ElicitingSubmitted by admin on 26 A

Eliciting
Submitted by admin on 26 August, 2009 - 14:14
Eliciting (elicitation) is term which describes a range of techniques which enable the teacher to get learners to provide information rather than giving it to them.

Commonly, eliciting is used to ask learners to come up with vocabulary and language forms and rules, and to brainstorm a topic at the start of a skills lesson. The definition of the term in the Dictionary of Language Teaching and Applied Linguistics, ‘Techniques or procedures which a teacher uses to get learners to actively produce speech or writing', suggests that there may be wider applications.

Principles and advantages
Eliciting is based on several premises:

Collectively, students have a great deal of knowledge, both of the language and of the real world. This knowledge needs to be activated and used constructively
The teaching of new knowledge is often based on what the learners already know
Questioning assists in self-discovery, which makes information more memorable.
Eliciting helps to develop a learner-centred classroom and a stimulating environment, while making learning memorable by linking new and old information. Eliciting is not limited to language and global knowledge. The teacher can elicit ideas, feelings, meaning, situations, associations and memories. For the teacher, eliciting is a powerful diagnostic tool, providing key information about what the learners know or don't know, and therefore a starting point for lesson planning. Eliciting also encourages teachers to be flexible and to move on rather than dwell on information which is already known.

Tools for eliciting
Language and ideas cannot be elicited without some input from the teacher, and eliciting is certainly not an excuse for not presenting language in a clear context. Students also need prompts, associations and reminders in order to jog their memories.

Often, the teacher provides stimulus using visuals or the board. When working on the simple present for daily routines, for example, a picture or drawing of a house and a clock combined with mime can be used to elicit both the names of household items and common verbs:

T: Six o'clock. Where is she?
S: Bed
T: Yes, she's in bed, sleeping. Seven-thirty, every day?
S: Get up
T: Good, she gets up at seven-thirty. Eight o'clock, every day?
S: Eat. Breakfast
T: Well done. Listen: She has breakfast at eight o'clock

The teacher may also model new structures or lexis before it is introduced as the target language:

T: Do you like coffee?
S: Yes (I do).
T: Do you like tea?
S: Yes I do
T: Do you like milk?
S: No (I don't)
T: What's the question? Ask me.

A situational dialogue, example sentences or a listening/reading text may provide the context from which the target language is elicited. In this case, the teacher is asking the learners to notice how a particular function is expressed, and eliciting is combined with concept questions. In a text or dialogue about the future:

T: Is he talking about the past, present or future?
S: Future
T: Does he know / is he sure about the future?
S: No
T: Right. It's a prediction. What verb does he use?
S: Will
T: Good. Can you give me an example?

Eliciting ideas and background information also requires input. This may come from a teacher's anecdote or story, a text, pictures, or a video, and involves the sharing of knowledge between teacher and learners. Information is often elicited onto a mind-map on the board, but it is important that all the students have a record of collective knowledge, and may find one of the many kinds of graphic organiser useful. Reading lessons often begin with a photo or headline from the text which serves a dual purpose in providing a stimulus for eliciting and a prompt for predicting content. KWL charts are ideal records of what students already Know, what they Want to know, and what they have Learnt by the end of the lesson, and point to the conclusion that eliciting can take place at any stage of a lesson and often indicates what should happen next.

Cultural considerations
While eliciting clearly contributes to student involvement, it does not always produce the desired or expected results. Questions such as ‘Who can tell me something about....?' may be greeted with stony silence. Students are wrongly labelled as lacking knowledge or being too shy when there are often cultural reasons for their reticence.

In many cultures, students are not encouraged to volunteer information or ask questions while in others the teacher is seen as the sole provider of knowledge. The problem is reinforced by the fact that many units in course materials begin with open elicitation questions which create the possibility of making grammatical or pronunciation errors and therefore losing face in front of classmates.

In cultures where the group is more important than the individual it is unacceptable to stand out either as a success or as a failure. Even with constant encouragement, it is difficult to break down entrenched attitudes and beliefs, and certain strategies may be required:

Nominate students rather than waiting for volunteers. The student is then not responsible for being made to stand out from the group.
Give learners time to prepare an answer. Spontaneity may be ideal, but students will be more confident if they are given a moment to think about or even to write down an answer.
Ensure that there is no right or wrong answer involved. General questions such as ‘What's your favourite colour?' or ‘What kind of music do you listen to?' are more likely to produce answers than those requiring specific knowledge.
Encourage rather than correct. When eliciting language, comments such as ‘nearly right' and ‘try again' are more constructive than ‘no, does anyone else know the right answer?' Try not to correct when learners are volunteering background information about a topic - confidence-building, not accuracy is important here.

Tips for eliciting

Eliciting is a basic technique and should be used regularly, not only at the beginning of a lesson but whenever it is necessary and appropriate.
Don't try to ‘pull teeth'. Prolonged silence or incorrect answers suggest that input is required from the teacher.
Don't ask students to repeat incorrect answers, but ask a variety of students to repeat a good answer.
Acknowledge or give feedback to each answer with gestures or short comments.
Provide sufficient context or information. Eliciting differs from Socratic questioning in that it is designed to find out what the learners know rather than to lead them to a conclusion which only the teacher knows.
Learners can elicit from each other, particularly during brainstorming activities. This helps to build confidence and group cohesion as well as shifting the focus away from the teacher.
At lower levels, more guided questioning is needed. Open-ended questions should be avoided as the learners are unlikely to have the language to answer them to their own satisfaction.

