Dr. Smith's experiment raises three

Dr. Smith's experiment raises three difficulties for confidentiality:

he conducted his study in the workplace, he had few subjects, and he included in his report information that could be used to identify individuals (i.e., the number of known programming languages). In workplace studies, such as Dr. Smith's, it is often difficult to maintain anonymity, since co-workers can often witness the interactions between the researchers and subjects. Workplace studies also increase the likelihood that subjects will be identified from reports of individual subjects'
characteristics. Because co-workers know each other, they will be more successful at identifying the subjects than strangers would. For example, Dr. Smith reported the number of programming languages each subject knew, making it easier for co-workers to determine who participated in the study. Once the subjects have been identified, it then becomes possible to link their identity to portions of the data. In the above example, it was possible for co-workers to determine each subject’s success at training. It is preferable to report aggregated data (e.g. cross-subject averages) instead of raw data, as this makes it much more difficult to identify individual subjects and their data. Unfortunately, such aggregation is less effective at preserving confidentiality and anonymity when there are few subjects, as is common in ESSE. Because
ESSE studies often have features (few subjects, occur in the workplace) that make the preservation of anonymity and confidentiality more difficult, ESSE researchers should disclose the limits of confidentiality and the implications
thereof to the subjects as part of the informed consent procedure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดร.สมิธทดลองยกสามความยากลำบากในการรักษาความลับ: เขาดำเนินการศึกษาในทำงาน เขามีบางวิชา และเขารวมอยู่ในข้อมูลของเขารายงานที่สามารถใช้เพื่อระบุบุคคล (เช่น หมายเลขของภาษาโปรแกรมที่รู้จักกัน) ในการศึกษาที่ทำงาน เช่นดร.สมิธ เป็นการยากที่จะรักษาตัวตน ตั้งแต่เพื่อนร่วมงานมักจะสามารถชมการโต้ตอบระหว่างนักวิจัยและวัตถุ สถานศึกษายังเพิ่มโอกาสที่วัตถุจะดูได้จากรายงานของแต่ละวิชา ลักษณะ เนื่องจากเพื่อนร่วมงานรู้จักกัน พวกเขาจะประสบความสำเร็จมากที่ระบุหัวข้อกว่าจะคนแปลกหน้า เช่น ดร.สมิธรายงานจำนวนภาษารู้ว่าแต่ละเรื่อง ทำให้เพื่อนร่วมงานเพื่อกำหนดผู้เข้าร่วมการศึกษาได้ง่าย เมื่อวัตถุได้รับการระบุ มันแล้วเป็นไปได้การเชื่อมโยงของตนบางส่วนของข้อมูล ในตัวอย่างข้างต้น มันเป็นไปได้สำหรับเพื่อนร่วมงานเพื่อตรวจสอบความสำเร็จของแต่ละเรื่องที่ฝึกอบรม ก็เป็นที่นิยมรายงานรวบรวมข้อมูล (เช่นค่าเฉลี่ยข้ามเรื่อง) แทนข้อมูลดิบ ขณะนี้ยากมากในการระบุแต่ละวิชาและข้อมูล อับ รวมดังกล่าวจะมีประสิทธิภาพน้อยในการรักษาความลับและไม่เปิดเผยชื่อเมื่อมีบางวิชา เป็นในเอสเซ เนื่องจากศึกษาเอสเซมักจะมีคุณลักษณะ (บางวิชา ที่เกิดขึ้นในทำงาน) ที่ทำการรักษาเปิดเผยและลับยาก เอสเซนักวิจัยควรเปิดเผยความลับและผลกระทบเพื่อวิชาเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการยินยอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองดร. สมิ ธ ยกสามความยากลำบากสำหรับการรักษาความลับ: เขาดำเนินการศึกษาของเขาในการทำงานเขามีไม่กี่วิชาและเขารวมอยู่ในข้อมูลรายงานของเขาที่สามารถนำมาใช้ในการระบุตัวบุคคล (เช่นจำนวนที่รู้จักกันในการเขียนโปรแกรมภาษา) ในการศึกษาสถานที่ทำงานเช่นดร. สมิ ธ ก็มักจะเป็นเรื่องยากที่จะรักษาตัวตนตั้งแต่ร่วมงานมักจะเป็นสักขีพยานในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักวิจัยและอาสาสมัคร การศึกษาสถานที่ทำงานยังเพิ่มโอกาสที่อาสาสมัครจะถูกระบุจากรายงานของแต่ละวิชา ' ลักษณะ เพราะเพื่อนร่วมงานรู้ซึ่งกันและกันพวกเขาจะประสบความสำเร็จในการระบุวิชาที่มากกว่าคนแปลกหน้าจะ ยกตัวอย่างเช่นดร. สมิ ธ รายงานจำนวนของภาษาการเขียนโปรแกรมแต่ละเรื่องรู้ที่ทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับผู้ร่วมงานเพื่อตรวจสอบที่มีส่วนร่วมในการศึกษา เมื่ออาสาสมัครได้รับการระบุแล้วมันจะเป็นไปได้ที่จะเชื่อมโยงตัวตนของพวกเขาบางส่วนของข้อมูล ในตัวอย่างข้างต้นมันเป็นไปได้สำหรับการร่วมงานเพื่อกำหนดความสำเร็จเรื่องของแต่ละที่การฝึกอบรม เป็นที่นิยมในการรายงานข้อมูลที่เก็บรวบรวม (เช่นค่าเฉลี่ยข้ามเรื่อง) แทนข้อมูลดิบเช่นนี้จะทำให้มันมากขึ้นยากที่จะระบุแต่ละวิชาและข้อมูลของพวกเขา แต่น่าเสียดายที่การรวมตัวดังกล่าวจะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าที่การรักษาความลับและไม่เปิดเผยชื่อเมื่อมีไม่กี่วิชาราวกับเป็นเรื่องธรรมดาใน ESSE เพราะการศึกษา ESSE มักจะมีคุณสมบัติ (ไม่กี่วิชาที่เกิดขึ้นในสถานที่ทำงาน) ที่ทำให้การเก็บรักษาของตัวตนและความลับที่ยากขึ้นนักวิจัย ESSE ควรเปิดเผยข้อ จำกัด ของการรักษาความลับและความหมายที่ดังกล่าวให้กับอาสาสมัครเป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนการได้รับความยินยอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองของดร. สมิทยกสามปัญหาสำหรับความลับ :เขาทำการศึกษาของเขาในที่ทำงาน เขามีคนน้อยและเขารวมอยู่ในรายงานของเขาข้อมูลที่สามารถใช้เพื่อระบุตัวบุคคล ( เช่น จำนวนของรู้จักการเขียนโปรแกรมภาษา ) ในการศึกษาในสถานที่ทำงาน เช่น ดร. สมิธ มันมักจะเป็นเรื่องยากที่จะรักษาไม่เปิดเผยชื่อ เนื่องจากเพื่อนร่วมงานมักจะสามารถเป็นพยานระหว่างนักวิจัยและวิชา สถานที่ทำงานการศึกษายังเพิ่มโอกาสที่กลุ่มจะถูกระบุจากรายงานของแต่ละคน 'ลักษณะ เพราะเพื่อนร่วมงานรู้แต่ละอื่น ๆ พวกเขาจะประสบความสำเร็จมากขึ้นในการระบุจำนวนกว่าคนแปลกหน้าจะ ตัวอย่างเช่น ดร. สมิธได้รายงานจำนวนของการเขียนโปรแกรมภาษาแต่ละเรื่องก็ทำให้ง่ายขึ้นสำหรับเพื่อนร่วมงานเพื่อหาผู้เข้าร่วม ในการศึกษา เมื่อกลุ่มตัวอย่างได้รับการระบุ มันก็จะสามารถลิงค์ เอกลักษณ์ ในส่วนของข้อมูล ในตัวอย่างข้างต้น เป็นไปได้ว่าเพื่อนร่วมงานเพื่อตรวจสอบเรื่องของแต่ละความสำเร็จในการฝึกอบรม จะดีกว่าที่จะรายงานรวมข้อมูล เช่น ค่าเฉลี่ยข้ามเรื่อง ) แทนที่จะเป็นข้อมูลดิบ นี้ทำให้มันยากมากที่จะระบุแต่ละวิชาและข้อมูลของพวกเขา ขออภัย เช่นมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการรักษาความลับและไม่เปิดเผยชื่อ เมื่อมีคนไม่กี่ เป็น ทั่วไป ตามความจริง . เพราะได้รับการศึกษามักจะมีคุณลักษณะ ( วิชาบางอย่างเกิดขึ้นในที่ทำงาน ) ที่ทำให้การรักษาไม่เปิดเผยชื่อและการรักษาความลับยาก Esse นักวิจัยควรเปิดเผยขอบเขตของความลับและผลกระทบดังกล่าวกับคนเป็นส่วนหนึ่งของความยินยอมขั้นตอน