How do we know which animals to sho

How do we know which animals to shoot?"
"They're marked with red paint," said Travis. "Today, before our journey, we sent Lesperance here back with the Machine. He came to this particular era and followed certain animals."
"Studying them?"
"Right," said Lesperance. "I track them through their entire existence, noting which of them lives longest. Very few. How many times they mate. Not often. Life's short, When I find one that's going to die when a tree falls on him, or one that drowns in a tar pit, I note the exact hour, minute, and second. I shoot a paint bomb. It leaves a red patch on his side. We can't miss it. Then I correlate our arrival in the Past so that we meet the Monster not more than two minutes before he would have died anyway. This way, we kill only animals with no future, that are never going to mate again. You see how careful we are?"
"But if you come back this morning in Time," said Eckels eagerly, you must've bumped into us, our Safari! How did it turn out? Was it successful? Did all of us get through-alive?"
Travis and Lesperance gave each other a look.
"That'd be a paradox," said the latter. "Time doesn't permit that sort of mess-a man meeting himself. When such occasions threaten, Time steps aside. Like an airplane hitting an air pocket. You felt the Machine jump just before we stopped? That was us passing ourselves on the way back to the Future. We saw nothing. There's no way of telling if this expedition was a success, if we got our monster, or whether all of us - meaning you, Mr. Eckels - got out alive."
Eckels smiled palely.
"Cut that," said Travis sharply. "Everyone on his feet!"
They were ready to leave the Machine.
The jungle was high and the jungle was broad and the jungle was the entire world forever and forever. Sounds like music and sounds like flying tents filled the sky, and those were pterodactyls soaring with cavernous gray wings, gigantic bats of delirium and night fever.
Eckels, balanced on the narrow Path, aimed his rifle playfully.
"Stop that!" said Travis. "Don't even aim for fun, blast you! If your guns should go off - - "
Eckels flushed. "Where's our Tyrannosaurus?"
Lesperance checked his wristwatch. "Up ahead, We'll bisect his trail in sixty seconds. Look for the red paint! Don't shoot till we give the word. Stay on the Path. Stay on the Path!"
They moved forward in the wind of morning.
"Strange," murmured Eckels. "Up ahead, sixty million years, Election Day over. Keith made President. Everyone celebrating. And here we are, a million years lost, and they don't exist. The things we worried about for months, a lifetime, not even born or thought of yet."
"Safety catches off, everyone!" ordered Travis. "You, first shot, Eckels. Second, Billings, Third, Kramer."
"I've hunted tiger, wild boar, buffalo, elephant, but now, this is it," said Eckels. "I'm shaking like a kid."
"Ah," said Travis.
Everyone stopped.
Travis raised his hand. "Ahead," he whispered. "In the mist. There he is. There's His Royal Majesty now."
The jungle was wide and full of twitterings, rustlings, murmurs, and sighs.
Suddenly it all ceased, as if someone had shut a door.
Silence.
A sound of thunder.
Out of the mist, one hundred yards away, came Tyrannosaurus Rex.
"It," whispered Eckels. "It......
"Sh!"
It came on great oiled, resilient, striding legs. It towered thirty feet above half of the trees, a great evil god, folding its delicate watchmaker's claws close to its oily reptilian chest. Each lower leg was a piston, a thousand pounds of white bone, sunk in thick ropes of muscle, sheathed over in a gleam of pebbled skin like the mail of a terrible warrior. Each thigh was a ton of meat, ivory, and steel mesh. And from the great breathing cage of the upper body those two delicate arms dangled out front, arms with hands which might pick up and examine men like toys, while the snake neck coiled. And the head itself, a ton of sculptured stone, lifted easily upon the sky. Its mouth gaped, exposing a fence of teeth like daggers. Its eyes rolled, ostrich eggs, empty of all expression save hunger. It closed its mouth in a death grin. It ran, its pelvic bones crushing aside trees and bushes, its taloned feet clawing damp earth, leaving prints six inches deep wherever it settled its weight.
It ran with a gliding ballet step, far too poised and balanced for its ten tons. It moved into a sunlit area warily, its beautifully reptilian hands feeling the air.
