As for the oil companies, they are

As for the oil companies, they are more or less “watching developments,” as one research director put it to me. A few are doing a bit of research on fuel cells, but this research is almost always confined to developing cells powered by hydrocarbon chemicals. None of them is enthusiastically researching fuel cells, batteries, or solar power plants. None of them is spending a fraction as much on research in these profoundly important areas as it is on the usual run-of-the-mill things like reducing combustion chamber deposits in gasoline engines. One major integrated petroleum company recently took a tentative look at the fuel cell and concluded that although “the companies actively working on it indicate a belief in ultimate success…the timing and magnitude of its impact are too remote to warrant recognition in our forecasts.”

One might, of course, ask, Why should the oil companies do anything different? Would not chemical fuel cells, batteries, or solar energy kill the present product lines? The answer is that they would indeed, and that is precisely the reason for the oil firms’ having to develop these power units before their competitors do, so they will not be companies without an industry.

Management might be more likely to do what is needed for its own preservation if it thought of itself as being in the energy business. But even that will not be enough if it persists in imprisoning itself in the narrow grip of its tight product orientation. It has to think of itself as taking care of customer needs, not finding, refining, or even selling oil. Once it genuinely thinks of its business as taking care of people’s transportation needs, nothing can stop it from creating its own extravagantly profitable growth.

Creative Destruction.
Since words are cheap and deeds are dear, it may be appropriate to indicate what this kind of thinking involves and leads to. Let us start at the beginning: the customer. It can be shown that motorists strongly dislike the bother, delay, and experience of buying gasoline. People actually do not buy gasoline. They cannot see it, taste it, feel it, appreciate it, or really test it. What they buy is the right to continue driving their cars. The gas station is like a tax collector to whom people are compelled to pay a periodic toll as the price of using their cars. This makes the gas station a basically unpopular institution. It can never be made popular or pleasant, only less unpopular, less unpleasant.

Reducing its unpopularity completely means eliminating it. Nobody likes a tax collector, not even a pleasantly cheerful one. Nobody likes to interrupt a trip to buy a phantom product, not even from a handsome Adonis or a seductive Venus. Hence, companies that are working on exotic fuel substitutes that will eliminate the need for frequent refueling are heading directly into the outstretched arms of the irritated motorist. They are riding a wave of inevitability, not because they are creating something that is technologically superior or more sophisticated but because they are satisfying a powerful customer need. They are also eliminating noxious odors and air pollution.

Once the petroleum companies recognize the customer-satisfying logic of what another power system can do, they will see that they have no more choice about working on an efficient, long-lasting fuel (or some way of delivering present fuels without bothering the motorist) than the big food chains had a choice about going into the supermarket business or the vacuum tube companies had a choice about making semiconductors. For their own good, the oil firms will have to destroy their own highly profitable assets. No amount of wishful thinking can save them from the necessity of engaging in this form of “creative destruction.”
