ourselves on not having political prisoners like China or Cuba, we do have what we might call prisoners of politics. Again, Obama described the incarceration crisis as “containing and controlling problems that the rest of us are not facing up to and willing to do something about.” Politicians have not been willing to face up to and do something about the underlying problems and all too willing to seek means of “containing” them—i.e., warehousing the people left behind. The political decisions made in the age of neoliberalism and globalization, concurrent with the War on Drugs, have resulted in a surplus population that cannot be absorbed by the sort of economy advocated by Washington and a severe criminalization of the one economy that does work in communities left behind.
How much worse are political prisoners than prisoners of politics? How meaningful a distinction can be made when political decisions can be seen to create both the circumstances for the “hopelessness” and the means of obsessively “containing” it? Black Americans, it is well argued, have never been admitted into the white world of economic well-being despite the civil rights reluctantly and slowly granted; and the racial wealth gap is an unmitigated societal disaster. Meanwhile, since Reagan, the police and prison apparatus has become a quasi-militarized leviathan with a clear preference for poor black men at every level.
Since emancipation, black Americans have been a “problem,” as W.E.B. Dubois described it in 1900, that white America didn’t know what to do with. Eldridge Cleaver, in his prison writings in 1965, saw the prison structure as a way to shunt the “problem” of black Americans, and he found himself and his fellow black inmates “in vociferous rebellion against what we perceived as a continuation of slavery on a higher plane.”
He continued:
“All respect we may have had for politicians, lawyers, governors, presidents, senators, congressmen was utterly destroyed as we watched them temporizing and compromising over right and wrong, over legality and illegality, over constitutionality and unconstitutionality. We knew that in the end what they were clashing over was us, what to do with the blacks…”
What to do with the blacks. Did that question get answered in the five intervening decades? “You’ve got entire generations of men being locked up,” said Obama in his conversation with Simon. Is that what we did with black Americans, warehoused “entire generations” of the ones we didn’t know what to do with, the ones whose hopelessness we saw as a danger?
But as income inequality widens and the economy sorts more of us to the bottom—black, white, Latino and otherwise—Cleaver’s concern might need an update: What to do with the poor? In the new normal of low-paying jobs, even many of those lucky enough to work are in poverty. Studies find that poverty itself is being criminalized. Poverty, debt, desperation and hopelessness grow in America without regard to race, and our plan since around 1980 has been to simply warehouse those left behind. Too much poverty and desperation is dangerous, for governments and the social order, so it’s not unwise, at least in the short term, for governments to decide to lock that danger away. “But prisons do not disappear problems,” writes prison abolitionist Angela Davis, “they disappear human beings.” Have we just been hiding a problem we’re unwilling to solve? If so, it cannot be disappeared by locking it out of the discourse.
1. Accept your wife the way she is with you. Analyze her, if she has ever failed as a wife, apart from her ability to speak English. Has it been a barrier for her in expressing her feelings to you? An interim order to this effect was passed by a bench of Justice V Gopala Gowda and Justice S A Bobde on July 10.
Though V Surendra Mohan, 29, of Thiruvotriyur in Chennai got through written examination his name was not shortlisted for viva voce. He filed a writ petition for inclusion in the interview list. As an interim order, the court allowed him to take part in the interview and the result was kept in a sealed envelope. When it was opened after a later order, it was revealed that Surendra Mohan had secured 178 marks out of 400 in written examination, and 38.25 marks out of 60 in viva voce. To a court query, Tamil Nadu Public Service Commission said he was well within the zone of consideration and appointment for a civil judge post.
However, he was not considered for appointment since he suffered more than 50% visual disability, whereas a proposed amendment to rules limited the disability between 40% and 50% for eligible candidates.
On June 5, the high court upheld his exclusion saying, "Taking into account the nature of duties to be performed by the civil judge, the government in consultation with the high court, had proposed to restrict the applicability of the benefit of reservation only to those whose disability ranges from 40% to 50%."
Surendra Mohan took the case to the Supreme Court saying the high court "wholly erroneously relied on admittedly a 'proposed amendment' to deprive him of his right to be appointed as a civil judge on the basis of his partial blindness as provided under the Persons with Disabilities (Equal Opportunities, Protection of Rights and Full Participation) Act, 1995."
The judgment proceeds to reject the petitioner's claim without either an executive order or an amendment coming into force, he said, adding, "without the law having been changed, there was no basis for the judgment at all."
Reiterating that there is no way he could be excluded from the selection process, he said a GO dated April 11, 2005 clearly notified that PB (partially blind) persons are eligible for civil judge post. "The petitioner, who has 70% partial blindness, cannot in any way be excluded from the recruitment, he said, adding that the high court judgment overlooked the overwhelming discrimination in the system against the disabled, and in an egregious step it excludes the only fully eligible blind man."
