Patients with epilepsy whose seizur

Patients with epilepsy whose seizures do not successfully respond to antiepileptic drug (AED) therapy are considered to have drug-resistant epilepsy (DRE). This condition is also referred to as intractable, medically refractory, or pharmacoresistant epilepsy. As many as 20 to 40 percent of patients with epilepsy (roughly 400,000 Americans) are likely to have refractory epilepsy. The annual cost for patients with epilepsy in the United States is estimated to be approximately 12.5 billion dollars (based on a 1995 survey); DRE contributes a substantive proportion of this cost [1,2]. People with DRE have the greatest burden of epilepsy-related disabilities, further contributing to the scope of this problem.

Because of the need to individualize therapy, no rigid set of guidelines can be applied to determine medical intractability, however, population-based studies have provided information regarding the prognosis of DRE that are helpful in making treatment decisions. Resective surgical therapy for epilepsy has the potential to eliminate seizures in many patients with localization-related DRE.

This topic discusses the evaluation and approach to the management of individuals with DRE. Other issues regarding the evaluation and treatment of individuals with seizures and epilepsy are presented separately. (See "Overview of the management of epilepsy in adults" and "Evaluation of the first seizure in adults" and "Initial treatment of epilepsy in adults" and "Surgical treatment of epilepsy in adults" and "Vagus nerve stimulation therapy for the treatment of epilepsy".)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยที่มีโรคลมชักที่มีอาการชักไม่ประสบความสำเร็จในการตอบสนองต่อยากันชัก (AED) การรักษาด้วยจะถือว่ามีโรคลมชักดื้อยา (DRE) สภาพนี้ยังเรียกว่าว่ายากทนไฟในทางการแพทย์หรือโรคลมชัก pharmacoresistant มากที่สุดเท่าที่ 20 ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยมีโรคลมชัก (ประมาณ 400,000 ชาวอเมริกัน) มีแนวโน้มที่จะมีโรคลมชักทนไฟ ค่าใช้จ่ายประจำปีสำหรับผู้ป่วยที่มีโรคลมชักในสหรัฐอเมริกาคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 1.25 หมื่นล้านดอลลาร์ (ขึ้นอยู่กับการสำรวจ 1995); DRE ก่อสัดส่วนที่สำคัญของค่าใช้จ่ายนี้ [1,2] คนที่มี DRE มีภาระที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความพิการโรคลมชักที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมการมีส่วนร่วมในขอบเขตของปัญหานี้. เพราะความจำเป็นที่จะต้องต่างกันการรักษาที่ไม่มีชุดเข้มงวดของแนวทางการสามารถนำไปใช้ในการกำหนด intractability ทางการแพทย์ แต่การศึกษาของประชากรที่ใช้มี ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการพยากรณ์โรคของ DRE ที่จะเป็นประโยชน์ในการตัดสินใจการรักษา การรักษาด้วยการผ่าตัดโรคลมชักสำหรับ Resective มีศักยภาพที่จะขจัดอาการชักในผู้ป่วยจำนวนมากที่มีการแปล DRE ที่เกี่ยวข้องกับ. หัวข้อนี้จะกล่าวถึงการประเมินผลและวิธีการในการบริหารจัดการของบุคคลที่มี DRE ประเด็นอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลและการรักษาของบุคคลที่มีอาการชักและโรคลมชักนั้นจะแยกออกจากกัน (ดู "ภาพรวมของการจัดการของโรคลมชักในผู้ใหญ่" และ "การประเมินผลการจับกุมครั้งแรกในผู้ใหญ่" และ "การรักษาเริ่มต้นของโรคลมชักในผู้ใหญ่" และ "การผ่าตัดรักษาโรคลมชักในผู้ใหญ่" และ "เวกัรักษาด้วยการกระตุ้นเส้นประสาทสำหรับการรักษา โรคลมชัก ".)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยโรคลมชักที่มีการชักไม่ประสบความสำเร็จตอบสนองต่อฤทธิ์ยา ( แอ๊ด ) การรักษาจะถือว่ามีการดื้อยาโรคลมบ้าหมู ( เดร์ ) เงื่อนไขนี้ยังเรียกว่าแก่นแก้ว สมในวัสดุทนไฟหรือโรคลมชัก pharmacoresistant . มากที่สุดเท่าที่ 20 ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยโรคลมชัก ( ประมาณ 400000 อเมริกัน ) มีแนวโน้มที่จะมีวัสดุทนไฟ โรคลมชักปีค่าใช้จ่ายสำหรับผู้ป่วยโรคลมชักในสหรัฐอเมริกาประมาณประมาณ 12.5 พันล้านดอลลาร์ ( ขึ้นอยู่กับ 2538 การสำรวจ ) ; เดร์จัดสรรสัดส่วนสำคัญของต้นทุนนี้ [ 2 ] คนกับเดร์มีภาระที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโรคลมชักที่เกี่ยวข้องกับคนพิการ เพิ่มเติม สนับสนุนให้กับขอบเขตของปัญหานี้

เพราะต้อง individualize การบำบัดไม่มีชุดเข้มงวดของแนวทางที่สามารถใช้เพื่อตรวจสอบ intractability ทางการแพทย์ อย่างไรก็ตาม ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพของประชากรศาสตร์พยากรณ์เดร์ ที่เป็นประโยชน์ในการตัดสินใจการรักษา resective ผ่าตัดรักษาโรคลมชักมีศักยภาพในการขจัดอาการชักในผู้ป่วยหลายคนที่เกี่ยวข้องกับการแปลค่ะ

เดร์หัวข้อนี้อธิบายถึงการประเมินผลและแนวทางการบริหารบุคคล เดร์ ปัญหาอื่น ๆเกี่ยวกับการประเมินและการรักษาของแต่ละบุคคลด้วย ชักและโรคลมชักจะแสดงแยกต่างหาก( เห็น " ภาพรวมของการจัดการของโรคลมชักในผู้ใหญ่ " และ " การประเมินชักครั้งแรกในผู้ใหญ่ " และ " การรักษาขั้นต้นของโรคลมชักในผู้ใหญ่ " และ " การรักษาด้วยการผ่าตัดโรคลมชักในผู้ใหญ่ " และ " การกระตุ้นเส้นประสาทเวกัสบำบัดสำหรับการรักษาโรคลมชัก " )