแผนการรักษาของพวกเขาและในการปรับปรุงของพวกเขาสมดุลการดูแล มีบางความหมายที่ให้คำปรึกษา ให้ทำไม่ได้ให้ความสนใจเพียงพอกับโรคเบาหวานทรัพยากร ของผู้ป่วย ซึ่งแจ้งบางพิจารณาใช้ของการให้คำปรึกษาเป็นส่วนหนึ่งที่ไม่เพียงพอไม่มีการสนทนาโดยตรงบนทรัพยากรของผู้ป่วย เป็นหนึ่งผู้ป่วยเบาหวาน " " ผมไม่ได้สังเกตได้ว่า ทรัพยากรที่ถูกถามเกี่ยวกับ หรือสนใจในทางใด ( สัมภาษณ์8 ) บนมืออื่น ๆผู้ป่วยโรคเบาหวานด้วยตนเองไม่ได้แนะนำในเรื่องของทรัพยากรในการใช้งาน : ผู้เข้าร่วมอภิปรายพยาบาลควรพิจารณาว่ามีความกล้าพอที่จะถามโดยตรงเกี่ยวกับการจัดการทรัพยากรคำแนะนำที่ได้รับการสนับสนุนทางโภชนาการการเปลี่ยนแปลง คือ อธิบายว่าทางที่ดีเปลี่ยนไลฟ์สไตล์ผู้ป่วยโรคเบาหวานมีแรงจูงใจที่จะเรียนรู้จากคำแนะนำ เมื่อพวกเขาเห็นทีแตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นในระดับกลูโคสในเลือดคำแนะนำที่เป็นประโยชน์ที่สุดเมื่อคือปกติ มีผู้ป่วยเบาหวานรู้สึกถึงความผิด เมื่อพวกเขาไม่สามารถที่จะเชื่อฟังคำแนะนำของพยาบาลเป็นคนไข้คนหนึ่งกล่าวว่า " ฉันไม่สามารถโทษคนอื่น มันต้องเป็นฉัน ถ้าฉันจะได้รับที่แข็งแกร่ง ฉัน จะ ไม่ได้กลับมา " ( แบบที่ 5 ) เช่นกรณีผู้ป่วยเบาหวาน รู้สึกว่ามันที่สำคัญเจอพยาบาลข้อมูลที่เป็นเนื้อหาหลักของการศึกษา เข้าร่วม