I phrase the need as strongly as this because I think management must make quite an effort to break itself loose from conventional ways. It is all too easy in this day and age for a company or industry to let its sense of purpose become dominated by the economies of full production and to develop a dangerously lopsided product orientation. In short, if management lets itself drift, it invariably drifts in the direction of thinking of itself as producing goods and services, not customer satisfactions. While it probably will not descend to the depths of telling its salespeople, “You get rid of it; we’ll worry about profits,” it can, without knowing it, be practicing precisely that formula for withering decay. The historic fate of one growth industry after another has been its suicidal product provincialism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนบริษัทน้ำมัน จะมาก หรือน้อย "ชมพัฒนา เป็นผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยหนึ่งใส่ฉัน กี่ทำบิตของการวิจัยเซลล์เชื้อเพลิง แต่งานวิจัยนี้จะจำกัดการพัฒนาขับเคลื่อน ด้วยไฮโดรคาร์บอนสารเคมีเซลล์เกือบตลอดเวลา ไม่มีพวกเขาใหม่ ๆ จะวิจัยเซลล์เชื้อเพลิง แบตเตอรี่ หรือโรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ ไม่มีพวกเขาเป็นค่าใช้จ่ายส่วนมากในงานวิจัยในพื้นที่เหล่านี้สำคัญและลึกซึ้งซึ่งเป็นสิ่งที่ run-of-the-mill ปกติเช่นลดเงินฝากห้องเผาไหม้ในเครื่องยนต์เบนซิน บริษัทปิโตรเลียมรวมหลักหนึ่งเอาแบบแน่นอนที่เซลล์เชื้อเพลิง และสรุปที่แม้ว่าเพิ่ง "ผนึกระบุว่า บริษัทที่ทำงานบนความสำเร็จที่ดีที่สุด...ช่วงเวลาและขนาดของผลกระทบมีระยะไกลเกินไปที่จะรับประกันการรับรู้ในการคาดการณ์ของเรา"หนึ่งอาจ แน่นอน ถาม ทำไมบริษัทน้ำมันควรทำอะไรที่แตกต่างกันหรือไม่ เซลล์เชื้อเพลิงไม่เคมี แบตเตอรี่ หรือพลังงานแสงอาทิตย์ฆ่ารายการสินค้าปัจจุบันหรือไม่ คำตอบคือพวกเขาจะแน่นอน และที่ตรงสาเหตุของบริษัทน้ำมันที่มีการพัฒนาหน่วยพลังงานก่อนคู่แข่งของพวกเขาทำ พวกเขาจะไม่อยู่บริษัท โดยอุตสาหกรรมการจัดการอาจมีแนวโน้มที่จะทำสิ่งที่จำเป็นสำหรับการรักษาตัวเองถ้ามันคิดว่า ตัวเองเป็นธุรกิจพลังงาน แต่ก็จะไม่พอถ้ามันยังคงอยู่ใน imprisoning ตัวเองในการวางแนวของผลิตภัณฑ์แน่นกำแคบ มีการคิดว่า ตัวเองเป็นดูแลความต้องการลูกค้า