19.4.1.9.Overlay Models/Genetic Gra

19.4.1.9.Overlay Models/Genetic Graph. The definition of an overlay model is one of a novice-expert difference model representing missing conceptions. It's typically implemented as either an expert model annotated for missing items, or an expert model with weights assigned to each element in the expert knowledge base. To illustrate how it works, consider WUSOR (Stansfield, Carr, & Goldstein, 1976)--the name of the on-line coach for the game WUMPUS (Yob, 1975). The WUMPUS player had to traverse through successive caves to locate the hiding Wumpus. Many dangers faced the player (e.g., pits, bats), but the problem could be solved by applying logical and probabilistic reasoning to information obtained along the way. The goal of the game was to shoot an arrow into the Wumpus' hiding spot before you were killed. WUSOR evolved through (at least) three generations, each with a progressively more sophisticated student model. The first version had only an expert and advisor and did not try to diagnose the learner's state of knowledge. The next version (II) incorporated an overlay model (Carr & Goldstein, 1977) where the expertise was represented as rules, and the student's knowledge state was a subset of the expert's knowledge. Goldstein (1979) made the final transformation to WUSOR (III) by including the genetic graph, combining overlay modeling (rule-based representation) with a learner-oriented set of links between curricular elements. "Genetic" related to the notion of knowledge being evolutionary, and graph denoted the relationships between parts of knowledge expressed as links in a network. A genetic graph could represent type-of-links (e.g., generalization, analogy, refinement) as well as deviation links (i.e., buggy rules as opposed to simply absent ones).

The 1970s were marked by experimental systems that bore little resemblance to one another. During the following decade, systems became less idiosyncratic, but there was still a lot of diversity in the field.

19.4.2 1980s: Standardized Approaches and Environments

The 1980s were characterized by enormous growth and momentum in the ITS field. By the mid-1980s, the development of tutors greatly exceeded their evaluations; everyone wanted to participate in the excitement of building ITS, but few cared to test their system's efficacy (Baker, 1990; Littman & Soloway, 1988; see 12.2, 39.4). Sleeman (1984) attempted to focus research efforts by outlining four main problems with ITS at the time:

Feedback specificity--Instructional feedback was often not sufficiently detailed for a particular learner.
Non-adaptability--Systems forced students into their own conceptual framework rather than adapting to a particular student's conceptualization.
Atheoretical foundation--Tutoring strategies used by the systems lacked a theoretical cognitive foundation.
Restrictive environment--User interaction and exploration was too restricted.
These main criticisms were addressed, to varying degrees, during the 1980s.

19.4.2.1. Model tracing. Anderson and his colleagues at Carnegie-Mellon University developed a model-tracing approach to tutoring based on production systems as a way of modeling student behavior. The model-tracing approach has been employed in a variety of tutoring systems, such as the LISP tutor (Anderson, Boyle & Reiser, 1985) and the Geometry tutor (Anderson, Boyle & Yost, 1985). Model tracing provides a powerful way to both validate cognitive theories (e.g., Anderson, 1987) and to deliver low-level, personalized remediation. The approach works by delineating many hundreds of production rules that model curricular "chunks" of cognitive skill. A learner's acquisition of these chunks is monitored (i.e., the student model is traced), and departure from the optimal route is immediately remediated.

In theory (and practice) the model-tracing approach for the Geometry and LISP tutors is so complete that it captures an enormous percentage of all students' errors. A major drawback is that this approach does not allow students to commit those errors themselves. As soon as there is a mis-step, the tutor cries "foul" and stops the student from doing anything else until the correct step is taken. As Reiser points out (e.g., Reiser, Ranney, Lovett & Kimberg, 1989), the student is not only prevented from following these mistakes to their logical conclusion (and getting hopelessly confused) but also prevented from obtaining an insight into the mistake (i.e., that the mistake is obvious). These are some of the best learning experiences students can have, but they appear to be blocked by the model-tracing approach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

