at least she was no longer showing

at least she was no longer showing such extreme rejection towards him,
especially towards his story telling. Every time at this hour,
the little girl would carry an incense pot with her two hands as she listened attentively to his story,
lest she missed a single sentence; her big eyes blinking as she sat in front of จวินเซี่ย.
She followed each story as each of the characters encountered happiness and sadness, laughter and tears.
When a handsome prince appears, her eyes widened as she became uncontrollably excited…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้อย เธอก็ไม่แสดงการปฏิเสธดังกล่าวรุนแรงต่อเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อของเขาเรื่องราวบอก ทุกครั้งเวลานี้ สาวน้อยจะดำเนินเป็นกระถางธูป ด้วยมือของเธอเธอสดับตรับฟังเรื่องราวของเขา เกรงว่าเธอพลาดประโยคเดียว ดวงตาของเธอใหญ่กะพริบขณะที่เธอนั่งอยู่หน้าจวินเซี่ย เธอตามแต่ละเรื่องแต่ละตัวที่พบความสุข และความโศกเศร้า เสียงหัวเราะ และน้ำตา เมื่อเจ้าชายที่หล่อปรากฏ ดวงตาของเธอถึงเวลาเธอกลายเป็นตื่นเต้นดะ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการปฏิเสธรุนแรงเช่นต่อเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อการเล่าเรื่องของเขา ทุกครั้งที่ชั่วโมงนี้
สาวน้อยจะนำหม้อธูปด้วยมือทั้งสองข้างของเธอที่เธอตั้งใจฟังเรื่องราวของเขา
เกรงว่าเธอคิดถึงประโยคเดียว; ดวงตาขนาดใหญ่ของเธอกระพริบขณะที่เธอนั่งอยู่ในด้านหน้าของจวินเซี่ย.
เธอเดินตามแต่ละเรื่องเป็นตัวละครแต่ละตัวพบความสุขและความโศกเศร้าเสียงหัวเราะและน้ำตา.
เมื่อเจ้าชายที่หล่อปรากฏดวงตาของเธอกว้างขึ้นขณะที่เธอกลายเป็นความตื่นเต้นอย่างบ้าคลั่ง ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างน้อย เธอก็ไม่ได้แสดงเช่นสุดโต่งปฏิเสธต่อเขาโดยเฉพาะกับเรื่องราวของเขาบอก ทุกครั้งในเวลานี้สาวน้อยจะถือธูปหม้อด้วยสองมือของเธอขณะที่เธอฟังอย่างตั้งใจ เรื่องราวของเขาเกรงว่าเธอพลาดประโยคเดียว ตาใหญ่ของเธอกระพริบเมื่อนางนั่งอยู่ในด้านหน้าของจวินเซี่ย .เธอตามแต่ละเรื่องเป็นแต่ละตัวอักษรที่พบความสุขและความเศร้า เสียงหัวเราะ และน้ำตาเมื่อเจ้าชายรูปงามปรากฏขึ้น ดวงตาเบิกกว้าง เธอเริ่มหวาดกลัว ตื่นเต้น . . . . . . .