ไม่ค้นหา กลั่น หรือแม้แต่ขายน้ำมัน เมื่อมันคิดของธุรกิจเป็นการดูแลของผู้ขนส่งต้องจริงใจ ไม่สามารถหยุดมันจากการสร้างของตนเองเจริญเติบโตมีกำไรดีทำลายความคิดสร้างสรรค์เนื่องจากคำราคาถูก และความรัก มันอาจจะเหมาะสมกับอะไรความคิดชนิดนี้เกี่ยวข้อง และนำไปสู่ เราเริ่มต้น: ลูกค้า มันสามารถแสดงว่า motorists อย่างยิ่งไม่ชอบรำคาญ ล่าช้า และประสบการณ์การซื้อน้ำมัน คนจริงไม่ซื้อน้ำมัน พวกเขาไม่ดูมัน รสมัน รู้สึกว่า ขอบคุณมัน หรือทดสอบจริง ๆ สิ่งที่พวกเขาซื้อเป็นสิทธิการขับรถของพวกเขา สถานีบริการน้ำมันเช่นเก็บภาษีที่ถูกผู้จ่ายโทรเป็นครั้งคราวเป็นการใช้รถยนต์ของตนได้ นี้ทำให้ก๊าซที่สถานีสถาบันกฏหมายทั่วไป ไม่เคยจะนิยม หรือผ่อน กฏหมายน้อยเท่านั้น ใจน้อยลด unpopularity ความสมบูรณ์หมายถึง การกำจัดมัน ไม่มีใครชอบเก็บภาษี ไม่ได้ร่าเริงไปหนึ่ง ไม่มีใครชอบขัดจังหวะการเดินทางไปซื้อสินค้าที่แฝง จากอโดนิสหล่อหรือวีนัสชาไม่ได้ ดังนั้น บริษัทที่ทำงานอยู่ทดแทนเชื้อเพลิงที่แปลกใหม่ที่จะกำจัดต้องแวะบ่อย มีหัวเรื่องลงในแผ่นดิน outstretched ของมอเตอริสต์ระคายเคืองโดยตรง พวกเขาจะขี่เวฟของโดยกล่าว ไม่ได้ เพราะพวกเขากำลังสร้างสิ่งที่มีเทคโนโลยีเหนือกว่า หรือมีความซับซ้อนมากขึ้น แต่เนื่อง จากพวกเขามีความพึงพอใจความต้องการลูกค้ามีประสิทธิภาพ พวกเขายังมีตัดสลายตัวกลิ่นและมลพิษทางอากาศเมื่อบริษัทปิโตรเลียมรู้จักตรรกะความพึงพอใจลูกค้าของระบบไฟฟ้าอื่นอย่างไร พวกเขาจะดูว่า พวกเขามีทางเลือกเพิ่มเติมไม่เกี่ยวกับน้ำมันเชื้อเพลิงมีประสิทธิภาพ ยาวนาน (หรือบางวิธีการส่งเชื้อเพลิงอยู่โดยไม่รบกวนการมอเตอริสต์) กว่าโซ่อาหารขนาดใหญ่มีให้เลือกกำลังเป็นธุรกิจซูเปอร์มาร์เก็ต หรือบริษัทหลอดสุญญากาศมีทางเลือกเกี่ยวกับการทำอิเล็กทรอนิกส์ อย่างตัวเอง บริษัทน้ำมันจะต้องทำลายสินทรัพย์ของตนเองมีกำไรสูง จำนวน wishful คิดไม่สามารถบันทึกจากความจำเป็นในแบบฟอร์มนี้ "ทำลายความคิดสร้างสรรค์"ฉัน phrase จำเป็นอย่างยิ่งเช่นนี้เนื่องจากคิดว่า จัดการต้องพยายามที่ค่อนข้างจะทำลายตัวเองหลวมจากวิธีธรรมดา เป็นทั้งเรื่องง่ายเกินไปในสมัยนี้สำหรับบริษัทหรืออุตสาหกรรม เพื่อให้ความรู้สึกของวัตถุประสงค์เป็นครอบงำ โดยเศรษฐกิจของการผลิตเต็มรูปแบบ และ การพัฒนาแนวผลิตภัณฑ์เลิฟเท่าไหร่ ในระยะสั้น ถ้าจัดการให้เองดริฟท์ มันเกิดกระเซอะกระเซิงในทิศทางของความคิดของตัวเองเป็นการผลิตสินค้า และบริการ ไม่ประทับใจลูกค้า