2. Assure her of your love and make her feel secure in this relationship. When you walk by a pet store and see an adorable puppy or kitten waiting for a home, it can be tempting to go inside, we know. But many pet stores get their pups and other animals from mills where they’re often abused and treated like baby producing machines rather than as loving creatures. If a pet store is selling dogs rather than hosting adoptable ones from shelters, you can bet they’re getting them from puppy mills.
Next time you find yourself walking by a pet store and consider stopping, remember all the ways dogs can suffer before and after they get to the store.
They’re For Sale, Not Up For Adoption
ตนเองไม่ต้อง มีนักโทษการเมืองเช่นจีนหรือคิวบา เรามีสิ่งเราอาจเรียกนักโทษของเมืองนั้น อีก Obama อธิบายวิกฤตกักขังเป็น "มีการควบคุมปัญหาที่เหลือของเรากำลังเผชิญการ และยินดีที่จะทำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับการ" นักการเมืองไม่ได้เต็มใจที่จะเผชิญหน้าถึง และทำงานเกี่ยวกับปัญหาพื้นฐาน และเต็มใจที่จะแสวงหาวิธีการ "ที่มี" them—i.e. คลังสินค้าคนทั้งหมดทิ้ง ตัดสินใจทางการเมืองที่เกิดขึ้นในยุคโลกาภิวัตน์ และ neoliberalism พร้อมกันกับสงครามยาเสพติด ทำให้ประชากรส่วนเกินที่ไม่สามารถดูดซึม โดยการเรียงลำดับของเศรษฐกิจ advocated วอชิงตันและ criminalization อย่างรุนแรงของเศรษฐกิจหนึ่งที่ทำงานในชุมชนทิ้งมากเป็นนักโทษการเมืองแย่ กว่านักโทษการเมืองหรือไม่ มีความหมายว่ามีความแตกต่างได้เมื่อตัดสินใจทางการเมืองสามารถมองเห็นการสร้างสถานการณ์ทั้ง "หวัง" และวิธีการอย่างครอบงำ "มี" มัน ดำชาวอเมริกัน ก็ดีโต้เถียง มีไม่ถูกรับเข้าเป็นโลกสีขาวของเศรษฐกิจแม้มีสิทธิพลเมืองที่ช้า และเต็มใจให้ และช่องว่างความมั่งคั่งเชื้อชาติเป็นภัยพิบัตินิยมนำ ในขณะเดียวกัน ตั้งแต่เรแกน เครื่องตำรวจและเรือนจำได้กลายเป็น เลวีอาธาน militarized เสมือนกับการกำหนดลักษณะที่ชัดเจนสำหรับคนดำยากจนทุกระดับตั้งแต่เลิกทาส ดำชาวอเมริกันได้รับ "ปัญหา ตาม w.e.b. Dubois ได้ 1900 ที่อเมริกาขาวไม่รู้ว่าจะทำด้วย ย่อมเยาว์เช่น Eldridge ในงานเขียนของเขาคุกในปี 1965 เห็นโครงสร้างเรือนจำเป็นวิธีการ shunt "ปัญหา" ของอเมริกันดำ และเขาพบตัวเองและของผู้ต้องขังดำเพื่อน "ในกบฏ vociferous กับสิ่งที่เรามองเห็นเป็นทาสบนเครื่องบินสูงขึ้นต่อเนื่อง"เขาต่อ: "ความเคารพทั้งหมดเราจะมีนักการเมือง ทนายความ ผู้ว่าราชการ ประธานาธิบดี senators, congressmen ถูกบรรลัยจักรเราเฝ้าดูพวกเขา temporizing และห้องขวาและไม่ถูกต้อง กฎหมายและ illegality, constitutionality และ unconstitutionality เรารู้ว่า ในสุด พวกเขาถูก clashing ผ่านได้ เราจะทำอะไรกับดำ... "จะทำอะไรกับดำ ไม่รับตอบคำถามในห้าอยู่ระหว่างกลางทศวรรษที่ผ่านมา "คุณมีรุ่นทั้งหมดของคนที่กำลังล็อค," กล่าวว่า Obama ในการสนทนาของเขากับ Simon คือ ว่า เราไม่ มีดำชาวอเมริกัน warehoused "รุ่นทั้งหมด" คนเราไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับ คนสิ้นหวังที่เราเห็นเป็นอันตรายหรือไม่แต่เป็นรายได้ widens อสมการ และเศรษฐกิจเรียงลำดับไปด้านล่างของเรา — ขาวดำ ลาติน และอื่น — ความกังวลของย่อมเยาว์เช่นอาจต้องการปรับปรุง: จะทำอะไรกับคนจน ในปกติใหม่งานจ่ายต่ำ แม้แต่หลายคนโชคดีพอที่จะทำงานอยู่ในความยากจน การศึกษาพบว่า ความยากจนนั้นเป็นการ criminalized ความยากจน หนี้ สิ้นหวัง และสิ้นหวังเติบโตในอเมริกาโดยไม่คำนึงถึงเชื้อชาติ และแผนของเราตั้งแต่ประมาณปี 1980 เคยแค่คลังสินค้าเหล่านั้นทิ้ง