The BMI of participating students a

The BMI of participating students also showed a
significant impact on the dimensions of motivational factors
for exercise, especially when those with normal weight and
others with obesity were compared. University students with
a BMI > 30 kg/m2 had mean values of disease prevention (F
= 4.136; p = 0.002), physical appearance (F = 6.647; p < 0.001)
and health rehabilitation (F = 12.474; p < 0.001) significantly
higher than those with a BMI < 25 kg/m2. However, in the
case of stress management (F = 3.269; p = 0.023), leisure/
well-being (F = 8.906; p < 0.001) and affiliation (F = 5.123; p
< 0.001), students with normal weight (BMI < 25 kg/m2) had
statistically higher mean values than others with overweight
(25 kg/m2 > BMI > 30 kg/m2). With regard to the factor
associated with body weight management, the mean values
found rose with the increase in BMI scores, indicating
significant differences among the three strata compared (F =
85.299; p < 0.001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

BMI ของนักเรียนที่เข้าร่วมยังแสดงให้เห็นการผลกระทบสำคัญในมิติของปัจจัยหัดออกกำลังกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ที่ มีน้ำหนักปกติ และอื่น ๆ กับโรคอ้วนได้เปรียบเทียบ นักศึกษามหาวิทยาลัยมี BMI > 30 kg/m2 มีค่าเฉลี่ยของการป้องกันโรค (F= 4.136 p = 0.002), ลักษณะทางกายภาพ (F = 6.647; p < 0.001)ฟื้นฟูสุขภาพ (F = 12.474; p < 0.001) อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าผู้ที่มี BMI < 25 kg/m2 อย่างไรก็ตาม ในการกรณีของความเครียด (F = 3.269; p = 0.023), พักผ่อน /สุขภาพ (F = 8.906; p < 0.001) และสังกัด (F = 5.123; p< 0.001), มีนักเรียนที่ มีน้ำหนักปกติ (BMI < 25 kg/m2)ค่าเฉลี่ยทางสถิติสูงกว่าคนอื่นที่มีน้ำหนักเกิน(25 kg/m2 > BMI > 30 kg/m2) ตามตัวเกี่ยวข้องกับร่างกายลดน้ำหนัก ค่าเฉลี่ยพบโรเพิ่มใน BMI คะแนน แสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างชั้นสามที่เปรียบเทียบ (F =85.299 พี < 0.001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าดัชนีมวลกายของนักเรียนที่เข้าร่วมยังแสดงให้เห็นผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในมิติของปัจจัยที่สร้างแรงบันดาลใจสำหรับการออกกำลังกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ที่มีน้ำหนักปกติและอื่นๆ ที่มีโรคอ้วนมาเปรียบเทียบ นักศึกษาในมหาวิทยาลัยที่มีค่าดัชนีมวลกาย> 30 กิโลกรัม / m2 มีค่าเฉลี่ยของการป้องกันโรค (F = 4.136; p = 0.002) ลักษณะทางกายภาพ (F = 6.647; p <0.001) และการฟื้นฟูสมรรถภาพสุขภาพ (F = 12.474; p <0.001) อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าผู้ที่มีค่าดัชนีมวลกาย <25 กก. / m2 อย่างไรก็ตามในกรณีของการจัดการกับความเครียด (F = 3.269; p = 0.023) ที่เดินทางมาพักผ่อน / เป็นอยู่ที่ดี (F = 8.906; p <0.001) และความร่วมมือ (F = 5.123, P <0.001) นักเรียนที่มีน้ำหนักปกติ (BMI <25 กก. / m2) มีสถิติที่สูงกว่าค่าเฉลี่ยกว่าคนอื่นๆ ที่มีน้ำหนักเกิน(25 กก. / m2> BMI> 30 กิโลกรัม / m2) ในเรื่องเกี่ยวกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดการน้ำหนักตัวที่ค่าเฉลี่ยพบว่าเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มคะแนนดัชนีมวลกายที่แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในสามเมื่อเทียบชั้น(F = 85.299; p <0.001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

BMI ของนักเรียนที่เข้าร่วมยังแสดงผลกระทบ
) ขนาดของแรงจูงใจ
สำหรับการออกกำลังกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ที่มีน้ำหนักปกติและ
คนอื่นด้วยโรคอ้วนมาเปรียบเทียบ . นักศึกษากับ
BMI > 30 kg / m2 มีค่านิยมหมายถึงการป้องกันโรค ( F
= 4.136 ; P = 0.002 ) , ลักษณะทางกายภาพ ( F = 6.647 ; P < 0.001 ) และการฟื้นฟูสุขภาพ
( F = 12.474 ; p < 0อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 001 )
สูงกว่าผู้ที่มี BMI < 25 kg / m2 อย่างไรก็ตาม ในกรณีของการจัดการความเครียด
( F = 3.269 ; p = 0.023 ) , สันทนาการ /
อยู่ดีกินดี ( F = 8.906 ; P < 0.001 ) และความสัมพันธ์ ( F = 5.123
; P < 0.001 ) นักเรียนที่มีน้ำหนักปกติ ( BMI < 25 kg / m2 )
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติหมายถึงค่ามากกว่า คนอื่น ๆที่มีน้ำหนักเกิน
( 25 kg / m2 > BMI > 30 kg / m2 ) เกี่ยวกับปัจจัย
ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการน้ำหนักร่างกาย หมายถึงค่า
เจอกุหลาบด้วยการเพิ่มคะแนนค่าดัชนีมวลกายบ่งชี้
ความแตกต่างในหมู่ชั้นสามเทียบ ( F =
85.299 ; p < 0.001 )