Conclusion
The success of eliciting depends largely on the attitudes of teachers and learners to their respective roles. Ideally it promotes the notion of an exchange of information, helps to break down traditional teacher-centredness, and begins to establish a variety of interaction patterns in the classroom. It is also fundamental to the inductive approach to teaching language and to learning through tasks and self-discovery, and a simple and effective way of getting learners to produce language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทึ่ง
ส่งโดย admin เมื่อ 26 สิงหาคม 2009 -. 14:14
ทึ่ง (สอบถาม) เป็นคำที่อธิบายถึงช่วงของเทคนิคที่ช่วยให้ครูที่จะได้รับการเรียนรู้ที่จะให้ข้อมูลแทนที่จะให้มันให้พวกเขา

โดยทั่วไปเป็นที่น่าทึ่ง ที่ใช้ในการถามผู้เรียนจะเกิดขึ้นกับคำศัพท์และภาษาในรูปแบบและกฎระเบียบและการระดมความคิดหัวข้อที่เริ่มต้นของบทเรียนทักษะความหมายของคำในพจนานุกรมของการเรียนการสอนภาษาและนำไปใช้ภาษาศาสตร์ 'เทคนิคหรือวิธีการที่ครูใช้ในการได้รับการเรียนรู้อย่างแข็งขันในการผลิตการพูดหรือการเขียน' แสดงให้เห็นว่าอาจจะมีการใช้งานที่กว้างขึ้น.

หลักการและข้อดี
น่าทึ่งคือ ขึ้นอยู่กับหลาย ๆ สถานที่:

เรียกนักเรียนมีการจัดการที่ดีของความรู้ทั้งสองภาษาและของโลกแห่งความจริง ความรู้นี้จะต้องมีการเปิดใช้งานและนำมาใช้อย่างสร้างสรรค์
การเรียนการสอนความรู้ใหม่มักจะขึ้นอยู่กับสิ่งที่ผู้เรียนรู้อยู่แล้วว่า
คำถามช่วยในการค้นพบตัวเองซึ่งทำให้ข้อมูลที่น่าจดจำมากขึ้น.
ทึ่งช่วยให้การพัฒนาผู้สอนในชั้นเรียนเป็นศูนย์กลางและ กระตุ้นสิ่งแวดล้อมในขณะที่การเรียนรู้ที่น่าจดจำด้วยการเชื่อมโยงข้อมูลทั้งเก่าและใหม่ ทึ่งไม่ จำกัด ภาษาและความรู้ระดับโลก ครูสามารถล้วงเอาความคิดความรู้สึก, ความหมาย, สถานการณ์ความสัมพันธ์และความทรงจำ สำหรับครูที่ทึ่งเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการวินิจฉัยให้ข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้เรียนรู้หรือไม่ทราบและดังนั้นจึงเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการวางแผนบทเรียนทึ่งยังสนับสนุนให้ครูผู้สอนให้มีความยืดหยุ่นและการที่จะไปมากกว่าที่อาศัยอยู่บนข้อมูลที่เป็นที่รู้จักกันอยู่แล้ว.

เครื่องมือสำหรับการหาความรู้
ภาษาและความคิดที่ไม่สามารถออกมาได้โดยไม่ต้องนำเข้าบางส่วนจากครูและน่าทึ่งอย่างแน่นอนไม่ข้อแก้ตัวสำหรับการไม่ได้นำเสนอ ภาษาในบริบทที่ชัดเจน นักเรียนยังต้องแจ้งให้สมาคมและการแจ้งเตือนเพื่อที่จะเขย่าเบา ๆ ความทรงจำของพวกเขา.

บ่อยครั้งที่ครูให้กระตุ้นการใช้ภาพหรือคณะกรรมการ เมื่อทำงานบนปัจจุบันง่ายสำหรับกิจวัตรประจำวันเช่นรูปภาพหรือภาพวาดของบ้านและนาฬิการวมกับละครใบ้สามารถใช้ในการล้วงเอาทั้งชื่อของรายการในครัวเรือนและคำกริยาสามัญ:

T: 06:00 ที่เธอเป็น
s: เตียง
T: ใช่เธออยู่บนเตียงนอน ? 7-30 ทุกวัน
s: ลุกขึ้น
T: ดีเธอได้รับการขึ้นที่ 7-30 08:00 ทุกวัน
s: กิน อาหารเช้า
T: ทำดี ฟังเธอมีอาหารเช้าที่ทุ่ม

ครูอาจจำลองโครงสร้างใหม่หรือเล็กซิสก่อนที่จะมีการแนะนำว่าเป็นภาษาเป้าหมาย:

T: คุณชอบกาแฟ
s:. ใช่ (i ทำ)
T : คุณชอบชา
s: ใช่ฉัน
T: คุณชอบนม
s: ไม่มี (i ไม่ได้)
T: สิ่งที่เป็นคำถามได้หรือไม่ ถามฉัน.

บทสนทนาสถานการณ์ตัวอย่างประโยคหรือข้อความฟัง / อ่านอาจให้บริบทที่ภาษาเป้าหมายที่มีการออกมา ในกรณีนี้ครูจะขอเรียนเพื่อแจ้งให้ทราบว่าการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการแสดงออกและน่าทึ่งจะรวมกับคำถามแนวคิด ในข้อความหรือการสนทนาเกี่ยวกับอนาคต:

T:? เขาพูดคุยเกี่ยวกับอดีตปัจจุบันหรือในอนาคต
s: อนาคต
T:เขาไม่ทราบ / ไม่แน่ใจว่าเขาเกี่ยวกับอนาคต
s: ไม่มี
T: ขวา มันทำนาย สิ่งที่คำกริยาที่เขาใช้
s: จะ
T: ดี คุณสามารถให้ฉันตัวอย่าง?

