Ah! like gold fall the leaves in th

Ah! like gold fall the leaves in the wind,
long years numberless as the wings of trees!
The long years have passed like swift draughts
of the sweet mead in lofty halls
beyond the West, beneath the blue vaults of Varda
wherein the stars tremble
in the voice of her song, holy and queenly.

Who now shall refill the cup for me?

For now the Kindler, Varda, the Queen of the stars,
from Mount Everwhite has uplifted her hands like clouds
and all paths are drowned deep in shadow;
and out of a grey country darkness lies
on the foaming waves between us,
and mist covers the jewels of Calacirya for ever.
Now lost, lost to those of the East is Valimar!
Farewell! Maybe thou shalt find Valimar!
Maybe even thou shalt find it! Farewell!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อา เช่นทองตกใบลมยาวงานกระจกเป็นปีกของปีปียาวนานแล้วเช่นลมรวดเร็วของทุ่งหญ้าหวานในห้องโถงที่สูงส่งนอกเหนือจากตะวันตก ใต้ vaults บลูของวาร์ดานั้นดาวสั่นเครือในเสียงเพลงของเธอ ศักดิ์สิทธิ์ และ queenlyซึ่งตอนนี้จะเติมถ้วยสำหรับฉันตอนนี้ Kindler วาร์ดา ราชินีของดาวจาก Everwhite เขามี uplifted มือเธอเช่นเมฆและเส้นทางทั้งหมดจะจมลึกในเงาและของมืดประเทศสีเทาอยู่บนคลื่น foaming ระหว่างเราและหมอกครอบคลุมรัตนากร Calacirya เคยตัวตอนนี้หายไป หายไปที่ทิศตะวันออกเป็น Valimarอำลา บางทีพระองค์เจ้าหา Valimarบางทีแม้แต่พระองค์เจ้าพบมัน อำลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ah! เช่นทองตกใบในลม
นับนานปีเป็นปีกของต้นไม้!
นานปีได้ผ่านร่างเหมือนรวดเร็ว
ของทุ่งหญ้าหวานในห้องโถงสูงส่ง
เกินกว่าเวสต์ใต้ห้องใต้ดินสีฟ้าของ Varda
ขัดแย้งดาวสั่น
ในเสียง . ของเพลงของเธอที่ศักดิ์สิทธิ์และสง่าผ่าเผยใครตอนนี้จะเติมถ้วยสำหรับฉันตอนนี้ไค, Varda, สมเด็จพระราชินีแห่งดวงดาวจากภูเขา Everwhite ได้เพิ่มขึ้นมือของเธอเหมือนเมฆและเส้นทางทั้งหมดจะจมลึกลงไปในเงาและออก ของความมืดประเทศสีเทาอยู่บนคลื่นฟองระหว่างเราและหมอกครอบคลุมอัญมณีของ Calacirya ตลอดกาล. หายไปตอนนี้หายไปกับพวกตะวันออก Valimar! อำลา! บางทีเจ้าจะพบ Valimar! แม้อาจจะเจ้าจะพบมัน! อำลา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ่า ! ชอบทองร่วงใบไม้ในสายลม ,
นานปีนับไม่ถ้วน เป็นปีกของต้นไม้
นานนับปีได้ผ่านอย่างรวดเร็วหมากรุก
ของมีดหวานในหอพัก
ฟากตะวันตกสู่ใต้ใต้ดินสีน้ำเงินนั้นสั่น

มองดาวในเสียงเพลง บริสุทธิ์และควีนลี่

ใครตอนนี้จะเติมถ้วยฉัน

สำหรับตอนนี้คินเดอเลอร์นาร์วา , ราชินีของดาว
จากภูเขา everwhite ได้นั้นมือของเธอเหมือนเมฆ
และเส้นทางทั้งหมดจะจมลึกลงไปในเงา ;
และออกจากความมืด ประเทศสีเทาอยู่
บนฟองคลื่นระหว่างเรา
และหมอกครอบคลุม อัญมณีของ calacirya เป็นนิตย์ .
ตอนนี้หลง หลงไปทางตะวันออก คือ valimar !
ลาก่อน ! บางทีท่านจะพบ valimar !
บางทีแม้ท่านจะพบมัน ! ลาก่อน