19.4.1.9.Overlay พันธุรุ่นกราฟ คำนิยามของแบบโอเวอร์เลย์เป็นหนึ่งในรุ่นสามเณรผู้เชี่ยวชาญต่างแสดงถึงแนวที่หายไป จะโดยปกติดำเนินการเป็นแบบผู้เชี่ยวชาญประกอบสำหรับสินค้าที่สูญหาย หรือแบบผู้เชี่ยวชาญ ด้วยน้ำหนักที่กำหนดให้กับแต่ละองค์ประกอบในฐานความรู้ของผู้เชี่ยวชาญ เพื่อแสดงให้เห็นวิธีการทำงาน พิจารณา WUSOR (Stansfield คาร์ และโกลด์ส ไตน์ 1976) - ชื่อของโค้ชออนไลน์สำหรับ WUMPUS เกม (Yob, 1975) เล่น WUMPUS มีการเข้าไปถึงถ้ำต่อเนื่องเพื่อค้นหาซ่อน Wumpus อันตรายที่หลายคนต้องเผชิญกับผู้เล่น (เช่น หลุม ค้างคาว), แต่การแก้ไขปัญหา โดยใช้เหตุผลตรรกะ และน่าจะข้อมูลที่ได้รับไปพร้อมกัน เป้าหมายของเกมคือการ ยิงลูกศรของ Wumpus วุดจุดก่อนคุณถูกฆ่า WUSOR พัฒนาผ่าน (อย่างน้อย) สามรุ่น แต่ละห้อง มีนักเรียนแบบซับซ้อนมากขึ้นทุกที รุ่นแรกมีเฉพาะผู้เชี่ยวชาญและที่ปรึกษา และไม่พยายามที่วิเคราะห์สถานะของผู้เรียนความรู้ รุ่นถัดไป (II) จดทะเบียนซ้อนทับแบบ (คาร์และโกลด์สไตน์ 1977) ที่ได้แสดงความเชี่ยวชาญเป็นกฎ และสถานะความรู้ของนักเรียนเป็นชุดย่อยของความรู้ของผู้เชี่ยวชาญ โกลด์สไตน์ (1979) ได้การแปลงขั้นสุดท้ายเพื่อ WUSOR (III) รวมถึงกราฟทางพันธุกรรม รวมซ้อนโมเดล (ตามกฎแสดง) กับชุดผู้เรียนที่มุ่งเน้นการเชื่อมโยงระหว่างองค์ประกอบหลักสูตร "พันธุกรรม" ที่เกี่ยวข้องกับความคิดของการวิวัฒนาการความรู้ และกราฟที่เขียนแทนความสัมพันธ์ระหว่างส่วนต่าง ๆ ของความรู้ที่แสดงเป็นการเชื่อมโยงในเครือข่าย กราฟทางพันธุกรรมสามารถแสดงชนิดของเชื่อมโยง (เช่น ลักษณะทั่วไป เปรียบเทียบ ความประณีต) รวมทั้งเชื่อมโยงความแตกต่าง (เช่น buggy กฎตรงข้ามกับคนขาดเพียง)ปี 1970 ถูกทำเครื่องหมาย โดยระบบทดลองเดียวกันคิ้ว ในช่วงทศวรรษต่อไปนี้ ระบบกลายเป็นนิสัยน้อย แต่มันยังมีจำนวนมากของความหลากหลายในฟิลด์19.4.2 ทศวรรษ 1980: วิธีและสภาพแวดล้อมที่ได้มาตรฐานทศวรรษ 1980 มีลักษณะเติบโตมหาศาลและโมเมนตัมในฟิลด์ของ โดยช่วงกลางทศวรรษ 1980 การพัฒนาผู้สอนมากเกินประเมินของพวกเขา ทุกคนอยากมีส่วนร่วมในการสร้างของ แต่น้อยดูแลการทดสอบประสิทธิภาพของระบบของพวกเขา (Baker, 1990 Littman และ Soloway, 1988 ดู 12.2, 39.4) Sleeman (1984) พยายามที่จะมุ่งเน้นวิจัย โดยสรุปปัญหาหลักสี่ของเวลา:ความจำเพาะข้อเสนอแนะ - ติชมสอนถูกมักจะไม่เพียงพอรายละเอียดสำหรับผู้เรียนจะเฉพาะไม่ใช่ปรับตัว - ระบบบังคับเรียนเป็นกรอบแนวคิดของตนเองมากกว่าการปรับตัวของนักเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนยเข้ามูลนิธิ atheoretical - สอนกลยุทธ์ที่ใช้ โดยระบบการขาดรากฐานองค์ความรู้ทางทฤษฎีสภาพแวดล้อมที่เข้มงวด - การโต้ตอบผู้ใช้และการสำรวจถูกจำกัดเกินไปวิพากษ์วิจารณ์หลักเหล่านี้ได้รับการแก้ไข ภา ช่วงทศวรรษ 198019.4.2.1. รูปแบบการสืบค้นกลับ แอนเดอร์สันและเพื่อนร่วมงานที่มหาวิทยาลัย Carnegie Mellon ได้พัฒนาแนวทางการติดตามรูปแบบการสอนตามระบบการผลิตเป็นวิธีการสร้างแบบจำลองลักษณะการทำงานของนักเรียน วิธีการสืบค้นกลับแบบถูกใช้ในความหลากหลายของกวดวิชากวดวิชาเรขาคณิต (แอนเดอร์สัน บอยล์ และ Yost, 1985) และระบบ เช่นติวภาษาลิสป์ (แอนเดอร์สัน บอยล์ และ Reiser, 1985) การสืบค้นกลับแบบมีวิธีมีประสิทธิภาพทั้งสองตรวจสอบทฤษฎีองค์ความรู้ (เช่น แอนเดอร์สัน 1987) และ เพื่อให้ระดับต่ำ ส่วนด้าน วิธีการทำงาน โดย delineating หลายร้อยของการผลิตกฎที่รุ่นร่วมหลักสูตร "ก้อน" ทักษะความรู้ความเข้าใจ ผู้เรียนจะซื้อก้อนเหล่านี้จะถูกตรวจสอบ (เช่น รุ่นนักเรียนติดตาม), และออกจากกระบวนการผลิตที่เหมาะสมได้ทันที remediatedในด้านทฤษฎี (และ) วิธีการติดตามรูปแบบการสอนเรขาคณิตและภาษาลิสป์เป็นสมบูรณ์ว่า จะจับเปอร์เซ็นต์ข้อผิดพลาดของนักเรียนทั้งหมดที่มหาศาล อุปสรรคสำคัญว่า วิธีการนี้ช่วยให้นักเรียนยอมรับข้อผิดพลาดที่ตัวเองได้ ทันทีที่มีขั้นตอนที่ผิด ร้องไห้ tutor "สุขภาพ" และหยุดนักเรียนจากการทำอะไรจนกว่าจะมีดำเนินการขั้นตอนถูกต้อง เป็น Reiser จุด (เช่น Reiser, Ranney ท่อง และ Kimberg, 1989), นักเรียนจะไม่เท่าขวางต่อความผิดพลาดเหล่านี้ให้ข้อสรุปเชิงตรรกะ (และได้รับการประดับประดาสับสน) แต่ยังป้องกันจากการได้รับความเข้าใจในความผิดพลาด (เช่น ความผิดพลาดเห็นได้ชัด) เหล่านี้คือบางส่วนของประสบการณ์ที่นักเรียนสามารถมีการเรียนรู้ที่ดีสุด แต่ถูกบล็อค โดยวิธีการติดตามแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