น่าทึ่งความคิดและข้อมูลพื้นหลังยังต้องนำเข้า นี้อาจมาจากเรื่องเล็ก ๆ น้อยของครูหรือเรื่องราวข้อความรูปภาพหรือวิดีโอและเกี่ยวข้องกับการใช้งานร่วมกันของความรู้ระหว่างครูและผู้เรียนข้อมูลมักจะออกมาสู่ใจแผนที่บนกระดาน แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่นักเรียนทุกคนมีบันทึกของความรู้ร่วมกันและอาจจะพบว่าหนึ่งในหลายชนิดของกราฟิกออร์แกนไนเซอร์ที่มีประโยชน์ บทเรียนการอ่านมักจะเริ่มต้นด้วยภาพหรือพาดหัวจากข้อความซึ่งทำหน้าที่วัตถุประสงค์ในการให้แรงบันดาลใจสำหรับการที่น่าทึ่งและรวดเร็วในการทำนายเนื้อหาแผนภูมิ KWL เป็นที่เหมาะสำหรับการบันทึกสิ่งที่นักเรียนรู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะรู้และสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้ในตอนท้ายของบทเรียนและจุดไปสู่​​ข้อสรุปที่น่าทึ่งสามารถใช้สถานที่ในขั้นตอนของบทเรียนใด ๆ และมักจะแสดงให้เห็นสิ่งที่ควรจะเป็น เกิดขึ้นต่อไป.


การพิจารณาวัฒนธรรมในขณะที่น่าทึ่งอย่างชัดเจนก่อให้เกิดการมีส่วนร่วมของนักเรียนมันไม่เคยผลิตผลลัพธ์ที่ต้องการหรือคาดหวัง คำถามเช่น 'ที่สามารถบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ .... ? อาจได้รับการต้อนรับด้วยหินเงียบ นักเรียนจะมีข้อความผิดพลาดเป็นขาดความรู้หรือเป็นคนขี้อายเกินไปเมื่อมักจะมีเหตุผลวัฒนธรรมสำหรับความเงียบของพวกเขา.

ในหลายวัฒนธรรมนักเรียนจะไม่ได้รับการสนับสนุนให้อาสาสมัครข้อมูลหรือถามคำถามในขณะที่คนอื่น ๆ ครูถูกมองว่าเป็นผู้ให้บริการ แต่เพียงผู้เดียวของความรู้ ปัญหาจะเสริมด้วยความจริงที่ว่าหลายหน่วยงานในวัสดุหลักสูตรเริ่มต้นด้วยคำถามที่สอบถามเปิดที่สร้างความเป็นไปได้ของการทำข้อผิดพลาดทางไวยากรณ์หรือการออกเสียงและดังนั้นจึงสูญเสียใบหน้าที่ด้านหน้าของเพื่อนร่วมชั้น.

ในวัฒนธรรมที่กลุ่มที่มีความสำคัญมากขึ้นกว่าที่แต่ละคนจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้ที่จะโดดเด่นไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จหรือความล้มเหลว แม้จะมีการให้กำลังใจอย่างต่อเนื่องจึงเป็นเรื่องยากที่จะทำลายลงทัศนคติและความเชื่อที่ยึดที่มั่นและกลยุทธ์บางอย่างอาจจำเป็นต้องใช้:

เสนอชื่อนักเรียนแทนที่จะรอให้อาสาสมัครนักเรียนก็จะไม่รับผิดชอบต่อการทำที่จะยืนออกจากกลุ่ม.
ให้ผู้เรียนเวลาที่จะเตรียมคำตอบ ธรรมชาติอาจจะเหมาะ แต่นักเรียนจะได้รับความมั่นใจมากขึ้นว่าพวกเขาจะได้รับช่วงเวลาที่จะคิดเกี่ยวกับหรือแม้กระทั่งการที่จะเขียนลงคำตอบ.
ให้แน่ใจว่ามีสิทธิหรือไม่มีคำตอบที่ผิดที่เกี่ยวข้องกับการ คำถามทั่วไปเช่น 'สิ่งที่สีที่คุณชื่นชอบ'หรือ' สิ่งที่ชนิดของเพลงที่คุณฟัง? มีแนวโน้มที่จะผลิตคำตอบที่นอกเหนือจากที่ต้องใช้ความรู้เฉพาะ.
ส่งเสริมมากกว่าที่ถูกต้อง เมื่อทึ่งภาษาความเห็นเช่น 'เกือบขวา' และ 'ลองอีกครั้ง' เป็นที่สร้างสรรค์มากขึ้นกว่าที่ไม่มีไม่ใครรู้คำตอบที่ถูกต้อง'พยายามที่จะไม่ถูกต้องเมื่อผู้เรียนจะเป็นอาสาสมัครข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับหัวข้อ - สร้างความเชื่อมั่นที่ไม่ถูกต้องเป็นสิ่งที่สำคัญที่นี่