"Why, why," Eckels twitched his mouth. "It could reach up and grab the moon."
"Sh!" Travis jerked angrily. "He hasn't seen us yet."
"It can't be killed," Eckels pronounced this verdict quietly, as if there could be no argument. He had weighed the evidence and this was his considered opinion. The rifle in his hands seemed a cap gun. "We were fools to come. This is impossible."
"Shut up!" hissed Travis.
"Nightmare."
"Turn around," commanded Travis. "Walk quietly to the Machine. We'll remit half your fee."
"I didn't realize it would be this big," said Eckels. "I miscalculated, that's all. And now I want out."
"It sees us!"
"There's the red paint on its chest!"
The Tyrant Lizard raised itself. Its armored flesh glittered like a thousand green coins. The coins, crusted with slime, steamed. In the slime, tiny insects wriggled, so that the entire body seemed to twitch and undulate, even while the monster itself did not move. It exhaled. The stink of raw flesh blew down the wilderness.
"Get me out of here," said Eckels. "It was never like this before. I was always sure I'd come through alive. I had good guides, good safaris, and safety. This time, I figured wrong. I've met my match and admit it. This is too much for me to get hold of."
"Don't run," said Lesperance. "Turn around. Hide in the Machine."
"Yes." Eckels seemed to be numb. He looked at his feet as if trying to make them move. He gave a grunt of helplessness.
"Eckels!"
He took a few steps, blinking, shuffling.
"Not that way!"
The Monster, at the first motion, lunged forward with a terrible scream. It covered one hundred yards in six seconds. The rifles jerked up and blazed fire. A windstorm from the beast's mouth engulfed them in the stench of slime and old blood. The Monster roared, teeth glittering with sun.
The rifles cracked again, Their sound was lost in shriek and lizard thunder. The great level of the reptile's tail swung up, lashed sideways. Trees exploded in clouds of leaf and branch. The Monster twitched its jeweler's hands down to fondle at the men, to twist them in half, to crush them like berries, to cram them into its teeth and its screaming throat. Its boulderstone eyes leveled with the men. They saw themselves mirrored. They fired at the metallic eyelids and the blazing black iris,
Like a stone idol, like a mountain avalanche, Tyrannosaurus fell.
Thundering, it clutched trees, pulled them with it. It wrenched and tore the metal Path. The men flung themselves back and away. The body hit, ten tons of cold flesh and stone. The guns fired. The Monster lashed its armored tail, twitched its snake jaws, and lay still. A fount of blood spurted from its throat. Somewhere inside, a sac of fluids burst. Sickening gushes drenched the hunters. They stood, red and glistening.