ในขณะที่มันอาจจะไม่มาที่ความลึกของพนักงานขายของ "คุณจะกำจัดมัน เราจะกังวลเกี่ยวกับผลกำไร ก็ได้ ไม่ทราบได้ สามารถฝึกตรงที่สูตรสำหรับผุ withering ชะตากรรมประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมเติบโตหนึ่งหลังจากที่อื่นแล้ว provincialism ของผลิตภัณฑ์อยากฆ่าตัวตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็น บริษัท น้ำมันที่พวกเขาจะมากหรือน้อย "ดูการพัฒนา" ในฐานะผู้อำนวยการวิจัยหนึ่งนำมันมาให้ฉัน ไม่กี่กำลังทำบิตของการวิจัยเกี่ยวกับเซลล์เชื้อเพลิง แต่การวิจัยนี้จะถูกคุมขังเกือบเสมอกับเซลล์พัฒนาพลังงานจากสารเคมีที่เป็นสารไฮโดรคาร์บอน ไม่มีของพวกเขาจะกระตือรือร้นในการค้นคว้าเซลล์เชื้อเพลิง, แบตเตอรี่หรือโรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ ไม่มีของพวกเขามีการใช้จ่ายส่วนมากในการวิจัยในพื้นที่เหล่านี้มีความสำคัญอย่างลึกซึ้งเช่นเดียวกับบนปกติทำงานของโรงงานสิ่งต่างๆเช่นการลดเงินฝากในห้องเผาไหม้ในเครื่องยนต์เบนซิน หนึ่งใน บริษัท ปิโตรเลียมครบวงจรรายใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ดูเบื้องต้นที่เซลล์เชื้อเพลิงและสรุปได้ว่าแม้ "บริษัท แข็งขันทำงานกับมันบ่งบอกถึงความเชื่อในความสำเร็จสูงสุด ... เวลาและขนาดของผลกระทบที่มีระยะไกลเกินไปที่จะรับประกันได้รับการยอมรับในการคาดการณ์ของเรา." หนึ่งอาจแน่นอนถามว่าทำไม บริษัท น้ำมันควรทำอะไรที่แตกต่างกัน? จะไม่สารเคมีที่เซลล์เชื้อเพลิง, แบตเตอรี่หรือพลังงานแสงอาทิตย์ฆ่าสายผลิตภัณฑ์ในปัจจุบัน? คำตอบก็คือว่าพวกเขาจะแน่นอนและนั่นคือเหตุผลที่แม่นยำสำหรับ บริษัท น้ำมัน 'มีการพัฒนาหน่วยพลังงานเหล่านี้ก่อนที่คู่แข่งของพวกเขาทำเพื่อให้พวกเขาจะไม่เป็น บริษัท โดยไม่ต้องอุตสาหกรรม. การบริหารจัดการอาจจะมีแนวโน้มที่จะทำในสิ่งที่เป็นสิ่งจำเป็น สำหรับการเก็บรักษาของตัวเองถ้ามันคิดว่าตัวเองเป็นอยู่ในธุรกิจพลังงาน แต่ถึงแม้ว่าจะไม่เพียงพอถ้ามันยังคงมีอยู่ในขังตัวเองในการยึดเกาะถนนแคบ ๆ ของการวางผลิตภัณฑ์ของตนแน่น มันมีความคิดของตัวเองเป็นที่การดูแลความต้องการของลูกค้าไม่พบการกลั่นหรือแม้กระทั่งการขายน้ำมัน เมื่อมันอย่างแท้จริงคิดว่าธุรกิจของตนกับการดูแลความต้องการการขนส่งของผู้คนที่ไม่มีอะไรสามารถหยุดมันจากการสร้างของตัวเองเติบโตของผลกำไรเติบ. ทำลายความคิดสร้างสรรค์. ตั้งแต่คำที่มีราคาถูกและการกระทำที่มีความรักก็อาจจะเหมาะสมที่จะบ่งบอกถึงสิ่งที่ชนิดของความคิดนี้ เกี่ยวข้องและนำไปสู่ ให้เราเริ่มต้นที่จุดเริ่มต้น: ลูกค้า ก็สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าผู้ขับขี่รถยนต์ที่ไม่ชอบรำคาญล่าช้าและประสบการณ์ในการซื้อน้ำมันเบนซิน คนจริงไม่ได้ซื้อน้ำมันเบนซิน พวกเขาไม่สามารถเห็นมันได้ลิ้มรสความรู้สึกมันขอบคุณมันจริงๆหรือทดสอบ สิ่งที่พวกเขาซื้อเป็นสิทธิที่จะดำเนินการต่อการขับรถของพวกเขา สถานีบริการน้ำมันที่เป็นเหมือนการเก็บภาษีไปยังผู้คนที่ถูกบังคับให้จ่ายค่าผ่านทางเป็นระยะ ๆ ขณะที่ราคาของการใช้รถของพวกเขา นี้จะทำให้สถานีบริการน้ำมันที่สถาบันไม่เป็นที่นิยมโดยทั่วไป มันไม่สามารถทำให้เป็นที่นิยมหรือถูกใจเพียงไม่เป็นที่นิยมน้อยกว่าที่ไม่พึงประสงค์น้อย. ลดไม่เป็นที่นิยมของตนอย่างสมบูรณ์หมายถึงการขจัดความมัน ไม่มีใครชอบเก็บภาษีไม่ได้หนึ่งร่าเริงใจ ไม่มีใครชอบที่จะขัดขวางการเดินทางไปซื้อสินค้าผีไม่ได้จากอิเหนาหล่อหรือเสน่ห์วีนัส ดังนั้น บริษัท ที่มีการทำงานเกี่ยวกับการทดแทนน้ำมันเชื้อเพลิงที่แปลกใหม่ที่จะขจัดความจำเป็นที่จะต้องเติมน้ำมันบ่อยกำลังมุ่งหน้าตรงเข้าไปในแขนกางออกของผู้ขับขี่หงุดหงิด พวกเขากำลังขี่คลื่นของหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่ได้เพราะพวกเขากำลังสร้างบางสิ่งบางอย่างที่เป็นเทคโนโลยีที่เหนือกว่าหรือมีความซับซ้อนมากขึ้น แต่เพราะพวกเขามีความพึงพอใจความต้องการของลูกค้าที่มีประสิทธิภาพ พวกเขายังกำจัดกลิ่นที่เป็นพิษและมลพิษทางอากาศ. เมื่อ บริษัท ปิโตรเลียมรับรู้ตรรกะลูกค้าพึงพอใจในสิ่งที่ระบบไฟฟ้าอื่นสามารถทำพวกเขาจะเห็นว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกมากขึ้นเกี่ยวกับการทำงานในที่มีประสิทธิภาพน้ำมันเชื้อเพลิงที่ติดทนนาน (หรือบางส่วน วิธีการส่งมอบน้ำมันเชื้อเพลิงในปัจจุบันโดยไม่ต้องรบกวนผู้ขับขี่) กว่าโซ่อาหารขนาดใหญ่มีทางเลือกเกี่ยวกับการไปในธุรกิจซูเปอร์มาร์เก็ตหรือ บริษัท ที่หลอดสูญญากาศมีทางเลือกเกี่ยวกับการทำเซมิคอนดักเตอร์ สำหรับการที่ดีของตัวเอง บริษัท น้ำมันจะต้องทำลายผลกำไรสินทรัพย์ของตัวเองสูง จำนวนเงินที่ไม่มีการคิดนึกอยากจะช่วยพวกเขาจากความจำเป็นของการมีส่วนร่วมในรูปแบบของ "ทำลายความคิดสร้างสรรค์." ฉันวลีความจำเป็นเป็นอย่างยิ่งเช่นนี้เพราะผมคิดว่าการจัดการจะต้องทำให้ความพยายามอย่างมากที่จะทำลายตัวเองหลุดออกมาจากวิธีการเดิม มันเป็นเรื่องง่ายเกินไปในวันนี้และอายุสำหรับ บริษัท หรืออุตสาหกรรมที่จะให้ความรู้สึกของวัตถุประสงค์กลายเป็นครอบงำโดยเศรษฐกิจของการผลิตเต็มรูปแบบและการพัฒนาผลิตภัณฑ์การวางคอนอันตราย