เคล็ดลับสำหรับการหาความรู้

น่าทึ่งเป็นเทคนิคขั้นพื้นฐานและควรใช้เป็นประจำไม่เพียง แต่ที่จุดเริ่มต้นของ. บทเรียน แต่เมื่อใดก็ตามที่มันเป็นสิ่งที่จำเป็นและเหมาะสม.
ไม่ลองไปดึงฟัน 'ความเงียบที่ไม่ถูกต้องหรือคำตอบที่แสดงให้เห็นว่าเป็นเวลานานเข้าจะต้องจากครู.
ไม่ได้ขอให้นักเรียนที่จะทำซ้ำคำตอบที่ไม่ถูกต้อง แต่ขอให้ความหลากหลายของนักเรียนที่จะทำซ้ำคำตอบที่ดี.
รับทราบหรือให้ข้อเสนอแนะให้กับแต่ละคำตอบด้วยท่าทางหรือความคิดเห็นสั้น .
ให้บริบทเพียงพอหรือข้อมูลทึ่งแตกต่างจากคำถามเสวนาในการที่จะได้รับการออกแบบเพื่อหาสิ่งที่เรียนรู้มากกว่าที่จะนำพวกเขาไปสู่​​ข้อสรุปซึ่งเป็นเพียงครูรู้.
ผู้เรียนสามารถล้วงเอาจากคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการระดมความคิดกิจกรรม นี้จะช่วยสร้างความมั่นใจและกลุ่มทำงานร่วมกันได้เป็นอย่างดีในขณะที่ขยับโฟกัสห่างจากครู.
ในระดับที่ต่ำกว่าคำถามที่ได้รับคำแนะนำเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็น คำถามปลายเปิดที่ควรหลีกเลี่ยงในขณะที่ผู้เรียนไม่น่าจะมีภาษาที่จะตอบพวกเขาเพื่อความพึงพอใจของตนเอง.


สรุปความสำเร็จของการหาความรู้ขึ้นอยู่กับทัศนคติของครูผู้สอนและผู้เรียนกับบทบาทของตน นึกคิดจะส่งเสริมความคิดของการแลกเปลี่ยนข้อมูลที่จะช่วยในการทำลายลงแบบดั้งเดิมครู centredness และเริ่มที่จะสร้างความหลากหลายของรูปแบบการปฏิสัมพันธ์ในห้องเรียน ก็ยังเป็นพื้นฐานของวิธีการเหนี่ยวนำการเรียนการสอนภาษาและการเรียนรู้ผ่านงานและการค้นพบตัวเองและวิธีที่ง่ายและมีประสิทธิภาพของการเรียนภาษาในการผลิต.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Eliciting
เขียน โดย admin เมื่อ 26 ที่สิงหาคม 2009-14:14
Eliciting (elicitation) เป็นคำที่อธิบายหลากหลายเทคนิคซึ่งช่วยให้ครูได้เรียนให้ข้อมูลแทนที่ให้มันไป

eliciting จะใช้ถามผู้เรียน จะเกิดขึ้นกับคำศัพท์ และรูปแบบภาษา และกฎ และระดมความคิดหัวข้อที่เริ่มต้นของบทเรียนทักษะการ คำจำกัดความของคำในพจนานุกรมของภาษาสอนการใช้ภาษาศาสตร์ 'เทคนิคหรือกระบวนการที่ครูใช้ในการเรียนไปอย่างแข็งขันผลิตคำพูดหรือเขียน' แนะนำว่า อาจมีโปรแกรมประยุกต์กว้าง

หลักการและประโยชน์
Eliciting ตามสถานที่ต่าง ๆ:

โดยรวม นักเรียนมีความรู้ มาก ทั้งภาษา และโลกจริง ความรู้นี้จำเป็นต้องเรียกใช้ และใช้สร้างสรรค์
สอนความรู้ใหม่มักจะยึดสิ่งที่เรียนรู้อยู่แล้ว
assists Questioning ใน self-discovery ซึ่งทำให้ข้อมูลขึ้น
Eliciting ช่วยในการพัฒนาห้องเรียนศูนย์กลางผู้เรียนและสภาพแวดล้อมที่กระตุ้น ในขณะที่ทำให้การเรียนรู้น่าจดจำด้วยการเชื่อมโยงข้อมูลใหม่ และเก่า Eliciting ไม่จำกัดภาษาและความรู้สากล ครูสามารถบอกความคิด ความรู้สึก ความหมาย สถานการณ์ ความสัมพันธ์ และความทรงจำ สำหรับครู eliciting เป็นการวิเคราะห์มือที่มีประสิทธิภาพ ให้ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้เรียนทราบ หรือไม่ ทราบ และเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการวางแผนบทเรียน Eliciting กระตุ้นครู ให้มีความยืดหยุ่น และการย้าย แทนที่อาศัยอยู่บนข้อมูลที่มีอยู่แล้วรู้จักกัน

เครื่องมือสำหรับ eliciting
ไม่ elicited ภาษาและความคิดโดยไม่ต้องป้อนข้อมูลบางอย่างจากครู และ eliciting ไม่แน่นอนการแก้ตัวสำหรับการนำเสนอภาษาในบริบทที่ชัดเจนไม่ นักเรียนต้องพร้อมท์ สมาคม และจดหมายเตือนชำระเงินเพื่อความทรงจำของพวกเขาวิ่ง

มักจะ ครูให้กระตุ้นโดยใช้ภาพหรือคณะกรรมการ สามารถใช้เมื่อทำงานในปัจจุบันอย่างในกิจวัตรประจำวัน ตัวอย่าง รูปภาพ หรือรูปวาดของบ้านและนาฬิการวมกับ mime จะบอกทั้งชื่อของสินค้าในครัวเรือนและทั่วไปคำกริยา:

T: หกโมง เธออยู่ไหน?
S: เตียง
T: ใช่ เธออยู่ในเตียง นอน สาม สิบเจ็ด ทุกวัน?
S: รับค่า
T: ดี เธอได้ค่าที่สามสิบเจ็ด แปดโมง ทุกวัน?
S: กิน อาหารเช้า
T: ทำดี ฟัง: เธอได้อาหารเช้าที่ o แปด ' นาฬิกา

ครูอาจยังรุ่นโครงสร้างใหม่หรือดิคก่อนจะนำมาใช้เป็นภาษาเป้าหมาย:

T: คุณชอบกาแฟ?
S: ใช่ (ฉัน) ได้
T: ชอบชา?
S: ใช่ฉัน
T: ชอบนม?
S: ไม่มี (ฉันไม่)
T: คำถามคืออะไร ขอ me.