The thunder faded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราทราบได้อย่างไรว่ามีสัตว์จะยิงหรือไม่""พวกเขากำลังทำเครื่องหมาย ด้วยสีแดง กล่าวว่า ทราวิส "วันนี้ ก่อนการเดินทางของเรา เราส่ง Lesperance กลับมาที่นี่กับเครื่อง เขามาถึงยุคนี้โดยเฉพาะ และตามสัตว์แน่นอน""เรียนออก""ขวา Lesperance กล่าว "ผมติดตามพวกเขาดำรงอยู่ของพวกเขาทั้งหมด สังเกตชีวิตยาวนานที่สุดซึ่งพวกเขา มากน้อย จำนวนครั้งที่จะผสมพันธุ์ ไม่บ่อยครั้ง สั้น ๆ ของชีวิต เมื่อพบหนึ่งที่กำลังจะตายเมื่อต้นไม้อยู่บนเขา หรือที่ drowns ในหลุมทาร์ ผม ทราบชั่วโมงแน่นอน นาที วินาที ฉันยิงระเบิดสี มันปล่อยแพทช์สีแดงบนด้านข้างของเขา เราไม่คิดถึงมัน แล้ว ผมซึ่งเดินทางในอดีตนั้นเราพบมอนสเตอร์ไม่เกินสองนาทีก่อนที่เขาจะมีชีวิตต่อไป ด้วยวิธีนี้ เราฆ่าสัตว์เท่ากับอนาคตไม่ ที่จะไม่ไปคู่อีก คุณดูวิธีระวังเรา""แต่ถ้า คุณกลับมาเช้านี้เวลา กล่าวว่า Eckels ละไม คุณต้องได้ชนเป็นเรา ซาฟารีของเรา มันเปิดออกอย่างไรได้ ได้สำเร็จหรือไม่ ไม่ได้ทั้งหมดของเราได้รับผ่านมีชีวิตอยู่"ทราวิสและ Lesperance ให้กันดู"ที่จะเป็น paradox กล่าวว่า หลัง "เวลาไม่อนุญาตที่เรียงเป็นระเบียบคนประชุมเอง เมื่อโอกาสดังกล่าวคุกคาม ขั้นตอนเวลาไว้ เช่นเครื่องบินตีกระเป๋ามีอากาศ คุณรู้สึกว่าเครื่องกระโดดก่อนเราหยุดหรือไม่ ที่ถูกเราช่วยตัวเองบนเส้นทางกลับไปยังอนาคต เราเห็นอะไร ไม่มีทางได้ของบอกถ้า เร่งนี้ได้ประสบความสำเร็จ ถ้าเรามีมอนสเตอร์ของเรา หรือว่าเรา - หมายถึง คุณ นาย Eckels - ได้ออกมามีชีวิตอยู่"Eckels ยิ้ม palely"ตัดที่ กล่าวว่า ทราวิสอย่างรวดเร็ว "คนบนเท้าของเขา"พวกเขาพร้อมจะออกจากเครื่องป่าสูง และป่าได้กว้าง และป่าทั้งโลกตลอดกาล และตลอดไป เสียงเหมือนเพลง และเสียงเช่นบินเต็นท์เติมท้องฟ้า และนั้นเป็น pterodactyls ที่สูงขึ้นกับมีถ้ำมากสีเทาปีก ค้างคาวยักษ์ของ delirium และคืนไข้Eckels ความสมดุลบนเส้นทางแคบ มุ่งปืนของเล่น"หยุดที่" กล่าวว่า ทราวิส "ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายเพื่อความสนุกสนาน ระเบิดคุณ ถ้าปืนของคุณควรไปปิด —"Eckels ล้าง "ที่เป็น Tyrannosaurus ของเรา"Lesperance ตรวจสอบนาฬิกาข้อมือราคาของเขา "ค่าล่วงหน้า เราจะ bisect บันทึกของเขาใน 60 วินาที หาสีแดง ไม่ยิงจนเราให้คำ อยู่บนเส้นทาง อยู่บนเส้นทาง"พวกเขาย้ายไปข้างหน้าในลมเช้า"แปลก murmured Eckels "ค่าล่วงหน้า หกล้านปี วันเลือกตั้งผ่าน คีธได้ประธาน คนฉลอง ที่นี่เรา มี ล้านปีที่สูญหาย และพวกเขาไม่ สิ่งที่เรากังวลเกี่ยวกับเดือน อายุการใช้งาน ไม่ได้เกิดหรือคิดว่าของยัง""ความปลอดภัยรับออก ทุกคน" สั่งทราวิส "คุณ ก่อน ยิง Eckels วินาที เรียกเก็บเงิน ที่สาม Kramer ""ฉันเคยล่าสัตว์หรือค้าเสือ หมูป่า ควาย ช้าง แต่ตอนนี้ นี้," กล่าวว่า Eckels "ฉันกำลังสั่นเช่นเด็ก""อา กล่าวทราวิสทุกคนหยุดทำงานทราวิสยกมือของเขา "ไป เขากระซิบ "ในหมอก เขาไม่ ขณะนี้มีพระบรมพระราช"The jungle was wide and full of twitterings, rustlings, murmurs, and sighs.Suddenly it all ceased, as if someone had shut a door.Silence.A sound of thunder.Out of the mist, one hundred yards away, came Tyrannosaurus Rex."It," whispered Eckels. "It......"Sh!"It came on great oiled, resilient, striding legs. It towered thirty feet above half of the trees, a great evil god, folding its delicate watchmaker's claws close to its oily reptilian chest. Each lower leg was a piston, a thousand pounds of white bone, sunk in thick ropes of muscle, sheathed over in a gleam of pebbled skin like the mail of a terrible warrior. Each thigh was a ton of meat, ivory, and steel mesh. And from the great breathing cage of the upper body those two delicate arms dangled out front, arms with hands which might pick up and examine men like toys, while the snake neck coiled. And the head itself, a ton of sculptured stone, lifted easily upon the sky. Its mouth gaped, exposing a fence of teeth like daggers. Its eyes rolled, ostrich eggs, empty of all expression save hunger. It closed its mouth in a death grin. It ran, its pelvic bones crushing aside trees and bushes, its taloned feet clawing damp earth, leaving prints six inches deep