But what he should have said was: T

But what he should have said was: This is the beginning, The beginning of our war, the beginning of our destruction. I often think back to that summer and try to imagine him delivering a speech with words like that, because for the next fourteen days, mamma kept finding dead crickets in the clean laundry. Shed shake out a towel or a sheet and a dead black cricket would roll across the linoleum. Sometimes the cat would corner one, and swat it around like he was playing hockey, then carry it away in his mouth. Dad said swallowing a few dead crickets wouldn't hurt as long as the cat didn't eat too many. Each time Mamma complained he told her it was only natural that we'd be finding a couple of dead ones for a while.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่สิ่งที่เขาอยากจะพูด: นี่คือจุดเริ่มต้น จุดเริ่มต้นของสงครามของเรา จุดเริ่มต้นของเราถูกทำลาย ผมมักจะคิดย้อนกลับไปที่ฤดูร้อน และพยายามจินตนาการเขาส่งคำพูดคำเช่นนั้น เพราะในวันถัดไปสิบสี่ mamma เก็บหาจิ้งหรีดตายในการซักสะอาด โรงปั่นผ้าเช็ดตัว หรือแผ่น และคริกเก็ตการตายดำจะกลิ้งข้ามเสื่อน้ำมัน บางครั้งแมวจะมุมหนึ่ง และหน่วย swat มาเหมือนเขาเล่นฮอกกี้ แล้วดำเนินไปในปากของเขา พ่อบอกว่า กลืนกินจิ้งหรีดตายกี่ไม่เจ็บตราบใดแมวไม่กินมากเกินไป แต่ละครั้งผมบ่นเขาบอกเธอว่า มันเป็นเพียงธรรมชาติที่เราจะหาคู่ของคนที่ตายในขณะนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่สิ่งที่เขาควรจะได้กล่าวว่า: นี่คือจุดเริ่มต้นที่จุดเริ่มต้นของสงครามของเราจุดเริ่มต้นของการทำลายล้างของเรา ฉันมักจะคิดว่ากลับไปในช่วงฤดูร้อนที่และพยายามที่จะจินตนาการเขาส่งมอบคำพูดด้วยคำพูดเช่นนั้นเพราะสิบสี่วันต่อมาแม่เก็บไว้หาจิ้งหรีดตายในซักรีดทำความสะอาด หลั่งสั่นออกผ้าขนหนูหรือแผ่นและคริกเก็ตสีดำตายจะแผ่ทั่วเสื่อน้ำมัน บางครั้งแมวจะมุมหนึ่งและตบไปรอบ ๆ เหมือนกับว่าเขากำลังเล่นฮอกกี้แล้วนำมันออกไปในปากของเขา พ่อบอกว่ากลืนจิ้งหรีดตายไม่กี่จะไม่เจ็บตราบเท่าที่แมวไม่ได้กินมากเกินไป ทุกครั้งที่แม่บ่นเขาบอกเธอว่ามันเป็นธรรมชาติที่เราต้องการจะหาคู่ของคนตายในขณะที่เพียง