โต้ตอบ ตัวอย่างประโยคหรือข้อความฟังและอ่านหนังสืออาจมีบริบทซึ่ง elicited ภาษาเป้าหมาย ในกรณีนี้ ครูกำลังเรียนการสังเกตวิธีแสดงฟังก์ชันเฉพาะ และ eliciting พร้อมกับคำถามแนวคิด ในข้อความหรือพูดคุยเกี่ยวกับอนาคต:

T: คือเขาพูดถึงอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต?
S: อนาคต
T: เขาไม่รู้ว่า ห้องเขาแน่ใจว่าเกี่ยวกับอนาคต?
S: ไม่มี
T: ขวา การคาดการณ์ได้ กริยาอะไรไม่เขาใช้?
S: จะ
T: ดี คุณสามารถให้ฉันตัวอย่าง?

Eliciting ความคิดและข้อมูลเบื้องหลังยังต้องป้อนข้อมูลได้ นี้อาจมา จากเรื่องขำขันครู หรือเรื่องราว ข้อความ รูปภาพ วิดีโอ และเกี่ยวข้องกับการแบ่งปันความรู้ระหว่างครูและผู้เรียน ข้อมูลมักเป็น elicited บนผังมโนภาพบนกระดาน แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่นักเรียนทุกคนมีข้อมูลความรู้รวม และอาจพบหนึ่งของกราฟิกสมในหลาย ๆ ชนิดเป็นประโยชน์ อ่านบทเรียนมักเริ่ม ด้วยรูปถ่ายหรือพาดหัวจากข้อความที่รองรับวัตถุประสงค์ที่สองในการให้การกระตุ้น eliciting และพร้อมท์สำหรับคาดการณ์เนื้อหา แผนภูมิ KWL มีเร็กคอร์ดที่เหมาะเรียนอะไรแล้วรู้ สิ่งที่พวกเขาอยากรู้ และพวกเขาได้เรียนรู้ โดยบทเรียน และจุดสรุปว่า eliciting สามารถทำในขั้นตอนใดของบทเรียน และมักจะระบุว่า อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป

พิจารณาวัฒนธรรม
ขณะ eliciting ชัดเจนรวมนักเรียนมีส่วนร่วม มันไม่เสมอผลิตผลลัพธ์ที่คาดหวัง หรือต้องการ คำถามเช่น "ที่สามารถบอกอะไรเกี่ยวกับ... ' อาจประทับใจกับความเงียบชาด นักเรียนจะผิด labelled ขาดความรู้ หรือกำลังอายเกินไปมักจะมีเหตุผลทางวัฒนธรรมสำหรับ reticence ของพวกเขา

ในหลายวัฒนธรรม นักเรียนไม่ให้อาสาสมัครข้อมูล หรือถามคำถามในขณะที่ผู้อื่นเป็นเห็นครูเป็นผู้ให้บริการแต่เพียงผู้เดียวของความรู้ ปัญหาคือเสริมความจริงที่หลายหน่วยในวัสดุหลักสูตรเริ่มต้น ด้วยคำถามเปิด elicitation ซึ่งสร้างโอกาสทำไวยากรณ์ หรือออกเสียงผิด และจึง สูญเสียใบหน้าหน้ามล

ในวัฒนธรรมเพิ่มมากขึ้นกลุ่ม สำคัญกว่าแต่ละคนได้ยอมรับโดดเด่น เป็นความสำเร็จหรือ ความล้ม แม้จะ มีค่าคงที่ให้กำลังใจ มันจะยากที่จะแบ่ง entrenched ทัศนคติและความเชื่อ และกลยุทธ์บางอย่างอาจจำเป็น:

เสนอชื่อนักศึกษา แทนที่รออาสาสมัคร นักเรียนจะไม่ชอบที่จะโดดเด่นจากกลุ่ม
ให้เวลาในการเตรียมคำตอบผู้เรียน Spontaneity อาจเหมาะ แต่นักเรียนจะมั่นใจมากขึ้นถ้าพวกเขาจะได้รับช่วงเวลาคิด หรือเขียนลงคำตอบ
ให้แน่ใจว่ามีคำตอบถูก หรือผิดไม่เกี่ยวข้องกัน คำถามทั่วไปเช่น ' สีโปรดของคุณคืออะไร' หรือ 'เพลงอะไรทำคุณ ฟังหรือไม่' มีแนวโน้มการผลิตคำตอบมากกว่าที่ต้องการความรู้เฉพาะ
Encourage แทนที่แก้ไข เมื่อ eliciting ภาษา ความเห็น 'ขวาเกือบ' และ 'ลองอีกครั้ง' สร้างสรรค์มากกว่า ' ไม่ไม่ใครรู้คำตอบถูกหรือไม่' พยายามไม่แก้ไขเมื่อผู้เรียนมีอาสาสมัครข้อมูลเบื้องหลังเกี่ยวกับหัวข้อ - สร้างความมั่นใจ ความถูกต้องไม่ได้สำคัญที่นี่