19.4.1.9.Overlay รุ่น / กราฟทางพันธุกรรม ความหมายของรูปแบบการซ้อนทับเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญสามเณรรูปแบบที่แตกต่างกันที่เป็นตัวแทนของแนวความคิดที่ขาดหายไป โดยทั่วไปแล้วก็นำมาใช้เป็นรูปแบบใดผู้เชี่ยวชาญข้อเขียนสำหรับรายการที่หายไปหรือรูปแบบของผู้เชี่ยวชาญที่มีน้ำหนักรับมอบหมายให้แต่ละองค์ประกอบในฐานความรู้จากผู้เชี่ยวชาญ แสดงให้เห็นถึงวิธีการทำงานพิจารณา WUSOR (สแตนส์, คาร์ & Goldstein, 1976) - ชื่อของโค้ชออนไลน์สำหรับ Wumpus เกม (ผ้าม่าน, 1975) ผู้เล่น Wumpus มีการสำรวจผ่านถ้ำเนื่องเพื่อหาที่ซ่อนตัวอยู่ Wumpus อันตรายมากต้องเผชิญกับผู้เล่น (เช่นหลุมค้างคาว) แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นสามารถแก้ไขได้โดยการใช้เหตุผลเชิงตรรกะและน่าจะเป็นข้อมูลที่ได้รับไปพร้อมกัน เป้าหมายของเกมคือการยิงลูกศรในจุดซ่อน Wumpus ก่อนที่ท่านจะถูกฆ่าตาย WUSOR พัฒนาผ่าน (อย่างน้อย) สามชั่วอายุคนแต่ละคนมีรูปแบบที่นักเรียนมีความก้าวหน้าที่ซับซ้อนมากขึ้น รุ่นแรกมีเพียงผู้เชี่ยวชาญและที่ปรึกษาและไม่ได้พยายามที่จะวินิจฉัยสถานะของผู้เรียนความรู้ รุ่นถัดไป (II) จัดตั้งขึ้นรูปแบบซ้อนทับ (คาร์ & Goldstein, 1977) ที่เชี่ยวชาญเป็นตัวแทนเป็นกฎระเบียบของรัฐและความรู้ของนักเรียนเป็นส่วนหนึ่งของความรู้จากผู้เชี่ยวชาญของ โกลด์สไตน์ (1979) ทำให้การเปลี่ยนแปลงครั้งสุดท้ายที่จะ WUSOR (III) โดยรวมกราฟทางพันธุกรรมรวมการสร้างแบบจำลองการซ้อนทับ (ตัวแทนตามกฎ) กับชุดเรียนรู้ที่มุ่งเน้นการเชื่อมโยงระหว่างองค์ประกอบหลักสูตร "พันธุกรรม" ที่เกี่ยวกับความคิดของความรู้เป็นวิวัฒนาการและกราฟแสดงความสัมพันธ์ระหว่างส่วนของความรู้ที่แสดงเป็นการเชื่อมโยงในเครือข่าย กราฟทางพันธุกรรมที่จะเป็นตัวแทนของประเภทของการเชื่อมโยง (เช่นทั่วไป, การเปรียบเทียบปรับแต่ง) เช่นเดียวกับการเชื่อมโยงส่วนเบี่ยงเบน (เช่นกฎรถเมื่อเทียบกับเพียงแค่คนที่ขาด).