ในระยะสั้นหากการจัดการช่วยให้ตัวเองลอยมันคงเส้นคงวาลอยไปในทิศทางของความคิดของตัวเองเป็นผู้ผลิตสินค้าและบริการที่ไม่พึงพอใจของลูกค้า ในขณะที่มันอาจจะไม่ลงไปที่ระดับความลึกของพนักงานขายของบอกว่า "คุณจะกำจัดมัน; เราจะต้องกังวลเกี่ยวกับผลกำไร "มันสามารถจะทำได้โดยไม่ทราบว่ามันจะมีการฝึกซ้อมอย่างแม่นยำสูตรที่สำหรับการสลายตัวรุนแรง ชะตากรรมประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมการเจริญเติบโตหนึ่งหลังจากที่อื่นได้รับลัทธิผลิตภัณฑ์ฆ่าตัวตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับ บริษัท น้ำมัน จะมากหรือน้อย " ดูการพัฒนา " เป็นหนึ่งในกรรมการวิจัยเอาเอง ไม่กี่ทำบิตของการวิจัยเกี่ยวกับเซลล์เชื้อเพลิง แต่งานวิจัยนี้เป็นเกือบเสมอคับการพัฒนาขับเคลื่อนโดยเคมีไฮโดรคาร์บอนเซลล์ ไม่มีของพวกเขาจะกระตือรือร้นค้นคว้าเซลล์เชื้อเพลิงแบตเตอรี่ หรือโรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ .ไม่มีของพวกเขาจะใช้ส่วนมากในการวิจัยในพื้นที่ profoundly สำคัญเหล่านี้มันวิ่งปกติของโรงสีต่างๆเช่น ห้องเผาไหม้ในเครื่องยนต์เบนซินลดเงินฝาก .หนึ่งหลักบูรณาการ บริษัท ปิโตรเลียม เมื่อเร็วๆ นี้ได้ดูแน่นอนในเซลล์เชื้อเพลิงและสรุปได้ว่า แม้ " บริษัทอย่างแข็งขันทำงานมันบ่งบอกถึงความเชื่อในความสำเร็จ . . . . . . . สุดท้ายเวลาและขนาดของผลกระทบจะด้วยระยะไกลเพื่อรับประกันการยอมรับในการคาดการณ์ของเรา . "

หนึ่ง อาจ แน่นอน ถามว่า ทำไมน้ำมันบริษัททำอะไรที่แตกต่างกัน ?จะไม่เซลล์ เชื้อเพลิง สารเคมีในแบตเตอรี่หรือพลังงานแสงอาทิตย์ฆ่าสายผลิตภัณฑ์ปัจจุบัน คำตอบคือว่าพวกเขาจะแน่นอน และนั่นคือเหตุผลที่น้ำมันของ บริษัท มีการพัฒนาหน่วยพลังงานเหล่านี้ก่อนคู่แข่งของพวกเขาดังนั้นพวกเขาจะไม่ บริษัท โดยไม่ต้องเป็นอุตสาหกรรม .

การจัดการอาจมีแนวโน้มที่จะทำสิ่งที่จำเป็นเพื่อรักษาของตัวเอง ถ้ามันคิดว่าตัวเองเป็นธุรกิจทางด้านพลังงาน แต่นั่นไม่เพียงพอ ถ้ามันยังคงขังตัวเองในการจับแคบของการปฐมนิเทศของผลิตภัณฑ์ของตนแน่น มันต้องคิดว่าตัวเองเป็นดูแลความต้องการลูกค้า ไม่พบ ( หรือแม้กระทั่งการขายน้ำมันเมื่อมันอย่างแท้จริงคิดว่าธุรกิจเป็นดูแลประชาชนความต้องการขนส่ง ไม่มีอะไรหยุดมันได้จากการสร้างการเติบโตกำไรฟุ่มเฟือยของตัวเอง


