I planned to give it to you today.R

I planned to give it to you today.
Really?
I'm really amazed. I'm reading this book.
How far did you read it?
The introduction.
It's really my first.
I won't read that book. I will use this book.
Thank you.
The content of this book is...
about listening to someone's dilemmas.
And that makes the listener happy.
I will also listen to your dilemmas.
(He will listen to her dilemmas.)
I wish...
I wish I would be able to do that.
Thank you, Jota.
(It's even more touching since he confesses shyly.)
I was amazed.
Not many people read that book.
It felt like if we were destined to be together.
(This is destiny.)
Try eating it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตำแหน่งที่ให้คุณวันนี้จริง ๆฉันประหลาดใจจริง ๆ อ่านหนังสือเล่มนี้วิธีไกลคุณไม่อ่านมันการแนะนำจริง ๆ เป็นครั้งแรกของฉันฉันจะไม่อ่านหนังสือเล่มนั้น ผมจะใช้หนังสือเล่มนี้ขอบคุณเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้จะ...เกี่ยวกับการฟังอุปสรรคของใครบางคนและที่ทำให้การฟังมีความสุขนอกจากนี้ผมยังจะฟังอุปสรรคของคุณ(เขาจะฟังอุปสรรคของเธอ)ฉันหวังไว้ฉันหวังว่าฉันจะไปขอบคุณ Jota(ของมันได้มากขึ้นสัมผัสตั้งแต่เขาสารภาพ shyly)ประหลาดใจมากคนไม่อ่านหนังสือนั้นมันรู้สึกเหมือนถ้าเราถูกกำหนดให้อยู่ด้วยกัน(นี่คือโชคชะตา)ลองกิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมวางแผนที่จะให้มันอยู่กับคุณในวันนี้.
จริงเหรอ?
ฉันประหลาดใจจริงๆ ผมอ่านหนังสือเล่มนี้.
ไกลแค่ไหนที่คุณไม่ได้อ่านมันได้หรือไม่
แนะนำ.
มันจริงๆครั้งแรกของฉัน.
ฉันจะไม่อ่านหนังสือเล่มนั้น ผมจะใช้หนังสือเล่มนี้.
ขอบคุณ.
เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้คือ ...
เกี่ยวกับการฟังประเด็นขัดแย้งของใครบางคน.
และที่ทำให้ผู้ฟังมีความสุข.
ฉันยังจะรับฟังประเด็นขัดแย้งของคุณ.
(เขาจะรับฟังประเด็นขัดแย้งของเธอ.)
ฉันต้องการ ...
ฉันหวังว่าฉันจะสามารถที่จะทำอย่างนั้น.
ขอขอบคุณ Jota.
(ก็จะยิ่งสัมผัสมากขึ้นนับตั้งแต่ที่เขาสารภาพอาย.)
ฉันประหลาดใจ.
หลายคนไม่อ่านหนังสือเล่มนั้น.
มันรู้สึกเหมือนว่าเรากำลังชะตาที่จะได้อยู่ด้วยกัน .
(นี่คือชะตากรรม.)
ลองรับประทานอาหารมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันวางแผนที่จะให้คุณวันนี้จริงเหรอ ?ฉันประหลาดใจจริงๆ ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ไกลแค่ไหนที่คุณได้อ่านมันไหมเบื้องต้นมันเป็นครั้งแรกของฉันผมจะไม่อ่านมัน ผมจะใช้หนังสือเล่มนี้ขอบคุณครับเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้คือ . . . . . .ฟังคนอื่น . . . หนีเสือปะจรเข้และนั่นทำให้คนฟังมีความสุขผมก็จะฟังปัญหาของคุณ( เขาจะฟัง . . . หนีเสือปะจรเข้ ของเธอ )ฉันหวังว่า . . . . . . .ผมหวังว่าผมจะสามารถทำได้ขอบคุณ คุณโจตา .( มันยิ่งสัมผัสตั้งแต่เขาสารภาพอย่างอายๆ )ผมแปลกใจน่ะไม่หลาย ๆคนได้อ่านมันมันรู้สึกเหมือนกับว่าเราอยู่ด้วยกันได้( มันเป็นพรหมลิขิต )ลองกินดูสิ