สำหรับ eliciting

Eliciting เป็นเทคนิคพื้นฐาน และควรใช้เป็นประจำ ไม่เพียงแต่ในตอนต้น ของบทเรียน แต่เมื่อใดก็ ตามที่จำเป็น และเหมาะสม
ดอนไม่พยายาม 'ดึงฟัน' เงียบนานหรือคำตอบที่ถูกต้องแนะนำว่า ป้อนข้อมูลจากครู
ดอนไม่ให้นักเรียนทำซ้ำคำตอบที่ถูกต้อง แต่ขอเรียนซ้ำดีคำตอบหลากหลาย
ติชม Acknowledge หรือให้คำตอบด้วยท่าทางหรือข้อคิดเห็นสั้น ๆ
ให้บริบทหรือข้อมูลเพียงพอ Eliciting แตกต่างจากโสกที่มันถูกออกแบบมา เพื่อค้นหาสิ่งที่ผู้เรียนรู้มากกว่านำบทสรุปที่รู้เท่าที่ครูไปได้
ผู้เรียนสามารถรับจากแต่ละอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการระดมกิจกรรม ซึ่งช่วยสร้างความเชื่อมั่น และสามัคคีกลุ่ม ตลอดจนขยับโฟกัสจากครู
ระดับล่าง เพิ่มเติมแนะนำสงสัยต้อง ควรหลีกเลี่ยงคำถามปลายเปิดผู้เรียนไม่น่าจะมีภาษามาตอบให้เพื่อความพึงพอใจของตนเอง

สรุป
eliciting สำเร็จขึ้นอยู่กับทัศนคติของครูและผู้เรียนกับบทบาทของพวกเขาเกี่ยวข้องส่วนใหญ่ ดาวมันส่งเสริมแนวคิดของการแลกเปลี่ยนข้อมูล ช่วยแบ่ง centredness ครูดั้งเดิม และเริ่มที่จะสร้างความหลากหลายของรูปแบบการโต้ตอบในห้องเรียน ยังเป็นพื้นฐานของวิธีเชิงอุปนัย เพื่อสอนภาษา และเรียนรู้งาน และ self-discovery และวิธีง่าย และมีประสิทธิภาพของการเรียนการภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะเฉพาะ
ซึ่งจะช่วยส่งโดยผู้ดูแลระบบในวันที่ 26 สิงหาคม 2009 - 14 : 14
ลักษณะเฉพาะ( elicitation )เป็นคำที่อธิบายถึงความหลากหลายของเทคนิคซึ่งช่วยให้ครูในการรับผู้เรียนในการให้ข้อมูลมากกว่าที่จะให้เขา.

ทั่วไป,ลักษณะเฉพาะคือใช้ในการสอบถามผู้เรียนในการเข้ามาพร้อมด้วยคำศัพท์ ภาษา และรูปแบบและวิธีการที่จะช่วยกันคิดและหัวข้อที่จะเริ่มในทักษะการเรียน.คำนิยามของคำว่า"ที่อยู่ในพจนานุกรมของ ภาษา การเรียนการสอนและ ภาษาศาสตร์ ประยุกต์'เทคนิคหรือวิธีปฏิบัติที่เป็นครูสอนหนังสือที่ใช้ในการรับผู้เรียนในการผลิตสุนทรพจน์อย่างต่อเนื่องหรือเขียน'ชี้ให้เห็นว่าอาจจะมีมากขึ้นแอปพลิเคชัน.

หลักการและความได้เปรียบ
ซึ่งจะช่วยเป็นลักษณะเฉพาะซึ่งใช้ในหลายพื้นที่ของโรงแรม:

รวมเรียกว่านักเรียนมีข้อตกลงที่ดีเยี่ยมของความรู้ทั้งสองของ ภาษา และของโลกที่เป็นจริง. ความรู้นี้จะต้องได้รับการเปิดใช้งานและนำไปใช้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
ซึ่งจะช่วยให้การเรียนการสอนของความรู้ใหม่จากการที่ผู้เรียนที่รู้แล้วสงสัย
ซึ่งจะช่วยให้ความช่วยเหลือในแบบบริการตัวเองซึ่งทำให้การค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมในความทรงจำ.
ลักษณะเฉพาะช่วยในการพัฒนาห้องเรียนผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและ สภาพแวดล้อม ที่กระตุ้นในขณะทำการเรียนการสอนในความทรงจำโดยการเชื่อมโยงข้อมูลใหม่และเก่า. ลักษณะเฉพาะไม่จำกัด(มหาชน)ให้ความรู้ระดับโลกและ ภาษา ครูที่จะสามารถดึงเอาความคิดความรู้สึกความหมายสถานการณ์การเชื่อมโยงและความทรงจำ สำหรับครูที่มีลักษณะเฉพาะเครื่องมือการวินิจฉัยทรงพลังที่ให้ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับว่าผู้เรียนที่รู้หรือไม่รู้และดังนั้นจึงจุดเริ่มของการวางแผนการเรียนลักษณะเฉพาะนอกจากนี้ยังสนับสนุนให้ครูอาจารย์ให้มีความยืดหยุ่นและการย้ายที่มากกว่าอยู่กับข้อมูลที่มีอยู่แล้วเป็นที่รู้จัก.

เครื่องมือสำหรับลักษณะเฉพาะ
ภาษา และความคิดไม่สามารถ ภัย สยองโดยไม่มีบางส่วนจากข้อมูลที่ได้รับจากครูและมีลักษณะเฉพาะไม่ใช่ข้ออ้างสำหรับการนำเสนอไม่ได้ ภาษา ในที่ล้างบริบท นักศึกษายังจำเป็นต้องพรอมต์เตือนความจำและการเชื่อมโยงในการวิ่งจ็อกกิ้งความทรงจำของพวกเขา.