wherever it settled its weight.It ran with a gliding ballet step, far too poised and balanced for its ten tons. It moved into a sunlit area warily, its beautifully reptilian hands feeling the air."Why, why," Eckels twitched his mouth. "It could reach up and grab the moon.""Sh!" Travis jerked angrily. "He hasn't seen us yet.""It can't be killed," Eckels pronounced this verdict quietly, as if there could be no argument. He had weighed the evidence and this was his considered opinion. The rifle in his hands seemed a cap gun. "We were fools to come. This is impossible.""Shut up!" hissed Travis."Nightmare.""Turn around," commanded Travis. "Walk quietly to the Machine. We'll remit half your fee.""I didn't realize it would be this big," said Eckels. "I miscalculated, that's all. And now I want out.""It sees us!""There's the red paint on its chest!"The Tyrant Lizard raised itself. Its armored flesh glittered like a thousand green coins. The coins, crusted with slime, steamed. In the slime, tiny insects wriggled, so that the entire body seemed to twitch and undulate, even while the monster itself did not move. It exhaled. The stink of raw flesh blew down the wilderness."Get me out of here," said Eckels. "It was never like this before. I was always sure I'd come through alive. I had good guides, good safaris, and safety. This time, I figured wrong. I've met my match and admit it. This is too much for me to get hold of.""Don't run," said Lesperance. "Turn around. Hide in the Machine.""Yes." Eckels seemed to be numb. He looked at his feet as if trying to make them move. He gave a grunt of helplessness."Eckels!"He took a few steps, blinking, shuffling."Not that way!"The Monster, at the first motion, lunged forward with a terrible scream. It covered one hundred yards in six seconds. The rifles jerked up and blazed fire. A windstorm from the beast's mouth engulfed them in the stench of slime and old blood. The Monster roared, teeth glittering with sun.The rifles cracked again, Their sound was lost in shriek and lizard thunder. The great level of the reptile's tail swung up, lashed sideways. Trees exploded in clouds of leaf and branch. The Monster twitched its jeweler's hands down to fondle at the men, to twist them in half, to crush them like berries, to cram them into its teeth and its screaming throat. Its boulderstone eyes leveled with the men. They saw themselves mirrored. They fired at the metallic eyelids and the blazing black iris,Like a stone idol, like a mountain avalanche, Tyrannosaurus fell.Thundering, it clutched trees, pulled them with it. It wrenched and tore the metal Path. The men flung themselves back and away. The body hit, ten tons of cold flesh and stone. The guns fired. The Monster lashed its armored tail, twitched its snake jaws, and lay still. A fount of blood spurted from its throat. Somewhere inside, a sac of fluids burst. Sickening gushes drenched the hunters. They stood, red and glistening.The thunder faded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำอย่างไรเราจะได้รู้ว่าที่สัตว์จะยิง?
"" พวกเขากำลังทำเครื่องหมายด้วยสีแดง "กล่าวว่าเทรวิส." วันนี้ก่อนที่การเดินทางของเราเราส่ง Lesperance ที่นี่กลับมาพร้อมกับเครื่อง เขามาถึงยุคนี้โดยเฉพาะและใช้สัตว์บางชนิด.
"" การศึกษาพวกเขา?