1970 ถูกทำเครื่องหมายด้วยระบบการทดลองที่คล้ายคลึงเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เป็นหนึ่ง อื่น. ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาต่อไปนี้ระบบกลายเป็นนิสัยน้อยลง แต่ยังคงมีจำนวนมากที่มีความหลากหลายในสนาม.

19.4.2 1980: แนวทางมาตรฐานและสภาพแวดล้อมใน

ปี 1980 โดดเด่นด้วยการเติบโตอย่างมากและโมเมนตัมในสาขาของตน โดยในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 การพัฒนาของอาจารย์ผู้สอนที่มากเกินการประเมินผลของพวกเขา; ทุกคนอยากจะมีส่วนร่วมในความตื่นเต้นของอาคาร แต่ไม่กี่ได้รับการดูแลในการทดสอบประสิทธิภาพระบบของพวกเขา (เบเกอร์ 1990; & Littman Soloway 1988 ดู 12.2, 39.4) Sleeman (1984) พยายามที่จะมุ่งเน้นความพยายามวิจัยโดยสรุปสี่ปัญหาหลักที่มีให้ในเวลา:

ผลตอบรับความจำเพาะ - ข้อเสนอแนะการเรียนการสอนก็มักจะไม่ได้รายละเอียดเพียงพอสำหรับผู้เรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง.
ไม่ปรับตัวระบบ - นักเรียนถูกบังคับให้เป็นกรอบความคิดของตัวเองค่อนข้าง กว่าปรับตัวเข้ากับแนวความคิดนักศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง.
Atheoretical มูลนิธิ - การสอนการใช้กลยุทธ์ระบบการขาดความรู้ความเข้าใจรากฐานทางทฤษฎี.
สภาพแวดล้อมที่ จำกัด - โต้ตอบกับผู้ใช้และการสำรวจถูก จำกัด เกินไป.
วิพากษ์วิจารณ์หลักเหล่านี้ได้รับการแก้ไขให้เป็นองศาที่แตกต่างกันในช่วงทศวรรษ 1980

19.4.2.1 รุ่นการติดตาม เดอร์สันและเพื่อนร่วมงานของเขาที่มหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอนพัฒนาวิธีการรูปแบบการติดตามการสอนขึ้นอยู่กับระบบการผลิตที่เป็นวิธีการของพฤติกรรมของนักเรียนการสร้างแบบจำลอง วิธีการรูปแบบการติดตามได้รับการว่าจ้างในความหลากหลายของระบบการสอนเช่นครูสอนพิเศษ LISP (เดอร์สันบอยล์และ Reiser, 1985) และครูสอนพิเศษเรขาคณิต (เดอร์สันบอยล์และสต์ 1985) รุ่นการติดตามให้เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการตรวจสอบทั้งสองทฤษฎีองค์ความรู้ (เช่น Anderson, 1987) และเพื่อให้ระดับต่ำ, การฟื้นฟูส่วนบุคคล วิธีการทำงานโดยโทบี้หลายร้อยกฎการผลิตว่ารูปแบบหลักสูตร "ชิ้น" ของทักษะความรู้ความเข้าใจ การเข้าซื้อกิจการผู้เรียนของชิ้นเหล่านี้จะถูกตรวจสอบ (เช่นรุ่นนักเรียนจะได้ตรวจสอบ) และเดินทางออกจากเส้นทางที่ดีที่สุดคือการ remediated ทันที.

ในทางทฤษฎี (และการปฏิบัติ) วิธีการรูปแบบการติดตามสำหรับเรขาคณิตและ LISP อาจารย์ผู้สอนเป็นอย่างสมบูรณ์ว่า จับร้อยละมหาศาลของข้อผิดพลาดของนักเรียนทุกคน ' อุปสรรคสำคัญคือว่าวิธีนี้ไม่ได้ช่วยให้นักเรียนที่จะกระทำการข้อผิดพลาดที่ตัวเอง เร็วที่สุดเท่าที่จะมีขั้นตอนที่ผิดพลาด, ครูสอนพิเศษร้อง "เหม็น" และหยุดของนักเรียนจากการทำสิ่งอื่นใดจนกว่าขั้นตอนที่ถูกต้องจะได้รับการ เป็นจุด Reiser ออก (เช่น Reiser, Ranney, Lovett & Kimberg 1989) นักศึกษาจะไม่สามารถป้องกันได้เพียง แต่จากการติดตามความผิดพลาดเหล่านี้เพื่อสรุปเหตุผลของพวกเขา (และได้รับสับสนอย่างไร้ความหวัง) แต่ป้องกันไม่ให้เกิดจากการได้รับความเข้าใจในความผิดพลาด (ยัง IE ที่ผิดพลาดที่เห็นได้ชัด) เหล่านี้คือบางส่วนของประสบการณ์การเรียนรู้ที่ดีที่สุดนักเรียนสามารถมี แต่พวกเขาดูเหมือนจะถูกบล็อกโดยวิธีการรูปแบบการติดตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