มักจะเป็นครูที่จัดให้บริการจากนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจโดยใช้ ภาพ หรือบอร์ด เมื่อการทำงานแบบเรียบง่ายที่มีอยู่สำหรับรูทีนทุกวันสำหรับตัวอย่างเช่น ภาพ หรือ ภาพ วาดของบ้านหลังหนึ่งและนาฬิกาปลุกที่ประกอบไปด้วย MIME สามารถใช้เพื่อดึงชื่อของรายการและเครื่องใช้ในครัวเรือนคำกริยาทั่วไป:

T ทั้งหกโมงเย็น. เธอไปอยู่ที่ไหน?

S เตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ T ใช่เธออยู่ในเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์หนึ่งเตียงสำหรับนอนหลับพักผ่อน. เจ็ด - สามสิบวัน?
S ทุกครั้งจะได้รับขึ้น
T ที่ดีเธอได้รับเพิ่มขึ้นที่เจ็ด - สามสิบ แปดโมงทุกวันหรือไม่?
S กิน. จัดให้บริการอาหารเช้า
T ทำได้ดีมาก ฟังเสียง:เธอมีอาหารเช้าที่แปด นาฬิกา

ที่ครูอาจจะยังมีรุ่นใหม่หรือโครงสร้าง Securities , Klockner ก่อนที่จะมีการนำเสนอเป็น ภาษา ที่ต้องการ:

T :อะไรที่คุณชอบกาแฟหรือไม่?
S :ใช่(ผม). N T :อะไรที่คุณชอบเครื่องชงน้ำชาหรือไม่?
S :ใช่ฉันทำ
T :คุณชอบดื่มนมหรือไม่?
s :ไม่มี(ไม่)
T :อะไรคือคำถามหรือไม่? ถามฉัน.

กรอบโต้ตอบสถานการณ์ว่าตัวอย่างเช่นข้อความหรือประโยค/การฟังการอ่านอาจให้บริบทจากซึ่งเป็น ภาษา เป้าหมายที่เป็น ภัย สยอง ในกรณีนี้ครูที่เป็นการขอผู้เรียนที่จะต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าว่าทำงานได้แสดงออกและมีลักษณะเฉพาะซึ่งประกอบไปด้วยคำถามแนวความคิด ในกล่องโต้ตอบหรือข้อความที่เกี่ยวกับอนาคต:

T คือเขาพูดถึงอดีตปัจจุบันหรืออนาคตหรือไม่?

t s ในอนาคตเขาไม่รู้ว่าเขาแน่ใจว่าเกี่ยวกับอนาคตหรือไม่?
ไม่มี
T ด้านขวา มันเป็นการคาดเดา อะไรคือคำว่าเขาไม่ใช้งานหรือไม่?
S จะ
T ที่ดี. คุณสามารถทำให้ผมตัวอย่างเช่นที่ใด?ข้อมูล ภาพ พื้นหลังและความคิด

ลักษณะเฉพาะนอกจากนี้ยังต้องใช้การป้อนข้อมูล โรงแรมแห่งนี้อาจจะมาจากเรื่องเล็กๆน้อยๆของครูหรือเรื่องข้อความหรือ ภาพ วิดีโอและมีส่วนเกี่ยวข้องกับการใช้งานร่วมกันของความรู้ระหว่างผู้เรียนและครูข้อมูลที่ถูก ภัย สยองบนใจ - แผนที่ที่อยู่บนบอร์ดได้แต่มันเป็นเรื่องสำคัญที่นักเรียนทั้งหมดมีการบันทึกความรู้ร่วมกันและอาจจะได้พบกับหนึ่งในหลายชนิดที่มีประโยชน์ของผู้จัด ภาพ กราฟิก บทเรียนการอ่านมักเริ่มโดยหรือ ภาพถ่าย จากข้อความที่จัดให้บริการแบบสองวัตถุประสงค์ในการกระตุ้นให้สำหรับลักษณะเฉพาะและให้พรอมต์สำหรับใช้เนื้อหาkwl ผังเหมาะสมอย่างดีเยี่ยมบันทึกข้อมูลของนักเรียนอยู่แล้วรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการทราบว่า,และสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้โดยที่ปลายทางของการเรียน,และไปยังจุดที่สรุปว่าลักษณะเฉพาะสามารถที่จะเกิดขึ้นที่ใดๆของที่บทเรียนและมักแสดงอะไรที่ควรจะเกิดขึ้นในลำดับต่อไป.


ทางวัฒนธรรมข้อควรพิจารณาเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะได้อย่างชัดเจนในขณะที่ช่วยให้นักศึกษามีส่วนร่วม,ไม่ได้ผลิตผลที่ต้องการหรือคาดว่าจะอยู่เสมอ คำถามเช่น'ใครจะบอกให้ผมบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับ............?"อาจจะได้รับการทักทายด้วยความเงียบเป็นหิน นักศึกษาจะได้รับมีป้ายกำกับว่าเป็นขาดความรู้หรือเป็นคนขี้อายมากเกินไปเมื่อมีมากด้วยเหตุผลทางด้านวัฒนธรรมของพวกเขาไม่ฉูดฉาด.