"" ตอน "Lesperance กล่าว." ฉันจะติดตามพวกเขาผ่านการดำรงอยู่ของพวกเขาทั้งสังเกตที่ของพวกเขามีชีวิตที่ยาวที่สุด น้อยมาก. วิธีการหลายครั้งที่พวกเขาแต่งงาน ไม่บ่อย. ชีวิตสั้นเมื่อผมหาคนที่จะตายเมื่อต้นไม้ที่ตรงกับเขาหรือคนที่ฟันฟางในบ่อน้ำมันดินผมทราบที่แน่นอนชั่วโมงนาทีและครั้งที่สอง ผมยิงระเบิดสี มันจะออกแพทช์สีแดงบนด้านข้างของเขา เราไม่สามารถพลาดมัน จากนั้นฉันก็มีความสัมพันธ์มาถึงของเราในอดีตเพื่อที่เราจะได้พบกับมอนสเตอร์ไม่เกินสองนาทีก่อนที่เขาจะต้องตายอยู่แล้ว วิธีนี้เราฆ่าสัตว์ชนิดเดียวกับอนาคตที่ไม่เคยไปที่จะแต่งงานอีกครั้ง คุณจะเห็นว่าระวังเราคือใคร?
"" แต่ถ้าคุณกลับมาในเช้าวันนี้ในเวลา "กล่าวว่า Eckels กระหายคุณคงจะชนเข้ากับเราเราซาฟารีวิธีการมันเปิดออก? คือมันประสบความสำเร็จหรือไม่เราทุกคนได้รับ ผ่านชีวิตอยู่?
"เทรวิสและLesperance ให้แต่ละอื่น ๆ
ดู." นั่นต้องการจะขัดแย้ง "หลังกล่าวว่า "เวลาไม่อนุญาตให้มีการจัดเรียงของมนุษย์ระเบียบที่ประชุมตัวเอง. เมื่อโอกาสดังกล่าวคุกคามเวลาขั้นตอนกัน. เช่นเดียวกับเครื่องบินชนกระเป๋าอากาศ. คุณรู้สึกว่าเครื่องกระโดดเพียงก่อนที่เราจะหยุดหรือไม่นั่นคือเราผ่านตัวเองใน . ทางกลับไปสู่อนาคตเราเห็นอะไรมีวิธีการบอกหากการเดินทางครั้งนี้ประสบความสำเร็จไม่ได้ถ้าเรามีมอนสเตอร์ของเราหรือไม่ว่าเราทุกคน -. หมายความว่าคุณนาย Eckels - ได้ออกจากชีวิต ".
Eckels ยิ้มซีดเซียว
"ตัดที่" เทรวิสกล่าวอย่างรวดเร็ว "ทุกคนบนเท้าของเขา!"
พวกเขาก็พร้อมที่จะออกจากเครื่อง.
ป่าอยู่ในระดับสูงและป่าเป็นวงกว้างและป่าเป็นทั้งโลกไปตลอดกาลและตลอดไป เสียงเหมือนเพลงและเสียงเหมือนเต็นท์บินเต็มท้องฟ้าและผู้ที่มี pterodactyls ทะยานมีปีกสีเทาถ้ำค้างคาวขนาดยักษ์และมีไข้เพ้อคืน.
Eckels สมดุลบนเส้นทางแคบเล็งปืนไรเฟิลของเขาอย่างสนุกสนาน.
"หยุดที่!" เทรวิสกล่าวว่า "อย่าแม้แต่จะมีจุดมุ่งหมายเพื่อความสนุกสนานถ้าคุณระเบิดปืนของคุณควรจะไปปิด - -"
Eckels ล้าง "ที่ไหนซอรัสของเราหรือไม่"
Lesperance การตรวจสอบนาฬิกาข้อมือของเขา "ขึ้นไปข้างหน้าเราจะแบ่งครึ่งเส้นทางของเขาในหกสิบวินาที. มองหาสีแดง! อย่ายิงจนกว่าเราจะให้คำว่า. อยู่ในเส้นทาง. อยู่ในเส้นทาง!"
พวกเขาเดินไปข้างหน้าในลมตอนเช้า
"แปลก" บ่น Eckels "ขึ้นไปข้างหน้าหกสิบล้านปีในช่วงวันเลือกตั้ง. คี ธ ทำประธานาธิบดี. ทุกคนเฉลิมฉลอง. และที่นี่เรามีเป็นล้านปีที่หายไปและพวกเขาไม่อยู่. สิ่งที่เรากังวลเกี่ยวกับเดือนอายุการใช้งานที่ไม่ได้เกิดมาแม้ หรือคิดว่ายัง.