19.4.1.9.overlay พันธุกรรมแบบ / กราฟ นิยามของซ้อนทับแบบหนึ่งของสามเณรผู้เชี่ยวชาญต่างแสดงความคิดแบบที่ขาดหายไป . มันมักจะใช้เป็นทั้งผู้เชี่ยวชาญรูปแบบบันทึกย่อสำหรับรายการที่ขาดหายไป หรือผู้เชี่ยวชาญรูปแบบด้วยน้ำหนักที่มอบหมายให้แต่ละองค์ประกอบในด้านความรู้พื้นฐาน แสดงให้เห็นถึงวิธีการทำงาน พิจารณา wusor ( สแตนส์คาร์แอนด์โกลด์สตีน , 1976 ) - ชื่อของโค้ช ออนไลน์ เกม wumpus ( ผู้ชายที่ทำพฤติกรรมหยาบคาย , 1975 ) ผู้เล่น wumpus ต้องเดินทางผ่านถ้ำต่อเนื่องเพื่อหาที่ซ่อน wumpus . อันตรายมากกับผู้เล่น ( เช่น , หลุม , ค้างคาว ) แต่ปัญหาอาจจะแก้ไขได้โดยการใช้เหตุผลเชิงตรรกะ และการได้ตลอดทาง เป้าหมายของเกมคือการยิงลูกศรลง wumpus " ซ่อนจุด ก่อนที่จะถูกฆ่า wusor วิวัฒนาการผ่าน ( อย่างน้อย ) 3 รุ่น แต่ละรุ่น นักเรียน มีความก้าวหน้าที่ซับซ้อนมากขึ้น รุ่นแรกมีเพียงผู้เชี่ยวชาญและที่ปรึกษา และไม่ได้พยายามที่จะวินิจฉัยผู้เรียนสถานะของความรู้ รุ่นถัดไป ( 2 ) รวมซ้อนทับแบบจำลอง ( คาร์ & Goldstein , 1977 ) ที่มีความเชี่ยวชาญ คือ แสดงเป็น กฎ ระเบียบ และความรู้ของนักเรียนรัฐเป็นส่วนหนึ่งของความรู้ของผู้เชี่ยวชาญ โกลด์สตีน ( 1979 ) ทำการเปลี่ยนแปลงขั้นสุดท้ายเพื่อ wusor ( III ) โดยรวมกราฟทางพันธุกรรม รวมซ้อนแบบกฎแทน ) กับผู้เรียนที่มุ่งเน้นชุดของการเชื่อมโยงระหว่างองค์ประกอบของหลักสูตร . " พันธุกรรม " ที่เกี่ยวข้องกับความคิด ความรู้ การวิวัฒนาการ และกราฟแสดงความสัมพันธ์ระหว่างส่วนต่างๆ ของความรู้ แสดงเป็น การเชื่อมโยงในเครือข่าย กราฟทางพันธุกรรมอาจเป็นตัวแทนของประเภทของการเชื่อมโยง ( เช่นการ การเปรียบเทียบการปรับแต่ง ) รวมทั้งค่าเชื่อมโยง ( เช่น กฎกอล์ฟ เป็นนอกคอก ขาดเพียงคน )1970 ที่ถูกทำเครื่องหมายโดยทดลองระบบที่เจาะน้อยเหมือนกัน ในทศวรรษต่อไปนี้ ระบบก็มีน้อย แต่ยังคงมีมากของความหลากหลายในด้าน19.4.2 1980 : แนวทางและมาตรฐานสิ่งแวดล้อม1980 มีลักษณะการเจริญเติบโตมหาศาลและโมเมนตัมในเขตของมัน โดยช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 , การพัฒนาของติวเตอร์มากเกินการประเมินผลของพวกเขา ทุกคนต้องการที่จะเข้าร่วมในความตื่นเต้นของการสร้างของมัน แต่ไม่สนใจที่จะทดสอบประสิทธิภาพของระบบของพวกเขา ( Baker , 1990 ; ลิตต์แมน & Soloway , 1988 ; ดู 12.2 , 39.4 ) สลีแมน ( 1984 ) พยายามที่จะมุ่งเน้นความพยายามวิจัยโดยสรุป 4 ปัญหาหลักของมันในเวลา :ความคิดเห็นที่เฉพาะเจาะจง -- ข้อเสนอแนะการเรียนการสอนมักจะไม่เพียงพอของผู้เรียนโดยเฉพาะไม่มีการปรับตัว -- ระบบบังคับนักเรียนเป็นกรอบความคิดของตนเองมากกว่าการปรับแนวความคิดเฉพาะนักเรียนของการวิเคราะห์พื้นฐาน -- กวดวิชากลยุทธ์ที่ใช้โดยระบบขาดทฤษฎี ความรู้พื้นฐานจำกัดสิ่งแวดล้อม -- การสำรวจผู้ใช้ปฏิสัมพันธ์ และก็ถูกจำกัดวิจารณ์หลักเหล่านี้ addressed , องศาที่แตกต่าง ในช่วงทศวรรษที่ 198019.4.2.1 . รูปแบบการติดตาม . แอนเดอร์สันและเพื่อนร่วมงานของเขาที่มหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน พัฒนารูปแบบการติดตามวิธีการสอนตามระบบของการผลิตเป็นวิธีการสร้างแบบจำลองพฤติกรรมนักเรียน รูปแบบการสอนมีการใช้ในความหลากหลายของระบบการสอน เช่น พูดไม่ชัด ติวเตอร์ ( แอนเดอร์สัน บอยล์ & ไรเซอร์ , 1985 ) และเรขาคณิตติว ( แอนเดอร์สัน บอยล์ & โยส , 1985 ) แบบติดตามให้วิธีที่มีประสิทธิภาพทั้งการตรวจสอบทฤษฎีที่เกี่ยวกับกระบวนการคิด เช่น แอนเดอร์สัน , 1987 ) และเพื่อให้ระดับ แก้ไขข้อผิดพลาดส่วนบุคคล วิธีการทำงานโดยอธิบายหลายร้อยกฎการผลิตแบบหลักสูตร " chunks " ทักษะการคิด ของผู้เรียนได้มาซึ่งชิ้นเหล่านี้คือการตรวจสอบ ( เช่น นักเรียนไป ) และจากเส้นทางที่เหมาะสมได้ทันที remediated .ในทฤษฎีและการปฏิบัติ ) แบบติดตามวิธีเรขาคณิตและคนติวเสร็จสมบูรณ์ดังนั้นมันจับค่ามหาศาลของข้อผิดพลาดของนักเรียนทั้งหมด ข้อเสียเปรียบหลักคือ วิธีการนี้ไม่อนุญาตให้นักเรียนยอมรับข้อผิดพลาดนั้นเอง ทันทีที่มีผิดขั้นตอน ครูร้องไห้ " สกปรก " และหยุดนักเรียนทำอะไรทั้งนั้น จนกว่าขั้นตอนที่ถูกต้องแล้ว เป็นจุดไรเซอร์ออก ( เช่น ไรเซอร์ แรนนีย์เลิฟเวทท์ & kimberg , 1989 ) , นักเรียนจะไม่เพียง แต่ป้องกันไม่ให้ข้อสรุปเชิงตรรกะของพวกเขาต่อไปนี้ข้อผิดพลาดเหล่านี้ ( และกำลังคิดสับสน ) แต่ยังไม่ได้รับข้อมูลเชิงลึกในความผิดพลาด ( เช่นว่า ความผิดพลาดที่เห็นได้ชัด ) เหล่านี้คือบางส่วนของที่ดีที่สุดประสบการณ์การเรียนรู้ที่นักเรียนสามารถมี แต่พวกเขาจะถูกบล็อกโดยรูปแบบการติดตามการ