ในวัฒนธรรมต่างๆมากมายความอยุติธรรมนักศึกษาจะได้รับไม่ได้รับการสนับสนุนในการเป็นอาสาสมัครข้อมูลและถามคำถามต่างๆในขณะที่อยู่ในคนอื่นเป็นครูที่ถูกมองว่าเป็นผู้ให้บริการแต่เพียงผู้เดียวของความรู้ ปัญหาที่เป็นทนโดยข้อเท็จจริงที่ว่าหน่วยจำนวนมากในเอกสารหลักสูตรเริ่มด้วยคำถาม elicitation เปิดให้บริการซึ่งสร้างความเป็นไปได้ในการหาข้อผิดพลาดทางไวยกรณ์หรือการออกเสียงและดังนั้นจึงต้องสูญเสียหน้าในทางด้านหน้าของเพื่อนร่วมชั้น.

ในวัฒนธรรมที่กลุ่มที่มีความสำคัญมากกว่าแบบเฉพาะรายที่มีอยู่ออกมาไม่สามารถยอมรับได้ในทั้งที่เป็นความสำเร็จหรือเป็นความล้มเหลว แม้จะมีการส่งเสริมให้คงที่แต่ก็เป็นการยากที่จะทำลายความเชื่อและทัศนคติลงห่วงใยและกลยุทธ์บางอย่างอาจต้องใช้:

เสนอชื่อนักเรียนมากกว่าการนั่งรออาสาสมัครสำหรับนักเรียนที่เป็นแล้วไม่รับผิดชอบต่อการทำให้ขาตั้งออกจากกลุ่ม
ทำให้เวลาผู้เรียนเพื่อเตรียมความพร้อมรับสายได้ เอกลักษณ์เฉพาะตัวอาจจะได้รับอย่างดีเยี่ยมแต่นักศึกษาจะได้รับมากกว่ามั่นใจว่าพวกเขาจะได้รับช่วงเวลาหนึ่งเพื่อคิดเกี่ยวกับหรือแม้แต่การเขียนคำตอบลงไปที่.
ให้ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีคำตอบที่เหมาะสมหรือไม่ถูกต้องมีส่วนร่วม คำถามทั่วไปเช่น"สีอะไรที่ชื่นชอบของท่านหรือไม่?'หรือ'ว่าเป็นของเพลงอะไรที่คุณฟังหรือไม่?"มีแนวโน้มมากขึ้นที่จะสร้างคำตอบมากกว่าผู้ที่ต้องการความรู้เฉพาะ.
ส่งเสริมให้มากกว่าที่ถูกต้อง ลักษณะเฉพาะเมื่อ ภาษา ความคิดเห็นเช่น'เกือบสิทธิ'และ'ลองอีกครั้ง'เป็นมากกว่าเชิงสร้างสรรค์มากกว่า"ไม่มีไม่มีใครบ้างทราบคำตอบที่เหมาะสม"ลองไม่ได้ในการแก้ไขให้ถูกต้องเมื่อผู้เรียนมีเข้าร่วมเป็นอาสาสมัครข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับหัวข้อที่ - ความมั่นใจ - อาคารที่ไม่มีความสำคัญในที่นี้.

เคล็ดลับสำหรับลักษณะ เฉพาะ

ลักษณะเฉพาะคือเทคนิคพื้นฐานและควรใช้เป็นประจำไม่เฉพาะในช่วงต้นของการเรียนแต่เมื่อมีความจำเป็นและความเหมาะสม.
ไม่ได้ลองไปที่'ดึงฟัน'เป็นเวลานานปิดเสียงหรือไม่ถูกต้องคำตอบขอแนะนำให้ที่ป้อนข้อมูลที่จำเป็นจากที่ครูสอน.
ไม่ได้ขอให้นักศึกษาในการเล่นซ้ำไม่ถูกต้องคำตอบ,แต่ขอถามความหลากหลายของนักศึกษาในการเล่นซ้ำที่ดีคำตอบ
ยอมรับหรือให้ความคิดเห็นในแต่ละคำตอบด้วยท่าทางหรือแสดงความคิดเห็น.
ให้เพียงพอเนื้อหาหรือข้อมูล.ลักษณะเฉพาะแตกต่างจากโสกราตีสตั้งคำถามในที่นี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อค้นหาว่าอะไรคือสิ่งที่ผู้เรียนรู้มากกว่าที่จะนำเขาไปสู่บทสรุปที่เท่านั้นที่รู้ว่าเป็นครูสอน.
ผู้เรียนสามารถดึงออกจากกันโดยเฉพาะในระหว่างกิจกรรมระดมความคิด โรงแรมแห่งนี้จะช่วยในการสร้างเกาะกันเป็นก้อนกลุ่มและสร้างความเชื่อมั่นและเปลี่ยนโฟกัสที่อยู่ห่างจากครูที่.
ในระดับที่ต่ำตั้งคำถามเพิ่มเติมพร้อมมัคคุเทศก์มีความจำเป็น คำถามแบบเปิดโล่งสิ้นสุดควรหลีกเลี่ยงและผู้เรียนที่มีแนวโน้มจะมี ภาษา ที่จะตอบคำถามถึงความพึงพอใจของพวกเขาเอง.

สรุป
ซึ่งจะช่วยสร้างความสำเร็จที่จะขึ้นอยู่กับลักษณะเฉพาะของในทัศนคติของผู้เรียนและครูอาจารย์ในบทบาทที่เกี่ยวข้อง ที่มันส่งเสริมความคิดที่มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลช่วยให้การแบบดั้งเดิมแบบที่ครู centerdness และจะเริ่มสร้างความหลากหลายของรูปแบบการโต้ตอบในห้องเรียน นอกจากนั้นยังเป็นพื้นฐานการเหนี่ยวนำการสอน ภาษา และการเรียนรู้ผ่านงานและในแบบบริการตัวเองการค้นพบและวิธีที่ง่ายและมี ประสิทธิภาพ ในการรับผู้เรียนในการผลิต ภาษา .