Oh Daddy," Stokesie said beside me.

Oh Daddy," Stokesie said beside me. "I feel so faint."

"Darling," I said. "Hold me tight." Stokesie's married, with two babies chalked up on his fuselage already, but as far as I can tell that's the only difference. He's twenty-two, and I was nineteen this April.

"Is it done?" he asks, the responsible married man finding his voice. I forgot to say he thinks he's going to be manager some sunny day, maybe in 1990 when it's called the Great Alexandrov and Petrooshki Tea Company or something.

What he meant was, our town is five miles from a beach, with a big summer colony out on the Point, but we're right in the middle of town, and the women generally put on a shirt or shorts or something before they get out of the car into the street. And anyway these are usually women with six children and varicose veins mapping their legs and nobody, including them, could care less. As I say, we're right in the middle of town, and if you stand at our front doors you can see two banks and the Congregational church and the newspaper store and three real-estate offices and about twenty-seven old free-loaders tearing up Central Street because the sewer broke again. It's not as if we're on the Cape; we're north of Boston and there's people in this town haven't seen the ocean for twenty years.

The girls had reached the meat counter and were asking McMahon something. He pointed, they pointed, and they shuffled out of sight behind a pyramid of Diet Delight peaches. All that was left for us to see was old McMahon patting his mouth and looking after them sizing up their joints. Poor kids, I began to feel sorry for them, they couldn't help it.
Now here comes the sad part of the story, at:least my family says it's sad but I don't think it's sad myself. The store's pretty empty, it being Thursday afternoon, so there was nothing much to do except lean on the register and wait for the girls to show up again. The whole store was like a pinball machine and I didn't know which tunnel they'd come out of. After a while they come around out of the far aisle, around the light bulbs, records at discount of the Caribbean Six or Tony Martin Sings or some such gunk you wonder they waste the wax on, sixpacks of candy bars, and plastic toys done up in cellophane that faIl apart when a kid looks at them anyway. Around they come, Queenie still leading the way, and holding a little gray jar in her hand. Slots Three through Seven are unmanned and I could see her wondering between Stokes and me, but Stokesie with his usual luck draws an old party in baggy gray pants who stumbles up with four giant cans of pineapple juice (what do these bums do with all that pineapple juice' I've often asked myself) so the girls come to me. Queenie puts down the jar and I take it into my fingers icy cold. Kingfish Fancy Herring Snacks in Pure Sour Cream: 49¢. Now her hands are empty, not a ring or a bracelet, bare as God made them, and I wonder where the money's coming from. Still with that prim look she lifts a folded dollar bill out of the hollow at the center of her nubbled pink top. The jar went heavy in my hand. Really, I thought that was so cute.