"" ความปลอดภัยจับออกทุกคน! " เทรวิสได้รับคำสั่ง "คุณนัดแรก Eckels. ประการที่สองบิลที่สามเครเมอ."
"ผมเคยตามล่าเสือหมูป่าควาย, ช้าง, แต่ตอนนี้มันเป็น" Eckels กล่าวว่า "ฉันสั่นเหมือนเด็ก."
"อา" กล่าวว่าเทรวิส.
ทุกคนหยุด.
เทรวิสยกมือขึ้น "ข้างหน้า" เขากระซิบ "ในหมอก. มีเขาเป็น. มีสมเด็จพระบรมตอนนี้."
ป่ากว้างและเต็มไปด้วย twitterings, rustlings, พึมพำและถอนหายใจ.
ทันใดนั้นมันทั้งหมดหยุดเช่นถ้ามีคนปิดประตู.
เงียบ.
เสียงของ ฟ้าร้อง.
ออกมาจากหมอกออกไปหนึ่งร้อยหลาซอรัสเร็กซ์มา.
"มัน" กระซิบ Eckels "มัน ......
" Sh!
"มันมาทาน้ำมันที่ดี, มีความยืดหยุ่น, เดินขา. ก็ตั้งตระหง่านสามสิบฟุตเหนือครึ่งหนึ่งของต้นไม้พระเจ้าชั่วร้ายพับกรงเล็บนาฬิกาที่ละเอียดอ่อนของมันใกล้กับหน้าอกของมันสัตว์เลื้อยคลาน แต่ละขาลดลงเป็นลูกสูบหนึ่งพันปอนด์ของกระดูกสีขาวจมอยู่ในเชือกหนาของกล้ามเนื้อเปลือกมากกว่าในประกายของผิวหินกรวดเหมือนจดหมายของนักรบที่น่ากลัวได้. ต้นขาแต่ละตันของเนื้องาช้างและตาข่ายเหล็ก . และจากกรงหายใจที่ดีของร่างกายส่วนบนทั้งสองแขนที่ละเอียดอ่อนห้อยออกด้านหน้าแขนด้วยมือซึ่งอาจรับและตรวจสอบผู้ชายชอบของเล่นในขณะที่คองูขด. และหัวตัวเองตันของหินแกะสลักยก ได้อย่างง่ายดายเมื่อท้องฟ้า. ปากอ้าปากค้างเผยให้เห็นรั้วของฟันเช่นด. ตาของมันรีดไข่นกกระจอกเทศที่ว่างเปล่าของการแสดงออกบันทึกความหิวเลย. มันปิดปากของมันในรอยยิ้มความตาย. มันวิ่งกระดูกเชิงกรานของมันบดกันต้นไม้และ พุ่มไม้เท้า taloned ของ clawing แผ่นดินชื้นออกจากพิมพ์หกนิ้วลึกใดก็ตามที่มันตัดสินน้ำหนักของมัน.
มันวิ่งด้วยขั้นตอนบัลเล่ต์ร่อนไกลเกินไปทรงตัวและมีความสมดุลสิบตัน มันย้ายเข้าไปอยู่ในพื้นที่แสงอาทิตย์อย่างระมัดระวังมือสัตว์เลื้อยคลานของความรู้สึกที่สวยงามอากาศ.
"ทำไมทำไม" Eckels กระตุกปากของเขา "มันอาจเข้าถึงได้และคว้าดวงจันทร์."
"Sh!" เทรวิสกระชากด้วยความโกรธ "เขาไม่ได้เห็นเรายัง."
"มันไม่สามารถฆ่า" Eckels ออกเสียงคำตัดสินนี้อย่างเงียบ ๆ เช่นถ้ามีอาจจะไม่โต้แย้ง เขาชั่งน้ำหนักพยานหลักฐานและนี่คือความเห็นของเขาถือว่า ปืนในมือของเขาดูเหมือนปืนหมวก "เราเป็นคนโง่ที่จะมา. นี้เป็นไปไม่ได้."
"หุบปาก!" hissed เทรวิส.
"ฝันร้าย."
