The notion of the end of history is

The notion of the end of history is not an original one. Its best known
propagator was Karl Marx, who believed that the direction of historical
development was a purposeful one determined by the interplay of material
forces, and would come to an end only with the achievement of a communist
utopia that would finally resolve all prior contradictions. But the concept of history
as a dialectical process with a beginning, a middle, and an end was borrowed by
Marx from his great German predecessor Georg Wilhelm Friedrich Hegel.
For better or worse, much of Hegel's historicism has become part of our
contemporary intellectual baggage. The notion that mankind has progresses
through a series of primitive stages of consciousness on his path to the present,
and that these stages corresponded to concrete forms of social organization,
such as tribal, slave owning, theocratic, and finally democratic egalitarian
societies, has become inseparable form the modern understanding of man.
Hegel was the first philosopher to speak the language of modern social science,
insofar as man for him was the product of his concrete historical and social
environment and not, as earlier natural right theorists would have it, a collection
of more or less fixed "natural" attributes. The mastery and transformation of
man's natural environment through the application of science and technology
was originally not a Marxist concept, but a Hegelian one. Unlike later historicists
whose historical relativism degenerated into relativism tout court, however, Hegel
believed that history culminated in an absolute moment -- a moment in which a
final, rational form of society and state became victorious.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเชื่อในเรื่องของการสิ้นสุดของประวัติศาสตร์ไม่ใช่หนึ่งเดิม รู้จักกันดีpropagator ถูก Karl Marx ที่เชื่อว่าทิศทางของประวัติศาสตร์พัฒนาเป็นเด็ดเดี่ยวหนึ่งถูกกำหนด โดยอิทธิพลของวัสดุบังคับ และจะมาถึงจุดจบด้วยความสำเร็จของคอมมิวนิสต์ที่ยูโทเปียที่จะแก้ไขความขัดแย้งก่อนที่ทั้งหมดในที่สุด แต่แนวคิดประวัติศาสตร์เป็นกระบวนการ dialectical กับการเริ่มต้น ช่วงกลาง สิ้นถูกยืมและโดยMarx จากบรรพบุรุษของเขาเยอรมันดีเอส Wilhelm Friedrich Hegelดีหรือเลว historicism ของ Hegel มากกลายเป็นส่วนหนึ่งของเราบริการรับฝากสัมภาระทางปัญญาที่ร่วมสมัย ความคิดที่มนุษย์มียะผ่านขั้นตอนดั้งเดิมของจิตสำนึกในเส้นทางปัจจุบันและขั้นตอนเหล่านี้ผูกพันฟอร์มคอนกรีตขององค์กรทางสังคม เช่นชนเผ่า ทาสเป็นเจ้าของ theocratic และประชาธิปไตยในที่สุดคุ้มสังคม กลายเป็นฟอร์มแยกออกความเข้าใจสมัยใหม่ของมนุษย์Hegel ได้นักปรัชญาแรกพูดภาษาของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ในสังคมในเรื่องการเป็นมนุษย์เขา ผลิตภัณฑ์คอนกรีตของเขาประวัติศาสตร์ และสังคมสภาพแวดล้อม และไม่ เป็นทฤษฎีขวาธรรมชาติก่อนหน้าจะมี คอลเลกชันแอตทริบิวต์ "ธรรมชาติ" ที่คงที่มากหรือน้อย การเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติของมนุษย์ผ่านการประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเดิมไม่แนวคิด Marxist แต่ Hegelian หนึ่ง ซึ่งแตกต่างจาก historicists ที่ใหม่กว่าrelativism ที่มีประวัติศาสตร์เสื่อมลง relativism ชักศาล อย่างไรก็ตาม Hegelเชื่อว่า ประวัติ culminated ในเวลาสัมบูรณ์ - ช่วงเวลาที่มีสุดท้าย มีเหตุผลรูปแบบของสังคมและรัฐก็ได้รับชัยชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของการสิ้นสุดของประวัติศาสตร์ไม่ได้เป็นต้นฉบับหนึ่ง ที่รู้จักกันดีที่สุด
แผ่กระจายเป็นคาร์ลมาร์กซ์ที่เชื่อว่าทิศทางของประวัติศาสตร์
การพัฒนาเป็นหนึ่งในจุดมุ่งหมายที่กำหนดโดยมีอิทธิพลซึ่งกันและกันของวัสดุที่
กองกำลังและจะมาถึงจุดสิ้นสุดเท่านั้นที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของคอมมิวนิสต์
ยูโทเปียที่ในที่สุดก็จะแก้ปัญหาความขัดแย้งก่อนหน้านี้ทั้งหมด แต่แนวคิดของประวัติศาสตร์
เป็นกระบวนการวิภาษมีจุดเริ่มต้นกลางและสิ้นสุดที่ยืมมาโดย
มาร์กซ์จากบรรพบุรุษของเยอรมันที่ดี Georg Wilhelm Friedrich Hegel.
สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลงมากของ historicism Hegel ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของ
สัมภาระทางปัญญาร่วมสมัย . ความคิดที่ว่ามนุษย์มีความคืบหน้า
ผ่านชุดของขั้นตอนดั้งเดิมของการมีสติอยู่บนเส้นทางของเขาถึงปัจจุบัน,
และขั้นตอนเหล่านี้ตรงกับรูปแบบที่เป็นรูปธรรมขององค์กรทางสังคม
เช่นชนเผ่าเป็นเจ้าของทาส theocratic และคุ้มที่สุดในระบอบประชาธิปไตย
ในสังคมได้กลายเป็น รูปแบบที่แยกกันไม่ออกความเข้าใจที่ทันสมัยของมนุษย์.
Hegel เป็นนักปรัชญาคนแรกที่จะพูดภาษาของวิทยาศาสตร์สังคมสมัยใหม่
ตราบเท่าที่คนให้เขาเป็นผลผลิตของประวัติศาสตร์และสังคมของเขาคอนกรีต
สิ่งแวดล้อมและไม่เป็นก่อนหน้านี้นักทฤษฎีที่ถูกต้องตามธรรมชาติจะได้มันเป็น คอลเลกชัน
ของมากหรือน้อยคงคุณลักษณะ "ธรรมชาติ" การเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลงของ
สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของมนุษย์ผ่านการประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
เดิมไม่ได้เป็นแนวคิดมาร์กซ์ แต่เฮเก็ลหนึ่ง ซึ่งแตกต่างจาก Historicists ภายหลัง
มี relativism ประวัติศาสตร์ถดถอยลงกลาย relativism ศาล Tout แต่ Hegel
เชื่อว่าประวัติศาสตร์ที่ culminated ในช่วงเวลาที่แน่นอน - ช่วงเวลาที่เป็น
สุดท้ายรูปแบบที่มีเหตุผลของสังคมและรัฐกลายเป็นผู้ชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดของการสิ้นสุดของประวัติศาสตร์ไม่ใช่ต้นฉบับหนึ่ง ของที่รู้จักกันดีตัวที่หนึ่ง คือ คาร์ล มาร์กซ์ ที่เชื่อมั่นว่า ทิศทางแห่งประวัติศาสตร์พัฒนาเป็นหน้าที่หนึ่ง โดยพิจารณาอิทธิพลของวัสดุแรง และจะสิ้นสุดกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของคอมมิวนิสต์ยูโทเปียที่ในที่สุดก็แก้ปัญหาความขัดแย้งก่อนหน้านี้ทั้งหมด แต่แนวคิดของประวัติศาสตร์เป็นกระบวนการวิภาษกับการเริ่มต้น , กลางและสิ้นสุดถูกยืมโดยมาร์กซ์จากบรรพบุรุษของเขามาก ชาวเยอรมันเกออร์ก วิลเฮล์ม ฟรีดริช เฮเกิล .สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลง , มากของเฮเกิลของ Historicism ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสัมภาระภูมิปัญญาร่วมสมัย ความคิดที่ว่ามนุษย์มีความก้าวหน้าผ่านชุดของการตรวจสอบขั้นตอนของจิตสำนึกบนเส้นทางของเขาจนถึงปัจจุบันและขั้นตอนเหล่านี้สอดคล้องกับรูปแบบคอนกรีตขององค์กรทางสังคมเช่น เผ่าทาสเป็นเจ้าของ theocratic และในที่สุดประชาธิปไตยเท่าเทียมสังคม ได้กลายเป็นรูปแบบความเข้าใจที่ทันสมัยของมนุษย์ไม่สามารถแยกจากกันได้เฮเกลคือปราชญ์ก่อนจะพูดภาษาของสังคมสมัยใหม่ตราบเท่าที่พวกเขาเป็นผลิตภัณฑ์ของคอนกรีตทางประวัติศาสตร์และสังคมสิ่งแวดล้อมและไม่เป็นธรรมชาตินัก ก่อนจะได้ คอลเลกชันของแก้ไขมากหรือน้อย " ธรรมชาติ " คุณลักษณะ การเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์ ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ผ่านการใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเดิมทีไม่ใช่แนวคิดมาร์กซิสต์ แต่ hegelian 1 ซึ่งแตกต่างจาก historicists ในภายหลังที่มีประวัติศาสตร์ relativism relativism เสื่อมลงของศาล อย่างไรก็ตาม เฮเกิลเชื่อว่าประวัติศาสตร์ culminated ในช่วงเวลาที่แน่นอน -- ช่วงเวลาที่สุดท้าย รูปเหตุผลของสังคมและรัฐ เป็นชัยชนะ