Widdows (1991) has reviewed the eff

Widdows (1991) has reviewed the effects of environmental factors, such as food availability, temperature, oxygen concentration, salinity and pollutants, on the processes of feeding, metabolism and growth of mussel larvae. The planktonic larval stage and the immediate post-settlement stage in mussel larvae are characterised by high mortality rates. Factors that reduce growth rate, and thereby extend larval duration in the water column, will significantly reduce the chances of survival of the larvae to the settlement stage. In the coastal waters of Kalpakkam (east coast of India), Rajagopal et al. (1998b) reported a maximum mussel larval
density of 39,500 larvae m)3 in May (Figure 3), which is comparable with densities reported from
elsewhere for other mussel species. Schram (1970) recorded a similar density (40,000 larvae m)3) for M. edulis from the Oslo fjord. Hopkins (1977) observed the lamellibranch larval densities in
Tampa Bay to range from 1200 to 15,500 larvae m)3, with an annual mean of 8000 larvae m)3.
Fish and Johnson (1937) reported peak abundance of more than 25,000 larvae m)3 in Bay of Fundy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Widdows (1991) ได้มีการทบทวนผลกระทบของปัจจัยแวดล้อมเช่นความพร้อมอาหารอุณหภูมิความเข้มข้นของออกซิเจนความเค็มและสารมลพิษในกระบวนการของการให้อาหารการเผาผลาญอาหารและการเจริญเติบโตของตัวอ่อนหอยแมลงภู่ ขั้นตอนที่ตัวอ่อน planktonic และทันทีขั้นตอนการโพสต์การตั้งถิ่นฐานในตัวอ่อนหอยแมลงภู่ที่โดดเด่นด้วยอัตราการตายสูง ปัจจัยที่ช่วยลดอัตราการเจริญเติบโตและจึงขยายระยะเวลาของตัวอ่อนในน้ำอย่างมีนัยสำคัญจะช่วยลดโอกาสในการอยู่รอดของตัวอ่อนในการขั้นตอนการตั้งถิ่นฐาน ในน่านน้ำชายฝั่ง Kalpakkam (ฝั่งตะวันออกของอินเดีย) Rajagopal et al, (1998b) รายงานตัวอ่อนหอยแมลงภู่สูงสุด
ความหนาแน่นของ M 39,500 ตัวอ่อน) 3 พฤษภาคม (รูปที่ 3) ซึ่งก็เปรียบได้กับความหนาแน่นรายงานจาก
ที่อื่น ๆ สำหรับสายพันธุ์หอยอื่น ๆ Schram (1970) ที่บันทึกความหนาแน่นที่คล้ายกัน (40,000 ตัวอ่อนเมตร) 3) สำหรับเอ็ม edulis จากฟยอร์ออสโล ฮอปกินส์ (1977) ตั้งข้อสังเกตความหนาแน่นของตัวอ่อน lamellibranch ใน
แทมปาเบย์จะมีตั้งแต่ 1200 15,500 ตัวอ่อนเมตร) 3 โดยมีค่าเฉลี่ยประจำปี 8000 ตัวอ่อนเมตร) 3.
ปลาและจอห์นสัน (1937) รายงานความอุดมสมบูรณ์สูงสุดของมากกว่า 25,000 ตัวอ่อนเมตร) 3 แห่งในอ่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

widdows ( 1991 ) ได้มีการทบทวนผลกระทบของปัจจัยแวดล้อม เช่น อุณหภูมิ , อาหารว่าง , ความเข้มข้นของออกซิเจนและความเค็ม มลพิษในกระบวนการของการให้อาหาร เมแทบอลิซึม และการเจริญเติบโตของหอยตัวอ่อน สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำตัวอ่อนที่เวที และในทันทีที่เวทีในหอยแมลงภู่โพสต์ตัวอ่อนมีลักษณะอัตราการตายสูง ปัจจัยที่ทำให้อัตราการเจริญเติบโตของตัวอ่อนและจึงขยายระยะเวลาในคอลัมน์น้ำจะลดโอกาสของการอยู่รอดของตัวอ่อนเพื่อยุติเวที ในน้ำชายฝั่งทะเล kalpakkam ( ชายฝั่งตะวันออกของอินเดีย ) , rajagopal et al . ( 1998b ) รายงานสูงสุดหอยแมลงภู่ ดักแด้ความหนาแน่นของ 39500 ( M ) 3 พฤษภาคม ( รูปที่ 3 ) ซึ่งก็เปรียบได้กับมีรายงานจากที่อื่น ๆสำหรับชนิดหอยอื่น ๆ แชรม ( 1970 ) บันทึกความหนาแน่นที่คล้ายกัน ( 40 , 000 ( 3 ) M ) M . ตับเต่าจากประเทศโคลอมเบีย ออสโล ฮอปกินส์ ( 1977 ) สังเกต lamellibranch ความหนาแน่นในดักแด้แทมปาเบย์จากช่วง 1200 ถึง 15 , 500 ( M ) 3 กับหมายถึงปี 8000 ( M ) 3 .ปลาและจอห์นสัน ( 1937 ) รายงานยอดมากมายกว่า 25 , 000 ( M ) 3 ในอ่าวฟันดี้