"หันไปรอบ ๆ " เทรวิสได้รับคำสั่ง "เดินไปอย่างเงียบ ๆ เครื่อง. เราจะส่งเงินครึ่งหนึ่งของค่าใช้จ่ายของคุณ."
"ผมไม่ทราบว่ามันจะเป็นแบบนี้ใหญ่" Eckels กล่าวว่า "ผมคาดคะเนที่ทั้งหมด. และตอนนี้ฉันต้องการออก."
"มันเห็นเรา!"
"มีสีแดงบนหน้าอกเป็น"
กิ้งก่าทรราชยกตัวเอง เนื้อหุ้มเกราะของมันแวววาวเหมือนพันเหรียญสีเขียว เหรียญ, เกรอะกรังด้วยเมือกนึ่ง ในเมือกแมลงเล็ก ๆ wriggled เพื่อให้ร่างกายทั้งหมดดูเหมือนจะชักและกระเพื่อมแม้ในขณะที่มอนสเตอร์ของตัวเองไม่ได้ย้าย มันหายใจออก กลิ่นเหม็นของเนื้อดิบพัดลงถิ่นทุรกันดาร.
"Get ฉันออกไปจากที่นี่" กล่าวว่า Eckels "มันไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน. ผมอยู่เสมอว่าผมจะผ่านเข้ามามีชีวิตอยู่. ผมได้คำแนะนำที่ดีซาฟารีที่ดีและความปลอดภัย. และเวลานี้ผมคิดผิด. ฉันได้พบการแข่งขันของฉันและยอมรับมัน. นี้มากเกินไป มากสำหรับผมที่จะได้รับถือของ.
"" ไม่ทำงาน "Lesperance กล่าวว่า "หันไปรอบ ๆ . ซ่อนในเครื่อง."
"ใช่." Eckels ดูเหมือนจะเป็นชา เขามองไปที่เท้าของเขาราวกับว่าพยายามที่จะทำให้พวกเขาย้าย เขาให้ทำอะไรไม่ถูกแสมของก.
"Eckels!"
เขาเอาไม่กี่ขั้นตอนกะพริบสับ.
"ไม่ได้เป็นอย่างนั้น!"
มอนสเตอร์ที่เคลื่อนไหวแรกพุ่งไปข้างหน้าด้วยเสียงกรีดร้องที่น่ากลัว มันครอบคลุมหนึ่งร้อยหลาในหกวินาที ปืนกระชากขึ้นและประกายไฟ วาตภัยออกมาจากปากของสัตว์ห้อมล้อมพวกเขาในกลิ่นเหม็นของน้ำเมือกและเลือดเก่า
มอนสเตอร์คำรามฟันระยิบระยับด้วยอาทิตย์ปืนแตกอีกครั้งเสียงของพวกเขาก็หายไปในเสียงกรีดร้องและฟ้าร้องจิ้งจก ระดับที่ดีของหางของสัตว์เลื้อยคลานเหวี่ยงขึ้นฟาดไปด้านข้าง ต้นไม้ระเบิดในเมฆของใบและสาขา มอนสเตอร์กระตุกมือเพชรพลอยของมันลงไปลูบไล้ที่ผู้ชายจะบิดพวกเขาในช่วงครึ่งปีที่จะบดขยี้พวกเขาเช่นผลเบอร์รี่ที่จะอัดพวกเขาเข้าไปในลำคอฟันและกรีดร้องของมัน ตา boulderstone มันจ่อกับผู้ชาย พวกเขาเห็นตัวเองสะท้อน
พวกเขายิงที่เปลือกตาโลหะและไอริสสีดำที่เห็นได้ชัดเช่นเดียวกับไอดอลหินเช่นหิมะถล่มภูเขาซอรัสลดลง.
ฟ้าร้องก็กำต้นไม้ดึงพวกเขากับมัน มันดึงและฉีกเส้นทางโลหะ คนโยนตัวเองกลับออกไป ตีร่างกายสิบตันของเนื้อเย็นและหิน ปืนยิง มอนสเตอร์ฟาดหางหุ้มเกราะของมันกระตุกปากงูของตนและยังคงวาง น้ำพุเลือด spurted จากลำคอของมัน ที่ไหนสักแห่งภายในถุงของของเหลวระเบิด พุ่งกระฉูดเกลียดเปียกโชกล่า พวกเขายืนอยู่, สีแดงและวิบวับ.