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอ้ พ่อ, " Stokesie กล่าวว่า ฉัน "ฉันรู้สึกจางดังนั้น""ดาร์ลิ่ง ผมกล่าว "แน่นฉัน" แต่ง งานของ Stokesie สองเด็กเยี่ยมบนลำตัวของเขาอยู่แล้ว แต่เท่าที่ผมสามารถบอก ที่แตกต่าง เขาเป็นยี่สิบสอง และผมเก้าเดือนเมษายนนี้"มันทำ" เขาถาม ผู้ชายแต่งงานแล้วรับผิดชอบในการหาเสียงของเขา ฉันลืมที่จะบอกว่า เขาคิดว่า เขาน่าจะ จัดการบางวันแดด บางทีในปี 1990 เมื่อมันเรียกว่า Alexandrov ดี และ บริษัทชา Petrooshki หรือสิ่งเขาหมายถึง อะไรคือ เมืองจากชายหาด ที่มีอาณานิคมใหญ่ฤดูร้อนออกบนจุด แต่เราก็อยู่กลางเมือง และผู้หญิงมักใส่เสื้อ หรือกางเกงขาสั้น หรือบางสิ่งบางอย่างก่อนที่จะออกจากรถไปที่ถนน และต่อไปเหล่านี้มักมีผู้หญิงกับเด็กหกและเส้นเลือดขอดขาการแมป และไม่มีใคร เช่นนั้น ไม่สามารถดูแลน้อย ขณะที่ผมพูด เราอยู่กลางเมือง และถ้าคุณยืนที่หน้าประตูของเรา คุณสามารถดูสองฝั่ง และคริสตจักรคณะ และร้านหนังสือพิมพ์ และสำนักงานอสังหาริมทรัพย์สาม และประมาณยี่สิบเจ็ดเก่าฟรีรถตักยางฉีกขาดขึ้นกลางถนนเนื่องจากท่อระบายน้ำแตกอีกครั้ง ไม่เป็นถ้าเราอยู่บนแหลม เราอยู่ทางเหนือของบอสตัน และมีคนในเมืองนี้ไม่ได้เห็นทะเลยี่สิบปีสาว ๆ ได้ถึงจุดเนื้อ และถูกขอให้แม็กแมนสิ่ง ชีวิต พวกเขาชี้ และพวกเขาสับจากสายตาหลังพีระมิดลูกพีชอาหารสุข ทั้งหมดที่เหลือให้เราดูเป็นแม็กแมนเก่า patting ปากของเขา และมองพวกเขาขนาดขึ้นข้อต่อ เด็กไม่ดี ผมเริ่มที่จะรู้สึกเสียใจสำหรับพวกเขา พวกเขาไม่สามารถช่วย ตอนนี้ที่นี่มาหนึ่ง เรื่องราวน่าเศร้าที่: อย่างน้อยครอบครัวกล่าวว่า เป็นเรื่องน่าเศร้า แต่ผมไม่คิดว่า มันเป็นเรื่องน่าเศร้าด้วยตัวเอง เก็บของสวยที่ว่างเปล่า มันเป็นบ่ายวันพฤหัสบดี จึงมีไม่มากยกเว้นพึ่งการลงทะเบียน และรอสาว ๆ จะแสดงขึ้นอีกครั้ง ทั้งร้านที่เป็นเหมือนเครื่องจักรผิดพลาด และไม่ทราบอุโมงค์ซึ่งพวกเขาจะออกมา หลังจากในขณะที่พวกเขามาจากทางเดินไกล ใกล้หลอดไฟ ระเบียนส่วนลด หกแคริบเบียน หรือโทนี่มาร์ตินร้อง หรือ gunk ดังกล่าวที่คุณสงสัยว่า พวกเขาเสียขี้ผึ้งบน sixpacks ลูกกวาด และของเล่นพลาสติกขึ้นในกระดาษแก้วที่ล้มเหลวออกจากกันเมื่อเป็นเด็กดูที่พวกเขาต่อไป ประมาณพวกเขามา Queenie ยังคงนำวิธี และถือขวดสีเทาตัวน้อยในมือของเธอ ช่องที่สามถึงเจ็ดเกีย และฉันได้เห็นเธอสงสัยระหว่าง Stokes และฉัน แต่ Stokesie กับโชคของเขาปกติวาดตัวเก่าฝ่ายในถุงกางเกงเริ่มสะดุดขึ้นกับน้ำสับปะรดกระป๋องยักษ์สี่ (bums เหล่านี้ทำอะไรกับสับปะรดที่ ' ผมมักถามตัวเอง) เพื่อให้ผู้หญิงที่มากับฉัน Queenie ใส่ลงโถ และผมเอามันลงในนิ้วมือเย็นเป็นน้ำแข็ง Kingfish แฟนซีขนมปลาชนิดหนึ่งในครีมเปรี้ยว: เลขที่ 49 ตอนนี้มือของเธออยู่ว่าง ไม่มีแหวน หรือสร้อยข้อมือ เปลือยเป็นพระเจ้าที่ทำให้พวกเขา และฉันสงสัยว่า การที่เงินของมาจาก ยังคง มีรูปลักษณ์ที่พริม เธอยกธนบัตรพับดอลลาร์จากฮอลโลว์ที่ศูนย์ของเธอด้านบนสีชมพู nubbled โถก็หนักในมือของฉัน จริง ๆ ฉันคิดว่า เป็นน่ารัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอ้พ่อ "Stokesie กล่าวข้างฉัน." ผมรู้สึกจะเป็นลมดังนั้น. "