ตั้งแต่คำสร้างสรรค์ทำลาย มีราคาถูก และการเป็น ที่รัก มันอาจจะเหมาะสมที่จะระบุว่าคิดชนิดนี้เกี่ยวข้องกับการ และพาไป เรามาเริ่มที่จุดเริ่มต้น : ลูกค้ามันสามารถแสดงให้เห็นว่าผู้ขับขี่ขอไม่ชอบยุ่งยาก ล่าช้า และประสบการณ์ในการซื้อน้ำมัน คนที่ไม่ซื้อน้ำมัน พวกเขาไม่สามารถเห็นมัน รสชาติมัน สัมผัสมัน ชื่นชมมัน หรือทดสอบ สิ่งที่พวกเขาซื้อสิทธิต่อการขับรถของพวกเขา ปั๊มน้ำมันเป็นเหมือนคนเก็บภาษีที่ผู้คนถูกบังคับให้จ่ายค่าโทรแบบตามราคา ของการใช้รถของพวกเขาทำให้ปั๊มน้ำมันสถาบันการศึกษาโดยทั่วไปไม่เป็นที่นิยม มันไม่สามารถทำให้ความนิยมหรือรื่นรมย์ เพียงน้อยมาก น้อยกว่าไม่เป็น

ลดการ unpopularity สมบูรณ์หมายถึง กำจัดมัน ไม่มีใครชอบคนเก็บภาษี แม้แต่การร่าเริงคนหนึ่ง ไม่มีใครชอบขัดจังหวะการเดินทางเพื่อซื้อสินค้าผี แม้แต่จากอิเหนาหล่อหรือวีนัส เย้ายวน ดังนั้นบริษัทที่กำลังทำงานบนเชื้อเพลิงทดแทนที่แปลกใหม่จะต้องกําจัดบ่อย ๆ เติมกำลังมุ่งหน้าตรงเข้าไปในแขนยื่นออกไปของคนขับรถยนต์ หงุดหงิด พวกเขาจะขี่คลื่นของความ ไม่ได้ เพราะพวกเขาสร้างสิ่งที่มี superior หรือซับซ้อนมากกว่า แต่เพราะพวกเขามีความพึงพอใจความต้องการของลูกค้าที่มีประสิทธิภาพ .พวกเขายังขจัดกลิ่นไม่พึงประสงค์กลิ่นและมลพิษในอากาศ

เมื่อ บริษัท ปิโตรเลียม จำลูกค้าพอใจอะไรอีกตรรกะของระบบไฟฟ้ากำลัง สามารถทำ พวกเขาจะเห็นว่าพวกเขามีทางเลือกมากขึ้นในการทำที่มีประสิทธิภาพเชื้อเพลิงที่ยาวนาน ( หรือบางวิธีส่งมอบเชื้อเพลิงปัจจุบันโดยไม่ต้องรบกวนที่นักขับรถ ) กว่าอาหารใหญ่เลือกได้เกี่ยวกับการเข้าไปในซุปเปอร์มาร์เก็ตหรือหลอดสูญญากาศบริษัทมีทางเลือกเกี่ยวกับการทำสารกึ่งตัวนำ สำหรับตัวเอง น้ำมันที่ บริษัท จะต้องทำลายทรัพย์สินของตัวเอง กําไรสูงไม่มียอดเงินของการคิดนึกอยากช่วยพวกเขาจากความจำเป็นของการมีส่วนร่วมในรูปแบบของ " การสร้างสรรค์ "
ฉันวลีต้องขอตามนี้ เพราะฉันคิดว่าการจัดการจะต้องทำให้ความพยายามที่จะทำลายตัวเองหลวมจากเดิมทางมันง่ายมากในสมัยนี้สำหรับ บริษัท หรืออุตสาหกรรมที่ให้ความรู้สึกของวัตถุประสงค์เป็น dominated โดยเศรษฐกิจของการผลิตและพัฒนาผลิตภัณฑ์อันตรายการไม่สมดุล ในสั้น ถ้าจัดการให้ตัวเองลอย มันต้องลอยในทิศทางของการคิดของตัวเอง เช่น การผลิตสินค้าและบริการ , ความพึงพอใจของลูกค้าในขณะที่มันอาจจะไม่ได้ลงไปที่ระดับความลึกของบอกของพนักงานขาย " คุณกำจัดมัน เราก็จะกังวลเรื่องกำไร มันสามารถ โดยไม่รู้ว่ามันฝึกอย่างสูตรร่วงโรยสลาย ประวัติศาสตร์ชะตากรรมของหนึ่งอุตสาหกรรมการเจริญเติบโตหลังอื่นได้ provincialism ผลิตภัณฑ์ของการฆ่าตัวตาย