ฟ้าร้องจางหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า สัตว์ที่ยิง ?
" พวกเขาทำเครื่องหมายด้วยสีแดงสี , " กล่าวว่า " ทราวิส วันนี้ ก่อนการเดินทางของเรา เราส่ง lesperance ที่นี่กลับด้วยเครื่อง เขามาถึงยุคสมัยนี้โดยเฉพาะ และตามสัตว์บาง . "
" เรียนรู้มัน " ?
" , " กล่าวว่า lesperance ” ผมติดตามพวกเขาผ่านชีวิตของพวกเขาทั้งหมด , noting ที่พวกเขาอาศัยอยู่ที่ยาวที่สุด น้อยมาก กี่ครั้งที่พวกเขาเพื่อน ไม่มักชีวิตแสนสั้น เมื่อฉันพบหนึ่งที่กำลังจะตายตอนตกต้นไม้บนเขาหรือที่จมน้ำในบ่อน้ำมันดิน ผมทราบแน่นอน ชั่วโมง , นาที และวินาที ผมยิงพ่นสีระเบิด มันปล่อยแพทช์สีแดงที่ด้านข้างของเขา เราไม่สามารถพลาดมัน งั้นความสัมพันธ์มาถึงของเราในอดีต เราจึงพบสัตว์ประหลาดไม่เกินสองนาทีก่อนที่เขาจะตายอยู่แล้ว ด้วยวิธีนี้เราฆ่าสัตว์ที่ไม่มีอนาคต มันไม่เคยไป เพื่อนอีก คุณจะเห็นวิธีการที่เราจะระมัดระวัง ?
" แต่ถ้าคุณกลับมาตอนเช้าในเวลานี้ กล่าวว่า eckels กระหาย , คุณจะต้องชนเรา ซาฟารีของเรา ! ผลเป็นยังไง ? มันสำเร็จไหม ? แล้วเราทุกคนได้รับผ่านชีวิต " ?
ทราวิสและ lesperance ให้กันดู .
" นั่นเป็น Paradox " ว่า หลัง" เวลาไม่อนุญาตให้พวก mess-a คนนัดเอง เมื่อโอกาสดังกล่าวขู่ แล้วก้าวออกไป เหมือนเครื่องบินชนหลุมอากาศ . คุณรู้สึกว่าเครื่องกระโดด ก่อนที่เราจะหยุด ที่เราผ่านตัวเราไปกลับไปในอนาคต เราไม่เจออะไรเลย ไม่มีทางบอกได้ว่าการเดินทางครั้งนี้สำเร็จ ถ้าเรามีมอนสเตอร์ของเรา หรือว่าพวกเรา - หมายถึงคุณนาย eckels - รอดออกมา "
eckels ยิ้ม palely .
" ตัด " ทราวิสอย่างรวดเร็ว " ทุกคนบนเท้าของเขา
ก็พร้อมที่จะออกจากเครื่อง
ป่าอยู่สูงและป่าในวงกว้างและป่าถูกคนทั้งโลกตลอดไปและตลอดไป เสียงเพลงและเสียงเหมือนบินเต็นท์เต็มท้องฟ้า และคนพวกนั้น pterodactyls ลิ่วกับโพรงปีกสีเทายักษ์ตัดเพ้อและไข้คืน
eckels สมดุลบนเส้นทางแคบๆ เล็งปากกระบอกปืนอย่างสนุกสนาน .
" หยุด ! " " บอกว่า ทราวิส ไม่รู้จุดประสงค์เพื่อความสนุกสนาน , ระเบิด ! ถ้าปืนของคุณควรจะไปปิด - - "
eckels หน้าแดง " ซึ่งเป็นทีของเรา " ?
lesperance ตรวจสอบนาฬิกาข้อมือของเขา . " ข้างหน้า เราก็จะแบ่งออกเป็นสองส่วนทางของเขาในหกสิบวินาที ค้นหา สีแดง อย่ายิงจนกว่าเราจะให้คำ