" ดาร์ลิ่ง "ฉันกล่าวว่า." กอดฉันไว้แน่น. "Stokesie แต่งงานกับสองทารก chalked ขึ้นไปบนลำตัวของเขาแล้ว แต่เท่าที่ผมสามารถบอกได้ว่าเป็น ความแตกต่างเพียง. เขายี่สิบสองและผมอายุสิบเก้าเดือนเมษายนนี้.

"คือมันทำ?" เขาถามว่าคนที่แต่งงานรับผิดชอบในการหาเสียงของเขา. ฉันลืมที่จะบอกว่าเขาคิดว่าเขาจะเป็นผู้จัดการบางวันแดดอาจจะอยู่ใน 1990 เมื่อมันเรียกว่ายิ่งใหญ่ Alexandrov และ บริษัท ชา Petrooshki หรือบางสิ่งบางอย่าง.

สิ่งที่เขาหมายเป็นเมืองของเราคือห้าไมล์จากชายหาดที่มีอาณานิคมในช่วงฤดูร้อนขนาดใหญ่ออกบนจุด แต่เราอยู่ตรงกลางของเมืองและ ผู้หญิงทั่วไปวางบนเสื้อหรือกางเกงขาสั้นหรือบางสิ่งบางอย่างก่อนที่พวกเขาจะได้รับออกจากรถไปที่ถนน. และต่อไปเหล่านี้มักจะผู้หญิงที่มีลูกหกคนและเส้นเลือดขอดแมปขาและไม่มีใครพวกเขารวมทั้งพวกเขาสามารถดูแลน้อย. ขณะที่ผมบอกว่า เราอยู่ตรงกลางของเมืองและถ้าคุณยืนอยู่ที่ประตูด้านหน้าของเราคุณสามารถมองเห็นทั้งสองธนาคารและคริสตจักรและเก็บหนังสือพิมพ์และสามสำนักงานอสังหาริมทรัพย์และประมาณยี่สิบเจ็ดเก่ารถตักฟรีฉีกขาดขึ้นกลาง เพราะถนนท่อระบายน้ำแตกอีกครั้ง มันไม่ได้เป็นเช่นถ้าเราอยู่ในเคป; เราเหนือของบอสตันและมีคนในเมืองนี้ไม่ได้เห็นทะเลนานถึงยี่สิบปี.

สาวมาถึงเคาน์เตอร์เนื้อและขอให้สิ่งที่แม็คมาน เขาชี้ให้พวกเขาชี้ให้เห็นและพวกเขาสับออกจากสายตาที่อยู่เบื้องหลังปิรามิดของลูกพีชอาหารความสุข ทั้งหมดที่เหลือสำหรับเราที่จะดูอายุแม็คมาตบปากของเขาและกำลังมองหาหลังจากที่พวกเขาปรับขนาดขึ้นข้อต่อของพวกเขา . เด็กยากจนผมเริ่มที่จะรู้สึกเสียใจสำหรับพวกเขาพวกเขาไม่สามารถช่วยได้
ตอนนี้ที่นี่เป็นส่วนหนึ่งที่น่าเศร้าของเรื่องได้ที่: อย่างน้อยครอบครัวของฉันบอกว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้า แต่ฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้าตัวเอง เก็บของสวยว่างเปล่าก็เป็นช่วงบ่ายวันพฤหัสบดีดังนั้นก็ไม่มีอะไรมากจะทำอย่างไรยกเว้นยันลงทะเบียนและรอสำหรับสาว ๆ ที่จะแสดงขึ้นมาอีกครั้ง ร้านค้าทั้งหมดเป็นเหมือนเครื่องพินบอลและผมไม่ทราบว่าอุโมงค์ที่พวกเขาต้องการออกมาจาก หลังจากที่ในขณะที่พวกเขามารอบออกจากทางเดินไกลรอบหลอดไฟระเบียนที่เหลือของแคริบเบียนหกหรือโทนี่มาร์ตินร้องเพลงหรือบาง gunk เช่นคุณสงสัยว่าพวกเขาเสียขี้ผึ้งบน sixpacks ของบาร์ขนมและของเล่นพลาสติกทำขึ้น ในกระดาษแก้วที่ล้มเหลวออกจากกันเมื่อเด็กมีลักษณะที่พวกเขาต่อไป รอบ ๆ พวกเขามา Queenie ยังนำวิธีการและถือขวดสีเทาเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ในมือของเธอ สล็อตสามผ่านเซเว่นมีกำลังใจและฉันจะได้เห็นเธอสงสัยระหว่างสโต๊คและฉัน แต่ Stokesie มีโชคตามปกติของเขาดึงพรรคเก่าในกางเกงสีเทาถุงที่สะดุดขึ้นกับสี่กระป๋องยักษ์ใหญ่ของน้ำสับปะรด (ทำในสิ่งที่คนจรจัดเหล่านี้จะทำอย่างไรกับสิ่งที่ น้ำสับปะรด "ผมมักจะถามตัวเอง) เพื่อให้สาว ๆ มาให้ฉัน ควีนนี่ทำให้ลงขวดและฉันจะเอามันเข้าไปในมือของฉันเย็นฉ่ำ คิงฟิชแฟนซี Herring ขนมในครีมเปรี้ยวเพียว: 49 ¢ ตอนนี้มือของเธอว่างเปล่าไม่ได้เป็นแหวนหรือสร้อยข้อมือ, เปลือยเป็นพระเจ้าทรงสร้างพวกเขาและฉันสงสัยว่าเงินที่มาจาก ยังคงอยู่กับที่มีลักษณะ Prim เธอยกเงินดอลลาร์พับออกมาจากโพรงที่เป็นศูนย์กลางของด้านบนสีชมพูของเธอ nubbled ขวดไปหนักในมือของฉัน จริงๆผมคิดว่าผมน่ารักมาก ๆ