ความยากจนและสิ้นหวังมากเกินไปเป็นอันตราย รัฐบาลและสั่งสังคม ดังนั้นมันไม่ฉลาด น้อยในระยะสั้น สำหรับรัฐบาลตัดสินใจล็อกที่อันตรายออกไป "แต่คุมขังหายปัญหา เขียนจำคุก abolitionist แองเจ Davis "พวกเขาหายมนุษย์" มีเราเพียงแค่ถูกซ่อนเราไม่ยอมแก้ปัญหา ถ้าดังนั้น มันไม่ได้หาย โดยล็อกจากวาท1. ยอมรับภรรยาของคุณวิธีเธออยู่กับคุณ วิเคราะห์ เธอถ้าเธอเคยล้มเหลวเป็นภรรยา นอกจากความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษของเธอ มันมีอุปสรรคสำหรับเธอในการแสดงความรู้สึกให้คุณ ใบชั่วคราวนี่ถูกส่งผ่าน โดยผู้พิพากษายุติธรรม V Gopala Gowda และ Bobde A S ความยุติธรรมวันที่ 10 กรกฎาคมชื่อของเขาไม่ใช่คัดใน voce วีว่า V Surendra โมฮาน 29, Thiruvotriyur ในเจนไนได้โดย เขียนสอบ เขายื่นคำร้อง writ สำหรับการรวมในรายการสัมภาษณ์ เป็นใบชั่วคราว ศาลอนุญาตให้เขามีส่วนร่วมในการสัมภาษณ์ และผลถูกเก็บในซองจดหมายปิดผนึก เมื่อมันเปิดหลังจากสั่งภายหลัง มันถูกเปิดเผยว่า โมฮาน Surendra มีความปลอดภัยเครื่องหมาย 178 จาก 400 ในการสอบข้อเขียน และเครื่องหมาย 38.25 จาก 60 ใน voce วี ในแบบสอบถามศาล ทมิฬ Nadu ราชการเสริมว่า กำลังดีภายในโซนของการพิจารณาและนัดหมายสำหรับโพสต์แพ่งพิพากษาอย่างไรก็ตาม เขาถูกไม่พิจารณาสำหรับนัดหมายเนื่องจากเขารับความเดือดร้อนมากกว่า 50% ภาพพิการ ในขณะที่การแก้ไขเสนอกฎจำกัดพิการระหว่าง 40% และ 50% สำหรับผู้สมัครที่มีสิทธิ์บน 5 มิถุนายน ศาลสูงยึดถือแยกเขาพูดว่า "คำนึงถึงลักษณะของหน้าที่ที่จะดำเนินการ โดยผู้พิพากษาแพ่ง รัฐบาลหารือกับศาลสูง มีการนำเสนอเพื่อจำกัดความเกี่ยวข้องของประโยชน์ของสำรองเท่ากับช่วงที่มีความพิการจาก 40% เป็น 50%"โมฮาน Surendra เอากรณีศาลฎีกาว่า ศาลสูง "ทั้งหมดตั้งใจอาศัยในการเป็นที่ยอมรับเป็น 'เสนอแก้ไข' เสบียงเขาสิทธิของเขาได้รับแต่งตั้งเป็นผู้พิพากษาแพ่งตามเขาตาบอดบางส่วนเป็นภาษาใต้คนพิการ (เท่ากับโอกาส การคุ้มครองสิทธิและมีส่วนร่วมเต็ม) พระราชบัญญัติ 1995 "The judgment proceeds to reject the petitioner's claim without either an executive order or an amendment coming into force, he said, adding, "without the law having been changed, there was no basis for the judgment at all."Reiterating that there is no way he could be excluded from the selection process, he said a GO dated April 11, 2005 clearly notified that PB (partially blind) persons are eligible for civil judge post. "The petitioner, who has 70% partial blindness, cannot in any way be excluded from the recruitment, he said, adding that the high court judgment overlooked the overwhelming discrimination in the system against the disabled, and in an egregious step it excludes the only fully eligible blind man."2. Assure her of your love and make her feel secure in this relationship. When you walk by a pet store and see an adorable puppy or kitten waiting for a home, it can be tempting to go inside, we know. But many pet stores get their pups and other animals from mills where they’re often abused and treated like baby producing machines rather than as loving creatures. If a pet store is selling dogs rather than hosting adoptable ones from shelters, you can bet they’re getting them from puppy mills.Next time you find yourself walking by a pet store and consider stopping, remember all the ways dogs can suffer before and after they get to the store.They’re For Sale, Not Up For Adoption
การแปล กรุณารอสักครู่..